Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

woensdag 31 december 2014

De Beste Wensen voor 2015...


Een fijne jaarwisseling...


EN...

De aller-aller beste wensen voor 2015 van ons...voor alle lezers van deze blog.

Lieve allemaal, mede dankzij jullie veelal leuke reactie's en bezoekjes is 2014 voor ons weer een fijn blogjaar geweest.

DANK JULLIE WEL. 

Liefs van ons beiden, Henk en Cilia
~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~
~~

Hout, hout en nog eens hout.


Als eerste even mijn nieuwe volger verwelkomen. Erg fijn en bedankt  'Chassanas' dat je volger geworden bent. Ik wens je veel kijk en of leesplezier.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kochten we de eerste jaren dat we hier waren nog gewoon een houtvoorraad, sinds enkele jaren voorzien we ons daar zelf in.

We betaalden altijd zo'n 40 euro per stère (kuub). Goed bekeken kan het eigenlijks niet uit om voor dat bedrag zelf bezig te gaan, als je ziet wat voor werk het is.
Bomen omzagen, om ze vervolgens klein te zagen, daarna kloven en stapelen. Ook halen we veel hout uit de nabije omgeving, omgevallen bomen die anders blijven liggen.

Her en der op ons terrein hebben we stammen liggen te wachten totdat het gezaagd en gekloofd wordt. Om vervolgens gestapeld te worden.
Zo hebben we overal wat stapels hout die soms één jaar of soms twee jaar moeten liggen.
Als het hout droog genoeg is verplaatsen we één van de stapels naar de zijkant van ons huis.



De stapel hierboven hebben we de afgelopen dagen naar huis gebracht..


Al het hout met de kruiwagen over ons bruggetje... naar huis.


Om daar vervolgens weer gestapeld te worden.



De stapel hierboven is waarschijnlijk volgend najaar aan de beurt.
Zo hebben we dus her en der wat stapels hout liggen.


De leeggekomen plekken worden iedere keer weer gevuld met nieuw gezaagd en gekloofd hout.
Een heel werk, maar Henk vindt het mooi werk en ach... ik stapel vaak vrolijk mee ;-)

Nog leuker, de houtkachels snorren zo lekker door.

En... er staan nog hele vele bomen... voor jarenlang warmte.

Wel saai hè, nu al wat jaren aan het bloggen en iedere keer komt het gebeuren met dat hout voorbij. Dat komt omdat het een telkens terugkerend gebeuren is.




dinsdag 30 december 2014

IJskristallen en zo...


Afgelopen nacht heeft het hier behoorlijk gevroren...

Bij het openen van de gordijnen in de schuur was het zicht naar buiten nul komma nul. De ramen zaten vol ijsbloemen.


Wat later op de ochtend scheen het zonnetje er vaagjes door.
Pas later in de middag waren de bloemen verdwenen en konden we weer door de ramen naar buiten kijken.



Bij ons stroompje, die momenteel behoorlijk stroomt, zaten schitterende ijspegels...



Hoe prachtig, dat er zich zo'n mooie ijskristal vormt om zo'n pietluttig dun takje...



Of... om zo'n minuscuul blaadje...



Voor het eerst sneeuw op ons afdakje... nou maar hopen dat hij overeind blijft.
Grapje... ik heb er wel vertrouwen in ;-)



Even een selfie... ik bedoel een zwaai naar jullie vanuit Le Pre Bonnet ;-)

Wat een mooi contrast hè! Zo'n knalblauwe lucht met mijn felgekleurde handschoen.


maandag 29 december 2014

Sneeuwspecial...


Yep... beetje sneeuw hier.


~~~


~~~


~~~


~~~


Dat lijkt altijd mooi.

Afgelopen middag een lange wandeling gemaakt. Helaas kon ik geen foto's maken tijdens de wandeling omdat de batterijen van mijn camera leeg waren en de volle nog in de auto lagen.
De auto hadden wij de avond daarvoor veiligheidshalve al wat omhoog gezet, want als het glad is komen we de berg bijna niet op. In het ergste geval zelfs helemaal niet.
Op de terugweg, van de wandeling, hebben we de batterijen opgehaald, vandaar nog een kleine impressie ;-)
Weer thuis aangekomen, kon onze Vidor zijn draai niet vinden. Hij had allemaal sneeuwballen aan zijn poten en vertikte het om met die ballen te gaan liggen. Hij bleef een hele tijd, met zijn hoofd op de stoel staan wachtten totdat wij met veel gedoe de ballen verwijderd hadden.

