Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

vrijdag 30 oktober 2015

Onze Mitsie...


Gisteren hebben we een zeer vervelend bericht gekregen, iets waar we al erg bang voor waren.
Bij onze kleine Mitsie (cockertje) is kanker geconstateerd.
Een paar dagen geleden hebben we een Biopt laten doen, daaruit is naar voren gekomen dat ze een kwaadaardige tumor heeft... een anaalzakcarcinoom met n.a.w. uitzaaiingen. Volgens onze dierenarts is een operatie geen optie.
Momenteel heeft het dus absoluut geen zin om haar baarmoeder te laten verwijderen, wel heeft ze een antibiotica kuur gekregen om te voorkomen dat ze weer een baarmoederontsteking krijgt.
Aan Mitsie is totaal niets te merken, ze is fleurig, eet goed en vindt alle extra aandacht geweldig.
Voor ons is het een ander geval, het wil er bij ons nog niet in dat Mitsie waarschijnlijk niet heel erg oud gaat worden. Het kan weken duren, maanden en wie weet nog wel wat langer. Maar zoals het er nu voor staat is het niet te genezen en moeten we rekening houden met het ergste.
Wel willen we nog bij een andere dierenarts horen hoe die er tegenover staat.


Bovenstaande foto heb ik een dag voordat we vertrokken gemaakt.

Op de foto zijn haar koddige pootjes goed te zien, die had ik een week daarvoor geknipt. Normaal heeft zij hele volle dikke behaarde pootjes. Zij zat na een wandeling onder de klittebolletjes. Aangezien zij het verschrikkelijk vervelend vindt als ik die klittebolletjes er allemaal uit kam, besloot ik om het eruit te knippen. Een tijdje later viel ons de knobbel bij haar achterwerk op. Zij heeft meerdere knobbels die we al eerder hebben laten nakijken, dat waren volgens de dierenarts vetknobbels.

Al met al staat ons hoofd nu even niet naar Frankrijk.
Ons klein zorgenmeisje staat momenteel op plek één.


dinsdag 27 oktober 2015

2015... week 21


Tja... beetje gek gevoel om hier op mijn stoel naast de cv te bloggen over de 21 ste week dat we nog in verweggistan Le Pre Bonnet zaten.

21 Weken hebben we daar afgelopen zomer doorgebracht, helemaal verfranst ;-) Haha... nee hoor, we zijn en blijven Nederlanders. Nederlanders met Nederlandse gewoontes... OF... Europeanen... OF... wereldburgers... OF... gewoon onszelf.

Week 21 stond veel in het teken van vertrek. De gehele week waren we ons bewust dat we weer naar Nederland zouden gaan. Dat stemde ons toch wel licht treurig... bij vlagen zelfs zwaar treurig.


Om zoiets moois achter te laten...


Die schitterende kleurenpracht....


Die in het echt VEEL overweldigender overkwam als op een foto...




De laatste foto, voor vertrek, van het lege terras... waar we de afgelopen maanden veel gezeten hebben...


Vandaag was ik nog wat in mineurstemming. Vele wasjes draaien, met de honden lopen... aan de riem, wat daar in Frankrijk maanden lang niet nodig was. Babbeltje hier, babbeltje daar... de laatste roddeltjes ;-)
Gek is dat telkens, hoe snel je dan weer thuis bent... alsof je geen 21 weken weggeweest bent, maar hooguit enkele dagen.
Ah... wel even grappig. Bij thuiskomst, gisteren, wilde ik even mijn slaapkamerramen open zetten... automatisch wilde ik ze naar binnen open trekken... dat gaat dus niet. In Nederland gaan de ramen naar buiten open, in Frankrijk naar binnen ;-)
Zo ook met ons gasfornuis. In Frankrijk hoeven we maar een knopje om te draaien en licht indrukken, en floeps de gaspit is aan. Hier in Nederland hebben we een zeer oud fornuis die we met een lucifer aan moeten doen... TJA... even weer wennen.

