Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 31 oktober 2017

Week 26... oktober 2017


Deze week is voorbij gevlogen. Voor mijn gevoel zat ik gisteren blog 'week 25' te schrijven. Maar nee dus, dat is alweer een week geleden.

De herfstvakantie zit er ondertussen op in Nederland, vorige week in de ene helft van Nederland en nu ook in de andere helft.
Tijdens de vakanties merk je hier in de omgeving vaak dat er vele Nederlanders zijn. Mensen met een tweede huis en/of mensen die iets huren. Zo ook tijdens de herfstvakantie.
Ook wij hebben dan vaak wat meer aanloop. Altijd weer gezellig, beetje bijkletsen, veel taart eten en veel wijn drinken... niet dat ik weg ben van wijn, maar in goed gezelschap smaakt het altijd net even wat lekkerder. PROOST...🍷

Als dan de visites weer weg zijn, terug naar Nederland, valt hier de stilte weer in. Nou hou ik erg veel van stilte, maar op dat soort momenten merk ik in zekere zin toch wel dat ik een sociaal mens ben en moet ik altijd even weer wennen aan de zelfverkozen stilte.

Even over naar totaal iets anders, het weerpraatje. Afgelopen week waren er verscheidene zonnige dagen, maar tevens enkele druilerige dagen.

Op de zonnige dagen waren we regelmatig in shirt buiten op ons toekomstig weiland bezig. Tussen het werken door lagen we soms languit in het gras te genieten van de zon, de overvliegende roofvogels, het toch wel erg leuke weiland met zijn vele bloemen... waarvan de meeste trouwens uitgebloeid zijn maar desondanks nog mooi zijn om naar te kijken (ook HEEL VEEL wilde TYM, ruikt heerlijk), de honden die het schitterend vinden om daar rond te dollen en samen genieten van het prachtige uitzicht.

Op het weiland zijn we wat bezig geweest met het terugdringen van de oprukkende bramen langs de kanten. Als we de bramen geworden laten zit uiteindelijk het hele weiland ermee vol. Zo ook de varens en de brandnetels, dat doet het allemaal als een tierelier.
Zoals ik al zei, het is een mooi stukje grond van zo'n anderhalf hectare. Wat we er uiteindelijk mee willen doen dat weten we nog niet. Het liefst in eerste instantie een mooie wilde bloemenweide met wat gemaaide paadjes erdoor heen, maar hoe en wat dat te kunnen realiseren daar hebben we nog geen flauw benul van ;-) Of er af en toe wat beesten van buurboeren op laten grazen, ook leuk.
Ook prettig is het dat er momenteel overdag veel zon is (als die schijnt hè), waar het hier rondom huis in deze periode wat aan ontbreekt (zon laag en de bomen nog in het blad).

FOTO'S...


Mila die net even aan het graven was... BETRAPT.
Grapje, want ze mogen van ons naar harte lust graven op het weiland.


Vele mooie uitgebloeide bloemen op het weiland.


Eén van de paden die we gemaaid hebben om vanaf ons terrein op het weiland te komen. Uiteindelijk willen we de vele varens, bramen en brandnetels aan weerszijden ook maaien.


Grasklokje...


Er staat ontzettend veel tym op het weiland. Als je er door loopt stijgen de heerlijke geuren omhoog, vooral zomers.


Op bovenstaande foto is te zien dat we wat bramen terug gemaaid hebben. Is nog heel veel te doen, als we dat niet doen groeit alles uiteindelijk dicht.


Eén van de grote walnootbomen die op het weiland staan. Momenteel is het haast onmogelijk om er walnoten te zoeken, want ook rondom de bomen is alles dichtgegroeid. Een schrale troost, dit jaar was het hier in onze omgeving geen goed walnoten jaar. Tot nu toe nog totaal geen walnoten gevonden, terwijl we voorgaande jaren soms tassen vol konden vinden.


Het weiland is omlijst door bos...


Bovenstaande foto is genomen van een stuk van het nieuwe terrein (weiland) wat gelijk aan onze tuin grenst en wat we bij de tuin willen aantrekken. Dit stuk grond stond vol met meters hoge varens, bramen en brandnetels. We hebben het nu verscheidene keren gemaaid en langzaamaan zien we er gras groeien, wat ook onze bedoeling is.

