Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 30 oktober 2014

Hagedis...


Terug van weggeweest...

Tja... momenteel valt er niet zo hele veel te bloggen over Le Pre Bonnet, aangezien het op dit moment ook even verweggistan voor mij is.

UIT HET OOG... UIT HET HART ;-)

Nee hoor... grapje...

Afgelopen zomer ben ik overigens wel vergeten een HEEL leuk gebeuren te vermelden. Vraag me niet waarom, geen flauw idee waarom ik het niet vermeld heb.
OF... toch wel... een klein beetje een idee.
Ik had namelijk geen foto (als bewijs...) en hoopte er alsnog een foto van te kunnen maken. Wat overigens niet gelukt is ;-(

Zodoende een foto uit het archief...
De foto heb ik trouwens wel in de Allier gemaakt ;-)




Voor de ALLER EERSTE keer, in de jaren dat we Le Pre Bonnet hebben, zagen we een hagedis bij ons huis op de stenen zitten.
Ik ben dol op hagedissen en associeer Frankrijk met hagedissen en krekels. Krekels zitten er volop bij ons, altijd een vrolijk gesjirp in de tuin. Maar geen hagedissen. Al jaren keek ik er naar uit bij ons huis... nul komma nul hagedis te zien. Een klein minpuntje...
Plots, afgelopen zomer, zag ik er één op de stenen bij de deur zitten.
Nadat ik hem een tijdje bewonderd had ging ik mijn camera halen om hem te vereeuwigen. HELAAS... de hagedis kroop gelijk weg. En het allerergste... ik heb hem de gehele zomer niet weer gezien.
Toch... geeft het zeer goede hoop dat er uiteindelijk misschien wel meer hagedissen bij ons huis komen. Althans, laat ik zo zeggen : ik hoop dat er in de toekomst meer hagedissen bij ons huis komen. Prachtige beestjes...

Even iets compleet anders.

Momenteel wordt ons weer vaak gezegd : Zo vakantiegangers, weer terug?
Waarop wij steevast zeggen : Huh... wij zijn dit jaar helemaal niet op vakantie geweest.
Grappig is dat... dat mensen regelmatig denken dat we daar in Frankrijk continu vakantie hebben.
Als we dan zeggen dat we daar ook 'gewoon' aan het werk zijn, komt er meestal een : JAJA...


WONEN OP VAKANTIE ;-) ;-) ;-)

Je zou er maar jaartje rond wonen, hahaha... eeuwig vakantie...

Fransen zelf hebben NATUURLIJK ook eeuwig vakantie ;-)

Zo... dat was het weer. Wie weet tot de volgende keer... al denk ik dat ik de komende weken ietwat minder blog.
Nog dikke zeven weken... en dan gaan we weer.


Hè, pfff, dat mis ik hier in Nederland toch wel hoor... dat mooie uitzicht.
Weet je wat ik hier ook best wel mis?
HET BUITENLEVEN...

Genoeg getreurd... nu een ei bakken ;-)



vrijdag 24 oktober 2014

Trompetgeschal...





 Aubrey Beardsley (1872-1898)... een Engels illustrator.


Om te beginnen... uiteraard ben ik een hele DAME, zoals de meesten van jullie, die deze blog volgen, ondertussen wel weten. Netjes en bovenal... aangepast ;-)

Vanmorgen tijdens het uitlaten van de honden ontstond er een klein borreltje in mijn buik, een beetje valse lucht zeg maar...
Mij wanende in niemandsland, als welopgevoede dame, liet ik het borreltje voorzichtig ontsnappen, dit ging gepaard met een bescheiden geluidje. ZEER BESCHEIDEN uiteraard.
Vidor, die op zo'n metertje afstand met zijn dikke neus in de grond stond te snuffelen, keek verschrikt op. Met grote bruine kijkers, het hoofd ietwat scheef, keek hij mij verbaasd aan. Waarbij ik prompt in een luidkeelse schaterlach belandde.
Terwijl ik een traantje van plezier wegpinkte zag ik plots uit mijn andere ooghoek een zuur uitkijkend oud stel vlakbij lopen.
Zonder iets te zeggen liepen zij ons met afgewende blik voorbij, terwijl ik het tweede traantje wegpinkte ;-)

Even wennen hier..., in Frankrijk kwam ik NOOIT iemand tegen tijdens de wandelingen...


