Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 30 mei 2010

Uitstapje

Vandaag, zondag, hebben we even een uitstapje naar Friesland gemaakt. Daar hebben we een leuke wasbak met een nog leukere kraan voor weinig geld gekocht. We waren op zoek naar een kleine wasbak, maar het is ietwat groter geworden als dat we in gedachten hadden, dit komt mede vanwege de kraan die we erg leuk vonden. Aan het ritje hebben we direct een uitje vastgeplakt. Even in Warga gekeken, de geboorteplaats van mijn moeder. In Jorwerd, het gehucht waar Geert Mak een boek over geschreven heeft: Hoe God verdween uit Jorwerd, hebben we ook even rond geneusd en tevens het wasbakje plus aanhang gekocht. Verder nog even met de honden in een natuurgebied gelopen, daar zagen we ooievaars met jongen waar je heel erg dicht bij kon komen. Natuurlijk geen fototoestel bij ons, dus helaas geen bewijs, maar ze zaten er toch echt.
Verder is Henk druk bezig met een kozijn en een raam, voor ons huis. Eerst een klein raampje voor in de schuur, lijkt al goed te worden. Later ligt het in de bedoeling om ook zelf de kozijnen en ramen in het voorhuis te maken. Best wel een uitdaging omdat het de allereerste keer is dat Henk zelf een kozijn maakt. Wij werken meestal in teamverband. Ik maak de plannen, Henk doet de uitvoering en daarna zorg ik weer voor de afwerking. Werkt perfect, af en toe een grauw en een snauw, de pleisters in de buurt, soms twee- drie keer of nog vaker opnieuw beginnen, soms scheef, soms enorme lopers, maar over het algemeen komen we met het klussen meestal wel daar waar we komen willen. Met als resultaat dat wij, als het klaar is, stralend naar een scheef bouwwerkje met lopers staan te kijken. Geeft niet, zolang wij het maar leuk vinden, TOCH!!!
Trouwens we zijn er ook eindelijk uit wanneer we weer die kant opgaan. Komende vrijdag laat ik mijn tand weer vastzetten (brrrrr), volgende week heeft Henk nog een cursus, word het ook nog niet. MAAR we gaan, als alles meezit, zaterdag 12 Juni in ieder geval voor twee weken die kant op. We zijn er nog niet helemaal uit of we twee of drie weken gaan. Aangezien we in Juli en in Augustus ook nog die kant op willen. Als we drie weken achter elkaar gaan, houd dat in dat we pas in Augustus weer gaan. Jaja een enorm probleem. Nee hoor, we beseffen maar al te goed dat dit een luxe probleem is. We hebben wel alweer heel veel zin om die kant op te gaan.

zaterdag 29 mei 2010

Leuke anekdote

Het huis van achteren. Het ligt wel wat afgelegen, maar het ligt echt niet helemaal in niemandsland.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Al vrij in het begin dat wij ons huis kochten, vertelde onze makelaar ons een leuk verhaal over ons huis.
Tijdens de oorlog woonde er een vrouw in ons huis, die pas jaren na de oorlog door had, dat de oorlog voorbij was.
De man waar wij ons huis van kochten, een Nederlander die voor het grootste gedeelte in Frankrijk woont, deed er nog een schepje bovenop. Hij vertelde dat hij gehoord had:
Tijdens de oorlog woonde er een vrouw in ons huis, die pas jaren na de oorlog er achter kwam dat er oorlog geweest was.
Later hoorden we van een Fransman en zijn vrouw, die in een gehucht vlakbij ons wonen, hetzelfde verhaal. Ook onze Nederlandse buurman had al van het verhaal gehoord. Tja wat moet je er van zeggen, het klinkt erg ongelooflijk, maar het verhaaltje is toch wel erg leuk. Dus die houden we erin.