Ook waren er afgelopen week druilerige dagen, van die dagen dat je het liefst voor de warme houtkachel zit. Maar aangezien dat uiteindelijk gaat vervelen zijn we weer wat verder gegaan met het voegen van de muur in de woonkeuken.


Stapje voor stapje komen we verder met de muur, alle kieren en gaten worden dichtgemaakt.


Verder is Henk nog steeds bezig met de 'bestrating'. Af en toe de bergen in op zoek naar redelijk platte stenen, zwaar werk. Vervolgens passen en meten, graven, passen en meten en nog eens graven. Het gaat wel mooi worden denk ik.
Ha, en zoals op de foto te zien is hebben we nog steeds geen leuk toegangshek gemaakt. Wel al menig schetsje getekend, maar nog geen hek. Binnenkort weer het bos in op zoek naar geschikt hout en achter hang en sluitwerk aan.

Op naar week 27...

vrijdag 27 oktober 2017

Pizza...





Gisteren stond er stamppot boerenkool in de planning. Maar al met al, we waren wat aan de late kant en het was een behoorlijke na-zomerse dag, hadden wij bij nader inzien geen zin in boerenkool.
Na stevig overleg, het woord PIZZA viel en we waren er gelijk uit, besloten wij om ons zelf eens te trakteren op PIZZA.

Op naar een pizzeria.

Bij de eerste de beste pizzeria die we tegen kwamen, zagen we gelijk al dat het aardig druk was... dus waarschijnlijk wel een goede pizzeria, althans dat dachten wij.
Samen naar binnen, daar constateerden we gelijk al dat de klandizie voornamelijk uit oude mannetjes aan de bar bestond.
De man achter de bar keek ons wat glazig aan en wij in ons beste Frans vragen of we ook pizza's bestellen konden. "PIZZA'S ?" , zei de man, alsof we van een andere planeet kwamen. Nee, pizza's hadden zij niet.
Sprakeloos gingen wij weer naar buiten, er hing toch echt een uithangbord met de tekst pizzeria.

Toch vreemd, een pizzeria die geen pizza's verkoopt ;-)

Uiteindelijk zijn we wel geslaagd, weliswaar bij een andere pizzeria die gelukkig wel pizza's verkocht.

maandag 23 oktober 2017

Week 25... oktober 2017



Week 25 zit er ondertussen ook op. Fijn om hier weer te zitten.

Afgelopen week een paar schitterende dagen gehad, stralend weer met mooie blauwe luchten. 's Avonds koelt het hier vaak wel flink af, dus de houtkachel erbij aan.

Ook een week waarin onze Mila een nieuwigheidje ontdekt heeft, tot onze grote ergernis.
Vlakbij ons, ietwat hoger gelegen, ligt een weiland waar wat koeien op staan. Deze koeien hebben wat kleine kalfjes, vier stuks.


Onze Mila is dusdanig geobsedeerd door die kleine kalfjes, dat ze ons al verscheidene keren ontsnapt is om naar de kalfjes te gaan, die soms vrolijk achter Mila aan rennen. Voor ons weer een enorme klauter partij tegen de berg op om haar daar weg te halen. Een behoorlijke ergernis, verder loopt ze eigenlijks nooit weg. Ze komt uiteindelijk ook wel weer zelf thuis als wij haar niet ophalen... maar we willen gewoon niet hebben dat de honden alleen van het erf afgaan.
Nog nooit eerder met 1 van onze honden daar problemen mee gehad, dus rest ons nu om te bedenken hoe we dat voorkomen kunnen. Moeilijk, moeilijk, grrr... hoop maar dat het van voorbijgaande aard is.

Ook nog wat leuke uitstapjes gemaakt de afgelopen dagen. Gisteren (zaterdag) en vandaag was het weer niet echt om over naar huis te schrijven, dus hoppa in de auto om wat rond te tuffen.

Weinig foto's gemaakt, mede omdat het niet echt stralend weer was en tevens omdat ik VAAK vergeet om mijn fototoestel mee te nemen.

Een kleine compilatie van vandaag...


Aubusson d'Auvergne...


Thiers...


