Vorst op komst ?

 

Voorjaarskransje...

Vorst op komst? Het zal toch niet, toch is dat helaas de voorspelling.

Vorig jaar ook vrij late vorst, bijna alle bloei van de fruitbomen was kapot gevroren. Ook onze prachtige grote wilde kersenbomen hadden veel schade van de late vorst, evenals de hortensia's en verscheidene andere bomen, struiken en bloemen. Geen fruit, geen walnoten, ook geen wilde kersen voor de vogels en geen besjes aan de hulst.

Gelukkig maakten de vlieren en de bramen weer veel goed, we hebben nog vele potten zelfgemaakte jam staan.

Afgelopen week waren we ook wel verwend met prachtig mooi weer, moet zeggen dat het erg snel went... heerlijk overdag de deuren open, in t-shirt buiten aan het werk en koffie drinken buiten in het warme zonnetje. Af en toe gaf de thermometer 20 graden aan.

Klein nadeeltje was wel dat we bijna uit ons bed dreven met onze dubbeldikke dekbedden ;-)

Voor de gezelligheid even een voorjaarskransje gemaakt. Zo af en toe vervang ik de narcissen voor verse omdat deze maar vrij kort goed blijven. Al moet ik zeggen dat het ook best wel leuk lijkt als de narcissen opdrogen, dan worden het kleine gele bolletjes in het groene mos.

Vidor staat er altijd op de neus bij...

Op meerdere plekken, op het weiland, kleine stukjes grond schoongemaakt waar ik vervolgens wat bloemzaad in gezaaid heb, zoals korenbloemen, klaproosjes, goudsbloemen e.d. Ziet er zomers meestal erg vrolijk uit al die kleuren. Dan ziet het gras er ook weer groener uit. Dat het op sommige plekken er momenteel nog behoorlijk geel uit ziet komt omdat we het net gemaaid hebben en vele bulten verwijderd.

Een lieveheersbeestje op de perzikboom, die op het punt staat om prachtig roze te gaan bloeien.

De eerste bloeiende boom is onze pruim.

Zou zo mooi zijn als er daadwerkelijk eens pruimen aan zouden komen.

(tot nu toe nog nooit pruimen)

De drakenpot weer gevuld met zaad, afwachten of het wat gaat worden.

Vorig jaar had ik er oost indische kers in, was helaas geen succes. Voorgaande jaren deed de oost indische kers het altijd heel uitbundig, vorig jaar bijna helemaal niet op enkele kleine bloemetjes na.

Henk is momenteel met het dak van de toekomstige schuur bezig.

We hebben nog nooit eerder een schuur gebouwd, dus zo af en toe komen we wel eens wat denkfoutjes tegen. Moeten we soms iets aanpassen of zelfs herstellen. Al met al gaat het niet erg snel, maar stapje voor stapje komen we er wel

Uitzicht vanuit de schuur.

Er komen wel enkele ramen in, maar verder wordt de schuur dicht, dus dan is er helaas minder uitzicht.

Hè bah, eigenlijk had ik er best veel glas in willen hebben om er vervolgens een mooi atelier van te maken in plaats van een schuur. Maar NEE, het gaat een schuurtje worden.

Morgen waarschijnlijk nog een warme dag en dan maar afwachten of het kouder gaat worden.

Zou zo jammer zijn voor de mooie roze bloemetjes...

Wel heerlijk dat de zomertijd weer is ingegaan, we waren er hier gelijk aan gewent. Zelfs de honden, die krijgen normaal altijd tegen acht uur 's avonds hun laatste avondmaal. Zou je denken dat het nu best om negen uur zou kunnen, maar nee hoor... vooral onze Vidor, die kan klok kijken (denken wij), hij stond om acht uur al te trappelen vol ongeduld... je zag hem denken ETEN.

Ze zijn er weer... de wilde narcissen.

 

Ieder jaar hetzelfde, maar ik kan het niet laten om ze op de foto te zetten, omdat het ieder jaar opnieuw zo'n prachtig gezicht is.

Steevast kijken we er ook ieder jaar naar uit, Het luidt hier een beetje het voorjaar in, een tuin vol met duizenden schitterende wilde narcissen.

Ze staan niet overal op ons terrein, wel probeer ik ze op verschillende plekken wat uit te zetten. Zo staan er ondertussen wat op het weiland en naast het huis in volle bloei, nadat ik ze daar neergezet heb.

Ieder jaar staan we er opnieuw versteld van...

Een heel bloementapijt, vaak durven we maar amper door de tuin te lopen als de narcissen in bloei staan.

De ene dag staan er een paar in bloei.  Kijk je de volgende dag, na het wakker worden, staan er plots heel veel te bloeien.

De narcissen onder ons toekomstig schuurtje ga ik na de bloei verpoten.

Te bedenken dat wij dachten dat we zo goed als alle bolletjes daar verwijderd en herplaatst hadden.

