Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

vrijdag 27 september 2013

Impressionisme...


Woensdagochtend stond ik in alle vroegte, nou ja... uurtje of acht, met mijn kop koffie in de tuin, een treurig moment van afscheid. Hertjes stonden heerlijk te grazen op het weiland naast ons huis, snel de fotocamera erbij gehaald... met als gevolg : Een treurige impressionistische foto. Die twee bruine stippen zijn de hertjes ;-)



Woensdagavond laat zijn we in Nederland aangekomen. Even weer flink wennen, nou ja... gaat wel erg snel hoor!

Eigenlijks best wel grappig...

Dinsdag zag ik er nog best tegenop om weer terug te moeten. Nog even heerlijk in het zonnetje, middenin de natuur ons kopje koffie drinken. Luisterend naar het kabbelen van ons stroompje, bedenkend wat we allemaal daar nog wel even zouden kunnen doen, beseffend dat het er zo'n beetje op zat. Dat alles stemde ons niet erg vrolijk. Om eerlijk te zijn, zelfs behoorlijk treurig.

Nu, twee dagen later, lijkt het allemaal alweer een eeuwigheid geleden. Bijna alsof we in het geheel niet weggeweest zijn. Gewoon... gewoon weer thuis ;-)

Best wel grappig toch, hoe snel een mens zich weer aan kan passen aan de situatie waarin hij verpoost.

Het weekend is in zicht, wij gaan aan de zeer ongezonde frituur... YES... weekend.

Allen een heel fijn weekend...

Nog even een bloemetje...


De zonnebloemen staan hier alweer op de vazen...


maandag 23 september 2013

Dag zomer, welkom herfst...


De zomer zit erop, de herfst heeft zijn intrede gedaan. Zo ook ons verblijf hier, het einde is reeds in zicht en voelbaar.
Afscheid nemen... pfff... afscheid van een heerlijke lange zomer. Een zomer waarin we ons optimaal vermaakt hebben in de stilte van dit prachtige landschap. Die stilte die we de komende weken moeten missen.

 

We blijven uiteraard positief...


Doen hier nog wat laatste klusjes, genieten nog van het stralende weer, maken het huis en de tuin gereed voor de wat koudere dagen, nemen afscheid van vrienden en bekenden hier en dan... dan zijn we van plan om woensdag weer richting Nederland te vertrekken. Ietwat eerder als in de planning zat, dit in verband met het werk in Nederland.

De eerstvolgende blog plaats ik naar alle waarschijnlijkheid vanuit Nederland, voor nu bedank ik allen die ons deze zomer gevolgd hebben, de leuke reactie's en de overweldigende bezoekersaantallen. Vooral op de HELE stille momenten was het voor mij zeer aangenaam om zo toch nog een beetje contact met de 'buitenwereld' te houden... je zou hier anders haast een kluizenaar worden ;-)

Wie ik ook bedanken wil zijn de medewerkers van het bedrijf Stevens Engineering waar Henk voor werkt, voor al jullie medewerking. Zonder jullie medewerking was het voor ons niet mogelijk geweest om hier zo lang te verpozen.

BEDANKT lieve mensen... en wie weet tot de volgende blog.




 Een herfstbloemetje... ;-)


vrijdag 20 september 2013

Avondrood...


AVONDROOD...

 

Gisteravond tijdens een wandeling zag het er veelbelovend uit...



Een prachtig avondzonnetje, die door de bomen heen straalde...


Alles vrolijkte op, zo ook wij...

Vanmorgen sprong ik verheugd van mijn bed, 'avondrood zon in de boot' toch!!! Niets van dat alles, de gehele ochtend geen zon gezien, alleen motregen...

Maar ik blijf hopen... en wens jullie allen een aangenaam weekend.


Nieuwe grasmachine...


Aan het begin van de middag kwam onze nieuwe grasmachine aangelopen... de tweede volgde alras.









Dat was even flink smullen geblazen... vonden zij, maar wij waren niet zo blij...
Dus... huppakee weer terug naar hun weiland. Even later stonden zij er alweer, het gras was blijkbaar lekkerder daar bij ons.
Even flink mopperen en beide dames weer terug naar hun weiland gebracht. Terwijl Henk nog bezig was met het hek dicht maken, rende Sophie met ukkepuk op haar hielen naar een opening in de omheining en ... floeps... linea recta weer naar onze tuin.