HEEL FIJN WEEKEND... 


woensdag 22 oktober 2014

Nabeschouwing...


Zoals ik al eerder vermeld heb, was het overwegend een aangename zomer.
Fijn is het om voor lange aaneengesloten tijd in Le Pre Bonnet te verpozen. Het gaat dan wat meer als THUIS voelen i.p.v. vakantie.
Trouwens niet echt THUIS, daar thuis toch Nederland blijft voor mij. Denk zelfs... dat ik Nederland altijd als thuis zal beschouwen, ook al zou ik al jaren geëmigreerd  zijn. Dat zie je trouwens ook veel aan Nederlanders die in bijvoorbeeld Frankrijk wonen, al doen ze net alsof het niet zo is ;-) Ze blijven omgaan met voornamelijk andere Nederlanders, hebben een Nederlandse facebook pagina, een Nederlandse blog en zeiken met andere Nederlanders over Nederlandse gewoontes, politiek etc. Houden het reilen en zeilen in Nederland stevig in de gaten om er lekker op af te geven.  TJA... volgens mij komt dat omdat THUIS voor dat soort mensen eigenlijks Nederland is.

Maar goed, ik wijk weer wat af... de NABESCHOUWING...

De eerste maanden hadden we redelijk vaak visite, het huis leent zich daar ondertussen wat meer voor.

We zijn weinig 'echt' weggeweest. Wat uitstapjes in de nabije omgeving, dat wel... maar niet echt van die lange reizen. VEELSTE weinig tijd voor gehad ;-) Op zich wel jammer, omdat wij dat allebei wel leuk vinden, maar we hadden er de afgelopen maanden gewoon domweg niet zoveel behoefte aan.

Van klussen binnen is niet erg veel terecht gekomen. Al valt het eigenlijk best wel mee als ik een optelsom maak. De vloeren (tomettes) zijn geschrobd en zitten netjes in de lijnolie, een klus die er een beetje bij bleef de afgelopen jaren. Binnen verder veel geverfd en gebeitst en wat dingen afgewerkt. Het wordt al met al, stapje voor stapje, steeds meer naar onze zin.

Een hele fijne klus afgelopen zomer, een klus waar veel tijd in is gaan zitten en waar we zeer mee in onze sas zijn is...


Ons afdakje...



Het kostte veel tijd en er gaat vast nog veel tijd in zitten, maar...



Al met al wordt het steeds mooier en...



We kunnen er ondertussen al heerlijk zitten. Je hoort er de gehele dagen het kabbelen van het stroompje en het sjirpen van de krekels. Overdag een mooi uitzicht en 's avonds een schitterende kijk op de sterrenhemel.
Een pracht overdekt plekje, al zeg ik het zelf, van zo'n 3 bij 5 meter. 
Er moet nog van alles aan gebeuren, zoals de vloer afwerken e.d. Maar dan... dan denk ik dat wij daar de gehele dagen zitten in de toekomst ;-)


Ook zijn we de afgelopen weken nog wat boven bezig geweest, op ons hoger gelegen grondstuk... daar waar we in de herfst wat meer zon hebben.


Het is een behoorlijk groot grondstuk, waar we wat meer zon hebben als deze ietwat lager hangt.
Alleen het grondstuk loopt vrij steil af, het stond/staat vol met bomen ( hele hoge sprietjesbomen waar we al heel veel van gekapt hebben en nog heel veel van gaan kappen). Ook staat het vol met bramen en varens.


Langzaam proberen wij het grondstuk wat meer te cultiveren, door her en der wat plekken af te vlakken en tevens wat natuurlijke trappen te maken, zoals hier op de foto.
Het is de bedoeling dat de trap, evenals de grond, weer gewoon begroeid met gras, klavers en andere wilde plantjes... die we vervolgens kort houden.
Een meerjaren project...


