Terug van weggeweest...
Tja... momenteel valt er niet zo hele veel te bloggen over Le Pre Bonnet, aangezien het op dit moment ook even verweggistan voor mij is.
UIT HET OOG... UIT HET HART ;-)
Nee hoor... grapje...
Afgelopen zomer ben ik overigens wel vergeten een HEEL leuk gebeuren te vermelden. Vraag me niet waarom, geen flauw idee waarom ik het niet vermeld heb.
OF... toch wel... een klein beetje een idee.
Ik had namelijk geen foto (als bewijs...) en hoopte er alsnog een foto van te kunnen maken. Wat overigens niet gelukt is ;-(
Zodoende een foto uit het archief...
De foto heb ik trouwens wel in de Allier gemaakt ;-)
Voor de ALLER EERSTE keer, in de jaren dat we Le Pre Bonnet hebben, zagen we een hagedis bij ons huis op de stenen zitten.
Ik ben dol op hagedissen en associeer Frankrijk met hagedissen en krekels. Krekels zitten er volop bij ons, altijd een vrolijk gesjirp in de tuin. Maar geen hagedissen. Al jaren keek ik er naar uit bij ons huis... nul komma nul hagedis te zien. Een klein minpuntje...
Plots, afgelopen zomer, zag ik er één op de stenen bij de deur zitten.
Nadat ik hem een tijdje bewonderd had ging ik mijn camera halen om hem te vereeuwigen. HELAAS... de hagedis kroop gelijk weg. En het allerergste... ik heb hem de gehele zomer niet weer gezien.
Toch... geeft het zeer goede hoop dat er uiteindelijk misschien wel meer hagedissen bij ons huis komen. Althans, laat ik zo zeggen : ik hoop dat er in de toekomst meer hagedissen bij ons huis komen. Prachtige beestjes...
Even iets compleet anders.
Momenteel wordt ons weer vaak gezegd : Zo vakantiegangers, weer terug?
Waarop wij steevast zeggen : Huh... wij zijn dit jaar helemaal niet op vakantie geweest.
Grappig is dat... dat mensen regelmatig denken dat we daar in Frankrijk continu vakantie hebben.
Als we dan zeggen dat we daar ook 'gewoon' aan het werk zijn, komt er meestal een : JAJA...
WONEN OP VAKANTIE ;-) ;-) ;-)
Je zou er maar jaartje rond wonen, hahaha... eeuwig vakantie...
Fransen zelf hebben NATUURLIJK ook eeuwig vakantie ;-)
Zo... dat was het weer. Wie weet tot de volgende keer... al denk ik dat ik de komende weken ietwat minder blog.
Nog dikke zeven weken... en dan gaan we weer.
Hè, pfff, dat mis ik hier in Nederland toch wel hoor... dat mooie uitzicht.
Weet je wat ik hier ook best wel mis?
HET BUITENLEVEN...
Genoeg getreurd... nu een ei bakken ;-)