Fijne Kerstdagen...

 

Van uit Le Pre Bonnet...

 Hele Fijne Kerstdagen toegewenst.

Liefs Henk en Cilia

Geen foto van vandaag, want momenteel is het hier absoluut niet wit ;-)

Mist in het dal...

 

Vandaag even een klein rondje getoerd, werkelijk adembenemend mooi vanwege de laaghangende mist.

Zo zagen we het vanaf de weg boven bij ons, toen besloten we om even een rondje te toeren.

Het pad naar ons huis.

Ons huis lag onder de mistbank, dus daar was het niet mistig.

En boven de mistbank was het erg zonnig.

Ziet er altijd erg sprookjesachtig uit.

Hier stonden we boven de mistbank, onder de witte watjes ligt een dorp die dus niet te zien was.

Op de bergen tegenover ons lag nog aardig wat sneeuw.

Op de voorgrond is het sneeuw te zien, het witte op de achtergrond is een mistbank.

Even uitgezoomd.

Dat witte achter de bomen is mist, daar piepen nog hele kleine stukjes berg bovenuit.

Normaal kijk je daar tegen bergen en dalen aan.

We waren pas tegen half vijf aan het toeren gegaan, dus al vrij vlot daarna ging de zon onder.

Hoe een klein rondje toch erg leuk kan zijn.

Al denk ik niet dat de honden ervan genoten hebben, die lagen beiden achterin de auto, op dikke kussens, stevig te snurken.

Wat altijd wel grappig is, is dat er bij ons helemaal geen sneeuw meer ligt en op de bergen tegenover ons wel. Daar was het enorme druk met dagjesmensen, vele met een slee bij zich, ook met de ski-latten.

Daar krijg je bij ons helemaal niets van mee, terwijl het zo dichtbij is. Echt honderden auto's.

Kerstsokken enzo...

 

Even weer een blogje.

Afgelopen tijd zat het allemaal niet echt mee. Als eerste kon Sinterklaas ons huis weer eens niet vinden, dus geen vette cadeau's. Ten tweede hadden we plots een lekke band. Band naar de garage, maar kan helaas niet gerepareerd worden, dus twee nieuwe banden. Deze besteld, waren er verkeerde banden afgeleverd, opnieuw besteld... nu afwachten totdat die er zijn (dat terwijl Michelin toch vlakbij zit). Verder komen dingen vaak nooit alleen, zo begaf plots onze aggregaat het... natuurlijk op een zaterdagavond, alles dicht. Henk zaterdagavond en zondag de gehele tijd bezig met de aggregaat. Hebben nu eerst onze noodaggregaat in gebruik, deze maakt erg veel kabaal en loopt helaas niet zo prettig... maar goed eerst gered.

Dan als klap op de vuurpijl liep het water weer, voor de tweede keer, onderuit onze wasmachine tijdens het wassen. Weer een gat in de slang, waarschijnlijk muizen bij gezeten.

Tevens nog weer even met onze Vidor naar de dierenarts geweest, hij begon de laatste tijd steeds slechter te lopen (vanwege zijn artrose). Heeft nu wat nieuwe, zwaardere, medicijnen gekregen. Wel op natuurlijke basis, met groenlipmossel erin. Dus afwachten of dat wat gaat helpen, zoals het er nu naar uitziet wordt het wel een ietsje beter. Moet er wel even bij zeggen dat onze Vidor verder de vrolijkheid zelve is en volgens ons geen pijn heeft.

Zo dat waren de ietwat vervelende dingen. Gelukkig zijn er ook vele leuke dingen. Ons huis is alweer helemaal opgetooid in kerstsferen. ziet er altijd gezellig uit. Alle bloembolletjes zitten eindelijk in de grond. Verder heb ik al een paar sokken gebreid, die nog passen ook. Ben nog bezig met sokken breien, want ik heb nog verscheidene leuke bollen sokkengaren.

De sneeuw is eindelijk weg en er is de laatste dagen zelfs weer een fijn zonnetje te zien. Kunnen we weer wat in de tuin bezig, gaat een beetje moeilijk als er sneeuw ligt.

Nu op naar de Kerstdagen, heerlijk een paar weekjes vakantie.

Nog even enkele foto's van de afgelopen dagen.

De bergen aan de overkant, ziet er behoorlijk kil uit.

