Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

woensdag 31 december 2014

De Beste Wensen voor 2015...


Een fijne jaarwisseling...


EN...

De aller-aller beste wensen voor 2015 van ons...voor alle lezers van deze blog.

Lieve allemaal, mede dankzij jullie veelal leuke reactie's en bezoekjes is 2014 voor ons weer een fijn blogjaar geweest.

DANK JULLIE WEL. 

Liefs van ons beiden, Henk en Cilia
~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~
~~

Hout, hout en nog eens hout.


Als eerste even mijn nieuwe volger verwelkomen. Erg fijn en bedankt  'Chassanas' dat je volger geworden bent. Ik wens je veel kijk en of leesplezier.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kochten we de eerste jaren dat we hier waren nog gewoon een houtvoorraad, sinds enkele jaren voorzien we ons daar zelf in.

We betaalden altijd zo'n 40 euro per stère (kuub). Goed bekeken kan het eigenlijks niet uit om voor dat bedrag zelf bezig te gaan, als je ziet wat voor werk het is.
Bomen omzagen, om ze vervolgens klein te zagen, daarna kloven en stapelen. Ook halen we veel hout uit de nabije omgeving, omgevallen bomen die anders blijven liggen.

Her en der op ons terrein hebben we stammen liggen te wachten totdat het gezaagd en gekloofd wordt. Om vervolgens gestapeld te worden.
Zo hebben we overal wat stapels hout die soms één jaar of soms twee jaar moeten liggen.
Als het hout droog genoeg is verplaatsen we één van de stapels naar de zijkant van ons huis.



De stapel hierboven hebben we de afgelopen dagen naar huis gebracht..


Al het hout met de kruiwagen over ons bruggetje... naar huis.


Om daar vervolgens weer gestapeld te worden.



De stapel hierboven is waarschijnlijk volgend najaar aan de beurt.
Zo hebben we dus her en der wat stapels hout liggen.


De leeggekomen plekken worden iedere keer weer gevuld met nieuw gezaagd en gekloofd hout.
Een heel werk, maar Henk vindt het mooi werk en ach... ik stapel vaak vrolijk mee ;-)

Nog leuker, de houtkachels snorren zo lekker door.

En... er staan nog hele vele bomen... voor jarenlang warmte.

Wel saai hè, nu al wat jaren aan het bloggen en iedere keer komt het gebeuren met dat hout voorbij. Dat komt omdat het een telkens terugkerend gebeuren is.




dinsdag 30 december 2014

IJskristallen en zo...


Afgelopen nacht heeft het hier behoorlijk gevroren...

Bij het openen van de gordijnen in de schuur was het zicht naar buiten nul komma nul. De ramen zaten vol ijsbloemen.


Wat later op de ochtend scheen het zonnetje er vaagjes door.
Pas later in de middag waren de bloemen verdwenen en konden we weer door de ramen naar buiten kijken.



Bij ons stroompje, die momenteel behoorlijk stroomt, zaten schitterende ijspegels...



Hoe prachtig, dat er zich zo'n mooie ijskristal vormt om zo'n pietluttig dun takje...



Of... om zo'n minuscuul blaadje...



Voor het eerst sneeuw op ons afdakje... nou maar hopen dat hij overeind blijft.
Grapje... ik heb er wel vertrouwen in ;-)



Even een selfie... ik bedoel een zwaai naar jullie vanuit Le Pre Bonnet ;-)

Wat een mooi contrast hè! Zo'n knalblauwe lucht met mijn felgekleurde handschoen.


maandag 29 december 2014

Sneeuwspecial...


Yep... beetje sneeuw hier.


~~~


~~~


~~~


~~~


Dat lijkt altijd mooi.

Afgelopen middag een lange wandeling gemaakt. Helaas kon ik geen foto's maken tijdens de wandeling omdat de batterijen van mijn camera leeg waren en de volle nog in de auto lagen.
De auto hadden wij de avond daarvoor veiligheidshalve al wat omhoog gezet, want als het glad is komen we de berg bijna niet op. In het ergste geval zelfs helemaal niet.
Op de terugweg, van de wandeling, hebben we de batterijen opgehaald, vandaar nog een kleine impressie ;-)
Weer thuis aangekomen, kon onze Vidor zijn draai niet vinden. Hij had allemaal sneeuwballen aan zijn poten en vertikte het om met die ballen te gaan liggen. Hij bleef een hele tijd, met zijn hoofd op de stoel staan wachtten totdat wij met veel gedoe de ballen verwijderd hadden.

Even voor Yvonne, die nogal dol op sneeuw is, ik hoop voor jou dat daar bij jullie in de polder ook wat sneeuw gevallen is. Zo niet... dan doe je maar even net of je de foto's niet gezien hebt ;-)



zondag 28 december 2014

Jasses...


Het 'gewone' leven neemt weer zijn gang.

Daar was plotseling weer de vraag : "Wat eten we vanavond?"
Ik weet niet hoe dat jullie vergaat, maar hier is dat doorgaans een vrij lastig gebeuren... het bedenken van een maaltje. Vooral na van die schranspartijen van de afgelopen dagen. Het gekke is dat mijn buik wel gewoon weer gaat knorren.
Dus... hatsiekadee... op naar de winkel, een nieuwe lading inslaan.
Zitten we in de auto, ruik ik plots een vieze geur. Jasses... een hele lading onder mijn schoen. Had niet veel gescheeld of ik was zo door de winkel heen gestampt ;-)
Onze katten gaan momenteel vaak vlakbij huis zitten om hun behoefte te doen... lekker tussen de vele verdorde beukenblaadjes. Tja... en als je dan niet oppast dan... A BAH...

Ook het werk gaat weer gewoon verder.


Hout voor in de kachel zagen en kloven. Een telkens terugkerend gebeuren.
Voornamelijk beuken en eiken, wat na het kloven nog een tijd moet liggen. Een nieuwe houtvoorraad voor over ongeveer twee jaar.

