Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 31 december 2013

De Beste Wensen voor 2014...


Vanuit Le Pre Bonnet wensen wij u allen : familie, vrienden, kennissen, buren en alle lezers van deze blog...

Een heel goed en bovenal gezond

2014




Bedankt voor de vele leuke, veelal lieve, reacties en bezoeken aan deze blog in het jaar 2013. Ik heb er van genoten, ik hoop jullie ook ;-)

Op naar 2014 ...

Fijn uiteinde en een goed begin...

Liefs van ons beiden,

Henk en Cilia

maandag 30 december 2013

Het lege nest syndroom...


STILTE...

De stilte overrompeld mij hier weer even. Gek is dat, aangezien ik op zich best wel dol op stilte ben. Toch moet ik telkens even slikken als er een eind komt aan het bezoek. Tja... onze zoon zit alweer in de trein, op naar het volgende leuke gebeuren... het jaartje uitzingen en het nieuwe jaar inluiden met zijn vrienden.
Moeders achterlatend in de stilte... bleeehhh... moeders met een leeg gevoel in de rimboe laten zitten... bleeehhh... Moeders, die een dikke week lang gewend was geraakt aan dagelijks heerlijke maaltijden voorgeschoteld te krijgen... nu weer aan de 'normale' hap. Moeders die plots zelf weer wat valse noten uit de accordeon moet toveren en... aan de patience... bleeehhh...

Zijn er dan geen positieve kanten aan?  NEE... bleeehhh...

Zo, weer klaar met mijn zelfmedelijden ;-) Ik heb de laptop wel weer voor mijzelf, hoef hem niet meer te delen.

Het was een super gezellige week, kan ook bijna niet anders met een super gezellige zoon ;-) Veel gelachen, spelletjes gespeeld, lekker gegeten, uitstapjes gemaakt, af en toe even kleine woordenwisselingen... zijn we ook dol op, bij de houtkachel gezeten en gelopen.

Zo af en toe wat visite gehad, waaronder...

Jawel... 'nieuwe' mensen. Volgers van mijn blog. Super leuk. Mensen die hier ook in de Montagne Bourbonnaise een erg leuk tweede huis hebben. Dat 'ook' slaat op Montagne Bourbonnaise ;-) Met 4 man sterk kwamen zij langs... altijd weer leuk om nieuwe mensen te leren kennen met overeenkomstige interesses... een klushuis. Hahaha... we vinden het ook wel leuk om mensen te ontmoeten met compleet andere interesses hoor! Maar dit terzijde, ze hadden heerlijk gebak bij zich... heel toevallig mijn favoriete gebak... dus ze kunnen niet meer stuk ;-)

Afgelopen week zeer weinig foto's gemaakt... even voor de leuk zo op de één na laatste dag van 2013, toch maar even een paar erbij...



Een oude kasteelruïne bezocht...


Met 'torentje'... waar Henk en Jeroen uiteraard even bovenop moesten staan. Die twee kleine stipjes ;-)


Puy-de-Dôme vanuit de verte bewonderd...


Voorbereidingen voor het overheerlijke Kerstmaal...


Een start van onze Kerstdis... later stond het helemaal vol, maar had ik geen tijd om een foto te nemen... veelste druk met het smullen ;-)


Gezellig, lekker veel rommel, kaarsen overal aan... Gezellig...


Het restant van het gebak, wat we van de visite gekregen hadden. Geen foto van het gebak, dat was zo lekker en reeds op eer er een foto van gemaakt kon worden ;-)


Zo... ondertussen weer een klein beetje over het 'lege nest syndroom' heen, weer wat bijgeblogt... en nu op naar de laatste dag van 2013. Maar eerst nog genieten van de één na laatste dag voordat het 2014 is.

P.s.1... de foto's binnen zijn erg onscherp, komt mede omdat het vrij donker binnen is... maar ik wilde toch een klein beetje een indruk geven hoe wij er hier bij zaten.

P.s.2... Waarschijnlijk kom ik morgen jullie allen nog even een goed uiteinde wensen, op de blog... en uiteraard een goed begin... Zo niet... Dan alvast bij deze ;-) 

woensdag 25 december 2013

Kerstwandeling...


Wat doe je zoal op een kerstdag ? Juist... een fijne wandeling maken.
Zo dachten de dames hieronder er waarschijnlijk ook over... Even gezellig samen een uitstapje op kerstmiddag.


Ietwat verbolgen achterom kijkend, wie oo wie verpest hun gezellige kerstwandeling ?


Om vervolgens onverstoord hun weg te vervolgen...



maandag 23 december 2013

FIJNE KERSTDAGEN...


Voor allen hele FIJNE KERSTDAGEN toegewenst...