PROBLEEM... het gat in de omheining moet dicht gemaakt worden, maar ja... komt gelijk de vraag : waar laten we de paarden in tussentijd !!!

Uiteindelijk hebben we ze naar een lekker groot groen weiland, waar momenteel geen koeien staan, verderop gebracht. Draadje voor de opening gespannen en maar hopen dat ze daar even blijven...


Sophie rende direct het grote groene weiland op...


Ukkepuk twijfelde nog...

Maar, uiteindelijk is ze achter Sophie aangerend. Wij hebben gelijk de boer op de hoogte gebracht. Deze deed er vrij gemakkelijk over. Vond het blijkbaar vandaag nog niet nodig om zelf polshoogte te nemen, ze hebben wat te eten ... dus is er geen probleem. Dat ze zo weer uit het weiland kunnen ontsnappen, daar maakt hij zich niet zo druk over.
Tja... begrijpen doe ik zoiets niet. Dat je ergens een paard met veulen staan hebt en er soms weken totaal niet naar omkijkt.

Maar goed, ze hebben momenteel een heerlijk groen weiland niet ver bij ons vandaan, dus huppelen we nu zo af en toe daarheen met de wortels.

dinsdag 17 september 2013

Herfst in aantocht...


Langzaam merk je hier dat de zomer op zijn laatst loopt en dat de herfst zit te drukken. De temperatuur is een behoorlijk stuk gedaald, het gras is veel langer nat, de avonden vallen vroeger in, de ochtenden... ooh nee, dat krijg ik niet mee ;-), houtkachels branden met regelmaat, dikke vesten en wollen sokken gaan weer aan...


De vlinders moeten het nog van de laatste restjes hebben...


En... de paddestoelen piepen weer tevoorschijn...


Zo van de ene op de andere dag een heel kabouterdorp...

Ook in het bos staat het momenteel vol met de mooiste exemplaren, van heel klein tot heel groot in vele kleurschakeringen.

Momenteel verder niet veel zinnigs, zelfs niets onzinnigs, te bloggen. Behalve dan dat het hier een beetje een 'herfstachtig' weekend was ;-(  De 'bui' is alweer een beetje over getrokken ;-)



vrijdag 13 september 2013

Overal voetstappen...


Gisteren was zo'n dag dat je denkt : misschien had ik beter op mijn bed kunnen blijven. Dat gaat niet voor de gehele dag op, het leuke bewaar ik voor het laatst ;-)

Om te beginnen moest ik mijn dongel opwaarderen, anders geen internet. Geen probleem zou je denken, dacht ik ook... maar hij deed het niet.

'Vous n'avez plus de crédit!', kwam er te staan.

Geen geld op de bank, grrr... Even voor de duidelijkheid... op onze Franse bankrekening.

Ook geen probleem, maak ik gewoon eventjes wat over van mijn Nederlandse bankrekening naar de Franse. Maar... dit moet via internet en... die deed het dus niet.
Al met al een heel gedoe. Henk heeft in Nederland geld overgemaakt naar de Franse bankrekening, daarna duurt het minstens 24 uur voordat het over is. Hèhè, eindelijk gelukt.

Maar al met al was dat nog niet het ergste, welnee... het kan nog erger.

Aangezien ik plots een zee van tijd over had (grapje...) dacht ik bij mijn eigen : Kom, laat ik eens gek doen... ik ga de trap een ander kleurtje geven.

Even een kleine foto...

Als eerste, op de pot stond zeer duidelijk dat het zijdeglansverf was... maar het is overduidelijk hoogglans. Gelukkig heb ik hier nog een andere pot en dat is WEL zijdeglans.
Tijdens het verven kreeg ik bezoek (kom ik nog op terug) en sprintte er gelijk een kat over de natte trap naar boven. Nadat het bezoek weg was heb ik de schade opgenomen, voetstapjes op de trap en op de bovenste mezzanine. Terpentine erbij, klauterend over de balustrade om de vloer schoon te maken. Ik had nog maar net het laatste voetstapje verwijderd en ja hoor... daar komt Vidor naar boven rennen via de trap. Volgens mij konden ze me op de andere kant van de berg nog horen, tjemig... echt alles eronder. Mezzanine boven, mezzanine onder, trap naar beneden, de tomettes... zelfs buiten zaten er voetafdrukken op de stenen.
Ik had wel wat voor de trap staan, maar daar is Vidor gewoon domweg bijlangs geglipt.
Vandaag heb ik de trap geschuurd en opnieuw in een verfje gezet, nog geen foto omdat ik de trap gelijk goed afgebakend heb ;-)

Beesten... doorgaans ben ik dol op ze, maar soms... kan ik ze wel vervloeken.

