HELE FIJNE PAASDAGEN...
Heb ik ook een paasgedachte... Nee, eerlijk gezegd niet. Wel iets waar ik jaarlijks zo rond Pasen even aan denk...
Ieder jaar weer, zo rond de paasdagen, moet ik nog aan 'haar' denken. Een grote meid, stevig gebouwd, met krullen op haar hoofd. Zeker een halve kop groter als dat ik was.
Voordat ik er erg in had, had die grote stevige krullenbol mijn paashaas in haar handen. Een blauwe gevulde doorzichtige plastiek paashaas. MIJN PAASHAAS. Mijn allereerste echte grote gevulde paashaas.
De grote stevige krullenbol rende ermee weg en ik... ik had het nakijken.
Tijden lang heb ik wurgneigingen gehad. 's Nachts op mijn bed kwamen de wildste dromen boven, hoe ik haar te lijf zou gaan.
Nooit heb ik haar weer gezien, evenmin mijn mooie blauwe gevulde doorzichtige plastiekhaas.
Nu, na zo'n 45/50 jaar bekruipt me nog steeds het gevoel dat ik haar wel even flink aan haar krullen wil trekken, alleen weet ik absoluut niet meer hoe ze eruit zag. Het is zelfs zo, dat ik niet eens meer zeker weet of ze wel krullen had ;-)
Oeps... niet zo'n fijne paasgedachte. Zo totaal NIET vergevingsgezind. Gelukkig dus maar dat ik niet meer weet hoe zij eruit zag en wie weet is zij ondertussen een heel vriendelijk iemand geworden, misschien leest zij zelfs wel mijn blog en krijg ik OOIT mijn paashaas terug.
Voor nu moeten wij het hier doen met bovenstaand klein houten paashaasje.