donderdag 27 mei 2010

Cave

De toegang naar onze kelder.
Een paar van de bogen in onze kelder in Nederland.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Even een blog over onze kelders. Een kelder in een huis intrigeert me meestal enorm. In Nederland hebben we een prachtige kelder met allemaal bogen e.d. Alleen er is maar één maar, hij staat al jaren op de nominatie om opgeknapt te worden, iets wat telkens weer uitgesteld word, daar er vaak wel wat anders gebeuren moet wat dan weer voorrang krijgt. Zonde. Vaak bij het zien van een kelder droom ik al over de wijn cave, uiteraard moeten de hele vele flessen wijn er dan nog wel komen, maar toch!!! Ook over de hele vele potten met inmaak groenten en fruit, die ik er dan in zou kunnen zetten. De boeken over inmaak groenten en fruit staan al jaren te verstoffen in de kast, maar toch!!! Enorme aardappelopslag, niet dat we veel aardappelen eten, maar toch!!! In Frankrijk hebben we ook een heerlijke ruime kelder, waar we al menig fantasie op los gelaten hebben, over hoe en wat we er mee gaan doen. We hebben de kelder ook al leeggehaald en er een stelling in geplaatst, maar eigenlijk moet ie helemaal wat opgeknapt worden. Wat wel een prettige gedachte is, is dat de mogelijkheid aanwezig is, maar toch!!! Zo blijft er altijd wat te wensen over. Maar wij hebben een heuse kelder in Frankrijk. Yes.

dinsdag 25 mei 2010

Ontsteking

Eerst nog even niet naar Frankrijk. Eigenlijk hadden we de afgelopen week alweer op zijn minst die kant opgewild. Maar helaas kwam er wat vervelends tussen. Een ONTSTEKING, jawel een ontsteking is de boosdoender. Een ontsteking bij een wortel van mijn tand, waar ook al eens een wortelkanaalbehandeling plaats gevonden had. Met als gevolg, dat de wortel nou getrokken is en dat de tand is blijven staan. Deze word vrijdag over een week vastgezet aan mijn andere tanden. ERG eng allemaal, maar ja. Ik ben ook absoluut geen held, als het om de tandarts gaat. Maar goed soms is het niet anders. Al met al heeft het wel als gevolg dat wij Frankrijk even uitgesteld hebben, want zeg zelf: om met een loszittend tandje in een stokbrood te bijten, werkt niet. Dan mag ons huis daar wel lekker achteraf liggen, maar het risico om daar zonder tandje te verpozen wil ik toch wel vermijden. Komt bij, dat we weg zijn van stokbroden, DONC..... Nou hier in Nederland maar weer verder knutselen. Tja, we moeten toch wel wat hè!!!!!☺☺☺

zondag 23 mei 2010

Tussenstand

Hier doen we het allemaal voor.
Soms onverwacht bezoek.
Veel knutselen.
En vaak wat hilarische momenten.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Even een blog over hoe we nu, ongeveer twee jaar na aankoop van ons huis, er tegen aan kijken.Als eerste het financiële plaatje. Dat was in het begin onze grootste zorg. De aanschaf van het huis was direct duidelijk, wat ons dat ging kosten. Maar het bewoonbaar maken van ons huis, daar hadden we wel een plan over gemaakt, wat het zo'n beetje zou gaan kosten, maar van tevoren weet je niet precies wat het daadwerkelijk gaat kosten. Ik moet zeggen, dat het ons enorme meegevallen is. Een paar grote dingen, zonnepanelen, deuren in de schuur, vloer storten in de keuken, geiser, dat waren kosten die we wisten. Verder héél veel crepi, heel veel hout (wat trouwens in Frankrijk niet erg duur is), plavuizen (die we redelijk goedkoop op de kop getikt hebben), heel veel verf en natuurlijk hele vele kleine dingen die te samen ook wel aantikken. Enkele grote tools hebben we ons daar ook aangeschaft, o.a.: bosmaaier, aggregaat, kruiwagen, steiger enz. enz. Dan de meubels, die we over het algemeen in Nederland bijelkaar gesprokkeld hebben, meest tweedehands. Als je zo alles leest, lijkt het best erg veel, toch viel het allemaal wel mee. Wat we vooral deden was, iedere keer een beetje aanschaffen zodat je het niet in één keer hoeft te kopen. Voor de wat grotere dingen hebben we een spaarpotje aangelegd, waar ons vakantiegeld en wat andere meevallers inkomen (niet zoveel hoor!). De vaste lasten voor het huis vallen ook enorm mee. We betalen een verplichte verzekering voor het huis en de inboedel en we betalen een beetje belasting in Frankrijk voor het huis, dat is het en niet meer, geen addertjes onder het gras. Dan natuurlijk iedere keer als we die kant opgaan, de reiskosten (helaas rijd de auto niet op water) en de kosten voor onze oppas.
Al met al kan ik stellen dat het financiële plaatje ons desondanks toch enorme meegevallen is.
Is het dan één en al jubel? Nee, dat is het niet. Er zijn ook wat dingen die we van tevoren niet goed overzien hebben. Neem bijvoorbeeld de oppas, iedere keer als we die kant opgaan moet er oppas komen. Tot nou toe is het voor ons NOG geen probleem geweest, maar het geeft wel wat meer kopzorg dan dat we verwacht hadden. Daar hebben we in onze enthousiasme te weinig rekening mee gehouden. Ook dat we iedere keer de katten weer voor een tijd achterlaten, valt wat zwaarder dan verwacht.
Verder is het natuurlijk erg veel werk, wat we wel ingecalculeerd hadden, maar het is een feit dat er erg veel gewerkt moet worden willen we alles zo krijgen als dat we mooi vinden. En trouwens wat we ook een beetje over het hoofd gezien hebben, is dat je langzamerhand gaat beseffen dat er veelste weinig tijd is om alles aan te pakken, wat je graag zou willen. Dat is iets waar we ook mee moeten leren leven.
Waar we trouwens wel erg blij mee waren is, dat we zo snel mogelijk een plekje gecreëerd hebben, waar het aangenaam verpozen is. Dat is echt een enorme aanrader, om op zijn minst één plek in huis gezellig te maken, een goed bed neer te zetten, lekker zittende stoelen en een paar luxe dingetjes om je heen te plaatsen. Dan is het naar mijn idee, beter vol te houden. Dan besef je beter waar je het voor doet.
Spijt? Nee, we zouden het zo weer opnieuw doen. Als we alles geweten hadden, hadden we het misschien jaren eerder gedaan.