Ondanks dat het er zoveel zijn vind ik het soms nog moeilijk om er wat te plukken voor op de vazen.

Toch staan binnen de vaasjes alweer vol :-)

Even wat anders...

De eerste dotterbloem is alweer op komst.

Lijkt ook ieder jaar schitterend als de dotters weer volop in bloei staan langs ons stroompje.

Nieuwe takkenomheining...

Vorig jaar kwamen de reeën regelmatig snoepen uit onze moestuinen. Ook onze honden gingen er soms even graven, vooral toen onze Vidor door had dat er wortels en radijsjes onder de grond zaten, hij is een enorme liefhebber van wortels, radijsjes en vele andere groenten.

Zodoende hebben we besloten om een omheining om de tuinen te maken. Afwachten of dit ze wat tegen gaat houden.

De vroege aardappels zitten er weer in, binnenkort gaan de late er ook in.

Geen idee of jullie de foto erg kunnen inzoomen, ik zelf wel. Zo ja, dan kun je in de verte achter ons huis de hele vele gele stipjes zien, de duizenden narcissen.

Sahara zand...

Grappig die gele luchten van het Sahara zand afgelopen week, iets minder grappig was dat de auto er vreselijke vies uitzag. Gelukkig waren we niet de enige en vielen we niet op toen we even naar Vichy waren.

Gaatje dicht gemaakt...

Al eens eerder had ik verteld dat ik sokken stoppen wilde leren. Dat kwam er nooit van, maar is me uiteindelijk gelukt. Ik had verscheidene wollen sokken met gaten, die ik niet weg kon gooien omdat ik ze nog te leuk vond. Sommigen lagen al enkele jaren te wachtten om gemaakt te worden. Op het Internet zag ik een leuke manier om gaten in sokken te dichten, een lapje erop breien.

Ondertussen puilt mijn sokkenmand uit, dagelijkse keuze uit hele vele leuke sokken, waaronder nu dus sommigen met een lapje ;-)

De nectarine...

Sommige fruitbomen staan op het punt om te gaan bloeien zoals de pruimen, perzikken en bovenstaande nectarine (die we in een grote pot hebben). De lente is onderweg...

Nog één dag en dan kunnen we de winter afsluiten.

Op naar de LENTE.

Zo dadelijk weer  in de tuin verder, stokken zoeken en knippen voor de omheiningen die nog niet af zijn.

FIJNE Zondag en alvast een MOOIE Lente toegewenst.

Al een beetje lentekriebels...

 

Ondertussen is de meteorologische lente al begonnen.

Zelf vind ik het fijn om vier seizoenen te hebben, maar eerlijk gezegd hoeft de winter om mij maar een weekje of vier te duren. Twee weekjes sneeuw, twee weekjes onder de nul graden en dan... LENTE.

Afgelopen dagen erg mooi weer, in t-shirtje buiten in het zonnetje aan het werk (in de schaduw nog wel een dikke trui aan en 's avonds de dikke winterjas, dat dan wel... maar toch). Moet er ook bij vertellen dat wij hier doorgaans weinig wind hebben, die wordt vaak door het bos tegen gehouden. Dat heeft zo zijn voordelen... want ik ben niet dol op wind, maar ook uiteraard wel wat nadelen... een klein windmolentje om stroom op te wekken heeft hier geen zin, iets wat me wel leuk lijkt (bedoel ik een klein bescheiden windmolentje). We waren ooit wat van plan met ons stroompje, maar daar is het tot nu toe nog nooit van gekomen... lijkt me ook wel wat. Stroom uit ons stroompje, vooral in de winter zou dat fijn zijn (dan staat er altijd voldoende water in het stroompje). Zomers hebben we voldoende stroom uit de zonnepanelen, maar op donkere dagen in de winter moet toch regelmatig even de aggregaat erbij aan, bij bijvoorbeeld het stofzuigen en als de wasmachine aanstaat.

Het begint haast saai te worden maar... de afgelopen tijd zijn we weer veel buiten bezig geweest.

In de ochtend vaak een beetje aan rommelen in huis en wandelen met de honden en 's middags vaak buiten bezig. Ondertussen is het tot een uurtje of zeven licht, dus weer wat meer tijd om buiten bezig te zijn.

Ah, ik had het in de vorige blog over de boommarter die bij de vetbollen van de vogels zat te snoepen. Om hem te weren had ik er doekjes, besprenkeld met etherische olie, neergelegd. Het leek er in het begin op dat het werkte, maar helaas... plots zat hij weer voor het keukenraam te peuzelen. Nieuwe poging met hondenhaar, nieuwe vetbollen opgehangen... maar ook dat schrok de marter niet echt af. Hij zat er weer. Een erg mooi beestje dat wel. Blijkbaar had hij ook de vetbollen in de tuin ontdekt, die waren opeens ook verdwenen. Ondertussen was het een vaste gast geworden, erg leuk maar niet heus. Dus nu halen we iedere avond de vetbollen naar binnen om ze in de ochtend weer op te hangen, hopen dat dat werkt.