Nog even over het bezoek. Normaliter schrijf ik niet vaak over de mensen die hier langswippen, maar deze was wel bijzonder.

Aan de honden kon ik horen dat er wat aan kwam, dus even kijken. Komt er een mooie dame aangelopen... en gek is dat, maar je ziet meteen dat het een Nederlandse dame is.
Wel wat vreemd, want hier lopen niet zo vaak mensen zomaar langs, laat staan een Nederlandse dame.
Plots komt ze naar me toe en geeft me een hand en zegt haar naam.

EEN VOLGSTER VAN MIJN BLOG

Nou zeg, is dat leuk !!! Ik kreeg zelfs nog een heerlijke fles wijn. Aan de koffie en gezellig over ditjes en datjes gebabbeld. Erg leuk... wie volgt? Gebak ben ik ook dol op ;-)

Zo, morgen komt Henk alweer thuis.

Allen alvast een fijn weekend...


woensdag 11 september 2013

De stilte van de nacht...





Mijn eerste nacht hier weer alleen liep behoorlijk lawaaierig.

Nadat ik wat gelezen had, trok ik mijn knuffelzacht flanellen dekbedovertrek tot zo'n beetje over mijn neus... om heerlijk weg te dommelen in de stilte van de nacht. Al vrij snel was ik in dromenland tot ik plots wakker schrok van een enorm kabaal.
De relmuizen waren bezig op het zoldertje boven onze slaapkamer, waarschijnlijk waren zij bezig om hun winterverblijf gereed te maken ;-( dit ging gepaard met zeer veel kabaal. Rennend over het plastiek wat er ligt en scheurend aan andere rommel. Krijsend van plezier... of vanwege ergernis, geen flauw idee waarom. Dit alles in de stilte van de nacht... LOL, maar niet heus.

Op de foto zie je ons slaapkamerraam, daar boven loopt het in een punt... daar zit een klein zoldertje die we misschien ooit willen wegbreken zodat we een mooie hoge slaapkamer met puntdak krijgen.

P.s. Deze zomer hadden we niet zoveel last van relmuizen als voorgaande jaren. Ze waren er wel en er is ook wel een enkele door onze Femke opgesnoept (bah... zielig...), maar aanzienelijk minder als in het verleden. 

maandag 9 september 2013

Kleine klusjes en ...


De foto hieronder is absoluut niet scherp, toch heb ik hem hier geplaatst omdat ik het zelf een pracht foto vind.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vandaag regende het hier behoorlijk, pas laat op de middag werd het even droog. Gelijk met z'n vieren in de auto, om vervolgens een leuke plek in de nabije omgeving op te zoeken voor een wandeling.
Ondanks dat we hier bij ons huis midden in de natuur zitten en alle kanten op kunnen lopen, vinden we het vaak ook erg fijn om de auto te pakken en een kilometer of 10/20 verderop de auto ergens neer te zetten, om vervolgens daar te gaan lopen en nieuwe plekjes te ontdekken.
Andere koeien te zien enzo...


Oeps...


Ehum... een STIER bedoel ik.

Het lijkt altijd erg mooi als het net geregend heeft in de bergen...


Als je op de foto klikt zie je in de verte La Chabanne liggen, een leuk klein dorpje niet ver bij ons vandaan.

Natuurlijk wordt er zo af en toe tussen de bedrijven door ook nog wel eens wat geklust, momenteel voornamelijk wat dingen afwerken. Mooi werk op zich, alleen vaak wel werk waar veel tijd in gaat zitten voor relatief weinig resultaat. Bijvoorbeeld de afwerking van de doorgang naar de schuur...


Neem zo'n plankje boven de deuropening, lijkt zo simpel... even een paar rondjes zagen, hout op maat zagen, vast timmeren en hoppa klaar. Vergeet het maar, uren zoet ermee.


Allemaal van dat pietluttig werk, maar het geeft uiteindelijk wel even net dat beetje extra's...

Of...


Zo'n klein hoekje aftimmeren... Niets loopt recht, grrr...


Maar... hij is dicht.

Of...