Even voor Yvonne, die nogal dol op sneeuw is, ik hoop voor jou dat daar bij jullie in de polder ook wat sneeuw gevallen is. Zo niet... dan doe je maar even net of je de foto's niet gezien hebt ;-)



zondag 28 december 2014

Jasses...


Het 'gewone' leven neemt weer zijn gang.

Daar was plotseling weer de vraag : "Wat eten we vanavond?"
Ik weet niet hoe dat jullie vergaat, maar hier is dat doorgaans een vrij lastig gebeuren... het bedenken van een maaltje. Vooral na van die schranspartijen van de afgelopen dagen. Het gekke is dat mijn buik wel gewoon weer gaat knorren.
Dus... hatsiekadee... op naar de winkel, een nieuwe lading inslaan.
Zitten we in de auto, ruik ik plots een vieze geur. Jasses... een hele lading onder mijn schoen. Had niet veel gescheeld of ik was zo door de winkel heen gestampt ;-)
Onze katten gaan momenteel vaak vlakbij huis zitten om hun behoefte te doen... lekker tussen de vele verdorde beukenblaadjes. Tja... en als je dan niet oppast dan... A BAH...

Ook het werk gaat weer gewoon verder.


Hout voor in de kachel zagen en kloven. Een telkens terugkerend gebeuren.
Voornamelijk beuken en eiken, wat na het kloven nog een tijd moet liggen. Een nieuwe houtvoorraad voor over ongeveer twee jaar.

De houtkachels zijn hier de enigste verwarmingsbronnen, die momenteel van 's morgens vroeg tot 's avonds laat branden en... daar gaat HEEL VEEL hout in.
Voor dagen dat het echt heel erg koud is hebben we er nog een petroleumkachel bij.

Er zijn al een paar sneeuwvlokjes gevallen... maar het stelt nog niet erg veel voor. Beetje hagel en van dat natte sneeuw.
Ik zag op het journaal dat er in Nederland op sommige plekken al een mooi pak sneeuw gevallen is.
Wie weet komt er hier ook nog een beetje...


Onze Mitsie kijkt er al naar uit...


vrijdag 26 december 2014

Kerst 2014...


Het was hier absoluut geen spectaculaire Kerst te noemen, maar toch...

's Morgens bij het wakker worden zagen we gelijk al een grauwe lucht... motregen.
's Middags kwam een vriend van ons even langsgewipt. Nadat hij weg was hebben we een grote boswandeling met de honden gemaakt, het was ondertussen droog geworden.

's Avonds rond een uurtje of zeven zijn we met het klaarmaken van een simpele overheerlijke maaltijd begonnen.  Tja... wat is simpel? Tournedootjes met een zelfgemaakte jachtsaus, varkenshaasjes met een zelfgemaakte champignonsaus, gebakken aardappelen met ui en spek en wat schaaltjes met groenten.
Tafel sierlijk gedekt, grote vijfarmige kandelaar erbij aan, een fijne rode wijn erbij.

Gezellig... heerlijk met zijn tweetjes genieten van een overdadig maal, de honden en katten lagen lekker in de buurt van de snorrende houtkachel.

Nou komt ie... haast niet te geloven ;-)

Nadat we onze buiken rond gegeten hadden werden we verblijdt met een uilenconcert.
Hoe romantisch wil je het hebben!!!

Ala... nou zijn we geen verliefde twintigers meer en ook niet echt van die romantische mensen (nuchtere Groningers hé!), maar toch...

Fijn is het wel om in een toch wel bescheiden simpele ambiance, jawel dat is het best wel, te kunnen genieten van dat soort kleine dingen, die eigenlijks best erg groots zijn.

Onze Kerstdag klein samengevat. Geen spectaculaire dingen... maar toch...

woensdag 24 december 2014

FIJNE KERSTDAGEN...






Hier zijn de boodschappen binnen... VEELSTE VEEL, en kan het feestgedruis beginnen.

Hele fijne Kerstdagen... met familie, met vrienden, met zijn beiden of in je uppie. Een vol gedekte dis, een patatje met of stamppot boerenkool. Bij de kerstboom, bij kaarslicht of bij een tl-bak. Thuis, in de kerk, in een restaurant of in een tropisch zwemparadijs.

WAT KAN HET SCHELEN...

Wij wensen je fijne dagen.


Koeienvlaaien...


Afgelopen dag was het, haast abnormaal, mooi weer.
Zelfs van dien aard dat we buiten, op onze veranda, geluncht hebben.

