Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

woensdag 25 april 2012

SAAI...


Hoezo... saai!

Na het honderdste plankje, begint het al wat te kriebelen.
Na het tweehonderdste plankje, gaat het als een tierelier.
Na het driehonderdste plankje, hoeveel nog te gaan?
Na het vierhonderdste plankje, SAAI...


Zagen, zagen en nog eens zagen. 71 plankjes van 44 cm, 128 plankjes van 43,5 cm, 90 plankjes van 44,5 cm etc. etc.

Schuren, verven en de hele hap voor een tweede keer verven.

Tja... daar valt niet zoveel over te bloggen. Soms heb je zo van die saaie werkjes en dan te bedenken dat, als dit alles klaar is, het dak nog maar voor de helft afgetimmerd is.

Saai, een saaie blog, met een saaie foto. Zo'n 'verstand op nul'  klusje. Zo stel ik me lopende band werk ook voor, dag in... dag uit het zelfde werkje. Ooit, lang geleden, ben ik een tijd in opleiding geweest voor schilderen. Dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit,  luchten schilderen, om uiteindelijk het PERFECTE luchtje te schilderen. 's Nachts op m'n bedje droomde ik nog van de vele wolkenpartijen.

Vraag me nu af, of ik ga dromen over ZWART GEVERFDE PLANKJES ?

woensdag 18 april 2012

Even lachen...

Op deze blog staan, ik zou haast zeggen natuurlijk, weinig foto's van ons samen, evenals weinig foto's van mensen die bij ons komen. Dit laatste heeft te maken dat ik een ieder zijn eigen privacy gun en niet altijd met onze camera in de aanslag zit. Het eerste heeft te maken met het feit dat ik meestal de foto's maak... tja, dan sta je er dus zelf NIET op.
Zo kwam Henk plots op het lumineuze idee om een foto van ons samen te maken, aangezien we die bijna niet hebben. Zo gezegd zo gedaan. Fototoestel instellen, wat al een heel gedoe is, tijd instellen, toestelletje ergens plaatsen, rennen naar de stoel, een leuke pose innemen, wachten totdat het toestel klaar is en VOILA. Dit minstens twintig keer herhalen, want ja...
Opnieuw... kan beter.
                                                     Pfff... is ie al bezig? Duurt lang...
                       Oh jemig... hij knipte al, je had je mond nog open. Opnieuw...
Nou... na ongeveer twintig keer is dit zo'n beetje het beste resultaat. Valt niet mee om 'leuk' tegen zo'n camera te lachen, kan ik vertellen. Moet je er toch helemaal niet aan denken dat er net een passant langs komt, terwijl je saampjes tegen zo'n camera zit te lachen, niet te vergeten dat de stoeltjes ook nog eens vreselijk wiebelden op de oneffen ondergrond. Ik wil het jullie besparen om alle twintig hier te plaatsen, kan wel vermelden dat het vrij hilarisch was en dat we er zelf smakelijk om konden lachen. Uiteraard heb ik de meest degelijke bij het voorstel-linkje 'OVER ONS' geplaatst. Betere is er helaas niet uit voortgekomen.

DE EERSTE FOTO VAN ONS SAMEN, BIJ ONS HUIS...

Even onder ons:
Henk had nog een 'alleraardigst' mailtje ontvangen, of hij nog hulp nodig was bij het boompjes kappen. Een foto erbij van een groepje mooie blote vrijwilligsters. NIET WEER DOEN Hè!
Had niet veel gescheeld of ik mocht niet mee met hemelvaart  ;-)

vrijdag 13 april 2012

Tomettes, dakhout, raam, etc...