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zaterdagavond rond een uurtje of tien zijn we hier weer gearriveerd. Zondags het hele huis wat in Kerstsferen gehuld. 's Avonds onze zoon uit Vichy gehaald, die met de trein deze kant opgekomen is en een week hier bij ons blijft.
Vandaag de nodige boodschappen gehaald en een lange boswandeling gemaakt. Tjemig, wat zijn er toch ontzettend veel bomen gesneuveld... hele klim en klauterpartijen.
Een behoorlijke verkoudheid, al kan ik met genoegen melden dat het reeds weer de goede kant op gaat.
Nu achter mijn laptop, terwijl er ondertussen door de heren een lekker maal klaar gemaakt wordt... ik word hier behoorlijk verwent. Denk dat ik nog even door kuch, want dat verwennen bevalt prima.
Op naar de Kerst...


Nah... een enorme kerstboom...


En... nog een ietwat kleiner exemplaar...

Komende week veel gezellige drukte, zodoende geen idee of ik aan bloggen toe kom. Maar... ik probeer in ieder geval voor de jaarswisseling nog een blog te plaatsen... Dus, wie weet... tot dan. En nogmaals... maak er een leuke Kerst van.

Liefs... Cilia


vrijdag 20 december 2013

De rappe kapper...


Doordat we de afgelopen keer in Le Pre Bonnet nogal overrompeld werden door de sneeuw is mijn kappersverhaal er helemaal bij ingeschoten.

's Winters zitten we vrij veel binnen, hebben we veel tijd om dingen te doen die er anders vaak bij inschieten.
Zo ook mijn haar, al een tijd lang ergerde ik me eraan... TE LANG. Mijn haar heb ik vaak, zeg maar gerust... bijna altijd, in een toefje op mijn hoofd. Was het tijden lang een vlecht, nu loop ik met een toefje... Maar het werd te lang, het bleef niet meer in een toefje zitten. Tijd voor de kapper...

Henk voelde de bui al hangen. 

Aangezien er alleen maar een centimeter of 20 af hoefde, gewoon simpel 20 cm eraf... niets geen model knippen, alleen maar recht afknippen, fungeert Henk dan als huiskapper.

Hup, handdoek om mijn schouders, schaar in de aanslag evenals de kam en knippen maar. Uit voorzorg zei ik dat ik er 10 cm af wilde hebben, wetende dat het dan wel 20 cm kan worden.
Henk zet de schaar erin en binnen 5 a 10 minuten is hij klaar. Spiegel erbij, oeps... links is langer als rechts. Knippen... even later, oeps... nu is rechts wat langer. Mopper mopper, knip knip knip... Jaja, hij kan erg snel en voordat ik er erg in had was er minstens 25 cm af.
Dag later staken er nog wat stukken onderuit, hups... schaar erin, KLAAR.
Twee dagen later, een krul die dacht : laat ik ook eens lekker uit gaan hangen... hups, schaar erin... weg weerbarstige krul.

Tja... het is maar goed dat ik mijn haar meestal in een toefje op mijn hoofd heb ;-)
MAAR... wel even flink wat geld uitgespaard en... niet te vergeten een bezoekje aan de kapper, waar ik absoluut niet dol op ben.


We staan alweer bijna in de startblokken...

Fijn weekend en wie weet tot de volgende blog vanuit Le Pre Bonnet.

maandag 16 december 2013

Leeg hoofd...


Pfff... even een leeg hoofd, momenteel wil er maar geen blog uitschieten.
Er staan wel tien half afgewerkte in de wachtkamer, maar... de andere helft wil maar niet komen. Rollen ze er normaliter achter elkaar uit, blijven ze nu ergens steken...
Ook geen leuke sfeervolle plaatjes, zelfs geen lelijke...

ZATERDAG GAAN WE WEER DIE KANT OP...

Althans dat ligt in de bedoeling...

ALWEER VEEL ZIN IN...

Zo, dat was het dan...

Een blog voor de blog? Welnee... het witte velletje moest gevuld worden en... Ik wil jullie een...

HELE FIJNE DAG WENSEN...

Zo, nu de kerstkaarten schrijven... hopen dat er dan wat zinnigs uitkomt, anders zet ik gewoon alleen onze naam op de kaartjes ;-) Nog gemakkelijker... een sticker met onze namen...


dinsdag 10 december 2013

Zelfvoorzienend...


Afgelopen keer dat we in Le Pre Bonnet zaten was er, zoals jullie op mijn vorige blogs konden lezen, veel sneeuw gevallen.
Wij ondervonden er aardig wat overlast van, auto die we niet bij huis weg konden krijgen, veel omgevallen bomen etc. etc. Maar... vergeleken bij vele anderen hadden wij bijna niets te klagen.
Velen zaten dagen zonder stroom en zonder warm water. Koelkasten en diepvriezers die ontdooiden, centrale verwarming die het niet deed, geen tv, geen telefoon, geen internet etc. etc.
Daar hadden wij allemaal geen last van, op telefoon en internet na... soms was er even geen verbinding. Wij hebben de gehele tijd gewoon stroom gehad, lekker warm water, tv ontvangst en houtkachels die voor een aangename temperatuur binnen zorgden.