's Middags rond een uurtje of drie/vier hebben we onze reisstoeltjes onder de arm genomen, een thermoskan, twee mokken, wat eetbaars, puzzelboekjes e.d. en zijn we naar een stuk grond in de zon gegaan... een paar honderd meter vanaf ons huis.


Een heerlijk plekje tussen de koeienvlaaien...

's Middags hebben wij momenteel bijna geen zon bij ons huis, omdat de zon erg laag staat. Op zo'n zonnige dag als dat het afgelopen dag was is dat best erg jammer. Maar op kleine afstand van ons huis is het erg goed toeven, vandaar dat we ons dan even verplaatsen... als we in de zon willen zitten.

Denk trouwens wel dat het de laatste dag hier was dit jaar, dat we buiten konden eten. De voorspellingen voor de komende dagen voorspellen lagere temperaturen, beetje nattigheid en wie weet... wat sneeuw.

dinsdag 23 december 2014

Brrr... ruitjes krabben...


Brrr...


Dat werd even ruitjes krabben voordat we naar de winkel konden.


Hierboven even een foto van onze kersthanger... weer super gezellig.


 Ondanks dat het vannacht wat gevroren had, was het een zonovergoten dag met een prachtige blauwe lucht.
Heerlijk weer om een lange wandeling te maken, wat we zodoende ook maar even gedaan hebben.
Wel een klein foutje gemaakt, ik had net een schone broek aan en Henk kwam op het idee om ietwat binnendoor te gaan. Klimmen klauteren glijden en over woest water heen springen, dit alles met een paar takjes hulst in mijn handen. De hulst heeft het overleeft, zelfs de rode besjes zitten er nog aan. Maar mijn broek ziet er behoorlijk gevlekt uit ;-(



's Avonds weer lekker voor de brandende houtkachel om wat op te warmen, met zicht op ons minikerstboompje.
Het boompje doet nu al jaren dienst, iedere keer na de kerst gaat hij weer de tuin in. Groeit zomers een klein beetje om vervolgens in de winter weer in een pot te belanden.
Denk dat het over zo'n 10 jaar een grote boom is ;-)
Uiteraard heb ik ook twee sokken bij de schouw opgehangen, de grootste die ik heb. In de hoop dat de kerstman ze goed gaat vullen.

maandag 22 december 2014

Weer op ons plekje...


Zaterdagavond rond een uurtje of tien zijn we gearriveerd.
De reis verliep zonder al teveel problemen. Dertien uur snoepen en eten, blik op oneindig en maar tuffen om vervolgens in een koud huis aan te komen.

De laatste uren van de reis reden we in het donker, wat in deze tijd wel leuk is met al die kerstversieringen. Al heb ik het idee dat het hier in Frankrijk niet zo uitbundig is als in Nederland, op sommige na natuurlijk. Werkelijk sommige huizen waren met  HELE vele lampjes versierd, zelfs sommige daken zaten vol met knipperende lampjes. Veel bling bling en wat altijd weer opvalt : veel gekleurde lampjes. Veel? Zeg maar gerust bijna allemaal gekleurde lampjes.


Bovenstaande foto hebben we onderweg gemaakt. Zeer bescheiden met witte en blauwe lampjes ;-)
Vaak zijn het bontere tafereeltjes...

Tja... en dan na een lange reis kom je dus in een behoorlijk koud huis. Dat valt toch altijd wel even weer een klein beetje tegen, brrr...

De eerste dag, zondag, zijn we bezig geweest met ons wat verder installeren.
Wat gesleep met de meubels, omdat alles nog in de 'zomerstand' stond.
In de winter verpozen we vaak het meest in de woonkeuken, deze ruimte is wat betreft de warmte het behaaglijkst... het snelste lekker warm te krijgen. Althans voor de houtkachel.
De schouw zit hier niet op de meest ideale plek, hij zit vlak naast het aanrecht. Toch zitten we het liefst 's avonds allemaal (wij, de honden en de katten) voor de kachel. Zomers hebben we daar geen erg in, maar in de winter is het vaak dringen voor de kachel.
Ha... verder hebben we ons huis al een beetje in kerstsferen gebracht. Kostte even een klein hoofdpijntje... altijd weer een gedoe. Maar als het dan gereed is... oi oi oi ... wat weer gezellig ;-)

Er was nog een klein hoofdpijnopwekkend gebeuren. Zo'n beetje de gehele middag waren er jagers met honden in de buurt. Ze hadden een wild zwijn aangeschoten, maar konden hem niet vinden.
Walgelijk... uren lang het geblaf van de honden, waarop onze honden om de haverklap gezellig een deuntje mee blaften. De jagers in hun terreinwagens heen en weer rijden, haast ietwat verbolgen omdat wij onze auto op ons eigen terrein staan hadden, want daar zetten zij hun auto's vaak neer als wij er niet zijn. Ach wat, viel best wel mee hoor... en ze waren ook best vriendelijk.
Maar dat jagen... pfff... wat een hobby... niet mijn hobby.

