Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

vrijdag 30 september 2016

Week 18... 2016


Week 18 zit er al bijna op, een week waarin onze bron weer leeg stond vanwege aanhoudende droogte, een week waarin we weer veel buiten waren, een week waarin bijna een reiger op mijn hoofd belandde, een week waarin we een ongewilde bezoeker in de tuin hadden, een week...


De ongewenste bezoeker in onze tuin, ssssslang... brrr...


Daar waren we niet echt blij mee, eerlijk gezegd helemaal niet.


Onze Vidor stond plots ergens tegen te blaffen, even kijken en toen zagen wij de slang. Het kopje thee, die we net heerlijk in het zonnetje zaten te drinken, smaakte plots niet meer. De honden gelijk naar binnen gebracht, om vervolgens de slang te verwijderen.
Brrr... daarna toch even met een vreemd gevoel door de tuin gelopen. Natuurlijk weten we dat er slangen voorkomen, ook op ons terrein, maar als je ze dan ziet voelt het toch net even anders ;-(
Achteraf, na wat gezoek op internet, denk ik dat het een ringslang is, een vrij ongevaarlijke slang. Tja... hoe dan ook, als niet slangenkenner zag het er toch best aardig eng uit ;-)

Even heel iets anders.
Eergisteren liepen we met ons allen door het bos, de honden en wij. Vidor en Mila voorop, Henk daar achter en helemaal achteraan kwam ik samen met onze Mitsie aan gesjokt. Plots hoorde ik wat lawaai in een boom, niets vreemds...gebeurt wel vaker. Toch gelijk maar even naar boven kijken, zie ik wat vaags, tussen het dichte gebladerte in het donkere bos, naar beneden vallen. Mijn eerste gedachte was dat het een buizerd was die achter een prooi aan zat. Dus KIJKEN... Veel gefladder en lawaai, spannend. Plots, voordat ik er erg in had, kwam er een kleine reiger uit de boom vallen, vlak naast mij. Het had niet veel gescheeld of ik had hem op mijn hoofd gehad. De reiger schudde zijn veren wat op en liep daarna over het zandpad weg. Hoe en wat verder met de reiger kon ik niet zien, omdat Vidor en Mila nog niets in de gaten hadden en ik dit ook graag zo wou houden. Helaas geen foto...


Wel even een foto van vele mooie kalebassen uit de tuin...


Tot slot, als afsluiting van week 18, een foto van een paaltje met hoedje ;-)


FIJN WEEKEND

Klein P.Sje : Even weer voor controle met Mila naar de dierenkliniek geweest. Ziet er momenteel allemaal goed uit, nog een klein weekje de vervelende kap op en oogdruppels.


donderdag 22 september 2016

Week 17... 2016


Week 16  was...

Niet echt een week dat je kunt zeggen GEWELDIG.
Een week dat er zelfs even over gedacht werd om met ons allen terug naar Nederland te gaan.
Een week om snel achter ons te laten.
DUS laat ik week 16 verder voor wat het is.

Week 17... Henk is in zijn uppie naar Nederland vertrokken en wij met ons zevenen zitten nog hier.
Altijd wel weer even wennen om hier alleen met de beestjes te zitten, geeft zo'n verantwoordelijk gevoel.
Alleen is hier ook alleen, heel wat anders als alleen midden in een dorp.
Natuurlijk heb ik de beesten om me heen, maar met de beesten valt niet echt te converseren... ik praat wel tegen ze, maar het blijft bij monologen. Nou is dat bij Henk ook wel eens het geval, maar dit terzijde ;-)
Verder komt er sporadisch wel eens iemand eventjes langs gewipt, maar... daarna treed de stilte nog harder in.

ZO ALLEEN... snotter snuif.