ZELFVOORZIENEND...

Dat is natuurlijk niet helemaal waar, maar deels wel. Onze stroom, die we normaal via de zonnepanelen krijgen, moest nu van de aggregaat komen... daar moest benzine in, dus... niet geheel zelfvoorzienend, maar toch!


Onze zonnepanelen zaten verstopt onder een dikke laag sneeuw ;-)

Als de zonnepanelen niet genoeg leveren kunnen we zo de aggregaat op de accu's zetten, de accu's vullen en we hebben weer volop stroom door het hele huis. Bijna dagelijks hadden we de aggregaat voor een paar uurtjes aan, dit is zomers over het algemeen helemaal niet nodig... alleen als we gereedschap of dergelijke gebruiken die veel stroom nodig zijn zetten we de aggregaat erbij aan... of... als we de tv te lang aan hebben, onze oude tv is een behoorlijke energieslurper.

Veel mensen hebben voor warm water een boiler op stroom, met als gevolg bij stroomuitval... geen warm water. Wij hebben een geiser op propaangas. Dus niet afhankelijk van stroom. Zelfvoorzienend ? Nee... want natuurlijk moeten we wel propaangas hebben. Deze hebben we altijd op voorraad.

Maar al met al zijn we niet afhankelijk van EDF, wat in Frankrijk wel zo gemakkelijk is, daar er regelmatig stroomuitval is... ik denk dat dit verband houdt met de stroomdraden die daar bij ons in de buurt nog altijd bovengronds zitten. Want ja, als er een boom omvalt, bovenop de stroomdraden... floeps... geen stroom meer.
Het enigste waar wij altijd rekening mee moeten houden is, om genoeg benzine en propaangas in huis te hebben.

Nog even twee foto's van de sneeuw, die Henk gemaakt heeft met zijn telefoon tijdens zijn tocht naar de winkel, hahaha...


Wat een plaatje hè! De doorgaande weg naar Laprugne...


Hierboven de weg naar ons huis...

Zo, dat waren de laatste foto's van de afgelopen keer... nu ons voorbereiden op de volgende keer. Nog anderhalve week en dan gaan we weer voor twee weken die kant op, tenzij... er heel veel sneeuw valt... dan worden het er misschien meer ;-)
Kerst en Oud en Nieuw gaan we daar 'vieren' en waar ik me ook best al veel op verheugen kan is, dat onze zoon dit jaar ook van de partij is tijdens de Kerst. De afgelopen vijf jaar zaten wij altijd in Frankrijk tijdens de Kerst, prachtig mooi... maar dat hield wel in dat we de Kerst niet met de familie vierden, iets wat we in Nederland wel altijd deden. Tja...ik heb er al veel zin in... mede omdat mijn zoon, zonder op te willen scheppen ;-), HEERLIJK kan kokkerellen... smul smul...


donderdag 5 december 2013

Tja... ver verleden


Stom is dat, zit ik vorige week in Frankrijk nog te bedenken : Volgende week kan ik daar en daar nog wel even over bloggen. Ben ik weer in Nederland, lijkt het plots alsof het allemaal al een eeuwigheid geleden is. Voelt een beetje gek aan om nu foto's van de sneeuw te plaatsen, terwijl hier niets ligt ;-(

Evenals verhalen over bijvoorbeeld mijn rode oog, waar ik een week mee rondgelopen heb. Terwijl ik me bukte, haalde Morris speels uit... nagel in mijn oog, met als gevolg dat mijn oogwit niet meer wit was, maar rood. Tja... ver verleden, want het is ondertussen weer helemaal genezen ;-)

Of... over de kleine irritaties die zich onderling soms voor deden, van het samen zitten in een relatief kleine ruimte... afgesloten van de buitenwereld... vele, hele vele uren. We zaten voornamelijk in de 'woon'keuken, daar was het lekker warm. In de rest van het huis was het een stuk minder aangenaam verpozen. Tja... ver verleden, want hier hebben we weer een zee van ruimte die lekker verwarmt is ;-)

Of... over de heide-takken, die we daar gezellig op de vaas staan hebben. Aangezien we daar geen kamer-planten in huis staan hebben 's winters, die ik daar wel eens mis, pluk ik vaak in de herfst vele heide-takken en zet deze op vazen. Ze blijven erg lang mooi, hoeven geen water en vrolijkt de boel gezellig op. Tja... ver verleden, want hier in huis staat het vol met kamer-planten, dus is dat niet zo nodig ;-)

Toch nog maar even een paar foto's...