De houtkachels zijn hier de enigste verwarmingsbronnen, die momenteel van 's morgens vroeg tot 's avonds laat branden en... daar gaat HEEL VEEL hout in.
Voor dagen dat het echt heel erg koud is hebben we er nog een petroleumkachel bij.

Er zijn al een paar sneeuwvlokjes gevallen... maar het stelt nog niet erg veel voor. Beetje hagel en van dat natte sneeuw.
Ik zag op het journaal dat er in Nederland op sommige plekken al een mooi pak sneeuw gevallen is.
Wie weet komt er hier ook nog een beetje...


Onze Mitsie kijkt er al naar uit...


vrijdag 26 december 2014

Kerst 2014...


Het was hier absoluut geen spectaculaire Kerst te noemen, maar toch...

's Morgens bij het wakker worden zagen we gelijk al een grauwe lucht... motregen.
's Middags kwam een vriend van ons even langsgewipt. Nadat hij weg was hebben we een grote boswandeling met de honden gemaakt, het was ondertussen droog geworden.

's Avonds rond een uurtje of zeven zijn we met het klaarmaken van een simpele overheerlijke maaltijd begonnen.  Tja... wat is simpel? Tournedootjes met een zelfgemaakte jachtsaus, varkenshaasjes met een zelfgemaakte champignonsaus, gebakken aardappelen met ui en spek en wat schaaltjes met groenten.
Tafel sierlijk gedekt, grote vijfarmige kandelaar erbij aan, een fijne rode wijn erbij.

Gezellig... heerlijk met zijn tweetjes genieten van een overdadig maal, de honden en katten lagen lekker in de buurt van de snorrende houtkachel.

Nou komt ie... haast niet te geloven ;-)

Nadat we onze buiken rond gegeten hadden werden we verblijdt met een uilenconcert.
Hoe romantisch wil je het hebben!!!

Ala... nou zijn we geen verliefde twintigers meer en ook niet echt van die romantische mensen (nuchtere Groningers hé!), maar toch...

Fijn is het wel om in een toch wel bescheiden simpele ambiance, jawel dat is het best wel, te kunnen genieten van dat soort kleine dingen, die eigenlijks best erg groots zijn.

Onze Kerstdag klein samengevat. Geen spectaculaire dingen... maar toch...

woensdag 24 december 2014

FIJNE KERSTDAGEN...






Hier zijn de boodschappen binnen... VEELSTE VEEL, en kan het feestgedruis beginnen.

Hele fijne Kerstdagen... met familie, met vrienden, met zijn beiden of in je uppie. Een vol gedekte dis, een patatje met of stamppot boerenkool. Bij de kerstboom, bij kaarslicht of bij een tl-bak. Thuis, in de kerk, in een restaurant of in een tropisch zwemparadijs.

WAT KAN HET SCHELEN...

Wij wensen je fijne dagen.


Koeienvlaaien...


Afgelopen dag was het, haast abnormaal, mooi weer.
Zelfs van dien aard dat we buiten, op onze veranda, geluncht hebben.

's Middags rond een uurtje of drie/vier hebben we onze reisstoeltjes onder de arm genomen, een thermoskan, twee mokken, wat eetbaars, puzzelboekjes e.d. en zijn we naar een stuk grond in de zon gegaan... een paar honderd meter vanaf ons huis.


Een heerlijk plekje tussen de koeienvlaaien...

's Middags hebben wij momenteel bijna geen zon bij ons huis, omdat de zon erg laag staat. Op zo'n zonnige dag als dat het afgelopen dag was is dat best erg jammer. Maar op kleine afstand van ons huis is het erg goed toeven, vandaar dat we ons dan even verplaatsen... als we in de zon willen zitten.

Denk trouwens wel dat het de laatste dag hier was dit jaar, dat we buiten konden eten. De voorspellingen voor de komende dagen voorspellen lagere temperaturen, beetje nattigheid en wie weet... wat sneeuw.

dinsdag 23 december 2014

Brrr... ruitjes krabben...


Brrr...


Dat werd even ruitjes krabben voordat we naar de winkel konden.


Hierboven even een foto van onze kersthanger... weer super gezellig.


 Ondanks dat het vannacht wat gevroren had, was het een zonovergoten dag met een prachtige blauwe lucht.
Heerlijk weer om een lange wandeling te maken, wat we zodoende ook maar even gedaan hebben.
Wel een klein foutje gemaakt, ik had net een schone broek aan en Henk kwam op het idee om ietwat binnendoor te gaan. Klimmen klauteren glijden en over woest water heen springen, dit alles met een paar takjes hulst in mijn handen. De hulst heeft het overleeft, zelfs de rode besjes zitten er nog aan. Maar mijn broek ziet er behoorlijk gevlekt uit ;-(



's Avonds weer lekker voor de brandende houtkachel om wat op te warmen, met zicht op ons minikerstboompje.
Het boompje doet nu al jaren dienst, iedere keer na de kerst gaat hij weer de tuin in. Groeit zomers een klein beetje om vervolgens in de winter weer in een pot te belanden.
Denk dat het over zo'n 10 jaar een grote boom is ;-)
Uiteraard heb ik ook twee sokken bij de schouw opgehangen, de grootste die ik heb. In de hoop dat de kerstman ze goed gaat vullen.

maandag 22 december 2014

Weer op ons plekje...


Zaterdagavond rond een uurtje of tien zijn we gearriveerd.
De reis verliep zonder al teveel problemen. Dertien uur snoepen en eten, blik op oneindig en maar tuffen om vervolgens in een koud huis aan te komen.

De laatste uren van de reis reden we in het donker, wat in deze tijd wel leuk is met al die kerstversieringen. Al heb ik het idee dat het hier in Frankrijk niet zo uitbundig is als in Nederland, op sommige na natuurlijk. Werkelijk sommige huizen waren met  HELE vele lampjes versierd, zelfs sommige daken zaten vol met knipperende lampjes. Veel bling bling en wat altijd weer opvalt : veel gekleurde lampjes. Veel? Zeg maar gerust bijna allemaal gekleurde lampjes.


Bovenstaande foto hebben we onderweg gemaakt. Zeer bescheiden met witte en blauwe lampjes ;-)
Vaak zijn het bontere tafereeltjes...