vrijdag 21 mei 2010

Waarheen deze zomer

Een uitstapje naar de Puy de Dôme? Hele mooie vergezichten en je kunt er prachtig lopen.
Een tocht naar het Bois de Troncais? Het grootste en oudste bos van Frankrijk. Echt enorme eikenbomen.
Of Thiers? Een geweldige leuke plaats met veel vakwerkhuizen. Waar ongeveer de helft van het bestek uit Frankrijk wegkomt.
Een barrage in de buurt van Renaison? Erg mooi om even te kijken. Aansluitend even door rijden naar St. Haon? Ook een mooi plaatsje.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Tja, waar gaat dit jaar de reis naartoe. Want heus, de vakantie staat er alweer aan te komen. Word het dit jaar de MONTAGNE BOURBONNAISE!!! Erg leuk en ook nog op een redelijke afstand van Nederland. Alle bovenstaande plekken zijn vanuit Montagne Bourbonnaise goed bereikbaar. In de Montagne Bourbonnaise zitten behoorlijk veel Nederlanders die een vakantie adres hebben. Te beginnen met een alleraardigste adres: http://www.lagrandeserve.com/ , hier verhuren ze prachtige roulottes, van die enorm mooie pipo wagens. Helaas heb ik ze zelf nog niet in het echt gezien ondanks dat ze hemelsbreed maar op een paar kilometer afstand van ons liggen. Maar die foto's, schitterend. 'T is dat het zo dicht bij ons huis is, maar anders had ik er zo een weekje heen gewild. Vroeger was ik al weg van Pipi Langkous, zigeuners en Heidie, nou dit zie je er allemaal in terug.
Verder zit er een prachtige watermolen bij ons in de buurt, http://www.lemoulingitenay.fr/ hier word ook van alles verhuurd, mini camping, caravans en ook een gite. Ziet er schitterend uit en een erg mooie ligging.
Ook een erg aangename plek lijkt mij: http://www.lesbiefs.eu/ , die zag ik eens in het programma, ik vertrek. Helaas heb ik deze twee mannen, die het geheel runnen, ook nooit in levende lijve gezien. Maar het lijken me wel snoepies, echt zo'n plek waar je volgens mij helemaal in de watjes gelegd word.
Zo zou ik nog heel veel adressen op kunnen noemen, aangezien er heel veel te huur is, campings, chambre d'hôtes, kastelen, particuliere huizen, werkelijk te veel om hier allemaal te beschrijven. En geheid vergeet ik de mooiste lokaties hier te vermelden. Maar zoals jullie zien er is van alles te huur in de Montagne Bourbonnaise. En dat is niet voor niets het geval, NEEEEE, het is er erg aangenaam verpozen.