Even weer een lekker luchtig blogje.
Nog even een foto van de laatste dag voor vertrek. We zijn tot de drempel gekomen, drie banen liggen erin. De volgende keer denken we dat het wat gemakkelijker gaat, omdat we dan gewoon aansluiten kunnen op wat er al ligt. Daar kan ik me super op verheugen.
Een detail foto van hoe we om een uitstekend steentje heen werken. Dat soort gepriegel vindt ik doorgaans het mooiste werk.
Hier thuis ben ik weer druk bezig met houtjes zagen en verven voor het dak. We waren door onze oude voorraad vloerhout heen, die we hier thuis nog liggen hadden. Zodoende moesten we een nieuwe 'oude' partij vloerhout kopen. Viel ons behoorlijk tegen, de prijs die ze voor tweedehands vloerhout vragen. Is blijkbaar veel vraag naar. Maar goed, we hebben een nieuw voorraadje... dus kunnen we weer verder.
 Het zijn behoorlijk wat vierkante meters, die nog afgemaakt moeten worden.
Het zwart van de dakfolie beviel ons goed, vooral het leuke contrast. Vandaar dat we het hout wat tussen de balken komt ook allemaal zwart verven.
Henk is druk bezig met een raam maken voor boven, wat hem nog niet meevalt (het kozijn is reeds gereed). Het lijkt eigenlijk best erg simpel maar valt toch wat tegen. Het idee is dat het raam net zo gaat worden als de oude ramen in de keuken en op de slaapkamer, met van die blokken... uitzetramen. Als het allemaal gelukt, ligt het in de bedoeling om later ook zelf de oude ramen te vervangen... deze zijn niet meer in optimale conditie/behoorlijk slecht zeg maar gerust.
Tenslotte nog even een leuk vaasje bloemen, zomaar even voor de leuk. FIJN WEEKEND...

woensdag 11 april 2012

Zomerplannen...


ZOMERPLANNEN...Goh... wat klinkt dat al heerlijk hè! Vooral op zo'n druilerige dag waarin ik stevig weggedoken in m'n winterjas me voorzichtig naar buiten begeef.
Ik begrijp ook volkomen, dat vele mensen al in de winter een zomervakantie boeken, alsof de warmte van de zomer alvast een beetje naar je toe komt.

De zomerplannen van ons zijn zo goed als gereed.

HIER ONS PLAN...

-Met hemelvaart zijn we van plan om met een aanhanger, voor een lang weekend, die kant op te gaan. Om alvast de dingen die we daar de komende zomer denken nodig te hebben daar heen te brengen. Daarna weer terug naar Nederland om de laatste dingetjes hier nog te regelen om vervolgens 2 weken later weer naar Frankrijk te gaan.
-Vanaf begin Juni tot halverwege September ga ik weer voor een paar maanden naar Frankrijk. Henk komt zoveel als mogelijk en is weer van plan om thuiswerk te gaan doen. Hij gaat wat minder vaak terug naar Nederland als vorig jaar, maar wel voor langere aaneengesloten periodes. Wat inhoudt, dat hij zo af en toe voor een week terug gaat om te werken en om hier in Nederland ons huis te luchten ;-)

Uiteraard hebben we er weer veel zin in.

Ook kan ik ver..... hier had ik een 'vrolijk' verhaaltje staan die ik gewist heb, vanwege omstandigheden.

Deze blog had ik al in de 'wachtkamer' staan, jaja... dat kan dus. Soms schrijf ik een blog, plaats hem in de wachtkamer, pas hem later nog even aan en wijzig het tijdstip van plaatsen.  Wat tevens inhoudt, dat er soms zomaar een blog opkomt terwijl ik helemaal niet aanwezig ben... LEUK leuk dat zoiets allemaal mogelijk is toch?

Deze blog plaats ik wel, om aan te geven dat de plannen zo goed als rond zijn voor de komende zomer.
Voor nu laat ik het hierbij, later kom ik er nog wel op terug.   

maandag 9 april 2012

Mooie dame...

Afgelopen keer, tijdens ons verblijf in Le Pre Bonnet, kwam er op een dag plotsklaps uit het niets een zwervend hondje aangelopen. De gehele middag en avond is zij in de buurt van ons huis gebleven. Wij hebben nog wat navraag gedaan in de wijde omgeving, maar niemand kende haar. 's Avonds wou zij niet mee naar binnen, ik denk dat zij dat niet gewend was.
De volgende ochtend was er geen spoor meer van haar te bekennen. Zoals zij gekomen was, is zij weer vertrokken... met stille trom.
Ons achterlatend met grote vraagtekens.
Waar komt zo'n hondje vandaan en waar is zo'n hondje heen gegaan?

Een mooie dame, zie foto...

zondag 8 april 2012

.... ..... .........




HELE FIJNE PAASDAGEN

.................................
...........................
....................
............

woensdag 4 april 2012

Hout kloven...