De afgelopen maanden had Henk voldoende thuiswerk en zat zodoende gemiddeld zo'n 36 uur per week achter zijn bureau te werken, op zijn vakantie na. Om de twee a drie weken moest hij voor zijn werk naar Nederland. Niet altijd even leuk, maar voor zijn werk vond Henk dat wel nodig... voor afspraken, vergaderingen, cursussen e.d. en natuurlijk ook om wat feeling te houden met zijn collega's en de projecten waar hij mee bezig is.

Opvallend ten opzichte van voorgaande verblijven was, dat we dit keer ons veel meer gericht hebben op buitenbezigheden. Eigenlijks wel logisch, omdat we doorgaans veel meer tijd buiten vertoeven als binnen. Maar de voorgaande jaren hadden we het druk met het huis zelf wat gezellig bewoonbaar te maken en schoot het buitenwerk er veelal bij in.
Het huis is nog lang niet helemaal gereed, maar we kunnen er nu prima verpozen. Zodoende nu wat meer tijd om gezellig buiten wat aan te rommelen en... dat is ons goed bevallen.

Tsja... en dan, voordat je er erg in hebt zit het er weer op. De hele mikmak opruimen, tuinmeubels naar binnen, huis wat schoonmaken, koffers inpakken, water aftappen, gasflessen naar binnen, stroom afsluiten, katten in de reismanden, de luiken dicht, deuren sluiten, een laatste toetertje, paar kilometers rijden en... dan zit je weer in Nederland alsof het nooit anders geweest is.

dinsdag 21 oktober 2014

Kneuterigheid...


We kwamen bij Maastricht de grens over... en het begon te regenen. Daarna snel Duitsland in... waar het nog even wat harder regende.

WE ZIJN WEER THUIS ;-(

Grappig is dat, als je maanden niet meer in Nederland geweest bent valt bij binnenkomst plots de kneuterigheid op.
Bij Bourtange gaan we Nederland in, om vervolgens naar onze woonplek door te rijden.
Het was al donker, rond een uurtje of tien 's avonds. Overal zie je van die doorkijk huizen, gordijnen open en daadwerkelijk bij velen kun je de ondertiteling op de tv vanaf de weg mee lezen.
Nog zo'n gek opvallend iets... twee lampjes, of lampen, voor de ramen. Symmetrie... twee gelijke vazen, twee gelijke planten, twee gelijke beeldjes, twee gelijke... voor de ramen. ZO ONTZETTEND FANTASIELOOS... brrr... en massaal hè! Die lampjes voor de ramen... daar begrijp ik dus echt totaal niets van.
Maakt geen fluit uit lieve lezer van dit stukje als u dat ook heeft, ieder zijn ding en anders... gooit u er toch één van weg ;-)  hahaha...
Neem mij maar niet kwalijk dat ik er zo tegen aan kijk... ik kom namelijk pas uit de rimboe, het went vast weer heel erg snel ;-)

De nabeschouwing volgt later in de week, ook al is Frankrijk nou al haast een verweggistan voor mij.
Dit was gewoon even een tussendoortje... zomaar even tussen de vele wasjes door.

WE ZIJN WEER THUIS ;-(



zaterdag 18 oktober 2014

Laatste avond...


Laatste avond dat we hier zitten dit verblijf.
Wij kijken terug op een overwegend leuke zomer en een klein deeltje herfst.
Vandaag een beetje een rotgevoel, omdat het altijd jammer is om van iets leuks afscheid te nemen, ook al komen er naar alle waarschijnlijkheid weer genoeg andere leuke dingen.

Leuk was het ook om vele aardige reacties te krijgen... op de blog en via de mail. Daarvoor wil ik jullie allen bedanken, ook de hele vele stille kijkers.
Ik vond het leuk om zo via de blog jullie deze lange zomer mee te nemen en heb ervan genoten, ik hoop jullie ook :-)


De boom hierboven was erg mooi om te zien, of moet ik zeggen : bomen. Jawel... twee verstrengelde bomen, die in de loop der jaren samen met elkaar vergroeid zijn. Een eik en een tamme kastanjeboom.