woensdag 19 mei 2010

Dromen

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Woensdags zijn we weer naar Nederland vertrokken. Het mini weekje zat er op. De terugreis verliep gelukkig heel wat vlotter als de heenreis. Tja en dan zit je weer thuis in Nederland. Met een gevoel dat je eigenlijk nog lang niet klaar bent daar in Frankrijk, met het klussen. Het gekke is dat we, zo gauw we in Nederland zijn, Frankrijk weer zo ver weg is. Dan is het geschiedenis en toekomst. Ook andersom geldt hetzelfde, zo gauw we in Frankrijk zijn is Nederland geschiedenis en toekomst. Met dat verschil, dat als we in Nederland zijn, we ons al weer verheugen op de volgende reis en als we in Frankrijk zijn, zien we er weer een beetje tegen aan om terug te gaan. Ik heb geen flauw idee hoe dat is als je in Frankrijk woont. Dan moet er gewerkt worden, dan heb je sociale verplichtingen en ook dan ga je gewoontes inbouwen (sleur). Dat hebben wij nou allemaal nog niet bij ons huis in Frankrijk. Als wij daar zijn hebben we vakantie, althans vrij. We kijken geen acht uur journaal, thuis in Nederland wel bijna dagelijks. De krant word niet in alle vroegte doorgespit, vaak hebben we daar niet eens een krant. De wereld kan wel vergaan, terwijl het ons daar ontgaat. Het vaste werkritme ontbreekt daar ook. De honden keurig op gezette tijden uitlaten is ook niet nodig. Zo kan ik nog wel even doorgaan. TOCH... is sleur soms best wel mooi, het geeft wat houvast. En dromen moeten er blijven, anders is het ook maar saai. Zo droom je van een huisje in Frankrijk, zo heb je een huisje in Frankrijk en dan ga je je droom aanpassen, dan droom je dat je er wat vaker heen kunt gaan. Heerlijk toch! Zo blijven we dromen.

maandag 17 mei 2010

De natuur om ons huis

Even een blog over de natuur nabij ons huis. Tja, alweer? Jawel omdat ik daar niet op uit gekeken raak. Dat is één van de belangrijkste redenen, dat we ons huis gekocht hebben. Wat erg mooi is, is dat het er elke keer weer anders uitziet. Dit keer zagen we overal in de tuin mooie wilde orchideeën, in vele tinten, je moest wel erg goed kijken want anders zag je ze over het hoofd. Wat ik trouwens ook erg mooi vind, zijn van die bomen waar allemaal mistletoe (maretakken) inzitten. Vroeger dacht ik dat het allemaal vogelnesten waren, niet dus. Een maretak is een halfparasiet, die voor zout en water afhankelijk is van zijn gastheer. Als er een besje in de oksel van een boomtak komt, ontkiemt deze. De worteltjes groeien in de boom. Met als gevolg dat je van die mooie nestjes ziet in de bomen.Verder zag de tuin er her en der blauw/paars uit van de vele blauwe druifjes, die ik gepoot had en van de hele vele longkruidjes. Boterbloemen, tuurlijk veel paardenbloemen en hele vele andere kleine mooie bloeiende onkruidjes. Alleen het jammere van deze dagen was, dat het weer niet geweldig meewerkte. Wat trouwens wel plezierig is bij ons huis, is dat er niet veel wind staat.

zaterdag 15 mei 2010

Nieuwe buurman

Afgelopen keer dat we in Le Pre Bonnet waren hebben we ook weer een 'nieuwe' buurman met werkmaat ontmoet. Zondags kwamen ze met z'n tweeën in een prachtige eigele auto aangezet. Deze buurman heeft samen met zijn vrouw, die er helaas niet was, in het dichtstbijzijnde gehucht een tweede huis. Nou ja een tweede huis? Zeg maar gerust, het halve gehucht. Dinsdags was ik best in mijn nopjes met de nieuwe buurman. Henk was dinsdags met aanhanger naar Moulin om antieke tomettes te kopen. Hij had voor mij een mobiele telefoon achtergelaten, zelf behoor ik tot één van de weinigen die geen mobiele telefoon heeft. Ik ben nog van de bakelieten telefoon, zeg maar. Al vrij snel, nadat hij vertrokken was, belde hij me op. Hij vroeg hoeveel tomettes we nodig waren, dus ik aan het uitmeten en hele verhalen afsteken, tot ik er achter kwam dat er niets terug gezegd werd. Wat op zich niet zo gek is, daar ik meestal aan het woord ben. Maar in dit geval was de batterij van de mobiel leeg en de lader lag in de auto, handig maar niet heus. Met als gevolg, dat ik niet meer bereikbaar was. Na even nagedacht te hebben, over wat nu? Had ik besloten om naar mijn nieuw verworven buurman te lopen. Daar aangekomen, kon ik Henk alsnog even bellen. Heerlijk toch? Nieuwe buren. Wat wel erg jammer was, was dat de tomettes niet waren zoals we ze ons voorgesteld hadden, met als gevolg: meer als een halve dag kwijt en NUL tomettes. Maar goed, volgende keer beter.