We zijn weer THUIS in Nederland, hmmm... denk dat ik weer weken af ga tellen ;-)
NOG MAAR ACHT... OF... NOG ACHT!!!


zaterdag 24 oktober 2015

En dan...


Dan zitten we plots in de laatste dagen voor vertrek.


Zelfs onze bomen treuren een beetje mee...
Ze laten hun blaadjes vallen ;-(


Nog even de laatste klusjes, zoals de wingerd wat terug snoeien, alle potplanten naar binnen in de hoop dat ze de winter overleven...


De meeste tuinmeubels zijn al naar binnen...
Alles staat nu een beetje in het teken van vertrek...


De herfstasters zijn ook al op hun retour...

Dus... tijd om te vertrekken...

Nog 1 dag en dan gaan we weer naar Nederland. Heel veel zin hebben we er nog niet echt in, maar over een weekje of 8 zijn we van plan om weer deze kant op te gaan.
Trouwens er staan alweer wat afspraken in Nederland gepland... meest leuke dingen, helaas ook wat minder leuke... waaronder een bezoek aan onze eigen dierenarts met Mitsie. De afgelopen maanden is het, na het dierenartsbezoek hier, behoorlijk goed met haar gegaan. Ze is super vrolijk en eet erg goed, maar ze heeft enkele vervelende bulten die opnieuw nagekeken moeten worden en zij moet geopereerd worden om haar baarmoeder te verwijderen.

Rest mij nog om jou, als lezer van dit blogje, een heel FIJN weekend toe te wensen en wie weet tot de volgende blog vanuit Nederland.


woensdag 21 oktober 2015

Herfstvakantie...


Dat de herfstvakanties begonnen zijn kunnen we hier wel merken. In de supermarkt horen we plots weer veel meer Nederlands, we zien weer veel meer Nederlandse nummerborden op de weg.
Montagne Bourbonnaise ligt ook op een fijne afstand van Nederland om er even voor een weekje heen te gaan... om vakantie te houden. Een echte aanrader ;-)

Ook Michel, Annelies, Sophie en Rosalie  zijn er weer.
We hadden al een sterk vermoedden dat ze er deze week zouden zijn, toen ze vanmiddag hier aankwamen wisten we het zeker.
Nadat we koffie/thee/ranja gedronken hadden, beetje bijgekletst waren e.d. zijn we met zijn allen naar La Loge des Gardes gegaan.

Daar hebben we wat rond gelopen...


Over stenen geklauterd...


Tussen de stenen door geklommen...


Naar beneden geroetsjt...


Michel zijn herfstvakantie kan niet meer stuk...
Hij heeft zich even helemaal uitgeleefd ;-)


dinsdag 20 oktober 2015

2015... week 20


Week 20 was een frisse week. Beide houtkachels brandden met grote regelmaat, Henk heeft er zelfs soms een oliekacheltje bij aan tijdens het thuiswerken.
De houtstapel onder ons nieuw houtafdakje slinkt zienderogen, deze week gaan we hem opnieuw aanvullen.
Week 20 was wel een week om vaak leuke lange wandelingen te maken, uiteraard met dikke winterjassen aan...


Wandelingen met schitterende doorkijkjes...


De honden vonden het absoluut geen kwelling...
de vele wandelingen.


Overal HEEL VEEL paddenstoelen...


Wandelingen vlakbij huis...


Wandelingen langs schaapjes...


Bèh, bèh...
Jammer dat ik er geen geluid bij heb...
Toen we bij ze stonden kwamen ze allemaal aangerend,
met zeer veel kabaal...
Bèh, bèh...


Wandelingen wat verder van huis...


Zelfs paddenstoelen geplukt om te determineren.
Vorig jaar heb ik een prachtig boek over eetbare paddenstoelen gekregen.
Maar... we durfden het nog niet aan om ze op te eten ;-)


Bovenstaand paddenstoeltje hebben we laten staan...
We wisten namelijk dat het een vliegenzwam was ;-)


Heerlijk hè! Zo'n zonnetje in het water bij een graadje of 5...