Natuurlijk kom ik nog met een NABESCHOUWING en daarna met......... andere blogjes ;-)
Voor nu, nogmaals BEDANKT voor het volgen van de blog en een hele fijne zondag.

Een lieve groet,
Cilia



vrijdag 17 oktober 2014

Le plateau de la Verrerie...





Gisteren een wandelingetje gemaakt op Le plateau de la Verrerie, een mooi plateau hier in de buurt.
En... een gemakkelijke wandeling, geen klim en klauterpartijen.

Wat wel een beetje jammer is, is dat er HEEL VEEL schrikdraad zit. Zou op zich niet zo'n probleem zijn, maar onze Vidor loopt daar continu met zijn staart tussen de poten.
Ongeveer twee weken geleden zat hij hier bij ons huis in de buurt met zijn neus aan het schrikdraad. Sindsdien loopt hij met enorme bogen om weilanden met schrikdraad heen.
Vorig jaar is hem dat ook al eens overkomen en het duurde vele weken voordat hij weer een beetje over de schrik heen was.
Op het plateau zit aan weerszijden schrikdraad... dus : griezel de griezel.


Uiteraard zit dat schrikdraad er niet zomaar een beetje voor de lol...


Welnee... het zit er voor deze lieve knuffel geiten.


En... voor deze pracht dame...


Verder zit er een vlondertje... Waarom die er zit begrijpen wij niet zo goed... Je loopt erover, komt uiteindelijk op een grotere vlonder, daar kijk je even om je heen en dan... loop je weer terug.
ERG LEUK ;-)


En... natuurlijk een prachtig uitzicht op sommige plekken op het plateau...

We waren hier al een keer eerder geweest, wilden er nog een keer kijken... alleen het kwam er telkens niet van... of het regende daar. 
Helaas gisteren, toen we terug bij de auto kwamen en een kop koffie wilden drinken, begon het ook te regenen. Zodoende onze kop koffie in de regen gedronken...


Vandaag flink aan de klus geweest, wat laatste klusjes afwerken. Bah... het gevoel dat we VEELSTE kort hier geweest zijn, er is nog ZOVEEL te doen ;-(


woensdag 15 oktober 2014

Arfeuilles...


We hadden gehoord dat je bij Arfeuilles erg leuk kan lopen. Boven op een berg staan wat beelden (Le Calvaire !!!...) die van de weg af te zien zijn. Dat het een pittige wandeling zou zijn was ons ook al meegedeeld.
Afgelopen middag rond een uurtje of vier kwamen wij op het idee om die kant op te gaan.
Daadwerkelijk een stevige klim, komt bij dat we ons ook nog behoorlijk verlopen hadden... geen GPS en ook geen kaart bij ons, met als gevolg dat we 'uiteraard' de verkeerde afslag namen en boven op de berg tot de ontdekking kwamen dat de beelden op een ander top stonden.




Maar wij laten ons niet kennen, zijn een heel eind weer naar beneden gegaan om vervolgens de goede afslag te pakken. En... het was zeker de moeite waard. 




Prachtige vergezichten, met een hele mooie lucht. Het was ondertussen al behoorlijk laat geworden.





Nieuwsgierig even meekijken waar het beeld naar kijkt ;-) :-) ;-)
Er mag gelachen worden ;-)




Ah... een kruis.
Doordat de zon al wat onder ging werden de beelden schitterend verlicht.




Tja... voor zo'n schitterend uitzicht, daar hebben we wel zo'n klimpartij voor over.




Henk was helemaal in zijn noppies, zat te overwegen om mij in te ruilen ;-)




Nog even één voor de mooi...




Daarna werd het tijd om weer naar beneden te wandelen.

~~~~~~~~

Een leuke wandeling bij Arfeuilles, achter de camping omhoog.

~~~~~~~~~~~~~~




maandag 13 oktober 2014

2014... week 20...


Week 20... de laatste week van ons verblijf deze zomer is in gegaan. Niet de laatste week van dit jaar, want het ligt in onze bedoeling om in december weer deze kant op te gaan :-)

We hebben overwogen om er nog een cyclus van 3 weken aan vast te plakken, maar uiteindelijk toch besloten om komende zondag weer naar Nederland te gaan.