Een kattenluikje plaatsen op een onmogelijke plek onder de trap. Het hout net eventjes te dik voor het luikje... UREN werk voor iets wat je helemaal niet ziet ;-)

Zo zijn er nog vele van die 'kleine' klusjes waar we momenteel mee bezig zijn. Niet echt van die klussen om eens eventjes gezellig over te bloggen.

Morgen vertrekt Henk weer naar Nederland, even een paar dagen ertussen uit om later in de week hier weer te komen. Tja...


zondag 8 september 2013

Rondje toeren...


Uitstapje...

Even een rondje toeren...


Mooie gebouwen bewonderen...



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


En werkelijk schitterende romaanse timpanen...



Deze laatste drie foto's zijn in Charlieu gemaakt...



~~~~~~~~~~~~~~~~

Dat was een rondje Roanne-Charlieu-Thizy-Roanne... Een leuk gebied waar we nog nooit eerder geweest waren.

FIJNE ZONDAG...


vrijdag 6 september 2013

Vogelhuisjes en ...


Afgelopen zomer had een oom van mij een paar leuke vogelhuisjes, van boomstammen van hier, voor ons gemaakt.
Deze hebben wij een leuk plekje in de tuin gegeven...



Je ziet de vogelhuisjes maar amper, ze vallen mooi weg in de natuur. Nou maar hopen dat de vogels ze wel zien en er volgend jaar gebruik van gaan maken.



Vandaag was het schitterend weer, evenals in Nederland... denk ik :) Zo laat in de zomer geeft dat vaak erg leuke zonnestralen in onze tuin.



Volgens de weersvoorspellingen, die er vaak naast zitten, zou er morgen kans op een bui zijn en zaterdag en zondag veel regen. Zodoende hadden wij, samen met een vriend van ons, besloten om vandaag nog even een uitgebreidde bbq middag te organiseren. De tafels gedekt in de schaduw van de bomen en onze buiken weer VEELSTE vol gegeten en gedronken. Dat word op dieet in oktober... of... nieuwe 'outfits', enkele maten groter, aanschaffen ;-)
De afgelopen zomer erg vaak de bbq aangehad, zeg maar gerust : TE VAAK. Vaak erg gezellig, dat neemt niemand ons meer af (dat is binnen...). Waaronder met Michel, Annelies en kinderen van La Couronne... SUPER leuk Michel, voor herhaling vatbaar ;-)

Nou nog even aan het uitbuiken achter de laptop.

Alvast een fijn weekend toegewenst...

woensdag 4 september 2013

Chateau de Couzan...


Daar net nog even buiten gezeten, met een zeer dikke wintervest aan vanwege de kou die hier laat op de avond alweer zeer voelbaar is.
September, nou dat kun je 's avonds wel vernemen. Overdag prachtig mooi weer, korte broekenweer en 's avonds regelmatig de houtkachel aan.

Graag had ik jullie deelgenoot gemaakt van zo'n prachtige avond als vanavond, een avond gevuld met hele vele sterren, vleermuizen die om je heen fladderen en uilen die je her en der in de bossen hoort roepen.
Zittend op een stoel, met super dik berenvest aan, genieten van al dat moois. Af en toe even een blik op ons huis werpen, waar door de blokjes ramen het licht subtiel naar buiten straalt en er uit de schoorsteen een klein rookwolkje komt. In de verte het geluid van kerk klokken, aha... niet helemaal alleen op de wereld. Soms plots tussen de vele sterren een paar bewegende lampjes van een overvliegend vliegtuig. En... niet te vergeten, vol hoop turend naar vallende sterren (die ik vanavond helaas niet zag, terwijl ik nog best een waslijst vol wensen had).
Ja, van dat alles had ik jullie graag deelgenoot gemaakt, maar... jammer genoeg kan ik de avonden niet mooi vast leggen op de foto en of in een verhaal.

Dus... dan neem ik jullie even mee op een uitstapje. Want uiteraard maken we die ook zo af en toe. Vandaag op naar het departement Loire, om precies te zijn naar het gebied Le Forez. Een erg mooi gebied, waar we Chateau de Couzan vereerden met een bezoekje.


Het Chateau heeft, zoals vele Chateaux, een prachtige ligging...



Nadat wij hem van buiten optimaal bewonderd hadden werd het tijd om de ingang op te zoeken...