Natuurlijk hebben we meer gedaan in week 20.
Zo'n week, voor de laatste week dat we hier zijn, begint het wat te kriebelen, dan willen we nog van alles doen. Zoals bijvoorbeeld het hele huis nog even verbouwen, de tuin nog even omgooien, uitstapjes maken etc. etc.  Het meeste bewaren we voor een volgend verblijf hier.
Wel zijn we nog druk met het hout zagen, kloven, stapelen. Alweer grote stapels voor de komende jaren (jaar).
In de winter willen we waarschijnlijk weer wat bomen kappen, dan is het wel zo prettig als de bomen die we vorig jaar gekapt hebben... gezaagd en gekloofd op stapels liggen.
Komende week er nog even flink tegen aan.
Binnen ben ik nog steeds druk bezig met het voegen van de muren in de schuur.

Tja... ondertussen is de laatste week dat we hier zijn al in volle gang.
Beetje een treurig gevoel ;-(
Best wel zin om even weer naar Nederland te gaan : de gezellige drukte, de luxe van een cv, een duik in ons bad, vrienden en familie weerzien, het theater en de bioscoop, de tandarts... oeps NEEEE daar heb ik geen zin in.
Maar... ik vrees dat we de natuur en de stilte wel vreselijk gaan missen...voor... 8 weken ;-)

vrijdag 16 oktober 2015

Brrr... KOUD en... SNEEUW


Normaliter zou de gemiddelde temperatuur in oktober 16/17 graden moeten zijn.
Toen we gistermiddag in de auto stapten gaf de temperatuurmeter 3 graden aan... en vandaag viel er zelfs wat SNEEUW...

Te koud om buiten te werken, vandaar gisteren een rondritje.
Geen foto's van de leuke kastelen waar we langs reden, geen leuke foto's van Circus Zavatta met zijn enorm vele beesten en grote entourage. Zelfs geen foto's van de prachtige herfsttinten die overal te zien waren of van de mooie plaatsen. Ook geen foto van de Brico depot, waar we toch echt eventjes geweest zijn.

Nee, alleen maar een foto genomen vanuit de auto...


Zo tegen de avond op een willekeurige parkeerplek, waar we even stonden te smullen van iets...

HEEL LEKKERS

in de auto... tegenover een mooie verlichtte boom.

Vandaag ook te koud om buiten bezig te gaan. Het sneeuwde zelfs, wel natte sneeuw wat gelijk weg was op het moment dat het de grond aanraakte... MAAR TOCH... Trouwens een kilometertje of tien bij ons vandaan bleef wel een klein laagje liggen... brrr...



Al met al... tijd voor binnenklusjes.
Iets waar we deze zomer bijna niet aan toe gekomen zijn, niet omdat we het te druk hadden... maar voornamelijk omdat het bijna de gehele zomer van dat mooie buitenweer was.
Ik ben begonnen met het voegen van de natuurstenen muren binnen.
We gaan ze niet volledig keurig voegen, we willen alleen de vele gaten wat dicht maken.



Een behoorlijke klus, vele tientallen vierkante meters.
Gelukkig geen haastklus, we hebben alle tijd en de wind waait nog niet door de muren ;-)

Sommige van die gaten daar kun je je hand in steken. Ook zaten er in het verleden wel eens relmuizen in. Dit jaar hadden we weinig relmuizen in huis, enkel hoorden we ze trippelen boven onze slaapkamer op het zoldertje. En... helaas zagen we onze Femke (de muizen vanger) een keer met een relmuis weg rennen.

Vanaf hier wens ik jou, lezer van dit stukje, alvast een goed weekend toe.

(Yvonne, als je dit leest, nogmaals HEEL VEEL STERKTE met het verlies van prachtige Noor.)

dinsdag 13 oktober 2015

2015... week 19


Oogsten, vuursalamanders en nog steeds aardig buitenweer ;-)


Uitgebloeide zonnebloemen, erg mooi om te zien.