Dat geeft wel een dubbel gevoel... Aan de ene kant zou ik hier wel willen blijven, zo heerlijk midden in de natuur. Maar... aan de andere kant lijkt het me ook wel weer prettig om in de luxe van Nederland te baden.
Het huis hier in Frankrijk is ondertussen aardig voorzien van allerlei gemakken. Toch blijft het, ten opzichte van ons huis in Nederland, ietwat primitief. En... zolang wij het huis hier als tweede huis hebben, blijft dat ook zo.

Oké, soms dagdroom ik wel eens stiekem hoe het zou zijn als we hier zouden wonen. Alle leuke spullen vanuit Nederland mee deze kant op. Aangesloten zijn op EDF en een vaste SNELLE internetverbinding ;-) Oo ja... gelijk ook maar waterleiding.

Toch vrees ik, dat ik ons kneuterige Nederland misschien wel eens zou gaan missen. De taal, de mensen, de gezelligheid, het gemak etc. etc.

Genoeg geleuter... we gaan gewoon weer proberen om er hier nog een leuke week van te maken.

Afgelopen weekend was het hier een drukte van belang. Honderden quads kwamen voorbij gestoven en wij zaten eerste rang. Zaterdagmiddag begon het feest, de gehele middag zwaaien en nog eens zwaaien. Zondagochtend, op een zeer christelijke tijd, ging het feest verder. Een mooi gezicht om zoveel quads voorbij te zien gaan.


Henk had zich met onze fototoestel bij een plas op de weg opgesteld, vlak bij ons huis.


Lekkere vieze blubberboel... Overal gaan ze doorheen met de quads, stuk voor stuk zien ze er ook allemaal zeer smerig uit. 
Verscheidene mensen op de quads hadden een camera op hun helm zitten.


Ha... en afgelopen weekend ons volgepropt met zelfgebakken APPELTAART. Helaas geen foto, de taart was al op voordat we er erg in hadden ;-)





zaterdag 11 oktober 2014

Zwoegen...


Vandaag (vrijdag) was het zo'n dag dat mijn wekkertje afging en ik bij mezelf dacht : MWOH...

REGEN...

Een beetje regen vind ik niet zo erg... maar zo'n druilerige grauwe grijze dag... MWOH...
Af en toe klaarde het even op en kreeg ik wat hoop, maar... alras was de hoop weer verdwenen.

Ik keek even om het hoekje van de deur.

En...


Een ZEER treurig plantje keek terug...

Het is gebeurd met de hosta's, zij gaan naar binnen om hun winterslaapje te houden. In de hoop dat zij volgend voorjaar weer wakker worden.

Maar niet getreurd... daar er genoeg 'binnen' werk te doen is en ook onder ons afdakje viel er nog genoeg te voegen.
We zijn al een mooi stukje verder met het terras gekomen, er is al zo'n beetje een kwart gereed ;-)
Eén dezer dagen moeten we weer op zoek naar stenen. Voor de gezelligheid ga ik hier even beschrijven hoe dat in zijn werk gaat.

Allebei lopen we in onze oude vieze kloffies. De één achter de lege kruiwagen en de ander er puffend en sjokkend achteraan.
Aangekomen op de plek waar wat stenen te vinden zijn, gaan wij op zoek naar de meest platte stenen, laden deze in de kruiwagen en beginnen aan de terugtocht.
Deze terugtocht gaat meest bergopwaarts, ongeveer 1 kilometer.
Om de beurt duwt één van ons beiden de kruiwagen en de ander duwt degene die de kruiwagen duwt.

Geen foto... daar het naar alle waarschijnlijkheid niet om aan te zien is. Twee van die vijftig plussers, puffend, zwetend en hijgend tegen de berg op in oude vieze versleten kloffies, duwend achter een kruiwagen vol met stenen.

HOEZO... vakantie!!! Hard werken hier. ZWOEGEN... zeg maar gerust ;-)




FIJN WEEKEND...