 Weer een nieuw voorraadje hout... van de boom die we afgelopen winter gekapt hebben.
 Dit hout hoeft maar een half jaar te drogen en dan kan het in de kachel.
Ook hebben we weer vele hazelaars gekapt/gesnoeid. Het stikt daar bij ons van de hazelaars, dit zijn echte snelgroeiers. Wel mooie bomen, maar als je ze hun gang laat gaan staat binnen de kortste keren onze hele tuin vol en verdwijnt ons zicht op de tegenover liggende bergen. Zodoende is dit kappen/snoeien een jaarlijks terugkerend gebeuren. Van de gesnoeide takken hebben we houtwallen/takkenwallen op de erfafscheiding gemaakt.

Het eerste jaar dat we ons huis hadden werden we zowaar uitgelachen door enkele fransen, omdat we hout voor de kachel kochten. Onbegrijpelijk vonden ze het, daar we immers toch midden in het bos zaten en tevens zelf een vrij groot stuk grond bezaten volop met bomen. GELDVERSPILLING, daar houden ze veelal niet van. Eerlijk gezegd wij zelf ook niet, als we er nou bakken vol van hadden was het misschien een ander verhaal... maar dit terzijde, de tijd ontbreekt ons daar stomweg om zelf de gehele tijd bomen te kappen en te kloven. Overigens wel mooi werk, waarbij de tijd vliegt... als je ermee bezig bent.

zondag 1 april 2012

Lekker stil daar bij ons...

Degenen die deze blog al vaker gelezen hebben weten natuurlijk onderhand wel dat ik graag een beetje (nou ja beetje? een boele beetje... zeg maar gerust) opgeven mag over ons geweldig mooi bijna kasteeltje, in die o zo prachtige wonderschone serene omgeving. Dit doe ik uiteraard niet alleen op de blog, welnee... tegen een ieder die het horen wil (of niet... maakt mij niet uit) doe ik het nog wat uitbundiger. Hoe ONTZETTEND mooi ons huis wordt en vooral ook, hoe HEERLIJK stil het daar bij ons bijna kasteeltje is. Jazekers, soms vertel ik er zelfs bij dat het daar zo ENORME stil is dat je de grassprieten hoort converseren, dat het haast zeer doet aan je oren als de zandluizen zich verroeren, dat als er een slak in aantocht is je hem al op een kilometer afstand aan hoort komen. Terwijl ik dat soort dingen uit, begin ik er bij te stralen van oor tot oor... ik ga er al haast zelf in geloven... ZO MOOI...
De laatste zaterdag voor vertrek kwam er onverwacht visite, deze mensen hadden wij al een keer ontmoet, maar waren nog nooit bij ons langsgeweest, natuurlijk had ik al behoorlijk opgegeven over ons huis en de geweldige plek, zodoende kwamen zij n.a.w. even langs om met eigen ogen en oren waar te nemen in wat voor geweldig PARADIJS wij daar wel zitten.
Terwijl we binnen al het moois even aan het tonen waren, hoorden we plotsklaps een enorm lawaai, zwaar geronk van motoren... kan gebeuren toch? Een hele rits quads kwam over het zandpad langs ons huis.
Niet getreurd... de rust keerde vrij snel weer terug.
Aangezien het prachtig weer was besloten wij om met ons viertjes een kop koffie te gaan nuttigen buiten in het zonnetje.
Ik zat nog niet goed en wel op m'n stoel of er klonk alweer een giga herrie, tientallen quads, 4 wheel drivers en cross-motoren, allemaal over ons zandpad... het zand stoof zowat in onze koffie, mekaar verstaan was bij tijd en wijle zo goed als onmogelijk. Dit ging tijdens hun bezoek de gehele tijd door, honderden quads, 4 wheel drivers en cross-motoren uit alle windstreken (uit heel Frankrijk). Zo af en toe was er zowaar een file bij ons huis. Haast een lamme arm van het vele zwaaien, wat je daar bij ons tegen iedere passant doet... aangezien er NORMALITER hooguit één a twee passanten per dag langskomen, vaak zelfs helemaal niemand.
Jullie snappen natuurlijk wel dat ik mijn verhaal naar buiten toe even aan ga passen... HOEZO SAAI daar bij ons, altijd van alles te beleven... en gezellig druk joh... 

                          LEKKER STIL DAAR BIJ ONS.