Veel zonnebloempitten, zo ook veel zaad van andere bloemen verzamel ik... in de hoop dat er volgend jaar weer nieuwe bloemen uit groeien.


We komen momenteel weer veel vuursalamanders tegen.

Vaak als we wat hout, in de tuin, verplaatsen komen ze tevoorschijn.


Nog steeds bloemen uit de tuin in de vazen.
Zo ook nog steeds oogsten uit de 'moestuin', zoals tomaatjes, courgettes, uien en ah... niet te vergeten BASILICUM. Een heerlijke kruid, die we heel lang kunnen oogsten.

In week 19 heb ik HEEL VEEL foto's van paddenstoelen gemaakt. Ik zat een beetje te dubben welke foto's ik hier zou plaatsen. Helaas kon ik geen keuze maken, zodoende dacht ik bij mijzelf...


Dan maar HEEL VEEL paddenstoelen op één foto...

We zitten nu alweer in week 20.

Een week waarin de oleander naar binnen gaat, zo ook wat andere potplanten.
Veel tuinmeubilair gaat naar binnen.
De dahliabollen gaan ook uit de grond, eigenlijks wel jammer want er zitten nog steeds knoppen in.
Langzaam aan gaan we de boedel hier wat winter klaar maken.
Langzaam aan bereiden we ons voor op de terugreis naar Nederland.

Maar eerst nog even verder genieten hier :-)



zaterdag 10 oktober 2015

Zitten, ergeren, werken en genieten...


Afgelopen woensdag, zoals eerder vermeldt, een aanhanger zand opgehaald en tevens oude dakpannen.

Vandaag, nadat we koffie gedronken hadden tussen de rommel onder ons afdakje...


stond ik in de startblokken om wat te gaan voegen.
Wat een enorme ergernis ;-(

Ten eerste wou het bijna niet plakken.
Ten tweede paste de kleur absoluut niet bij de oude kleur voegen.

Zand bepaalt de kleur van de voeg. In de kelder gebruiken we oude zand. Dat zand lag in de kelder en komt uit de muren. Hergebruik zeg maar. De kleur komt uitstekend overeen met de oude voegen. Helaas hebben we niet genoeg van dat oude zand. Vandaar dat we een aanhanger nieuw zand gehaald hebben. Maar... jammer jammer, de kleur is veel te grijs, terwijl de oude voegen wat gelig zijn.

Denk dat ze vroeger, toen het huis gebouwd werd, zand uit de omgeving gebruikt hebben. Dat is veel geler van kleur.

Ook het werken met kalk beviel me niet. In de kelder gebruiken we witte cement i.p.v. kalk, dat plakt veel beter. Zodoende gaan we waarschijnlijk buiten ook met witte cement werken en zand uit de omgeving zoeken.

Zo... dat was de tegenvaller. Gelukkig zijn er ook meevallers en daar ga ik, hier op deze blog, mee eindigen.

Na alle ergernis, eerst even in het zonnetje wat bijkomen.


Eén van de dikke meevallers. Nog steeds, dagelijks, buiten ons boterhammetje (stokbroodje) opeten, bakje kwark uit lepelen, een kop koffie of thee drinken. We zitten heel wat af hier. Wel verhuizen we met regelmaat van zitplek... we draaien met de zon mee.

Daarna genieten van ons nieuwe houthok...


Het houthok is bijna gereed.
De dakpannen passen uitstekend bij onze oude pannen... de tweede dikke meevaller ;-)


Fijn gevoel dat het hok bijna gereed is.
Het enigste wat er nog aan gebeuren moet, is een mooie aansluiting boven op het dakje met het huis maken. Dit gaan we, net als op het dak ernaast, met cement doen.


vrijdag 9 oktober 2015

Vliegenzwam...