Gelukkig is bij ons de sneeuw weer verdwenen.

Zelf zitten we op zo'n 650 meter hoogte, de bergen aan de overkant zijn zo'n 1100 meter.

Soms zie je dat  het bij ons groen is in de winter, terwijl er aan de overkant geskied wordt.

Onze verwende honden.

Bijna iedere avond liggen ze met z'n tweeën naast me voor de houtkachel.

Kerstsokken...

Zo, toch even weer een blogje eruit geperst... tussen het sokkenbreien door (druk, druk, druk...).

Zo maar even, dat breien heeft uiteraard wat met mijn leeftijd te maken. Sinds een tijdje mag ik mij tot de zestigers rekenen, dus vond ik het tijd om wat te leren breien ;-)

Update SNEEUW...

 

Nog even enkele foto's van de witte wereld. Foto's zijn met de telefoon gemaakt, aangezien ik nog geen nieuwe kaartlezer voor mijn camera heb.

De sierkalebasjes hebben hoedjes gekregen.

Zachte kussens in de stoel.

Eén van onze bruggetjes.

Nog een bruggetje.

De zaagbok.

Even niet aan het klussen buiten.

Ziet er wel erg leuk uit, maar op sommige plekken zak je tot de knieën in de sneeuw.

Met andere woorden ; het loopt behoorlijk ongemakkelijk.

Maar her en der ware kunstwerkjes.

De één heeft een nog grotere hoed op dan de ander.

Even geen koffiedrinken buiten.

Ik las vandaag nog in een frans krantje dat er gisteren, hier niet ver vandaan op de A89, zo'n 1500 auto's vast gestaan hebben in verband met sneeuwval. Sommige stonden zo'n 20 uur vast. Tjemig je zou maar 20 uur in je auto moeten zitten wachten totdat je eindelijk weer verder kunt. Ik heb best te doen met die mensen, brrr.

Brrr... winters weertje vandaag

 

Klein weersberichtje...

Afgelopen dagen VEEL sneeuw hier.

Vandaag bleef de sneeuw liggen, minstens zo'n 40 centimeter.

Bewijs staat op mijn fotocamera, helaas is mijn kaartlezer kapot... dus kan de foto's nog niet plaatsen.

Kan wel vertellen dat het, voor even, mooi lijkt. Nog een klein beetje met de Kerst en dan... dan mag om mij de lente beginnen.

Even twee foto's speciaal voor Yvonne...

Foto vandaag genomen.

Wel even leuk.

Foto van vorige week.

Vind ik persoonlijk toch leuker :-)

Late herfst vermaak...

 

Nu de dagen weer wat korter zijn is het weer tijd voor wat winterklusjes/vermaakjes.

Natuurlijk gaan de buitenwerkzaamheden gewoon door als het weer het toelaat. We hebben alweer veel bomen gemarkeerd die dood zijn, vele essen. Deze gaan we de komende tijd omzagen voor nieuwe houtvoorraden. Ook liggen er altijd wel wat omgevallen bomen ergens op ons terrein, die we ook gebruiken voor onze houtvoorraden.

Zo ook binnenkort weer bezig met het knotten van de vele wilgen en het snoeien van hazelaars.

Verder de afgelopen tijd veel zaad verzameld in de hoop dat we daar volgend jaar weer veel bloemen van krijgen.

Ah... en al vele bolletjes gepoot, wat ik overigens een vreselijk karwijtje vind. Niet zo zeer het poten zelf, maar voornamelijk het bedenken waar ik ze wil poten. Het is zelfs vandien aard dat ik er soms lichtelijk nerveus en chagerijnig van wordt. Onzekerheid flink gaat toenemen, ik hijgend van plek naar plek loop met de bolletjes onder mijn arm. Met als eindresultaat dat ik weer met hetzelfde aantal bolletjes thuiskom als waarmee ik wegging. Maar goed er zitten her en der ondertussen wat bolletjes in de grond, al moeten er nog verscheidene in.

Tussen de buitenwerkzaamheden door nog af en toe even genieten van een zonnestraaltje...

Ogen dicht en genieten maar...

Al met al zijn er buiten altijd genoeg bezigheden, jaartje rond. 

Maar wintertijd betekend ook helaas dat het wat vroeger donker is.