~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~


donderdag 9 oktober 2014

Kabbelen...


Het leven kabbelt hier gewoon rustig verder, geen hoogtepunten en geen dieptepunten, gewoon prettig gezapig... ook al zijn we ons wel degelijk bewust dat we over 1 1/2 week terug naar Nederland gaan.
Dat we ons daar op verheugen... kan ik hier niet neer zetten.
Want hoe mooi we ook in Nederland wonen, die prachtige natuur hier gaan we daar zeker missen. Zo ook de zeer aangename stilte hier.

Wat wel heerlijk is... het lopen gaat in Nederland aanzienlijk gemakkelijker als hier in Frankrijk... wij zijn nogal wat gemakzuchtig aangelegd ;-)

Vandaag weer een lange wandeling gemaakt door de bergen... een gezweet en gepuf...



Klauteren tegen een berg vol mais op...


Op sommige plekken was het mais dusdanig hoog dat we mekaar even uit het oog verloren.


Bergje op, bergje af... 
Hoe fijn we lopen ook vinden, we lopen redelijk veel, het blijft zwaar hier in de bergen. Je zou toch denken dat het wel gaat wennen... niks van dat alles, iedere keer weer een gepuf en gezweet.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Even iets compleet anders...

LEEDVERMAAK
~~~~~~~~


Onze Bulletje had iets in zijn snorharen zitten.
Werkelijk prachtig om te zien hoe hij daar mee om ging.
Af en toe zat hij heel stil te staren, trok zich dan een beetje terug om vervolgens weer naar dat dingetje in zijn snor te gaan zitten staren.
En wij... in plaats van hem te helpen, zaten we vol leedvermaak toe te kijken.

~~~~~~~~~~

Tot slot van deze blog...



Een klein stukje Nederland.

Jawel, een heuse Nederlandse bolchrysant.
Gekregen van onze oppas in Nederland... is dat lief... of is dat lief.

Jawel... dat is heel erg lief :-)



maandag 6 oktober 2014

2014... week 19...


We staan al aan het begin van week 19.

Vorige week is Henk voor het laatst in zijn uppie naar Nederland geweest en zat ik hier voor het laatst alleen.
Altijd een klein minpuntje in ons lang verblijf hier, want hoe dan ook... echt wennen doet het niet.
Al kies ik er zelf bewust voor om hier dan in mijn uppie te zitten en vind ik het op zich iedere keer weer een uitdaging om me hier midden in de natuur zonder vervoer of dergelijke te redden.

Vorige week wat problemen met de aggregaat, wat inhield dat ik 's avonds heel zuinig met het elektrisch om moest gaan. Momenteel brengen de zonnepanelen niet genoeg energie op, vanwege de laagstaande zon en doordat de bomen nog in blad zitten... liggen ze te weinig in de zon om genoeg energie te leveren. Zodoende moet 's avonds regelmatig de aggregaat er even bij aan om de accu's wat bij te vullen. Wat vorige week helaas niet ging ;-(
Dus... kaars in de aanslag, geen tv aan en de laptop overdag opladen zodat ik 's avonds even bij de laptop kon.

Vrijdag een heerlijke cake gebakken...



Het hele weekend cake gegeten...


Verder zijn we bezig in de tuin.
Vanaf ongeveer september hebben we meer zon op het grondstuk aan de overkant, zodoende zitten we daar dan wat vaker.
Bijna de gehele zomer en tevens in de winter hebben we wel ergens wat zon vlakbij ons huis, maar dus... in de herfst wat minder.
Aangezien we daar nog niet echt een 'vlakke' plek hebben om prettig te kunnen zitten, zijn we daar bezig om een stuk grond wat te egaliseren...


Hier zaten we al vaak 's middags, een prettige plek om te zitten, alleen was de grond er vrij oneffen. Vandaar dat we nu besloten hebben om de grond wat te egaliseren.
Op de foto lijkt het allemaal heel simpeltjes, toch is er behoorlijk wat grond verplaatst en moet er nog behoorlijk wat grond verplaatst worden.