donderdag 13 mei 2010

Toekomstige badkamer?

Er is ook een beginnetje gemaakt met de badkamer. Als eerste moest de trap verplaatst worden, deze hebben we voor nood op een andere plek gezet zodat we op de mezzanine kunnen komen. Er komt later een andere trap omdat deze vrij steil is. Als tweede, het hout ervoor weg. Niet dat dat nou echt noodzakelijk was, maar dan kunnen we dat weer hergebruiken voor het aftimmeren van het dak.
Eigenlijk best wel zonde, ik had het er zo mooi aangetimmerd en geverfd. Zit er opeens weer zo'n gapend gat.
Hier is Henk bezig om de vloer te egaliseren, voor de nieuwe muur moet de vloer waterpas zijn.
Dit is een erg slechte foto, maar de enige die ik had van het eerste stuk van de muur. Het begin is er, nou de rest nog even. De muren worden opgetrokken met gasbetonblokken. De muur waar Henk hier mee bezig is, word een dragende muur. De bovenliggende mezzanine trekken wij door. De bedoeling is om een volgende keer, als we weer in Frankrijk zijn, weer verder met de badkamer te gaan. In de hoop dat we de komende winter de badkamer en wc binnen hebben. Voor het gemak hebben we nu vaak de tandenborstels en onze toiletspullen in de keuken liggen, omdat we anders steeds buitenom moeten. Het lijkt me heerlijk dat we dan die dingen gewoon in de badkamer kunnen zetten en gewoon binnendoor naar de wc en badkamer kunnen. Wat wel grappig is op de foto, is dat de bouwlamp er weer bij staat. Viel mezelf opeens op, wij zijn dat onderhand al helemaal gewend, een soort automatisme zeg maar.

dinsdag 11 mei 2010

Mijnwerkerslamp

Van deze lampjes hebben we meerdere, ze werken overal perfect voor. Het lezen 's nachts, als we in het donker na het toilet moeten of iets uit de schuur moeten hebben en ook als we in het donker een stukje met de honden lopen. Je hebt namelijk beide handen vrij, dat is erg gemakkelijk in vergelijking met een zaklantaarn.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Even een leuk stukje tussendoor. Een stukje over hoe het er 's nachts aan toe gaat in ons huisje. Nee, ik bespaar de .... details. Op mijn andere blog heb ik er al een stuk over geschreven onder de titel: Romantiek. We houden het netjes op deze blog, maar ik wil er wel even wat over vertellen. Het zit namelijk zo, wij hebben op de slaapkamer wel een lamp hangen, maar deze kun je alleen beneden in de keuken aan en uit doen. Met als gevolg, dat wij een kaars aandoen als we op bed gaan, anders moet je naar beneden om de lamp uit te doen. Henk valt meestal vrij direct als een blok in slaap, maar zelf mag ik graag nog even een uurtje op bed liggen lezen. Nou wil het geval dat ik helaas geen 18 meer ben en dat het me wat moeizaam afgaat om te lezen bij kaarslicht. Dus kwam ik op het idee om er een mijnwerkerslamp bij op te zetten, dat te samen met een leesbrilletje. Echt super, werkt perfect, een heuse aanrader. Dus, TIP- als het je niet uitmaakt hoe je er bij ligt en je wilt toch graag lezen op bed: LEESBRIL + MIJNWERKERSLAMP. Ik moet er wel bijvermelden, dat het echt geen kijk gelijk is, maar och..... Ik heb er maar geen foto van mijzelf bijgedaan, die aanblik wil ik jullie besparen.