Tegen kwart over vijf/half zes nog even een laatste ronde met de honden door het bos en dan wordt het al te donker buiten om nog wat te doen, want om nou met een zaklantaarn bolletjes te poten of dergelijke gaat me net even te ver, dus meer binnen.

Heb net via de post een leuke lading wol binnengekregen, ben van plan om de komende tijd me te storten op het breien van leuke bonte sokken. Of het gaat lukken is een tweede, maar ik ga een poging ondernemen want ik ben dol op mooie dikke warme sokken.

Even iets compleet anders : MUIZEN.

Afgelopen week kom ik in de badkamer, pakte mijn tandenborstel... bleek dat er aan mijn tandenborstel geknabbeld was. Alsof dat nog niet erg genoeg was, zaten er ook verscheidene gaten in mijn en tevens in Henk zijn tube tandpasta. We hebben ieders onze eigen merk tandpasta. De tandpasta kwam overal uit als je in de tube kneep.

Ook houden er, regelmatig 's nachts, enkele muizen sprint wedstrijdjes op het zoldertje boven onze slaapkamer... wat vaak voor veel lawaai zorgt.

Onze gekke katten zijn echte muizenvangers, alleen één ding hebben ze niet in de gaten... dat ze de muizen uit het huis jagen moeten. Welnee, ze vangen ze BUITEN en laten deze dan binnen los.

Verder gaat hier eigenlijks alles z'n gewone dagelijkse gangetje. Soms een leuk uitstapje, zag bijvoorbeeld afgelopen zondag, tijdens een tochtje door het zuiden van de Auvergne, ook nog even weer wat scharrelvarkentjes bij een boerderij... dat maakt mijn dag helemaal goed. Zou eigenlijk normaal moeten zijn, maar helaas de meeste varkens zitten hun leven lang opgesloten totdat ze naar de slachterij vervoerd worden. Dat terwijl het zulke pientere, vrolijke beestjes zijn.

Foto van het bos achter ons weiland.

Lijkt in het echt zo grappig die gele toefjes (volgens mij berken) die er zo uitsteken.

Zo langzamerhand zie je de bomen steeds kaler worden, op een enkele boom na.

Weekje vol emoties...

 

Wel een klein beetje een overdreven KOP, maar het was wel een weekje waarin we ons behoorlijk zorgen gemaakt hebben om onze Vidor.

Sowieso maken we ons soms wat zorgen om ons ventje, vanwege zijn artrose. Begeleiden hem met het trap op- en af lopen, maken geen al te lange wandelingen meer met hem (hooguit een klein uurtje) en hebben hem regelmatig even aan de riem... omdat meneertje soms nog zeer (te) uitbundig kan zijn.

Maar afgelopen week was hij plots ziek, in de dunne en veel braken. Twee nachten continu met hem eruit, stond hij weer te dribbelen naast het bed. Ook overdag zag hij er zeer ongelukkig uit. Gelukkig dronk en at hij nog wel.

Dinsdag toch maar even een afspraak met de dierenarts gemaakt, konden we tegen zes uur terecht. Natuurlijk, zou ik haast zeggen, knapte hij zienderogen overdag op en hebben we de afspraak geannuleerd. Helaas werd het woensdagavond weer wat minder met hem en zijn we donderdag alsnog met hem naar de dierenarts gegaan.

Volgens de dierenarts gelukkig niets ernstigs, waarschijnlijk had hij iets verkeerds gegeten... desondanks een injectie en een tas vol medicijnen meegekregen (zijn ze hier wel scheutig mee). Zit me wel af te vragen als er wel wat ernstigs aan de hand is... kofferbak vol medicijnen mee denk ik ;-)

Kan zeggen dat de medicijnen goed geholpen hebben, hij is alweer behoorlijk opgeknapt... vrolijk als altijd en slaapt gelukkig weer heerlijk door 's nachts.

Zo zielig als er wat met je hond is, vooral omdat ze niet kunnen zeggen wat er aan de hand is.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Verder hier ons wat voorbereiden op de winter.

Henk zijn werkplek is verhuisd naar de bovenste mezzanine, daar is het wat warmer te stoken. Een heel gesleep met de meubels. Bureau, kastjes, stoelen, printer, computers e.d. allemaal naar boven en een bed e.d. naar de onderste mezzanine.