Vandaag, zoals wel vaker, een heerlijke boswandeling met Vidor gemaakt... Mitsie had geen zin en bleef bij Henk.
Kris kras door de bossen, de bospaden zoveel mogelijk mijdend.
Fototoestel en wandelstok mee, op zoek naar de mooiste paddenstoelen... met het idee om sublieme foto's te gaan maken.
Het lag niet aan de paddenstoelen, werkelijk de mooiste exemplaren kwam ik tegen... rood met witte stippen, bruine, groene, gele, kleine, grote, hele grote, hele kleine, solisten en enorme groepen. Ook lag het niet aan de camera, de hoeveelheid foto's of aan het licht.

MAAR...


Bovenstaand zielig gevalletje kwam als enigste door de keuring.
Tja... niet echt dat je bij jezelf denkt : NOU NOU wat een super foto.

Waarom ik de foto desondanks toch plaats... omdat zo'n ietwat mislukt exemplaar op een bepaalde manier toch ook een zekere schoonheid vertegenwoordigd ;-)


Afgelopen middag kwamen er twee mannen op leeftijd bij ons huis langsgelopen. Zij maakten een lange wandeling. Ieders een rieten mandje aan de arm hangend, met daarin verschillende soorten paddenstoelen die ze gezocht hadden.

Zo maar even tussen door...


woensdag 7 oktober 2015

2015... week 18


Week 18 ...

Tja... wat zou ik daar nou eens over kunnen vermelden. 
Een overwegend rustige week, op het geblaf van de jachthonden na ;-)


Iedere avond staat momenteel de houtkachel aan.
Door de week overdag, als Henk aan het werk is, ook.


Overdag is het nog prima toeven buiten, genieten van de herfsttinten.


En van de wolkjes die zo af en toe optrekken.
(uitzicht vanaf ons terras)

Er wordt ook nog steeds gewerkt, uiteraard. We zijn nog steeds bezig met hout zagen en kloven voor de winter van 2016/2017. Geeft altijd een rijk gevoel als we veel hout op voorraad liggen hebben. Zo gauw de houtkachels aan zijn, gaat er behoorlijk wat hout door. En aangezien wij hier ook 's winters verpozen is het fijn dat er genoeg hout op voorraad is.
Verder zijn we tussen de bedrijven door nog steeds in de kelder bezig met het voegen van de muren, een behoorlijke klus.

Morgen, woensdag, halen we een aanhanger zand. Zodat we ook buiten bezig kunnen met voegen, wat gaten dicht maken en enkele scheuren herstellen. Ook binnen willen we her en der wat voegen.
De kelder is een mooi oefen project, langzaamaan merken we dat het voegen ons wat beter af gaat. Zodoende durven we nu zo langzamerhand ook buiten bezig ;-)
Het voegen doen we met een mengsel van zand en kalk (en water). We moeten alleen nog proberen om de juiste bijpassende kleur te krijgen. De ene keer is het wat te donker, de andere keer wat te licht.

Ook gaan we morgen achter dakpannen, voor op het nieuwe houthok, aan. We hebben een adresje niet ver hier vandaan, even bekijken of het dezelfde pannen zijn als onze oude. Zou mooi zijn :-)

Ondertussen zitten we al bijna halverwege week 19, kijken wat die ons gaat brengen.

zondag 4 oktober 2015

De jacht...


Het jachtseizoen is weer in volle gang... en dat is te merken.
Vooral in de weekenden.


Het geblaf van de HELE VELE jachthonden galmt door de bergen.


De grote ... bakken scheuren door de bossen met veel kabaal.


Zo af en toe hoor je een, licht misselijk makend, geknal van de jachtgeweren.


Mannetjes en enkele vrouwtjes lopen in stoere jachtkledij rond, met de jachtgeweren nonchalant over de schouder gedrapeerd.


Voor NIET jagers is een leuke boswandeling op dat soort dagen haast onmogelijk zonder het risico te lopen omver geschoten te worden.