Hoor ik ook nog van Henk dat hij eventjes gezellig bij onze zoon en zijn vriendin langs wipt, daar zelfs gezellig een vorkje mee prikt. Zit ik hier moederziel alleen m'n happie naar binnen te werken ;-(

Alleen de zorg voor de beesten, alleen kokkerellen, alleen het houtkacheltje opstoken, alleen bij kaarslicht zitten, alleen naar de sterretjes kijken, alleen lezen... huh lezen? Jawel, anders kan ik het altijd even delen. Alleen de zak chips leeg eten... nou ja... dat is zo erg nog niet ;-) Alleen, tja alles alleen.
Af en toe loop ik even met de honden naar de bewoonde wereld, zodat ik wat auto's voorbij zie rijden. Dolgelukkig als er plots een trekker langs komt en ik eventjes zwaaien kan.

TOCH... heeft het ook wel weer wat om even helemaal alleen te zijn.
Soms van die kleine tevreden geluksmomentjes, niet te gekke veel en te lang natuurlijk want dan zou het eens saai kunnen worden. Maar als ik in mijn uppie op een verlaten weiland in het stralende zonnetje zit te genieten van de dollende honden... SMELT. Of als ik onder het afdakje zit en er vliegt plots een vrolijk groepje staartmeesjes in de boom waar ik zicht op heb... SMELT. Of als ik rond negenen 's avonds achter mijn bordje lekker lekker zit, houtkacheltje aan, beestjes alle zes knorrend van tevredenheid rondom mij in ons kleine woonkeukentje... SMELT.
En... niet geheel onbelangrijk, me niet ergerend aan de ander omdat ik me er bewust van ben dat ik alles zelf doen moet ;-) Dat is het leuke van alleen zijn, even weer duidelijk bewust worden dat je het zelf moet maken. Soms, als we mekaar veel op de lip zitten, wil ik dat wel eens vergeten.

Even een bloemetje voor het weekend...


Het wordt wat kariger in de tuin wat betreft bloemen, maar de kalebassen bloeien nog vol op.


Ach... en deze foto van Vidor moet er toch ook nog maar even bij.
Met zo'n fijne hond ben je eigenlijks nooit alleen ;-)

Ik was in het begin van deze week al aan deze blog begonnen, maar mijn laptop is zo traag dat ik de blog nu pas plaats. Henk staat al weer in de startblokken om deze kant op te komen. Nu maar hopen dat het plaatsen van de blog wat vlotten wil... anders is Henk ondertussen hier alweer ;-)

FIJN WEEKEND...




zaterdag 17 september 2016

Cherry eye...


Ik vloek niet snel, maar soms...

Afgelopen week kreeg onze Mila plots een rood bobbeltje in haar 'goede' oog. In eerste instantie maakten wij ons er niet zo druk over... maar het bobbeltje in haar ooghoek bleef.
Zoeken op internet en al snel was ons duidelijk wat het bobbeltje was, een cherry-eye.

Een cherry-eye is een afwijking van het oog, een traanklier bij het oog die zich normaal achter het derde ooglid bevindt en opeens zichtbaar in de ooghoek van de hond is.
De cherry-eye onstaat door zwelling van de traanklier.

Afgelopen woensdag  naar de kliniek, waar we onderhand wel een abonnement op kunnen nemen, om het te laten controleren.
En jawel, zoals wij al vermoedden, een cherry-eye.

Gelijk donderdag is onze Mila geopereerd, we willen geen risico nemen met haar 'goede' oog.
En, potjandorie, moet ze weer 3 weken met zo'n rotkap oplopen. Met grote kans dat het andere oog ook nog aan de beurt komt.

Voor mensen zonder honden misschien niet goed te bevatten hoe ons dat bezig houdt.
Maar onze Mila is een puppy, die zich nu wat moet ontpoppen... veel dingen leren, lekker dollen, socialiseren etc. etc.  Zo'n vervelende kap staat dat soort dingen behoorlijk in de weg, heb ik het nog niet eens over al die operaties, die ze ondertussen gehad heeft, in haar jonge leventje.
En, zeker niet te vergeten de stress die dat alles met zich meebrengt.

Vooruit, 1 pluspunt... vandaag tijdens de controle bleek dat de operatie geslaagd is.
Maar ik zou blij zijn als al dat gedonder eindelijk achter de rug is.




dinsdag 13 september 2016

Week 16... 2016


Week 15 zit er ondertussen op. Ook die is voorbij gevlogen.