Nu... zondagnacht, begint het langzaam wat behaaglijker te worden in huis. Hadden we vannacht nog een enkel dekbed erop, in mijn naïviteit dacht ik dat dat wel voldoende was... brrr... KOUD, nu een heerlijk dubbel dekbed. De temperatuur in de keuken is wat gestegen. De honden en katten liggen voldaan te knorren, evenals Henk.

Tja... we zitten weer op ons plekje. Even wat afzien... hier geen cv omhoog draaien of lekker in een warm bad in een verwarmde badkamer dobberen... NEEEE... bikkelen... maar we zijn er weer ;-)        
Nog even wennen hier aan de laptop. Henk heeft een nieuwe laptop, die we nu mee hebben. Deze werkt wat anders als de mijne, die niet mee is. Dus dat is nog een beetje behelpen. Ook het fotoprogramma werkt anders.


vrijdag 19 december 2014

Tot later...



Is dat leuk... of is dat leuk...
Nog even een dag voor vertrek een zonnestraaltje in huis.


De laatste wasjes draaien, nog even aan de poets, de laatste boodschappen halen, tassen inpakken. Om vervolgens morgen te vertrekken.

De honden en katten zijn allemaal ingeënt, onze Morris had als enigste wat last ervan. Hij was een paar dagen behoorlijk uit zijn hum. Gelukkig is hij ondertussen weer helemaal de oude en net als de anderen gereed voor vertrek.
Nieuwe banden onder de auto, dus... die kan er ook weer tegen.
De ANWB net betaald... DUS... ook dat weer geregeld. Je weet maar nooit hè! Er staat al meer dan 450.000 op de teller... TJA...

Rest mij nog om jullie een fijn WEEKEND te wensen en wie weet de volgende blog vanuit...

Le Pre Bonnet

Tot later...



maandag 15 december 2014

Een verwend poppie...


Nog even wat vergeten... Bij deze : van harte welkom als nieuwe volgster Marian Miedema, heel fijn dat je volgster geworden bent en ik wens je veel kijk en/of leesplezier.


Langzaam druppelen de kaartjes weer binnen, met zachte plofjes belanden ze hier op de deurmat.
Altijd weer een leuk gebeuren.
Sommige mensen zie en spreek ik jaren niet, maar dan toch altijd even dat kaartje met de feestdagen. Waarop steevast weer staat : 'Het komende jaar moeten we toch echt even wat afspreken.'
Zo'n jaar vliegt voorbij en voordat ik er erg in heb ligt er weer zo'n kaartje op de deurmat.
Toch blijf ik het een leuk gebeuren vinden, omdat je hoe dan ook... even aan de persoon denkt onder het schrijven van de kaart. Al is het in sommige gevallen gewoon even het adres op de voorzijde ;-)


IK BEN VERWEND...

Jawel, zo'n verwend gevalletje die treurt omdat ze MAAR voor twee weken naar Frankrijk gaat.
De hoop was om minstens drie weken te gaan, maar helaas vanwege werkzaamheden gaat hem dat niet worden.
Een stevig teleurgesteld gevoel had ik. Schaam me er ook wel ietwat voor, voor dat verwende gevoel. Tja... want twee weken is eigenlijks toch ook heerlijk...
Hoe stom kan een mens soms in elkaar steken.
Gelukkig is dat teleurgestelde gevoel niet gebleven en heb ik er al weer veel zin in om ons huisje op te tooien in Kerstsferen... stiekem hopend dat er een flink pak sneeuw valt en wij zodoende noodgedwongen een extra weekje moeten blijven ;-)... hèhèhè... een gemeen binnenpretje ;-)


Zo, dit was even een kort tussendoortje... nu weer verder met kaartjes schrijven, een hele bezigheid.

vrijdag 12 december 2014

Nog een week...


NOG EEN WEEK...

Het schiet alweer op, nog een week en dan... dan gaan we weer die kant op.

Vanavond moeten beide honden en onze drie katten allen nog even ingeënt worden, zodat ook zij weer klaar voor de reis zijn.

Verder hier momenteel nog niet veel te vermelden, behalve dan dat ik net compleet verregent en verwaaid weer thuiskwam van de wandeling met de honden. GUUR WEERTJE...