maandag 10 mei 2010

Dubbelglas

Ons keukenraam met dubbelglas.
Overal in de tuin stonden blauwe druifjes.
Zie hier, onze heg die al wat blaadjes vertoond.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jazekers, wij hebben ook dubbelglas in ons huis. Weliswaar maar één raam, maar dat doet er niet toe. Het raam boven het aanrecht is voorzien van dubbelglas, dat terwijl, aan de andere kant van de keuken, je gewoon aan alle kanten van de deur naar buiten kunt kijken, maar och toch wel leuk. Het raam was gebeitst, wat op zich wel leuk was, maar tegelijkertijd ook wel een beetje somber oogde. Zodoende heb ik het raam in een lichte zandkleur geverfd. Op de foto lijkt het wit, in het echt is het wat créme. Het resultaat is, dat het nou wat minder somber lijkt. Tja soms doe je wel eens wat, de muur boven het aanrecht heb ik al drie keer veranderd. Eerst hadden we de muur wat gebroken wit geschilderd, dat was het niet, daarna groen, dat leek te donker, toen in de oranje kleur waar de rest ook mee is geverfd, op de zijkanten van het raam na, die had ik groen gelaten. Ook die heb ik nou oranje gemaakt, een rood vensterbankje en klaar is het. VOORLOPIG. Trouwens de beukenhaag die we de vorige keer gepoot hebben begint ook al wat uit te lopen, ik weet nog niet of het wel goed komt met de beukjes, maar het ziet er al veelbelovend uit. Verder bloeiden overal blauwe druifjes, die ik had gepoot. Alles in de tuin begint wat uit te lopen, ook de bramen, brandnetels en de vele varens. De kersenboom en de appelboom stonden in volle bloei. Alleen het weer zat niet mee om er eens uitgebreid van te genieten. Koud, veel regen en wind, dus qua weer hebben de thuisblijvers echt niets gemist dit keer. Best wel sneu, voor de vele Nederlanders die er voor een weekje op vakantie waren, en we zagen er veel bij de winkel, het was echt droevig gesteld met het weer. In onze enthousiasme hebben we zondags de tuinmeubels nog naar buiten gezet. Helaas konden we ze dinsdags , zonder dat we ze gebruikt hadden, kleddernat weer naar binnen brengen. Tuurlijk geen regenjas bij ons, néé die hingen in Nederland, zou ook te slim zijn hè!

zondag 9 mei 2010

"Onze" Dennis

Ook deze dagen zagen wij Dennis weer dagelijks langskomen. Even een gezellig praatje maken, ons huis inspecteren of alles nog oké is en zich bemoeien met onze bezigheden. Jawel, dat mag Dennis ook zeer graag doen. Wel met de beste bedoelingen, maar soms...... Altijd als ik op sandalen loop en hij komt eraan, gaat zijn vingertje verwoedt heen en weer. Zijn gewoonte is dan om Henk erop aan te spreken, dat Henk een beetje beter op mij moet letten, want jawel, sandalen zijn helemaal fout i.v.m. de adders. Onnozele ik, weet natuurlijk niet beter, maar Henk moet toch echt wel beter weten. Foei,foei toch. Zo ook dit keer deed ik weer iets enorm onnozels, ik was de trap aan het beitsen zonder beschermende kleding, geen oogbescherming, geen handschoenen en ook nog eens geen overall aan. Ai!!! Helemaal vergeten, stom stom stom. Mijn hele leven zo'n beetje, ga ik al met kwasten en penselen om, dus dat had ik toch echt wel moeten weten. Maar nee, niet ik, maar Henk is de schuldige. Die stouterd, denkt helemaal niet goed om zijn, niet beter wetende, vriendin. Dennis vind het ook noodzakelijk om zoiets niet één, niet twee, maar minstens wel drie keer uit te leggen. Zijn speurend oog keek nog eens goed in het rondte en zag plotsklaps wat gaatjes in de balk, gutteguttegut wij maar denken dat dat spijkergaatjes waren, die duizenden kleine gaatjes, maar nee, Dennis vermeldde ons, al wijzend en prikkend met zijn stok, dat dat houtworm gaatjes waren en dat dat erg gevaarlijk was. Volgens hem moesten we daar stante pede mee bezig, want ja, wie weet word ons huis anders compleet opgevreten. Ook dit keer vond hij het noodzakelijk om ons daar minstens drie keer op te wijzen. Langzaam aan begonnen Henk en ik een klein beetje te koken, we lachten als twee boeren met enorme kiespijn, mompelden een beetje in het Nederlands/Frans/Engels/Duits en waren opgelucht toen hij weer verder met zijn wandeling ging. Maar de volgende dag waren we weer in onze sas, toen Dennis er weer aankwam. Het is toch best wel een dikke lieve, overbezorgde man, waar we soms ook heerlijk om en mee kunnen lachen. MAAR SOMS ?????