Tja... en dan na een lange reis kom je dus in een behoorlijk koud huis. Dat valt toch altijd wel even weer een klein beetje tegen, brrr...

De eerste dag, zondag, zijn we bezig geweest met ons wat verder installeren.
Wat gesleep met de meubels, omdat alles nog in de 'zomerstand' stond.
In de winter verpozen we vaak het meest in de woonkeuken, deze ruimte is wat betreft de warmte het behaaglijkst... het snelste lekker warm te krijgen. Althans voor de houtkachel.
De schouw zit hier niet op de meest ideale plek, hij zit vlak naast het aanrecht. Toch zitten we het liefst 's avonds allemaal (wij, de honden en de katten) voor de kachel. Zomers hebben we daar geen erg in, maar in de winter is het vaak dringen voor de kachel.
Ha... verder hebben we ons huis al een beetje in kerstsferen gebracht. Kostte even een klein hoofdpijntje... altijd weer een gedoe. Maar als het dan gereed is... oi oi oi ... wat weer gezellig ;-)

Er was nog een klein hoofdpijnopwekkend gebeuren. Zo'n beetje de gehele middag waren er jagers met honden in de buurt. Ze hadden een wild zwijn aangeschoten, maar konden hem niet vinden.
Walgelijk... uren lang het geblaf van de honden, waarop onze honden om de haverklap gezellig een deuntje mee blaften. De jagers in hun terreinwagens heen en weer rijden, haast ietwat verbolgen omdat wij onze auto op ons eigen terrein staan hadden, want daar zetten zij hun auto's vaak neer als wij er niet zijn. Ach wat, viel best wel mee hoor... en ze waren ook best vriendelijk.
Maar dat jagen... pfff... wat een hobby... niet mijn hobby.

Nu... zondagnacht, begint het langzaam wat behaaglijker te worden in huis. Hadden we vannacht nog een enkel dekbed erop, in mijn naïviteit dacht ik dat dat wel voldoende was... brrr... KOUD, nu een heerlijk dubbel dekbed. De temperatuur in de keuken is wat gestegen. De honden en katten liggen voldaan te knorren, evenals Henk.

Tja... we zitten weer op ons plekje. Even wat afzien... hier geen cv omhoog draaien of lekker in een warm bad in een verwarmde badkamer dobberen... NEEEE... bikkelen... maar we zijn er weer ;-)        
Nog even wennen hier aan de laptop. Henk heeft een nieuwe laptop, die we nu mee hebben. Deze werkt wat anders als de mijne, die niet mee is. Dus dat is nog een beetje behelpen. Ook het fotoprogramma werkt anders.


vrijdag 19 december 2014

Tot later...



Is dat leuk... of is dat leuk...
Nog even een dag voor vertrek een zonnestraaltje in huis.


De laatste wasjes draaien, nog even aan de poets, de laatste boodschappen halen, tassen inpakken. Om vervolgens morgen te vertrekken.

De honden en katten zijn allemaal ingeënt, onze Morris had als enigste wat last ervan. Hij was een paar dagen behoorlijk uit zijn hum. Gelukkig is hij ondertussen weer helemaal de oude en net als de anderen gereed voor vertrek.
Nieuwe banden onder de auto, dus... die kan er ook weer tegen.
De ANWB net betaald... DUS... ook dat weer geregeld. Je weet maar nooit hè! Er staat al meer dan 450.000 op de teller... TJA...

Rest mij nog om jullie een fijn WEEKEND te wensen en wie weet de volgende blog vanuit...

Le Pre Bonnet

Tot later...



maandag 15 december 2014

Een verwend poppie...


Nog even wat vergeten... Bij deze : van harte welkom als nieuwe volgster Marian Miedema, heel fijn dat je volgster geworden bent en ik wens je veel kijk en/of leesplezier.


Langzaam druppelen de kaartjes weer binnen, met zachte plofjes belanden ze hier op de deurmat.
Altijd weer een leuk gebeuren.
Sommige mensen zie en spreek ik jaren niet, maar dan toch altijd even dat kaartje met de feestdagen. Waarop steevast weer staat : 'Het komende jaar moeten we toch echt even wat afspreken.'
Zo'n jaar vliegt voorbij en voordat ik er erg in heb ligt er weer zo'n kaartje op de deurmat.
Toch blijf ik het een leuk gebeuren vinden, omdat je hoe dan ook... even aan de persoon denkt onder het schrijven van de kaart. Al is het in sommige gevallen gewoon even het adres op de voorzijde ;-)


IK BEN VERWEND...

Jawel, zo'n verwend gevalletje die treurt omdat ze MAAR voor twee weken naar Frankrijk gaat.
De hoop was om minstens drie weken te gaan, maar helaas vanwege werkzaamheden gaat hem dat niet worden.
Een stevig teleurgesteld gevoel had ik. Schaam me er ook wel ietwat voor, voor dat verwende gevoel. Tja... want twee weken is eigenlijks toch ook heerlijk...
Hoe stom kan een mens soms in elkaar steken.
Gelukkig is dat teleurgestelde gevoel niet gebleven en heb ik er al weer veel zin in om ons huisje op te tooien in Kerstsferen... stiekem hopend dat er een flink pak sneeuw valt en wij zodoende noodgedwongen een extra weekje moeten blijven ;-)... hèhèhè... een gemeen binnenpretje ;-)


Zo, dit was even een kort tussendoortje... nu weer verder met kaartjes schrijven, een hele bezigheid.

vrijdag 12 december 2014

Nog een week...


NOG EEN WEEK...

Het schiet alweer op, nog een week en dan... dan gaan we weer die kant op.

Vanavond moeten beide honden en onze drie katten allen nog even ingeënt worden, zodat ook zij weer klaar voor de reis zijn.

Verder hier momenteel nog niet veel te vermelden, behalve dan dat ik net compleet verregent en verwaaid weer thuiskwam van de wandeling met de honden. GUUR WEERTJE...