De toegangspoort was stevig vergrendeld en ook het huis waar we entree kaartjes konden kopen zag er zeer gesloten uit...



Over de muur heen klimmen was ook geen optie en de raampjes waren te klein voor onze ietwat gezette posturen...



Dus... restte ons niets anders dan wat rond te lopen, wat op zich geen kwelling was met van die prachtige uitzichten...



En... met van die mooie doorkijkjes...



Na een lange wandeling, het werd reeds laat, begon onze maag wat te knorren en wat wil, er was warempel een restaurant. Alleen... deze was ook gesloten, grrr... knor, knor. Trouwens, WEL een leuk uithangbord ;-)

Al met al wel de moeite waard, al was het alleen al om de schitterende omgeving.
  

maandag 2 september 2013

Le Pont de la Lunière...


De BRUG is gereed...


En ja... een brug behoort uiteraard een naam te hebben...


Want zeg zelf, hoe is hij anders later te vinden op Google Maps Street Vieuw...


Hoezo! Grootheidswaanzin!

Zijn naam heeft hij te danken aan het stuk grond waarop hij ligt : Terres Lunières.

zondag 1 september 2013

Brug bouwen...


Ja ja... vandaag zijn we bezig geweest om een brug te bouwen. Nou ja... een klein bruggetje ;-)
We hadden een tijdje terug twee brugliggers gekregen, zodoende vandaag een begin gemaakt met de toekomstige brug...



We kunnen hier alweer goed merken dat de zon wat lager staat, vanwege het bos hebben we dan wat meer schaduw bij ons huis (tot een uurtje of zeven 's avonds is er bijna altijd wel een plekje met zon te vinden, maar toch...). Dan is het vaak heerlijk toeven op ons hoger gelegen stuk grond, waar vaak volop zon is.



Door het hoger gelegen stuk grond kabbelt een leuk klein stroompje, deze stroomt het gehele jaar door. Bij veel regen is het soms een behoorlijk gekletter. Maar altijd als wij naar het bankje willen, op de foto te zien, moeten wij over het stroompje heen. Ook met de kruiwagen, om het hout daar weg te halen. Dus... er komt een bruggetje, wat nog een heel gewurg is. Dit komt omdat het er behoorlijk steil is, dat zie je op de foto niet zo terug... maar wat ik je brom, als je eenmaal bij het bankje aangekomen bent dan wil je graag even zitten uitpuffen :-)
Aangezien de twee brugliggers een beetje waterpas moeten zijn, is het nog best een gedoe. Ook zit de grond vol met stenen.



Het was vandaag hier heerlijk weer, zo'n beetje de gehele dag zon. Wat inhoud dat wij zo'n beetje de gehele dag buiten verpozen. Natuurlijk de honden ook. Vaak zoeken ze dan ieder een eigen stok en bewaken deze, laten de stok uitbundig aan de ander zien maar oo wee als de ander er aan komt.



Ze kijken mekaar niet echt aan, maar houden elkander met een scheel oogje flink in de gaten... altijd een prachtig gezicht. Een spel die ze vaak een hele tijd vol weten te houden...



Het vliegt hier nog de gehele dagen af en aan met prachtige mooie vlinders, zoals deze keizersmantel... die hier in zeer grote getale rondvliegen. De vlinderstruiken en leverkruiden, waar de tuin vol mee staat, zijn erg geliefd.

Trouwens gisteren werd de idylle hier ruw verstoord. We zaten heerlijk in het zonnetje te genieten van een kop koffie en een stuk stokbrood, werden we plotsklaps opgeschrikt door veel kabaal vlakbij ons. Zaten er een paar eekhoorns op de grond ruzie te maken of dergelijke. Met dat wij ze zagen en hoorden, hoorde Vidor ze ook. Voor we er erg in hadden had hij een eekhoorntje in zijn bek, een paar anderen vlogen de boom in. Vidor liet het eekhoorntje wel gelijk los, maar helaas... het was te laat. Het eekhoorntje was behoorlijk verwond, kon zijn achterpootjes niet meer goed bewegen. Zo ontzettend sneu, maar Henk heeft een eind aan zijn lijden gemaakt. Bah, bah en nog eens bah, wat een ellende.
De eekhoorntjes hebben het hier momenteel behoorlijk druk, vaak een erg mooi gezicht om ze bezig te zien.

Even voor Otje ;-), de brug is nog niet klaar... maar het begint er al wat op te lijken.

Een fijne zondag...