Een plaats waar heel veel leuks te zien is...


Waar we maar niet op uitgekeken raken...


Ook dit is in Thiers, zo'n straatje die als passant wel leuk is om te zien... maar om er te wonen??? Daar heb ik zo mijn twijfels over ;-)

Zo aan de foto's te zien lijkt het haast alsof we voornamelijk plaatsen bewonderen, terwijl dat meestal alleen maar een bijkomstigheid is. Want het grootste gedeelte van de tuf momenten rijden we door de prachtige natuur en stoppen we meestal op de mooiste stille plekjes, daar waar de honden heerlijk rond kunnen rennen.


Tja... en dan plots zit week 25 er ook alweer op en gaan we verder met week 26. Kijken wat die in petto heeft.

donderdag 19 oktober 2017

Jaartje rond vakantie...




Afgelopen vrijdag kwam ik een dorpsgenoot tegen.

Zij : Terug van vakantie?
Ik : Ja, na vijfenhalve maand werd het wel eens tijd hè!
Zij : Wanneer gaan jullie weer?
Ik : MORGEN.

Altijd weer grappig dat sommige mensen ons verblijf hier in Frankrijk steevast als vakantie blijven beschouwen.

VAAK VOELT HET OOK ALS VAKANTIE...

Zo zijn er ook van die mensen die me vragen wat we hier dan wel de gehele tijd doen.
Tja... wat doet een mens zoal de gehele dagen? Beetje werken, beetje eten, beetje drinken, beetje lopen, beetje zitten, beetje kletsen, beetje klussen, beetje lezen, beetje tv kijken, beetje neuspeuteren, beetje...

VAKANTIE VIEREN...

Eerst een HELE lange zomervakantie en nu herfstvakantie.

Jaartje rond VAKANTIE...

Sommige mensen verdienen dat gewoon domweg  ;-)

Grapje natuurlijk, want niemand verdiend het of bijna iedereen verdiend het.
Had uiteraard wel fijn geweest, jaartje rond vakantie.


Helaas zit dat er niet in, onze hangmat is al opgeborgen.

Nog even een paar foto's van vandaag...


De herfst wordt met de dag zichtbaarder.
Bomen die hun blaadjes laten vallen, prachtige herfsttinten...


De uitgebloeide zonnebloemen die dagelijks door vele kleine vogeltjes, zoals de koolmees, bezocht worden.


Winter houtvoorraad...


Hè... mijn dikke lieverd.
Niet dat Vidor altijd even lief is, maar wel mijn dikke lieverd.


En natuurlijk mag ons klein boefje, Mila, ook niet op de foto's ontbreken.
Hier zit ze volgens mij uit te vogelen wat ze zoal even kan uitvreten.


Zo... nu weer verder met onze LANGE VAKANTIE.

zondag 15 oktober 2017

Week 24... oktober 2017


Week 24 was een weekje Nederland.

Jawel... we zijn eventjes met zijn allen naar Nederland geweest.
Henk moest voor zijn werk die kant op en ik had een afspraak met mijn tandarts (tand is gelukkig weer gerepareerd).
Een hele lieve kennis van ons had wel aangeboden om op onze katten te passen tijdens onze afwezigheid, wat natuurlijk een ontzettend lief aanbod was, maar we hebben ze meegenomen. Mede omdat onze Bullie niet meer de jongste is en wij hem het liefst bij ons hebben.
Zodoende met zijn allen, de honden, katten en wijzelf heen en terug.

Maandags zijn we die kant op gegaan en gisteren (zaterdag) zijn we weer hier naar toe gegaan.

Vandaag, zondag, hier de draad weer opgepakt. Heerlijk in het zonnetje gezeten en beetje in de tuin bezig geweest. Fijn om hier weer te zijn ;-)

Op naar week 25.



zondag 8 oktober 2017

Week 23... oktober 2017


Week 23 was een klusweek. Nou ja... dat is misschien een beetje teveel gezegd, maar we zijn wel even bezig geweest met klusjes.