zaterdag 8 mei 2010

Het dak betimmeren

Het dak waar alles om te doen is. De bedoeling is dat alle balken in het zicht blijven.
Een rijtje houtjes die geverfd zijn en wachten om aan het dak getimmerd te worden.
Dit is het dakleer, wat er van dichtbij best wel wat vies uitziet. De relmuizen hebben er her en der ook al wat hapjes uitgegeten. Dat witte kloddertje, dat moet uiteraard nog even verwijderd worden.
Kijk, zo gaat het worden.
Nou, zeg zelf, je ziet toch bijna geen verschil. Nog maar 1280 latjes te gaan..... Onze schemerlamp doet trouwens vaak dienst als bouwlamp.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
In een vorige blog had ik het al over houtjes zagen voor het dak. In deze blog zal ik proberen uit te leggen wat we daarmee van plan zijn. Als eerste is het dak in de schuur niet afgewerkt, er zit wel een soort dakleer onder, maar verder niets. Dat dakleer is zwart van kleur, wat we eigenlijk erg mooi vinden en van een afstandje zie je ook niet dat het wat wroetig is. Maar nou we er een nieuwe mezzanine gemaakt hebben, waar we in de toekomst een bed neer willen zetten, leek het ons wel verstandig om het dak af te timmeren. Nou zijn we van plan om het dak af te timmeren met oud vloerhout, wat we zwart gaan verfen zodat het effect zo'n beetje hetzelfde blijft. Achter het vloerhout maken we isolatieplaten, zodat het tegelijkertijd ook wat meer geïsoleerd is. Die platen zijn niet zo erg duur en het vloerhout hadden we deels nog op de zolder in Nederland liggen, de rest kopen we bij een houtsloper. Ik heb even uitgerekend hoeveel latjes in het totaal gezaagd en geverfd(2 keer) moeten worden, niet schrikken, kom't ie: 35 keer plusminus 40, dat is tesamen 1400 latjes. Dan overal nog afwerklatten bij langs, oeffff. Dus dat doe ik in gedeeltes. Er zitten AL 120 latjes in..... Maar het gaat er erg leuk uitzien, althans dat vinden wij.

donderdag 6 mei 2010

File en nog eens file

De Champagne, eigenlijk best wel een saai gebied, maar tegelijkertijd ook erg mooi. Overal zag je schitterende koolzaadvelden. Wat ook erg mooi was, waren de prachtige wolkenpartijen. Het weer was niet je van het, maar het geeft wel dit soort plaatjes en het was gelukkig droog.
Zo gauw de deuren van de auto opengaan word er 't eerst even gerekt.
En rollebollen...
Daarna aan de wandel, voor de hoognodige beweging.
En dan volgt het belangrijkste gedeelte van de pauze, smikkelen en smullen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Afgelopen vrijdag was het vrij druk op de weg. In de buurt van Roermond de eerste file. Daarna bij Maastricht veel oponthoud. Ook in Luik stonden we een tijd zo goed als stil. Later op de dag zaten we nog een keer in de file bij Auxerre, vanwege een voetbalwedstrijd aldaar. Dus het was wel raak dit keer. Maar goed niet getreurd, we hadden weer heel wat proviand bij ons en we hebben vaak gepauzeerd, aangezien we toch al laat waren. Met een aanhanger gaat het sowieso al een stuk langzamer.
's Morgens tegen 08.00 uur zijn we vanuit Nederland vertrokken en 's nachts tegen 24.00 uur kwamen we bij ons huis aan. Ik doe er even wat foto's bij van een pauze onderweg in de Champagne, waar we altijd een pauze inlassen, om een kleine indruk te geven hoe de pauzes verlopen. Wij gaan meestal wat achteraf pauzeren vanwege de honden, zodat deze heerlijk los kunnen ronddollen. Zelf vinden we dat ook een stuk prettiger, i.p.v. een parkeerplaats aan de kant van de weg, heerlijk een rustig plekje te zoeken. Ondertussen weten we al hele vele leuke plekken om te pauzeren.