Na een redelijk relaxte reis kwamen we zo rond een uurtje of acht 's avonds aan bij ons huis.
Het eerste wat we dan doen is de honden uit de auto laten en vervolgens de katten bevrijden uit hun reismanden. Zorgen dat het licht het weer doet en het water weer stroomt.
Daarna de kachel opstoken, want het voelt dan alsof we maanden weggeweest zijn.
Auto uitruimen en dergelijke.
Zie ik al vrij vlot dat ons huis er iets anders uitziet als dat we het achter gelaten hadden, ietwat rommeliger.
En jawel hoor, de muizen hadden weer flink gefeest tijdens onze afwezigheid.
Ze waren stevig aan het slepen geweest met bouillonblokjes, hadden even bij de ketjap fles en bij de pot honing gezeten (alles lekker bakkerig).
Verder hadden wij de koelkast uitgezet en de deur open gelaten toen wij vertrokken. Hebben ze een dop van een slasaus fles in duizenden stukjes verpulverd, door de hele koelkast heen. Zodoende konden we eerst de koelkast helemaal schoon maken voordat we er wat in konden zetten.
Eén ding keek ik wel behoorlijk vreemd van op, dat muizen blijkbaar ook dol op rode pepers zijn. Op meerdere plekken in huis had ik rode pepers liggen te drogen, deze hebben ze helemaal vermalen. Tevens pepertjes die ik al gedroogd had en in een niet afgesloten pot (om te voorkomen dat ze zouden gaan schimmelen) in de keuken had staan, hebben ze allemaal uit de pot gehaald en vermaalt.
Gelukkig heb ik nog enkele strengen met pepers hangen, blijkbaar konden ze daar niet bijkomen. In gedachten zie ik ze al onder zo'n streng staan overleggen hoe daar bij te moeten komen.
Trouwens bij de kruiden flesjes stond het dekseltje van de paprikapoeder ook open, wellicht waren zij van plan om daar vanavond even van te gaan snoepen ;-(
Een camera in huis had wel leuk geweest, ik had wel willen zien hoe ze zich hier vermaakten tijdens onze afwezigheid. Fijnheid om op een dikke duizend kilometer afstand te zien hoe ze zich vermaken tussen onze spulletjes, maar niet heus.
Hoe dan ook, slim zijn ze toch wel : 'Ah, die gekke mensen zijn weg, kom jongens we nemen het er even van.'
Maar goed, de ergste rommel is aan de kant, onze buiken gevuld met een lekkere warme hap en morgen een nieuwe dag.
Weer thuis in Frankrijk.