Ah... in het weekend even een leuke Franse film bekijken : La Grande Bouffe.
Heb hem al een paar keer gezien, maar zag hem van de week in de bibliotheek liggen en kon hem niet weerstaan. Een heerlijk vreetfestijn ;-)

FIJN WEEKEND...

Al reeds een klein beetje in Kerst stemming...





vrijdag 5 december 2014

Dromen...


EVEN VOOR HET SLAPEN GAAN...

Al vrij jong droomde ik erover om een boerderijtje of iets dergelijks te hebben ergens midden in de natuur. Lekker vrij wonen met vele beesten om me heen.

Ha, zie ik anderen denken... waarom deed je dat dan niet?

Simpelweg omdat het er gewoon domweg niet van kwam. Of... omdat het de tijd er nog niet voor was. Ligt er maar aan hoe je het bekijkt.

In een leven wik en weeg ik alles een beetje, sommige dromen maak ik waar en sommige dromen blijven eeuwig dromen.

Soms lees ik wel eens bij anderen, die zich permanent in Frankrijk gevestigd hebben, dat ze bewondering hebben voor anderen die ook die grote stap durven nemen om hun dromen waar te maken door te emigreren naar bijvoorbeeld Frankrijk.

KUL... grote ONZIN vind ik persoonlijk dat soort uitspraken. Want een mens zit doorgaans vol met dromen. Althans... ik zit en zat vol met dromen. Waaronder de droom over een boerderijtje midden in de natuur in Frankrijk. Maar tevens droomde ik om mijn zoon een fijne jeugd te geven, om leuke oude huizen op te knappen, om te reizen, om een vlinder te zijn, om een leuke vent te vinden, om lekker te stappen, om zangeres te worden, om de allerbeste schilder op aard te worden, om de beste in sport te worden, om een fijn mens te worden, om de knapste te worden, om de geleerdste te worden, om stinkend rijk te worden, om een leuke DS snoekebek te bezitten, om... etc. etc.  Werkelijk veelste veel om hier allemaal op te schrijven, zovele dromen zijn de revue al gepasseerd.
Sommige dromen zijn werkelijkheid geworden, maar sommige dromen blijven eeuwig dromen. EN... sommige dromen zijn in de loop der jaren vervlogen.
Voor sommige dingen moet je je best doen en sommige dingen komen op je pad.

Zo ook Le Pre Bonnet, dat kwam gewoon domweg op ons pad. Een kans die we benut hebben, maar waar we niet veel voor hoefden te doen. Tja... wel een beetje klussen, maar dat zien we als vrijetijdsbesteding.

Nou dacht ik bij mijn eigen, een jaartje of wat geleden, nou we dan toch Le Pre Bonnet hebben kan ik mooi bekijken hoe het zou zijn om permanent te gaan wonen in Frankrijk. Een beetje een naïeve gedachte was dat. Want... ook al zit je 4 maanden in je tweede huis, vanaf dag één ben je je bewust dat je weer terug naar Nederland gaat.
Natuurlijk weten we momenteel een beetje meer van de Franse gewoontes af en zijn we kind aan huis in de supermarkt, trouwens ook bij de bouwmarkt ;-)
Maar... hoe het zou zijn om er permanent te wonen? Eerlijk gezegd nog steeds geen flauw idee.

Dus... droom ik nog lekker verder en zou ik tegen diegene die ook zo zijn dromen heeft... willen zeggen... KOESTER JE DROMEN ... geniet ervan en wie weet... komen sommige van je dromen uit. Ach... en niet alle dromen hoeven uit te komen om gelukkig te kunnen zijn.

EEN FIJN WEEKEND...
EN
FIJNE DROMEN...


You have to give people
SOMETHING
TO DREAM ON

Vandaar deze wonderschone blog ;-) ;-) ;-) Nou ja zeg...


Nog twee weken + 1 dag... pfff...

Ah... nog een fijne Sinterklaasavond. Ik heb al een enorme lijst met wensen klaargelegd... Al vrees ik het ergste ;-(


maandag 1 december 2014

Beetje kleur graag...


Tjemig... hier al dagen van dat grauwe grijze weer.

IK WIL KLEUR...


Veel kleur in de lucht... BLAUW... desnoods met een zwart stipje ;-)


Veel kleur in de tuin... ROOD... van de papavers.

Denk dat het verbeelding is, maar... volgens mij is de lucht in Frankrijk VEEL vaker blauw als dat de lucht hier doorgaans in Nederland is.
De papavers RODER... denk ik... nou ja, bij wijze van spreken ;-)

Even wat kleur op een grauwe grijze decemberdag...



woensdag 26 november 2014

Even niets...


Momenteel zeer weinig... tot niets... te bloggen over Frankrijk. Jammer jammer, had hier graag een heel verhaal neergezet. Maar helaas schiet me niets zinnigs te binnen, zelfs geen onzinnige dingen.

Zo gauw we weer in Nederland zitten worden we opgeslobberd door het dagelijkse leven hier. Natuurlijk wordt er wel eens over Frankrijk gebabbeld, maar toch... is het dan de ver van mijn bed gebeuren.

Idem dito met foto's. Momenteel worden er geen nieuwe gemaakt. Zou ik kunnen overwegen om oude foto's te plaatsen, maar ja...

Vervelend vervelend.

Ik las trouwens dat het afgelopen weekend DAAR 18 graden was, grombeldegrombel... lekker buiten zitten... T-shirt weer...
Heel wat anders dan vorig jaar zo rond deze tijd...


Nog even een oudje... omdat ik deze zo mooi vind ;-)


Nog dikke drie weken... pfff... dan gaan we weer. Alweer aan het aftellen...



maandag 17 november 2014

Sparen...


Hahaha... in gedachten zie ik jullie al denken : Huh, sparen???

Jawel... in dit blogje ga ik het even over sparen hebben.
Niet over het sparen bij een bank, ook niet over het sparen in een oude sok.
Maar... over het sparen van zegeltjes.