Verder was het ook de week van walnoten zoeken. Afgelopen weekend weer HEEL VEEL gezocht...


De schouw ligt momenteel vol met noten, ook de pan boven de houtkachel zit vol. Werkelijk honderden walnoten. De weg ligt momenteel dagelijks bezaaid met walnoten. Het is bukken en oprapen geblazen. Groot FEEST ;-)

Tja, zo komen wij de dagen een beetje door hier. Binnen ben ik nog wat aan het verven, de vloer in de keuken moet nog wat verder schoongemaakt en gepoetst worden. 
Verder zijn we van plan om de komende twee weken ons huis weer wat winterklaar te maken, zodat het hier in december ook weer aangenaam toeven is.

Ha... bijna vergeten. Volgend weekend weer een tocht van vele quads hier bij ons huis. Vandaag kwamen ze ons op de hoogte brengen. Lijkt vaak wel erg mooi... tenminste als het niet al te vaak is. Wat gelukkig tot nu toe nog nooit zo geweest is.
Enkel komen hier wat quads langs, of wat landrovers of soms wel eens wat cross motoren. 
Heel sporadisch wat wandelaars en nooit 'gewone' auto's (alleen Arno in zijn gele... ;-)), tenzij ze bij ons moeten zijn.




vrijdag 3 oktober 2014

Héél véél hout...


Overal merk je aan dat het wat later in het jaar is.
Dagelijks moeten de houtkachels aan... want uiteraard hier niet gewoon de thermostaat van de cv een beetje omhoog draaien.

HOUT...




Dagelijks de houtvoorraden in huis aanvullen...




De mand vullen met aanmaakhoutjes...
Als de kachels dagelijks branden gaat er heel wat hout door.

Ook aan mijn neus kan ik vernemen dat de herfst begonnen is. Plots bij het opstaan vanmorgen begon hij te lekken.
Nu... een paar uur later al menig zakdoek gevuld.

Over enkele minuten stapt Henk in de auto, om deze kant op te komen.
Zo dadelijk een cake bakken, zodat we samen in het weekend van een zelf gebakken cake kunnen genieten.

Rest mij nog om  jullie een ...

HEEL FIJN WEEKEND

toe te wensen.


donderdag 2 oktober 2014

La Lune...


Vaak voordat het donker wordt maak ik nog een kleine ronde met de honden.




Hierboven op de foto staan twee bomen, één daarvan is een walnotenboom (de kleinste...).
Momenteel is het iedere keer raak... liggen er weer walnoten op de weg.
Het witte stipje op de foto is de MAAN...




Een klein stukje verderop nog een walnotenboom.
De honden zijn ook dol op de noten en zoeken even hard mee.


~~~ Even voor O.D.H..... bijna een kilo ;-) ~~~




Overdag, als ik buiten bezig ben, houdt Vidor mij vaak in de gaten.
Stukje bal stevig in zijn bek, om deze aan mij te geven zodra ik tijd heb om hem weg te gooien.
Een spelletje waar hij nooit genoeg van kan krijgen.

Dat stukje bal noemen wij BAL. Aangezien Vidor bijna al zijn ballen gelijk test op duurzaamheid en deze ballen helaas de test nooit goed doorstaan.
Vandaar dat wij dan maar verder spelen met stukjes bal, die wij BAL noemen ;-)

Onze Mitsie, cocker, doet nooit mee... zij ligt liever te luieren op een stoel of op de bank, op bed of... op schoot ;-)


woensdag 1 oktober 2014

Kevers...






Zoals jullie vast wel begrijpen is hier natuurlijk niet heel veel te beleven... 

Beetje klussen...
Beetje mooie luchten bekijken...
Beetje opruimen...
Beetje lopen...
Beetje walnoten zoeken...
Beetje eten...
Beetje............................................

Dus alle tijd om kevers eindeloos weer op hun pootjes te zetten.


Waarom ze met grote regelmaat op hun rug liggen te spartelen is mij een raadsel. Het gekke is : zet ik ze overeind... een paar stapjes later... en ze liggen weer op hun rug.
Je zou toch maar als kever geboren worden ;-(