HOBBY jagen, sorry... maar ik kan er niet aan wennen en snap absoluut niet hoe mensen daaraan plezier kunnen beleven.


Maar och... wat vaak een ontzettende zachtaardige honden.
Soms lopen ze hier bij ons op het erf , met de neus over de grond en met de staart tussen de poten.
Soms zien we honden gewond langs lopen, bloedend of hinkend.

ACH JA... HOBBY

Heb ik het nog helemaal niet gehad over het wild wat opgejaagd en het liefst doodgeschoten wordt.

FIJNE HOBBY...
Maar niet heus.



vrijdag 2 oktober 2015

Laatste keer...


Laatste keer dat ik hier in mijn uppie zit.
Over een weekje of drie gaan we namelijk weer met zijn allen naar Nederland.


Schrikken van vreemde geluiden o.d. doe ik niet meer.
Wat nog niet echt went is de STILTE. Ook al komt er zo af en toe wel eens bezoek, ook al gaat de telefoon met regelmaat... juist dan, na het bezoek of na het telefoontje treed de stilte acuut in.
Ondanks dat ik best van stilte houd, voelt het hier soms wel eens behoorlijk stil. Weet niet of stilte wel de juiste naam is, want in principe is het in de natuur nooit echt stil. Het is meer de stilte van het ontbreken van geluiden die door mensen voortgebracht worden... geen auto geluiden, geen grasmachines, geen kindergeluiden, geen etc. etc.
Voor een dag is dat wel leuk, zelfs voor twee dagen wel... maar na enkele dagen is het soms wel ERG stil.
Toch vind ik het telkens wel weer een uitdaging om de stilte te trotseren... ik praat tegen de honden, tegen de katten, tegen een roodborstje die dagelijks langs komt, tegen de koeien, tegen de planten en tegen mezelf.
Ook tegen de aggregaat (mini) die met veel pijn en moeite 's avonds aan gaat, zodat ik tv kan kijken en of computeren. Last van mijn arm van het opstarten van dat ding, grrr.

Wat me ook altijd weer opvalt als ik hier alleen zit is : dat het in mijn eentje best behoorlijk wat werk is om hier de boedel draaiende te houden. Neem bijvoorbeeld de houtkachels, dat is niet gewoon een knopje omdraaien en warm is het... NEE, de houtvoorraden continu bijvullen, kachels aansteken en zo af en toe bijvullen. Dan het gedoe met het mini aggregaatje. De beesten te eten geven en de nodige aandacht. De dagelijkse wandelingen met de honden. Zelf eten koken... want tja, de maag knort op bepaalde momenten. Het huis een beetje op orde houden... alleen het hoognodige ;-) Enz. enz.
Daarnaast neem ik mij ook altijd voor om wat klussen te doen in zo'n week. Afgelopen week de houtvoorraad onder ons nieuw afdakje aanvullen. Nieuwe houtvoorraad kloven en stapelen en in de kelder verder met het voegen van de muren.

Maar... vanavond kunnen de slaapsokken weer uit... Henk zit al in de auto, onderweg naar hier. Rond middernacht verwacht ik hem :-)

Nog even voor de extra gezelligheid wat frisse bloemen in de vazen...


Ah... even een paar foto's voor het weekend aan...


Tijdens 1 van mijn wandelingen kwam ik langs een veld vol met koningskaarsen...
ERG MOOI...


Niets is hier vlak, bergje op bergje af.
Puffend en zwetend, met wandelstok, maken wij hier onze dagelijkse rondjes...


Een leuk doorkijkje in een gehucht vlakbij ons.
Met zicht op La Chabanne...


De koeien waar ik regelmatig even een praatje mee maak...


Vidor op uitkijk, vanaf ons terras...


Hij zag een hert.
Regelmatig zien we daar een hert of een vos lopen...


Nu bloemetjes plukken voor op de vazen.
De cosmea staat nog in volle bloei...

Rest mij nog om jou, als lezer van dit stukje, een...
FIJN WEEKEND
toe te wensen