Mijn kasten puilen uit van de handdoeken... zegeltjes van een welbekende benzinepomp.
Kilometers omrijden om bij de pomp met zegeltjes te tanken. Doen we niet meer... verleden tijd ;-)

Koffie drinken van een welbekend merk... ontelbaar veel theelepeltjes.
Even een leuke anekdote schiet mij nu plots te binnen.
"In mijn ietwat jongere jaren had ik een relatie met een antiek boertje. Samen zaten wij bij mij thuis aan de hoge tafel, stevig verliefd wat onnozele dingen uit te kramen onder het genot van een bakje koffie. Hij nam plots het theelepeltje in zijn hand, bekeek hem nauwkeurig en vertelde dat het een mooi antiek lepeltje was. Hij had er namelijk veel verstand van. Hardop zat hij te denken, waar de letters DE voor stonden. Helaas wilde het hem niet te binnen schieten. Dat het een bekend oud merk was, wist hij mij wel te vertellen.
Ondertussen zat ik wat ongemakkelijk te friemelen aan mijn eigen theelepeltje. Heb hem toen niet... en nooit niet verteld waar de letters DE voor stonden."
Waar sparen zoal niet goed voor is ;-)


Een echt DE lepeltje...

Tja... ondertussen drink ik andere koffie en spaar zodoende geen DE zegeltjes meer ;-)

Wel spaar ik AH zegels, aangezien ik nog altijd dol op zegels sparen ben. Na de boodschappen thuis, gelijk zegeltjes plakken.
Zo hadden we hier al een paar vol geplakte boekjes liggen, een heerlijk rijk gevoel. Stilletjes fantaseren wat ik er zoal voor zou kunnen kopen.
HAD kunnen kopen !!!
Afgelopen zomer kwam Henk vanuit Nederland. De volgende dag vertelde hij zo even tussen neus en lippen door dat hij in Nederland de boekjes verzilverd had. 'Boekjes? Welke boekjes?', zei ik ietwat verbolgen.
Juist ja... de AH boekjes. Voor wat boodschappen en om de tank van de auto te vullen. Enkeltje Frankrijk gaat er al gauw voor zo'n 100 euro in de tank.
Nou moet ik toegeven dat we het er wel eens over gehad hebben, dat het een leuk spaarcentje voor het vele heen en weer reizen zou zijn... MAAR... dat bedoelde ik niet SERIEUS, grrr...

We hebben alweer een boekje vol, voor de komende reis ;-)




woensdag 12 november 2014

Quality time...






Pfff... het tandartsbezoekje zit er weer op. Als er één ding is waar ik tegenop zie, dan is het wel een bezoekje aan de tandarts. En... het stomme is dat daar heel geen reden toe is. Ik heb een hele lieve begripvolle tandarts die ik al jaren (bijna 30 jaar) ken, ook de assistente een schat van een meid.
Vandaag hooguit 10 minuten op de stoel... beetje tandsteen verwijderen en klaar. Geen centje pijn, maar toch... telkens opnieuw hik ik er tegenaan.



Zo... even iets compleet anders, QUALITY TIME 

Wat toch eigenlijks een leuk woord hè!!!

Maar goed... daar komt ie...
In Frankrijk zijn Henk en ik de gehele dagen samen. Uiteraard is Henk overdag aan het werk, maar we eten samen, drinken samen koffie, zitten samen zo af en toe gezellig op het terras of elders. Met andere woorden : we kwebbelen daar vaak even met ons beiden.

Hier thuis, in Nederland, is Henk overdag weg. Tegen de tijd dat hij vertrekt lig ik doorgaans nog op één oor. Als hij 's avonds thuiskomt maken we vaak voor de gezelligheid een wandeling met de honden. Tijdens het lopen nemen we even de laatste roddeltjes van de dag door.
Weer thuis, moet er regelmatig nog even een boodschapje gehaald worden. Nog even een ditje en een datje. Vervolgens eten maken om dit daarna te verorberen. En dan... dan doen we vaak ieders ons eigen ding. Geen tijd voor elkaar, geen tijd om samen iets te ondernemen, geen tijd om samen te brainstormen (ook al zo'n leuk woord...). We zeggen nog wel even weltrusten voordat we op bed gaan, dat nog wel ;-)
Tja... dat zijn zo van die gewoontes die er in de loop der jaren ingeslopen zijn en waar we hier in Nederland gelijk weer in vervallen.

Sinds kort proberen we daar wat verandering in aan te brengen, quality time... 
Tijdens het eten bepalen we een tijd dat het ons beiden schikt, om zo een uurtje te prikken dat we bij elkaar gaan zitten... quality time. Televisie uit, laptop uit, geen geklus of andere dingen. Kaarsje aan, glaasje lekkers erbij en tegenover elkaar zitten... KWEBBELEN.
Na dat uurtje, een zucht van verlichting ;-)... kaarsje weer uit en ieders ons eigen ding weer oppakken.
Daar hebben we in Frankrijk geen erg in, doordat we daar de gehele dagen bij elkaar zijn en vaak even samen zitten.
Hoe lang we dit gaan volhouden, geen flauw idee. Maar... het bevalt op zich wel prima.

Gisteren is ons quality time uurtje erbij ingeschoten, omdat ik behoorlijk tegen het tien minuten durende tandartsbezoekje aan hikte ;-)  


NOG vijf-en-halve week, dan gaan we weer. Heb er alweer veel zin in ;-)
Zou het sneeuwen? Of... koud zijn? Of regenen?



Foto's van vorig jaar (november)...


Haast onvoorstelbaar...



donderdag 6 november 2014

Overtollige kilo's...


Zo'n lang verblijf in het land van de vele lekkernijen is natuurlijk FANTASTISCH, alleen is het een aanslag op mijn lijf.

In Frankrijk...
Neem alleen al... die overheerlijke VETTE kazen : Brie (heerlijk...altijd in huis), Morbier (ook altijd present in onze koelkast) , Brie de Meaux (heerlijke zachte kaas... maar stinkt tot de koelkast uit), Bleu d'Auvergne (heerlijk door de sla... bijna altijd aanwezig), Bleu Montsalvat (mijn favoriete kaas... altijd aanwezig) en de hele vele andere kazen.