De bovenste mezzanine dient doorgaans (driekwart jaar) als plek voor logees, daar hebben we twee bedden staan, kasten en stoelen e.d. De onderste mezzanine dient dan als kantoor, zitruimte en bibliotheek.

In de winter kunnen gasten kiezen waar ze willen slapen ;-)

De zomerjassen zijn ondertussen ook naar boven verhuisd om plaats te maken voor de winterjassen, sjaals, handschoenen e.d.

Verder nog veel hout sprokkelen in de bossen rondom ons. Voornamelijk van dat droge dode hout, wat gelijk in de kachel kan. Dat scheelt enorm veel brandhout, aangezien we vaak twee houtkachels aan hebben gaat er nogal wat hout door. Met dat sprokkelhout kunnen we zo wat hout besparen, we vinden het altijd zo jammer om onze houtstapels aan te breken, hahaha.

Ook zijn we nog bezig met maaien, voornamelijk op het weiland. Bijna jaarlijks een strijd tegen oprukkende bramen. Zouden we er niets aan doen, dan vrees ik dat we over enkele jaren een bramenweiland hebben. Maar goed, het ziet er ondertussen al weer goed uit, nog een beetje te gaan.

Foto's van afgelopen week...

De kerkhoven zien er weer vrolijk uit sinds Allerheiligen (1 november).

Het is hier de gewoonte om dan bolchrysanten op het graf van dierbaren te zetten.

Op 1 november is het altijd enorme druk op de kerkhoven.

Onze perzik, die prachtige mooie herfstkleuren heeft.

Kan me al op voorhand verheugen op de kleurenpracht over enkele jaren, als de boom wat groter is.

Afgelopen week voor het eerst weer boerenkool, uit de tuin, gegeten.

Helaas dit jaar niet erg veel boerenkool in de tuin, vanwege de reeën... die het ook wel lekker vonden.

Zodoende hebben we er voor nood maar even wat gaas omgezet, zodat we nog een beetje overhouden.

Ach... en ook nog enkele klaproosjes op het weiland.

Ze zien er wel wat sneu uit.

Ook de goudsbloemen worden wat minder, her en der nog wat doorzetters.

Ah... en bovenstaand zonnebloemetje was te laat met bloeien.

Beetje vorst, daar kon hij niet over.

Ook nog steeds heerlijke wortels uit de tuin.

Geen idee waarom, maar onze wortels hebben wel allemaal gekke vormen.

Was dit jaar de eerste keer dat we wortels in de tuin hadden, is ontzettend goed bevallen. Dus volgend jaar weer.

Zo hadden we ook voor het eerst andijvie in de tuin, helaas is dat niks geworden... Dus dat komt niet terug.

Ieder jaar maken we opnieuw een lijstje met groenten die we wel of niet meer in de tuin zetten.

Terug van weggeweest...

We zijn er even tussenuit geweest, even naar ons huis in Nederland.

 

Daar wat in de tuin gewerkt, tevens in het huis zelf wat bezig geweest, waaronder zolderopruiming.

Dat hadden we ons hier in Frankrijk al voorgenomen, eerlijk gezegd al jaren... maar het bleef er altijd bij. Nu moest het echt eens wezen, want door de vele jaren heen is er dusdanig veel naar de zolder verhuisd, met het idee van : je weet maar nooit.

Tjemig, wat je dan zoal tegenkomt op zo'n zolder. Beiden zijn we nogal van de bewaar, dus werd het een behoorlijke klus. Al met al toch nog erg veel weggedaan en ben ervan overtuigd dat de volgende keer, als we weer in Nederland zijn, er nog heel veel de deur uitgaat.

Verder in Nederland uiteraard vele mensen bezocht en op visite gehad, heerlijk vaak lekker gegeten... vooral van die dingen die we hier in Frankrijk niet hebben. Gezellig weer op de hoogte van alle nieuwtjes en roddels.

Afgelopen zondag zijn we weer hier in Le Pre Bonnet aangekomen.

Gelijk maandag een was draaien, stond plots het hele washok vol water. Bleek dat er een gat in een rubberen slang zat, we denken dat daar een muis bijgezeten heeft. Dus gelijk een nieuwe besteld, maar ja... dat duurde dagen voordat die hier aan zou komen. Aangezien de was nat was, kon ik de gehele was op de hand doen. Was me gelijk weer bewust hoe fijn het is om een wasmachine te hebben.