Eén van die klusjes is een nieuw pad aanleggen.
Aangezien we nu een hekwerk hebben, gaan we continu over het zelfde stukje grond/gras naar ons huis of naar buiten. Als het van dat droge weer is, is het absoluut geen probleem. Maar als het veel regent wordt het een behoorlijke modderpoel. Vandaar dat we besloten om er een pad van natuursteen te maken.
Eerst moesten we de bossen in om geschikte stenen te zoeken, wat vaak een heel gedoe is om redelijk vlakke stenen te vinden. Ook de stenen leggen is veel werk, aangezien geen enkele steen gelijk is.
Maar goed er is een beginnetje...

Verder zijn we weer druk met de houtvoorraad. Het houthok naast ons huis was helemaal leeg, zodoende moest er een stapel hout verplaatst worden.


Op verscheidene plekken in onze tuin hebben we houtstapels liggen. Deze liggen daar een paar jaar  te drogen en als ons houthok naast het huis leeg is verplaatsen we de oudste stapel daar naar toe. Een heel gekrui...

Ah... en ondertussen is het hekwerk in de beits gezet.


Op bovenstaande foto zie je een deel van het hekwerk, het glimt er over... zeer zeer keurig, al zeg ik het zelf ;-) We zijn er nog niet uit wat voor hekje we er tussen gaan maken, totdat we eruit zijn doen we het nog met een nood hekje die we ervoor plaatsen kunnen. Wel één klein probleempje : als ons opdondertje Mila er echt uit wil krijgt zij het nood hekje open, ze is op dat gebied nogal vindingrijk. Aan alles kunnen we merken dat ze nog een jonge hond is. Luisteren wil ze, soms, prima als er iets eetbaars tegenover staat. Maar verder een dikke (heerlijke) boef. Ze presteert het om op hoge tafels te springen, deuren krijgt ze met gemak open, ook het aanrecht vindt ze heel erg interessant. Verder gooit ons meisje vaak haar kont in de krib. Als ik haar bij me roep, zonder iets lekkers, kijkt ze regelmatig stoïcijns de andere kant uit alsof ze doof is. Ah... en nog een vervelend iets is, dat ze in haar enthousiasme regelmatig tegen mensen opspringt, ook als deze een schone witte broek dragen of slecht ter been zijn.

Genoeg geneuzel, op naar week 24... wat n.a.w. een reisweekje gaat worden.

vrijdag 6 oktober 2017

De man met de zeis...


Afgelopen dag was het hier weer een heerlijk weertje, dus... tijd om lekker in het zonnetje te zitten. Hapje eten, iets te drinken, puzzelboekje erbij en maar genieten van het herfstzonnetje.


Zomers zitten we hier 'boven' niet vaak, is ons meestal veel te warm. Maar in het najaar gaat er vaak een tafel naar 'boven' met een paar stoelen en is het er prettig toeven in het zonnetje.


 De essen staken prachtig af tegen de blauwe lucht...


Mila die een heerlijk middagdutje deed op de bank, Vidor lag er voor...

TOT PLOTS...

EEN GELUIDJE...


Vidor die om zich heen keek, zich afvragend waar het geluid zo plots vandaan kwam...


Ook Mila hoorde toch echt wel wat...

Alle vier, de honden, Henk en ik, de oren gespitst, ietwat verblind door het zonnetje, om ons heen kijkend. Zien we opeens een man op leeftijd over het pad lopen met een zeis in zijn arm. Schuchter steken we een arm omhoog... "NU NOG NIET, VERKEERDE ADRES".
Tot onze grote opluchting liep de man met zeis door. Ons in grote verbazing achterlatend. Want wat moet iemand met een zeis hier midden in het bos !!!
Een klein uurtje later kwam de man met zeis weer terug, in zijn andere arm droeg hij een tas met paddenstoelen.