Het gaat hier nog steeds zijn gangetje. Overdag veel buiten, Henk binnen achter zijn bureau, en 's avonds koelt het lekker af en zitten we veelal binnen.
Trouwens valt dik mee hoor met Henk, hij begint 's morgens vaak al tegen zeven uur, tussen de middag samen buiten eten en rond half vier is hij vrij. Woensdags en vrijdags is hij tegen één uur al vrij en uiteraard in de weekenden. Geen reisuren...

Tussen alles door zijn we met het plafond in de schuur bezig, schiet al lekker op.
Verder zijn we buiten bezig met het terras onder ons afdakje, dat moet nog wat afgewerkt worden.


Gat graven voor de dikke natuurstenen, OEPS... een paar gaten in de regenpijp. Stom, stom, stom, want wij wisten wel dat de pijp daar ergens lag, die hebben we zelf daar gemaakt. We zeiden zelfs nog : even oppassen voor de regenpijp. Maar aangezien de grond keihard was moesten we er met een pikhouweel in... en POK dat was de pijp.
Al met al gelijk de pijp gerepareerd, althans een nieuw stuk ertussen gezet die we eerst kopen moesten ;-(


Maar goed, het gat is ondertussen dicht, de pijp gemaakt en er liggen wat stenen in. Het 'muurtje' nog afwerken en alles voegen. Dan vervolgens nog bedenken wat we aan de muurkant doen. Zo blijven we nog wel even wat werk houden.


De sier kalebassen groeien alle kanten op. 's Morgens staan ze volop te bloeien met prachtige grote bloemen, ook komen er al verscheidene mooie vruchten aan.


Ah... en zonder dat we het wisten hebben we er plots een appelboom bij in de tuin. Deze boom staat er al veel langer, maar was ons nog nooit opgevallen totdat ik gisteren plots appeltjes zag hangen. Geen flauw idee wat voor appelboom het is, we kunnen nog niet goed bij de boom komen omdat deze tussen vele andere boompjes en struiken staat en niet te vergeten tussen enorme bramenstruiken. Binnenkort een paadje naar de boom maken en de boom markeren zodat we hem in de winter niet per ongeluk kappen.

Met regelmaat moeten we momenteel nog de waterput vullen vanwege de enorme droogte hier in de Montagne Bourbonnaise.
Voor de komende week is er regen voorspelt, woensdag en donderdag zou er wat gaan vallen. Zou voor de bron wel fijn zijn.

Nu weer verder met week 16, want 15 is ondertussen alweer geschiedenis ;-)


vrijdag 9 september 2016

Nog even voor het weekend aan...


Het weekend is hier voor ons gevoel al begonnen...


Nog steeds prachtig mooi weer, dat wordt waarschijnlijk buiten klussen...


Er moeten nog wat stenen gelegd worden bij ons terras...
Overigens dit jaar voor het eerst wat oost indische kers in de tuin, hele uitbundige bloeiers... 


In het weekend genieten van de, pas, zelfgemaakte bramenjam...


Paprika's door het eten...


En voor het pittig wat pepertjes erdoor...

Ook dit jaar voor het eerst paprika's in de groentetuin. Prachtig mooi, ze zitten helemaal vol met mooie paprika's. Ook zitten er veel pepertjes aan de plantjes dit jaar, sommige beginnen zelfs al wat rood te worden.


Tijdens een wandeling, schitterend hoe die zon door de bomen heen schijnt...


Tot slot een bloemetje voor het weekend, eetbare bloemen die we in de groentetuin staan hebben...

FIJN WEEKEND
vanuit
LE PRE BONNET


zondag 4 september 2016

Week 15... 2016


Onze Mitsie...