Ah... in het weekend even een leuke Franse film bekijken : La Grande Bouffe.
Heb hem al een paar keer gezien, maar zag hem van de week in de bibliotheek liggen en kon hem niet weerstaan. Een heerlijk vreetfestijn ;-)

FIJN WEEKEND...

Al reeds een klein beetje in Kerst stemming...





vrijdag 5 december 2014

Dromen...


EVEN VOOR HET SLAPEN GAAN...

Al vrij jong droomde ik erover om een boerderijtje of iets dergelijks te hebben ergens midden in de natuur. Lekker vrij wonen met vele beesten om me heen.

Ha, zie ik anderen denken... waarom deed je dat dan niet?

Simpelweg omdat het er gewoon domweg niet van kwam. Of... omdat het de tijd er nog niet voor was. Ligt er maar aan hoe je het bekijkt.

In een leven wik en weeg ik alles een beetje, sommige dromen maak ik waar en sommige dromen blijven eeuwig dromen.

Soms lees ik wel eens bij anderen, die zich permanent in Frankrijk gevestigd hebben, dat ze bewondering hebben voor anderen die ook die grote stap durven nemen om hun dromen waar te maken door te emigreren naar bijvoorbeeld Frankrijk.

KUL... grote ONZIN vind ik persoonlijk dat soort uitspraken. Want een mens zit doorgaans vol met dromen. Althans... ik zit en zat vol met dromen. Waaronder de droom over een boerderijtje midden in de natuur in Frankrijk. Maar tevens droomde ik om mijn zoon een fijne jeugd te geven, om leuke oude huizen op te knappen, om te reizen, om een vlinder te zijn, om een leuke vent te vinden, om lekker te stappen, om zangeres te worden, om de allerbeste schilder op aard te worden, om de beste in sport te worden, om een fijn mens te worden, om de knapste te worden, om de geleerdste te worden, om stinkend rijk te worden, om een leuke DS snoekebek te bezitten, om... etc. etc.  Werkelijk veelste veel om hier allemaal op te schrijven, zovele dromen zijn de revue al gepasseerd.
Sommige dromen zijn werkelijkheid geworden, maar sommige dromen blijven eeuwig dromen. EN... sommige dromen zijn in de loop der jaren vervlogen.
Voor sommige dingen moet je je best doen en sommige dingen komen op je pad.

Zo ook Le Pre Bonnet, dat kwam gewoon domweg op ons pad. Een kans die we benut hebben, maar waar we niet veel voor hoefden te doen. Tja... wel een beetje klussen, maar dat zien we als vrijetijdsbesteding.

Nou dacht ik bij mijn eigen, een jaartje of wat geleden, nou we dan toch Le Pre Bonnet hebben kan ik mooi bekijken hoe het zou zijn om permanent te gaan wonen in Frankrijk. Een beetje een naïeve gedachte was dat. Want... ook al zit je 4 maanden in je tweede huis, vanaf dag één ben je je bewust dat je weer terug naar Nederland gaat.
Natuurlijk weten we momenteel een beetje meer van de Franse gewoontes af en zijn we kind aan huis in de supermarkt, trouwens ook bij de bouwmarkt ;-)
Maar... hoe het zou zijn om er permanent te wonen? Eerlijk gezegd nog steeds geen flauw idee.

Dus... droom ik nog lekker verder en zou ik tegen diegene die ook zo zijn dromen heeft... willen zeggen... KOESTER JE DROMEN ... geniet ervan en wie weet... komen sommige van je dromen uit. Ach... en niet alle dromen hoeven uit te komen om gelukkig te kunnen zijn.

EEN FIJN WEEKEND...
EN
FIJNE DROMEN...


You have to give people
SOMETHING
TO DREAM ON

Vandaar deze wonderschone blog ;-) ;-) ;-) Nou ja zeg...


Nog twee weken + 1 dag... pfff...

Ah... nog een fijne Sinterklaasavond. Ik heb al een enorme lijst met wensen klaargelegd... Al vrees ik het ergste ;-(


maandag 1 december 2014

Beetje kleur graag...


Tjemig... hier al dagen van dat grauwe grijze weer.

IK WIL KLEUR...


Veel kleur in de lucht... BLAUW... desnoods met een zwart stipje ;-)


Veel kleur in de tuin... ROOD... van de papavers.

Denk dat het verbeelding is, maar... volgens mij is de lucht in Frankrijk VEEL vaker blauw als dat de lucht hier doorgaans in Nederland is.
De papavers RODER... denk ik... nou ja, bij wijze van spreken ;-)

Even wat kleur op een grauwe grijze decemberdag...