In Nederland...
Tja... daar doen we het meestal met 30+ kaas (altijd present in de koelkast).

Nog zoiets... KWARK. Bijna dagelijks eet ik 's morgens een bakje kwark... met lekkere vulling ;-)
In Frankrijk ALTIJD vol vette kwark. Hier in Nederland MAGERE kwark.

Brood...
Hier in Nederland van alles wat, bijvoorbeeld knackers, beschuit, meergranenbrood, volkorenbrood, rozijnenbrood... lekker afwisselend en niet teveel.
In Frankrijk meestal stokbroden, het liefst vers van de warme bakker, of heerlijke andere verse witbrood bij de bakker weg, room croissantjes (het lekkerst van de warme bakker), chocoladebroodjes (smul, smul...). Weinig afwisselend en... bijna altijd teveel :)


Dit, hierboven, zijn een paar kleine voorbeelden... heb ik het nog niet eens over de echt lekkere dingen gehad. Die ga ik hier ook niet allemaal verklappen, op één na. CHOCOLA

Afgelopen zomer was het volop raak. Het leek bijna net alsof vele bezoekers het er om deden. We werden bedolven onder het chocola. Repen, bonbons... in alle soorten en maten.
Tja... en wij zijn de slechtsten niet... dus hebben we keurig ALLES opgegeten. Bijna dagelijks een paar bonbonnetjes of een dikke reep. Het was even stouwen, maar we hebben het opgekregen ;-)

De wijn ga ik het hier maar niet over hebben... blub blub blub... PROOST...


Gelukkig doen we daar nog wat aan beweging, ik vrees dat we anders dicht gegroeid waren...




En... dat we dan de deuropening breder hadden moeten maken om nog in onze keuken te komen.
Even over de deuropening : soms zitten we er bijna vast tussen met ons beiden... als we tegelijkertijd door de deur willen. Gelukkig ben IK zo galant om dan even een stapje terug te doen en Henk als eerste door de deur te laten gaan... ik vrees dat we er anders nog tussen vast zaten ;-)

Nu ik het toch over eten heb, ga ik het ook nog even over onze kruiden daar hebben. Tijm, munt, oregano, citroenmelisse, rozemarijn en verscheidene andere kruiden. En we gebruiken ze zelfs zo af en toe. Maar één kruid zijn we helemaal dol op en deze gebruikten we de gehele zomer ERG veel...


Basilicum... ook wel koningskruid genoemd.

Werkelijk een toppertje, ruikt heerlijk en smaakt voortreffelijk, waar we de gehele zomer van gesmuld hebben en die het tevens presteerde om ons, de laatste weken van ons verblijf daar, te verrassen met leuke bloemetjes.
Dat verdiend een fotootje :)

Maar goed... al met al zitten we nu toch maar even tegen wat overtollige kilo's aan te hikken. Daar komt bij... dat als je een bepaalde leeftijdsgrens gepasseerd bent... ;-(

ALVAST EEN AANGENAME VRIJDAG EN EEN HEEL FIJN WEEKEND... 
Denk dat wij komkommertjes gaan eten... 

dinsdag 4 november 2014

Vogelgeluiden...


Ik zat nog even tussen de HELE VELE foto's van afgelopen zomer te neuzen. Werkelijk ONTZETTEND veel, ik kan er nog wel 4 a 5 maanden blogjes mee vullen, hahaha...
Dat doen we dus maar niet, daar wil ik jullie niet mee belasten ;-)

Wel zag ik tussen de foto's dit filmpje. Eigenlijk een slecht filmpje, maar wel leuk is het om te horen hoe stil het daar bij ons huis is...


Helemaal niet stil... ik vroeg mezelf af hoe ik er toch wel bij kom om het daar stil te noemen.
Dagelijks een herrie van heb ik jou daar. Ik schrok er gisteravond, toen ik het filmpje beluisterde, zelf haast van ;-)

FIJNE DAG VERDER...

donderdag 30 oktober 2014

Hagedis...


Terug van weggeweest...

Tja... momenteel valt er niet zo hele veel te bloggen over Le Pre Bonnet, aangezien het op dit moment ook even verweggistan voor mij is.

UIT HET OOG... UIT HET HART ;-)

Nee hoor... grapje...

Afgelopen zomer ben ik overigens wel vergeten een HEEL leuk gebeuren te vermelden. Vraag me niet waarom, geen flauw idee waarom ik het niet vermeld heb.
OF... toch wel... een klein beetje een idee.
Ik had namelijk geen foto (als bewijs...) en hoopte er alsnog een foto van te kunnen maken. Wat overigens niet gelukt is ;-(

Zodoende een foto uit het archief...
De foto heb ik trouwens wel in de Allier gemaakt ;-)




Voor de ALLER EERSTE keer, in de jaren dat we Le Pre Bonnet hebben, zagen we een hagedis bij ons huis op de stenen zitten.
Ik ben dol op hagedissen en associeer Frankrijk met hagedissen en krekels. Krekels zitten er volop bij ons, altijd een vrolijk gesjirp in de tuin. Maar geen hagedissen. Al jaren keek ik er naar uit bij ons huis... nul komma nul hagedis te zien. Een klein minpuntje...
Plots, afgelopen zomer, zag ik er één op de stenen bij de deur zitten.
Nadat ik hem een tijdje bewonderd had ging ik mijn camera halen om hem te vereeuwigen. HELAAS... de hagedis kroop gelijk weg. En het allerergste... ik heb hem de gehele zomer niet weer gezien.
Toch... geeft het zeer goede hoop dat er uiteindelijk misschien wel meer hagedissen bij ons huis komen. Althans, laat ik zo zeggen : ik hoop dat er in de toekomst meer hagedissen bij ons huis komen. Prachtige beestjes...

Even iets compleet anders.

Momenteel wordt ons weer vaak gezegd : Zo vakantiegangers, weer terug?
Waarop wij steevast zeggen : Huh... wij zijn dit jaar helemaal niet op vakantie geweest.
Grappig is dat... dat mensen regelmatig denken dat we daar in Frankrijk continu vakantie hebben.
Als we dan zeggen dat we daar ook 'gewoon' aan het werk zijn, komt er meestal een : JAJA...