Onze Mitsie komt wat minder in beeld als de andere honden, absoluut niet omdat ze ons minder lief is... het is gewoon een alleraardigst meisje. De reden dat ze wat minder in beeld komt is voornamelijk omdat ze niet met de andere honden mee speelt, meestal hobbelt ze op maximaal een metertje afstand van mij mee. Verder gaat ze niet alle wandelingen mee, als ze geen zin heeft mag ze thuis blijven en... niet geheel onbelangrijk, ze heeft een enorm gezwel ondertussen bij haar achterwerkje... Laten we wel zijn : wij willen vaak ook leuk op de foto, zodoende zet ik haar niet met het gezwel op de blog. Bovenstaande foto heb ik wat geknipt ;-)
Hadden we vorig jaar in oktober al te horen gekregen dat Mitsie misschien nog een maandje of twee maandjes te leven had... hooguit enkele maanden werd ons door twee verschillende dierenartsen mede gedeeld, ze is nog steeds erg vrolijk en opgewekt, een dikke snoepkont en hobbelt nog altijd gezellig met ons mee (ondanks het grote gezwel). Iedere dag is er weer één en we hopen dat ze nog lang bij ons blijft.

Week 14 was weer een warme droge week. Onze bron staat momenteel leeg, zodoende moeten we met regelmaat de put vullen met water van een andere bron en het ziet er naar uit dat er de komende week ook nog geen regen gaat vallen. Snelle douche-beurten, afwasjes sparen en de wc spoelen met water uit ons stroompje. M.a.w. zuinig met water omgaan, dat leren we hier zo wel.


De late middagzon geeft vaak prachtige beelden...


De wingerd groeit al weer behoorlijk...


Heerlijk zo'n laat middagzonnetje op het huis...


Aan de bomen is al te zien dat het wat later in het jaar is, ze beginnen al wat bruine blaadjes te vertonen...


Zo zielig, als je ziet hoe zo'n koe belaagt wordt door de muggen. Als je de foto opent, door er op te drukken, zie je hoe haar ogen en neus werkelijk vol zitten met die vervelende muggen...


Dat late middagzonnetje in de bomen...


Verder zat er nog een enorme vlinder in huis, een nachtvlinder... maar wat voor vlinder het precies is weet ik niet, wel dat hij enorme groot was.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vooruit... nog even wat foto's van onze dollende honden tijdens een wandeling, iedere dag weer een groot feest om te aanschouwen...


Oortje bijten...


De aanval wordt ingezet...


Mila is dol op haar grote broer, Vidor trouwens ook op zijn kleine zusje ;-)


Al is het soms best wat afzien voor onze Vidor...

Week 14 zit er alweer op, ondertussen zijn we bezig met week 15...

FIJNE ZONDAG
VANUIT LE PRE BONNET
TOEGEWENST
~~~~~~~~~~~~~~~~


donderdag 1 september 2016

Kleine klusjes...



Al vele jaren zijn we, tussen andere klussen door, bezig met het plafond in de schuur.
Houtjes zagen, houtjes verven, isolatie aanbrengen, houtjes tussen de balken timmeren, en als laatste sier latjes aan de zijkanten maken.

Het werk aan het plafond lag al een tijdje stil, ondanks dat we nog maar 5 banen te doen hadden. Belangrijkste reden daarvan was ; dat we geen gepast hout meer hadden.
Regelmatig hebben we gezocht op marktplaats naar een partijtje oud vloerhout, maar helaas konden wij niet slagen om de maat te vinden die wij zochten.

Kwam afgelopen maand onze oud buurjongen hier, vertelde hij dat hij nog een grote partij afvalhout/restanthout had waar hij wel graag vanaf wilde.
Vorige week heeft Henk het partijtje hout vanuit Nederland meegenomen.

Dat wordt komende weken houtjes zagen, houtjes verven, isolatie aanbrengen en houtjes tussen de balken timmeren.


Wij hebben goede hoop dat we de komende weken, na jaren, eindelijk ons plafond in de schuur kunnen aftimmeren. Iets waar we deze zomer totaal niet op gerekend hadden.

Zou SUPER zijn, mede dankzij onze lieve oud buurjongen.


Verder bezig geweest met het beschilderen van een hekje die tussen de keuken en de 'schuur' zit. Dit hekje hadden we voor nood gemaakt toen onze Mila nog met haar kapje opliep en wij haar af en toe scheiden moesten van de andere dieren.


Het hekje blijft voorlopig zitten, vandaar dat ik hem even geverfd heb, staat best leuk zo...