Zit me hier de gehele tijd af te vragen waarvoor de man die zeis nodig had ;-)

Afbeeldingsresultaat voor de man met de zeis gratis cartoons

~~~~~~~~~~~~~~~~


maandag 2 oktober 2017

Week 22... september 2017


We merken hier steeds meer dat de zomer voorbij is.
's Morgens vroeg, als Henk met zijn werk begint, zo rond half zeven, is het nog donker en tijdens de late middagwandeling met de honden, uurtje of zeven gaan we vaak nog even met ze lopen, is het al regelmatig gebeurd dat het flink begon te schemeren op de terugweg. En... hier in het bos is het dan vaak behoorlijk donker ;-)
Doorgaans eten we pas tegen half negen/negen uur 's avonds, aansluitend koffie met gebak (mjammie mjam, was het maar zo, koffie met twee zielige kleine chocolaatjes... ook wel lekker maar toch...).


In de moestuin hangen nog enkele pepers aan de planten, de laatste paprika's zijn geplukt, zo af en toe kunnen we nog een kleine courgette plukken, de meeste tomatenplanten, op 1 na, zijn ermee gestopt, nog hooguit 1 of 2 maaltjes bonen hangen er aan de planten (dit jaar hadden we zeer veel sperzieboontjes). Wel binnenkort aan de boerenkool, die staat er mooi bij... stamppot 'mous' met spek en rookworst.


Op vele plekken in de tuin hadden we dit jaar goudsbloemen gezaaid, zelfs tussen de boerenkool. Oranje en gele goudsbloemen die momenteel volop in bloei staan, dat geeft nu nog steeds veel kleur her en der in de tuin.


Afgelopen week zijn we tevens weer druk aan het voegen geweest. In de keuken hebben we 1 wand met natuursteen. Deze hadden wij gelijk het eerste jaar, dat we ons huis hadden, al tevoorschijn gehaald en wat uitgebikt, maar nog nooit gevoegd. Een reden daarvan was, dat het vaak zo'n enorme rommel geeft... veel voorwerk en veel nawerk ;-(


Momenteel is het hier ook oppassen geblazen met de vuursalamanders, voordat je het weet sta je er boven op. Vaak in het vroege voorjaar en in de vroege herfst zijn ze hier behoorlijk actief. We zien ze momenteel overal, op onze terrassen, in de tuin en zelfs al een enkele in de schuur... die we dan voorzichtig naar buiten verplaatsen. 


Herfst... tja dat houdt ook in dat ons pad soms een blubberpad is. De katten en honden weer met vieze blubberpootjes door het huis heen denderen, overal modderafdrukken in huis. Nou moet ik zeggen dat we afgelopen zomer hier ook wel enorm verwent waren met al dat mooie droge weer en wij het al bijna ontwent waren al die viezigheid in huis ;-)
Een van onze katten, Morris, is dol op regen. Hij gaat volgens mij expres even buiten in de regen zitten, zich kleddernat laten regenen, om vervolgens naar binnen te komen, op de tafel springen en zich heerlijk uitschudden... met als resultaat : alles nat en vies, inclusief de laptop. Vaak wil hij dan ook nog even gezellig 'natte' kopjes (knuffeltjes) geven... brrr.


Bij huis merken we ook dat we in de vroege herfst zitten. Doordat de zon momenteel veel lager staat en het loofbos nog volop in blad zit (al moet ik zeggen dat sommige bomen al wat blad laten vallen, zoals de essen, de tamme kastanjes e.d.) hebben we zo rond deze tijd veel minder zon voor het huis. Wat inhoud dat we wat vaker op ons hoger gelegen stuk grond zitten, vlakbij de moestuin. Daar eten we zo rond een uurtje of een/twee 's middags ons broodje en daar drinken we tevens vaak tegen een uurtje of vier onze grote mok thee. 's Morgens en laat op de middag is er wel zon bij huis. Trouwens op ons dak, daar waar de zonnepanelen liggen, staat meestal wel zon... gelukkig wel ;-)

Vroeger droomde ik altijd van een huis midden in het bos, nooit bij stil gestaan dat je dan minder zon bij huis hebt. Dat is dan wel een klein nadeeltje van een huis zo midden in het bos, vooral voor mensen die dol op de zon zijn. Nou treft dat wel, ik ben niet echt een zonaanbidster, maar feit is wel dat je domweg minder zon bij huis hebt.
Gelukkig kleven er ook heel veel voordelen aan een huis zo midden in het bos, bijna iedere avond horen we hier de uilen, de herten en eekhoorntjes lopen soms door de tuin, tegen schemer vliegen de vleermuizen je om de oren en bovenal de heerlijke natuurlijke stilte.

Zo, op naar week 23... zitten we plots alweer in oktober.