WONEN OP VAKANTIE ;-) ;-) ;-)

Je zou er maar jaartje rond wonen, hahaha... eeuwig vakantie...

Fransen zelf hebben NATUURLIJK ook eeuwig vakantie ;-)

Zo... dat was het weer. Wie weet tot de volgende keer... al denk ik dat ik de komende weken ietwat minder blog.
Nog dikke zeven weken... en dan gaan we weer.


Hè, pfff, dat mis ik hier in Nederland toch wel hoor... dat mooie uitzicht.
Weet je wat ik hier ook best wel mis?
HET BUITENLEVEN...

Genoeg getreurd... nu een ei bakken ;-)



vrijdag 24 oktober 2014

Trompetgeschal...





 Aubrey Beardsley (1872-1898)... een Engels illustrator.


Om te beginnen... uiteraard ben ik een hele DAME, zoals de meesten van jullie, die deze blog volgen, ondertussen wel weten. Netjes en bovenal... aangepast ;-)

Vanmorgen tijdens het uitlaten van de honden ontstond er een klein borreltje in mijn buik, een beetje valse lucht zeg maar...
Mij wanende in niemandsland, als welopgevoede dame, liet ik het borreltje voorzichtig ontsnappen, dit ging gepaard met een bescheiden geluidje. ZEER BESCHEIDEN uiteraard.
Vidor, die op zo'n metertje afstand met zijn dikke neus in de grond stond te snuffelen, keek verschrikt op. Met grote bruine kijkers, het hoofd ietwat scheef, keek hij mij verbaasd aan. Waarbij ik prompt in een luidkeelse schaterlach belandde.
Terwijl ik een traantje van plezier wegpinkte zag ik plots uit mijn andere ooghoek een zuur uitkijkend oud stel vlakbij lopen.
Zonder iets te zeggen liepen zij ons met afgewende blik voorbij, terwijl ik het tweede traantje wegpinkte ;-)

Even wennen hier..., in Frankrijk kwam ik NOOIT iemand tegen tijdens de wandelingen...


HEEL FIJN WEEKEND... 


woensdag 22 oktober 2014

Nabeschouwing...


Zoals ik al eerder vermeld heb, was het overwegend een aangename zomer.
Fijn is het om voor lange aaneengesloten tijd in Le Pre Bonnet te verpozen. Het gaat dan wat meer als THUIS voelen i.p.v. vakantie.
Trouwens niet echt THUIS, daar thuis toch Nederland blijft voor mij. Denk zelfs... dat ik Nederland altijd als thuis zal beschouwen, ook al zou ik al jaren geëmigreerd  zijn. Dat zie je trouwens ook veel aan Nederlanders die in bijvoorbeeld Frankrijk wonen, al doen ze net alsof het niet zo is ;-) Ze blijven omgaan met voornamelijk andere Nederlanders, hebben een Nederlandse facebook pagina, een Nederlandse blog en zeiken met andere Nederlanders over Nederlandse gewoontes, politiek etc. Houden het reilen en zeilen in Nederland stevig in de gaten om er lekker op af te geven.  TJA... volgens mij komt dat omdat THUIS voor dat soort mensen eigenlijks Nederland is.

Maar goed, ik wijk weer wat af... de NABESCHOUWING...

De eerste maanden hadden we redelijk vaak visite, het huis leent zich daar ondertussen wat meer voor.

We zijn weinig 'echt' weggeweest. Wat uitstapjes in de nabije omgeving, dat wel... maar niet echt van die lange reizen. VEELSTE weinig tijd voor gehad ;-) Op zich wel jammer, omdat wij dat allebei wel leuk vinden, maar we hadden er de afgelopen maanden gewoon domweg niet zoveel behoefte aan.

Van klussen binnen is niet erg veel terecht gekomen. Al valt het eigenlijk best wel mee als ik een optelsom maak. De vloeren (tomettes) zijn geschrobd en zitten netjes in de lijnolie, een klus die er een beetje bij bleef de afgelopen jaren. Binnen verder veel geverfd en gebeitst en wat dingen afgewerkt. Het wordt al met al, stapje voor stapje, steeds meer naar onze zin.

Een hele fijne klus afgelopen zomer, een klus waar veel tijd in is gaan zitten en waar we zeer mee in onze sas zijn is...


Ons afdakje...



Het kostte veel tijd en er gaat vast nog veel tijd in zitten, maar...



Al met al wordt het steeds mooier en...



We kunnen er ondertussen al heerlijk zitten. Je hoort er de gehele dagen het kabbelen van het stroompje en het sjirpen van de krekels. Overdag een mooi uitzicht en 's avonds een schitterende kijk op de sterrenhemel.
Een pracht overdekt plekje, al zeg ik het zelf, van zo'n 3 bij 5 meter. 
Er moet nog van alles aan gebeuren, zoals de vloer afwerken e.d. Maar dan... dan denk ik dat wij daar de gehele dagen zitten in de toekomst ;-)


Ook zijn we de afgelopen weken nog wat boven bezig geweest, op ons hoger gelegen grondstuk... daar waar we in de herfst wat meer zon hebben.


Het is een behoorlijk groot grondstuk, waar we wat meer zon hebben als deze ietwat lager hangt.
Alleen het grondstuk loopt vrij steil af, het stond/staat vol met bomen ( hele hoge sprietjesbomen waar we al heel veel van gekapt hebben en nog heel veel van gaan kappen). Ook staat het vol met bramen en varens.


Langzaam proberen wij het grondstuk wat meer te cultiveren, door her en der wat plekken af te vlakken en tevens wat natuurlijke trappen te maken, zoals hier op de foto.
Het is de bedoeling dat de trap, evenals de grond, weer gewoon begroeid met gras, klavers en andere wilde plantjes... die we vervolgens kort houden.
Een meerjaren project...