Echte aanrader, staat erg gezellig...



Gorges... bij ons stroompje...



Een kille mistige dag...


Pfff... bijna vergeten, voor degenen onder jullie die vanavond Sinterklaas vieren...

Alvast een hele fijne avond met vele leuke cadeau's toegewenst...

Voor degene die het niet vieren... natuurlijk ook een fijne avond ;-)

woensdag 4 december 2013

De handschoen...


DE HANDSCHOEN...


Mooi geel/groen van kleur, antislipnopjes aan de binnenkant. Verkrijgbaar bij menig winkel voor niet bijster veel geld. Welicht een idee als sinterklaas of kerstcadeau...

Wij waren totaal niet voorbereid op winterse taferelen, hadden bijna onze korte broeken in de reistas gepropt en geen haar op ons hoofd die er ook maar eventjes aan gedacht had om HANDSCHOENEN mee te nemen.

De eerste week was het ook absoluut niet nodig, nog menig bloembolletje in de grond gepoot zelfs.
Maar oo wee toen de sneeuw gevallen was, GEEN handschoenen... koud... brrrrr... Optie om nieuwe te kopen was er niet, omdat we niet  bij huis weg konden.

Slim als wij zijn, gelijk een alternatief bedacht.

Henk liep de gehele dagen met zijn sleetse werkhandschoenen en ik had de gehele tijd mijn ietwat wroetige tuinhandschoenen aan. Werkte prima, geen koude handen meer... en alles went...

Het wende zelfs dusdanig, dat we er op een zeker moment helemaal aan gehecht raakten. We gingen er overal mee heen. Het was zelfs zo erg, dat we er in de winkel tijdens het handje schudden met een oppervlakkige bekende... plots achter kwamen dat we ze nog aan hadden.

Wat later zagen we voor een paar euro's handschoenen in de supermarkt te koop... maar, wij zijn nogal  zuinig  niet gezwicht en hebben ons de rest van ons verblijf aldaar gered met onze hyper moderne handschoenen.

dinsdag 3 december 2013

Een enerverende rit...


Een behoorlijk enerverende terugrit naar Nederland...

Eerst alle bagage en de rest naar boven sjouwen, daar waar de auto stond. Bezweet vertrokken wij daarna vol goede moed.

We hadden nog geen 30 kilometer gereden, toen ons plots een zeer onwelriekende geur in de neus kwam. Bah... 1 van onze katten. Stoppen en de bak verschonen. Rijden we weer verder, ruiken we na zo'n kilometertje of 20 alweer zo'n zeer onprettig geurtje. Stoppen... ja hoor, weer 1 van onze katten was bezig geweest. Bak verschonen en weer verder...

Na ongeveer een kilometer of 100 begon plots onze storingsmelder te piepen, de meter van de koelwatertemperatuur schoot in het rood en op ons beeldscherm kwam te staan STOP... koelvloeistoftemperatuur te hoog.
Wij dus stoppen, Henk de boedel controleren... maar volgens zijn zeggen was de koelvloeistoftemperatuur NIET te hoog.

Nou ben ik een complete analfabeet wat betreft de techniek van een auto, het stukje hierboven heb ik uiteraard ook van Henk... ik hoor alleen het verschrikkelijk lelijk alarmerend piepje en zie op het scherm met rode letters STOP ... Duizenden gedachten schieten dan door mijn hoofd, ik zie ons bijvoorbeeld al langs de kant van de weg staan met 3 gevulde kattenmanden, 2 onrustige honden en veel, heel veel bagage... duim in de lucht... Telkens mijzelf weer moed insprekend... Niets aan het handje, positief denken... piep piep het alarm STOP ... Nee hoor, echt niets loos grrr...
Om de haverklap ging de storingsmelder af en sloeg het metertje omhoog. Volgens Henk was het de sensor, maar ja... zeker weten deden we het niet, dus toch maar voor de zekerheid af en toe stoppen om te controleren.

Na verloop van tijd waren we er wel van overtuigd dat het de sensor wel moest zijn, maar toch telkens weer even die schrik als het ding begon te piepen en er in rode letters STOP kwam te staan.

In België begon hij eindelijk te stoppen met piepen en ook het metertje ging niet meer omhoog. De katten hielden zich verder gedeisd, geen onwelriekende geurtjes meer en de reis ging verder als een tierelier ;-)
We durfden weer grapjes te maken. In het vervolg met bijv. een autotrailer met tweede auto op stap, wel zo handig... Als de één het begeeft, pakken we de ander ;-)

We zijn weer thuis...

P.s. Onze 'kleine' Morris heeft het schoon en droog gehouden in zijn bak ;-)