Nog even een paar foto's van de afgelopen week...

Dat geeft toch wel een beetje een lentegevoel.

Her en der een klein bosje sneeuwklokjes.

Op vele plekken in de tuin staan krokussen en sneeuwklokjes te bloeien. Wel wat later alsdat ze bij ons huis in Nederland bloeiden, daar stonden ze weken geleden al in volle bloei, maar uiteindelijk hier dus ook. Ziet er altijd zo vrolijk uit, mocht om mij de hele tuin wel mee vol staan.

De hele vele wilde narcissen zijn ook alweer op komst, zelfs onder ons toekomstig schuurtje.

Voordat we met het bouwen van ons schuurtje begonnen hebben we honderden narcis bolletjes weggehaald en deze elders in de tuin uitgezet. Maar het lijkt alsof we er niets weggehaald hebben want het staat nog vol met narcissen. Voordat we de vloer leggen nog maar een keer bolletjes zoeken en elders uitzetten.

We zijn weer wat bezig met het schuurtje, na een winterstop.

Heel lang hebben we zitten dubben over het dak. Het eerste idee was een groen dak met vetplantjes, maar bij nader inzien hebben we daar vanaf gezien omdat het schuurtje op een vrij donkere plek staat. Puntdak leek ons ook wel wat, maar ook daar zien we vanaf omdat het schuurtje niet rechthoekig wordt en ons dat toch wel een behoorlijke klus lijkt.

Vele tekeningen verder hebben we uiteindelijk gekozen voor een wat schuin aflopend plat dak.

Heel wat gepuzzel, maar we hebben er nog veel zin in, vooral de latere afwerking lijkt me mooi.

Onze Femke...

Femke is ondertussen bijna 16 jaar, een enorme aandachtsorgel. Zodra we gaan zitten wil ze op schoot, het liefst loopt ze je de gehele dagen luid mekkerend achterna. Verder gaat ze regelmatig op de meest onlogische plekken zitten, bijvoorbeeld daar waar ik mijn pas gezaaide zaadjes heb staan. Die gooit ze gewoon aan de kant om een plekje voor haar zelf te maken. Ook zit ze de afgelopen dagen vaak in een kratje met pootaardappelen te broeden. Soms, heel soms, zou ik haar even achter het behang willen plakken.

Nieuwe houtvoorraden voor de volgende winter.

Tussen de werkzaamheden in de tuin en het bouwen van ons schuurtje door zijn we ook bezig met nieuwe houtvoorraden aanleggen voor de volgende winter. Iets wat ook continu doorgaat. We kappen zelden gezonde bomen, op eigen terrein liggen vaak wel her en der omgevallen bomen en of dode bomen die we vervolgens gebruiken. Helaas veel dode en zieke essen, wat trouwens wel erg mooi brandhout is.

Dagelijks kijken of de wortels e.d. al opkomen.

Binnenkort gaan de pootaardappelen erin.

Staat nog een klein toefje boerenkool, elders nog een klein toefje.

Gaat komende week de pan in :-)

Al vele stukken grond gereed om er wat in te poten of zaaien. Het grond maken we gewoon wat los, halen graspollen e.d. eruit, doen er vervolgens wat compost overheen en... dan maar hopen op een leuke opbrengst. Denk trouwens wel dat we nog een soort van omheining om de moestuinen gaan maken, aangezien er vorig jaar toch wel wat gesnoept was door reeën e.d. Begrijp best dat ze ook wel eens wat anders willen, maar liever niet onze aardappelen en groenten.

Onze Mila...

en onze Vidor...

Beiden vinden ze het altijd prachtig als we zoveel buiten bezig zijn, de gehele tijd hobbelen ze achter ons aan. Is vaak wel van alles voor ze te doen op het weiland, hele vele lekkere geurtjes van wild, het  graven naar muizen is ook een hobby van ze en soms komen er wat jachthonden langs... vinden ze ook geweldig. Enkel wat mensen, altijd interessant. En heel af en toe eens een 4x4 met blaffende jachthonden achterin, super leuk om even achteraan te rennen.

Tot slot...

Alweer bloembolletjes in de potten.

Tja... nog even wachten totdat ze bloeien :-)

LENTEKRIEBELS, ik heb er wel zin in...

~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~

P.s. Uiteraard volgen we hier ook het gebeuren in de Oekraine, waar we ons best zorgen over maken.

Maar gelukkig kunnen we hier nog steeds genieten van de kleine dingetjes zoals de fluitende vogeltjes en de bloeiende bloemetjes. Zag trouwens ook alweer een hommel en enkele vlinders.

Ah... en vanaf 14 maart komen hier ook weer wat versoepelingen i.v.m. corona : geen maskers meer in winkels e.d. en ook geen vaccinatiepas meer. Gelukkig gaat het de goede kant op met het coronavirus.