De afgelopen maanden had Henk voldoende thuiswerk en zat zodoende gemiddeld zo'n 36 uur per week achter zijn bureau te werken, op zijn vakantie na. Om de twee a drie weken moest hij voor zijn werk naar Nederland. Niet altijd even leuk, maar voor zijn werk vond Henk dat wel nodig... voor afspraken, vergaderingen, cursussen e.d. en natuurlijk ook om wat feeling te houden met zijn collega's en de projecten waar hij mee bezig is.

Opvallend ten opzichte van voorgaande verblijven was, dat we dit keer ons veel meer gericht hebben op buitenbezigheden. Eigenlijks wel logisch, omdat we doorgaans veel meer tijd buiten vertoeven als binnen. Maar de voorgaande jaren hadden we het druk met het huis zelf wat gezellig bewoonbaar te maken en schoot het buitenwerk er veelal bij in.
Het huis is nog lang niet helemaal gereed, maar we kunnen er nu prima verpozen. Zodoende nu wat meer tijd om gezellig buiten wat aan te rommelen en... dat is ons goed bevallen.

Tsja... en dan, voordat je er erg in hebt zit het er weer op. De hele mikmak opruimen, tuinmeubels naar binnen, huis wat schoonmaken, koffers inpakken, water aftappen, gasflessen naar binnen, stroom afsluiten, katten in de reismanden, de luiken dicht, deuren sluiten, een laatste toetertje, paar kilometers rijden en... dan zit je weer in Nederland alsof het nooit anders geweest is.

dinsdag 21 oktober 2014

Kneuterigheid...


We kwamen bij Maastricht de grens over... en het begon te regenen. Daarna snel Duitsland in... waar het nog even wat harder regende.

WE ZIJN WEER THUIS ;-(

Grappig is dat, als je maanden niet meer in Nederland geweest bent valt bij binnenkomst plots de kneuterigheid op.
Bij Bourtange gaan we Nederland in, om vervolgens naar onze woonplek door te rijden.
Het was al donker, rond een uurtje of tien 's avonds. Overal zie je van die doorkijk huizen, gordijnen open en daadwerkelijk bij velen kun je de ondertiteling op de tv vanaf de weg mee lezen.
Nog zo'n gek opvallend iets... twee lampjes, of lampen, voor de ramen. Symmetrie... twee gelijke vazen, twee gelijke planten, twee gelijke beeldjes, twee gelijke... voor de ramen. ZO ONTZETTEND FANTASIELOOS... brrr... en massaal hè! Die lampjes voor de ramen... daar begrijp ik dus echt totaal niets van.
Maakt geen fluit uit lieve lezer van dit stukje als u dat ook heeft, ieder zijn ding en anders... gooit u er toch één van weg ;-)  hahaha...
Neem mij maar niet kwalijk dat ik er zo tegen aan kijk... ik kom namelijk pas uit de rimboe, het went vast weer heel erg snel ;-)

De nabeschouwing volgt later in de week, ook al is Frankrijk nou al haast een verweggistan voor mij.
Dit was gewoon even een tussendoortje... zomaar even tussen de vele wasjes door.

WE ZIJN WEER THUIS ;-(



zaterdag 18 oktober 2014

Laatste avond...


Laatste avond dat we hier zitten dit verblijf.
Wij kijken terug op een overwegend leuke zomer en een klein deeltje herfst.
Vandaag een beetje een rotgevoel, omdat het altijd jammer is om van iets leuks afscheid te nemen, ook al komen er naar alle waarschijnlijkheid weer genoeg andere leuke dingen.

Leuk was het ook om vele aardige reacties te krijgen... op de blog en via de mail. Daarvoor wil ik jullie allen bedanken, ook de hele vele stille kijkers.
Ik vond het leuk om zo via de blog jullie deze lange zomer mee te nemen en heb ervan genoten, ik hoop jullie ook :-)


De boom hierboven was erg mooi om te zien, of moet ik zeggen : bomen. Jawel... twee verstrengelde bomen, die in de loop der jaren samen met elkaar vergroeid zijn. Een eik en een tamme kastanjeboom.


Natuurlijk kom ik nog met een NABESCHOUWING en daarna met......... andere blogjes ;-)
Voor nu, nogmaals BEDANKT voor het volgen van de blog en een hele fijne zondag.

Een lieve groet,
Cilia



vrijdag 17 oktober 2014

Le plateau de la Verrerie...





Gisteren een wandelingetje gemaakt op Le plateau de la Verrerie, een mooi plateau hier in de buurt.
En... een gemakkelijke wandeling, geen klim en klauterpartijen.

Wat wel een beetje jammer is, is dat er HEEL VEEL schrikdraad zit. Zou op zich niet zo'n probleem zijn, maar onze Vidor loopt daar continu met zijn staart tussen de poten.
Ongeveer twee weken geleden zat hij hier bij ons huis in de buurt met zijn neus aan het schrikdraad. Sindsdien loopt hij met enorme bogen om weilanden met schrikdraad heen.
Vorig jaar is hem dat ook al eens overkomen en het duurde vele weken voordat hij weer een beetje over de schrik heen was.
Op het plateau zit aan weerszijden schrikdraad... dus : griezel de griezel.


Uiteraard zit dat schrikdraad er niet zomaar een beetje voor de lol...


Welnee... het zit er voor deze lieve knuffel geiten.


En... voor deze pracht dame...


Verder zit er een vlondertje... Waarom die er zit begrijpen wij niet zo goed... Je loopt erover, komt uiteindelijk op een grotere vlonder, daar kijk je even om je heen en dan... loop je weer terug.
ERG LEUK ;-)


En... natuurlijk een prachtig uitzicht op sommige plekken op het plateau...

We waren hier al een keer eerder geweest, wilden er nog een keer kijken... alleen het kwam er telkens niet van... of het regende daar. 
Helaas gisteren, toen we terug bij de auto kwamen en een kop koffie wilden drinken, begon het ook te regenen. Zodoende onze kop koffie in de regen gedronken...


Vandaag flink aan de klus geweest, wat laatste klusjes afwerken. Bah... het gevoel dat we VEELSTE kort hier geweest zijn, er is nog ZOVEEL te doen ;-(