Momenteel hier druk bezig met blaadjes ruimen, bijna dagelijks ligt het vol met blad... dat heb je dus als je in het bos woont, HEEL VEEL BLAD. Een leuke bezigheid, althans dat vind ik.

Overal bloembollen poten, we hadden veel bloembolletjes in Nederland gekocht die nu de grond in moeten. Krokussen, sneeuwklokjes, blauwe druifjes, tulpen, kievietsbloemen, veel soorten narcissen etc. etc. Altijd weer spannend om te zien wat ervan opkomt.

Afgelopen week hier nog erg mooi weer gehad, vaak in T-shirt buiten bezig en koffiedrinken in het zonnetje.

Vandaag waren we even in Vichy, was het nog zo'n 23 graden. Dat is het bij ons in de bergen niet, maar... in het zonnetje voelt het nog heerlijk warm.

 

Foto gemaakt tijdens een wandelingetje...

Prachtig uitzicht over een klein gehuchtje...

De rups van de meriansborstel zat op Vidor zijn kussen.

Een redelijk veelvoorkomende rups, maar ik had hem nog nooit eerder gezien.

De meriansborstel is een nachtvlinder.

Komt ook veel in Nederland voor, dus als je hem nog nooit gezien hebt... goed om je heen kijken vindt je hem misschien wel, erg leuk om te zien.

Herfsttafereeltje... zo grappig al die sierkalebasjes.

Vele bloemen zijn ondertussen uitgebloeid.

Wat wel grappig is, is dat er aan verscheidene stokrozen, op het eind van de lange stengels, nog een bloemetje zit.

Tja... de herfst is hier nu ook volop aanwezig.

FIJNE ZONDAG TOEGEWENST

VANUIT

LE PRE BONNET

~~~~~~~~~~

 

Koeienblog oktober 2021...

 

Even weer een koeienblogje.

Zo'n beetje de gehele zomer stond hier vlakbij ons een groep salers koeien, zes in totaal. Soms wisselden ze even van weiland, maar telkens vlakbij ons. Bijna dagelijks kwam ik wel even bij ze, op een gegeven moment waren ze daar wat aan gewent en kwamen steeds nieuwsgieriger dichterbij.

Na verloop van tijd werd het eerste kalfje geboren, al vrij vlot gevolgd door nog vijf kleintjes.

Op een zekere dag stond er plots een vreemde koe bij, een mooie blonde.

Persoonlijk vind ik de salers koeien niet echt de mooiste, gekscherend hadden wij het vaak over de lelijkerds... even bij de lelijkerds kijken. Behalve uiteraard die pracht blonde met haar super mooie ogen.

Tot eergisteren.

Komen we bij het weiland, zijn 'onze' lelijkerds weg, ook de kalfjes. Staat er plots een geheel andere groep koeien, met een stier en een paar kalfjes.

Moet zeggen dat het wel even slikken was dat 'onze' lelijkerds plots weg zijn, je went aan ze en stiekem vond ik ze toch wel mooi.

Foto's...

Nog een beetje verlegen...

Altijd schitterend om ze te zien, vooral als ze aan het dollen zijn.

Nog even poetsen voor de foto...

Even poseren...

Tja... dat is zo te zien flink genieten geblazen.

De blonde dame die er plots ook bij stond.

Denk dat het een Aubrac koe is.

Geen flauw idee waar bovenstaande koeien nu heen zijn, misschien ook wel beter om dat niet te weten.

Wat ik wel weet is dat er nu een nieuwe groep koeien staat.

De nieuwe groep...

Met een prachtige stier...

Niet echt een erg scherpe foto, want helaas zijn ze momenteel nog wat bang en rennen snel weg zodra ik in de buurt kom.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nog even een update over ons toekomstig schuurtje.

Weer een heel klein beetje verder gekomen de afgelopen week.

Bezig met de vloerbalken...

Maatwerk...

Veel handwerk...

Als eerste zijn we nu dus bezig met de vloerbalken. Dit doen we, zodat we er wat planken op kunnen leggen om overal wat gemakkelijker bij te kunnen i.v.m. de hoogte.

Al met al wordt het al een heel bouwwerkje...