Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

vrijdag 31 maart 2017

Snelheidslimiet...


Vandaag werd er een bordje vlakbij ons huis geplaatst.


Dat moest gelijk even besnuffeld worden...


'Even lezen wat er op staat...'


'Ah... dus niet sneller dan 20 km per uur rennen...'



dinsdag 21 maart 2017

Zo'n eerste dag na aankomst...


Gisteravond, zondag, zijn we weer in Le Pre Bonnet aangekomen na een reis van dik 14 uur.
Gelukkig geen schade aan ons huis of in onze tuin, maar wel waren er weer verscheidene bomen omgewaaid op de toegangsweg naar ons huis. Deze waren grotendeels al van de weg verwijderd, zodat we 'redelijk' bij ons huis konden komen.
Thuis aangekomen, de aanhanger en de auto uitladen, ons wat settelen... spullen in de kasten, bed opmaken etc. etc.  Presteert onze Mila het om even in snelligheid een klein plasje op ons fris opgemaakt bed te doen (zij is voor het eerst loops, denk dat het daar wat mee te maken heeft). BAH, bah, bah...
Uiteindelijk toch redelijk voldaan, na het bed verschonen en een heerlijke warme hap, op bed gegaan.

En dan... wordt je 's morgens wakker en volgt de eerste dag. Dat is vaak zo'n dag dat ik wat te hoog ademhalend in het rondte loop, omdat ik van alles het liefst tegelijk wil doen... binnen alles aan de kant maken, buiten in de tuin bezig, lopen met de honden, boodschappen halen, zitten genieten en noem maar op.
Van dat alles is allemaal een klein beetje gekomen. Het huis wat aan de kant gemaakt, veel in de tuin bezig geweest (waar heel veel te doen is), de toegangsweg wat ontdaan van de vele takken die er lagen, kleine wandelingen met de honden gemaakt (zij vermaken zich hier rondom het huis optimaal), boodschappen gehaald (zodat we weer een lekker maal konden maken) en buiten gezeten te genieten van de hele vele narcissen in de tuin. Paar keer in de poep gestaan, bah... , fototoestel die wat kuren vertoonde, grrr...
Henk was afgelopen dag weer 'gewoon' aan het werk, thuiswerk.

Nu, 's avonds zittend voor de warme houtkachel, buikje goed gevuld, is de rust in het hoofd weer teruggekeerd. Nagenietend van de leuke post die in ons postbusje zat. Onder de leuke post zat zelfs een gelukkig nieuwjaarskaartje, dat is toch wel fijn om halverwege maart te ontvangen. Het kaartje staat leuk te wezen op onze schouw ;-) (bedankt Laura...).


Ieder jaar sta ik er weer versteld van dat er zo ontzettend veel narcissen opkomen. De tuin staat er in maart altijd bomvol mee, zelfs in ons bos staan ze.


Mila heeft meer oog voor andere dingen ;-)


Samen kijken of er een hertje te spotten is op het buurveldje...
Altijd weer een genot om te zien hoe geweldig Vidor en Mila het hier vinden, ze zijn erg veel buiten.
Mitsie niet, die ligt zoals gewoonlijk het liefst voor de warme houtkachel ;-)

En de katten? Geen idee, denk dat ze het alle drie hier prima vinden... zo te zien aan hun reactie's voelen ze zich hier wel thuis.