Niet storen s.v.p.

'T moet niet gekker worden...

Even vergeten de deur op slot te draaien, kom ik op mijn slaapkamer tref ik dit aan. Hm... het ontbrak er nog maar net aan of ze had het dekbed over zich heen getrokken ;-)

Terwijl ik een foto van haar neem gewoon stoïcijns blijven liggen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Onze Mila krijgt zo'n beetje alle deuren open, vandaar dat ik doorgaans mijn slaapkamerdeur op slot moet draaien om haar daar te weren.

Familie grote bonte specht...

Baby specht...

Ik had er al eens over geblogd, over de spechten die bij ons snoepen van de vetballen voor het keukenraam.

Was er eerst één, een tijdje later waren het er twee... een mannetje en een vrouwtje (Het mannetje heeft een rood vlekje op het achterhoofd, bij het vrouwtje ontbreekt die. Een jonge specht heeft een rood petje).

Om de haverklap kwamen ze langs om hun snavels vol te proppen met lekkernijen.

Wij hadden al een vermoedden dat ze ergens in de buurt een nest moesten hebben en jawel hoor... we hoorden wat later het gepiep van de jongen in het bos naast ons. Behoorlijk luid, helaas konden wij ze niet vinden.

Tot afgelopen zondag, even voordat we zouden vertrekken naar Nederland.

De foto's zijn helaas mislukt, we hadden gewoon domweg tijd te kort en alles moest voorzichtig om ze niet te laten schrikken. Tijd te kort omdat we op het punt van vertrekken stonden en nog dik duizend kilometer voor de boeg hadden. Voorzichtig, omdat de spechten wegvliegen als ze onverwachte bewegingen zien.

Maar ik zet er wel een paar foto's op om jullie een idee te geven hoe ontzettend leuk het is om zoiets pal voor je keukenraam te hebben.

Hier hangt moeder-specht aan de vetbol en zit baby-specht in de vlier te wachten.

Moeder-specht is baby-specht aan het voeren.

Een ander baby-spechtje zat wat dieper in de vlier, die moest uiteraard ook wat te eten hebben.

Dan is het toch wel jammer om weg te gaan, de kans is namelijk groot dat ze er niet meer zijn als wij terugkomen. Wel fijn dat we zo een hele tijd, van zeer nabij, van ze hebben kunnen genieten.

Klein beetje zorgen maken we ons ook wel om de moestuin en de bloemetjes, deze moeten het tijdelijk zonder ons toezicht doen. We hopen van harte dat er deze dagen wat regen valt, want anders zie ik het wat somber in met de droogte.

De aardappelen stonden er goed voor, met een beetje extra zon en wat regen kunnen ze er binnenkort uit.

De peultjes stonden op het punt om te gaan bloeien...

Ook de stokbonen komen al fier overeind...

De cherry-tomaten bloeien al wat en dragen al enkele vruchten.

Sla begint er ook al wat op te lijken...

Verder nog vele die hun best doen om wat te worden, zoals : vele soorten sla (waaronder ruccola), courgettes, paprika's, pepers, radijsjes etc. etc.

Ook trouwens sommigen die er geen zin in hebben, zoals : bloemkolen, broccoli, bepaalde bonen e.d. Die vertikken het gewoon om het te doen.

Zo hadden we ook wat planten gekocht die er absoluut geen zin in hebben, zoals : Kiwi's, zwarte bessen, frambozen e.d. De kiwi's zijn gewoon pielemootje, de anderen zien er erg sneu uit.

Benieuwd hoe we het er over een weekje aantreffen.

Voor nu genieten we hier even in Nederland, nou ja... ploeteren we hier in de tuin om alles weer een beetje toonbaar te maken, tevens het huis een schoonmaakbeurtje geven zoals ramen wassen e.d. ;-(

Maar ook gezellig even weer met een en ander bijkletsen.

Bloemenblogje juni 2019...

Momenteel is het zo ontzettend prachtig in de tuin en op het weiland, overal staat het vol met bloemen. Veelal wilde bloemen die zelf bepalen waar ze willen staan. Uiteraard vaak net daar waar wij ze eigenlijks niet zouden willen hebben, op de wandelpaden, op de trappen, pal voor de deur etc. etc. Maar ja... hier hebben de bloemen het vaak voor het zeggen ;-)

Een trap richting weiland... is het geen plaatje?

Haast zonde om er te lopen, tja dat heb je dan.

De papavers bloeien...

Trouwens geen wilde papaver.

De bloemen erom heen wel

Hoezo bloemen zaaien, dat doen ze zelf wel...

Het weiland staat alweer vol met betonie...

Allemaal paarse vlakken.

Tevens staan er momenteel erg veel margrieten op het weiland.

Ook op La Lunière, duizenden...

Overal leuke uitkijkjes...

Hier hebben we net gemaaid, het stond vol met dotterbloemen die ondertussen uitgebloeid zijn.

Bloem, bloem, bloem, bloem...

Tja, toch maar weer wat paden ertussen door maaien.

Best wel jammer, maar anders weet je niet meer waar je lopen moet.

Ondanks de hele vele bloemen vind ik het soms nog moeilijk om er een paar te plukken voor op de vazen. Ik doe het wel, de vazen binnen staan altijd vol met bloemen, maar het doet wel een klein beetje zeer ;-)

Als we maaien, laten we wel altijd overal wat toefjes bloem staan totdat ze uitgebloeid zijn.

Trouwens ook de vlieren staan momenteel volop te bloeien. Daar staan er vele van op ons terrein.

Vele vingerhoedskruiden op het natte gedeelte van de tuin, ook elders staan veel vingerhoedskruiden. Prachtige planten. Ah... en op bovenstaande foto zie je her en der ook wat distels staan, deze laten we staan voor de insecten. Trouwens het gras wordt naar alle waarschijnlijkheid binnenkort wel weer mooi groen, we zitten namelijk niet in zuid Frankrijk ;-)

Zie daar, zelfs een koekoeksbloemetje die het gepresteerd heeft om zich op ons terras te nestelen. Tja, die ga je daar toch niet zomaar even weghalen.

Dat was even een klein kijkje in onze tuin. Moet er wel bij zeggen dat wij de natuur wel een klein beetje een handje helpen : bijna dagelijks daar een lange grasspriet weghalen, daar wat varens verwijderen, daar een beetje maaien, de bramen wat in toom houden, uitgebloeide bloemen verwijderen en ga zo maar even door. Zouden we dat niet doen, dan nemen de grassoorten, varens, distels en bramen alles over en blijft er weinig van de andere bloemen over.

Tot slot...

EEN FIJNE ZONDAG

toegewenst.

Pinksterblogje 2019...

Tweede Pinksterdag 2019, een beetje een druilerige dag en behoorlijk frisjes.

Met dikke truien aan zouden wij kunnen overwegen om onder het afdak te gaan zitten, maar... bovenstaande foto is van gisteren het ziet er nu wat somberder uit, dus toch maar binnen voor de houtkachel dit blogje maken.

Afgelopen zaterdag en gisteren nog wel veel buiten.

Er moet zeer veel gemaaid worden, nou ja... moeten natuurlijk niet, maar het gras is momenteel behoorlijk hoog, twee kontjes is niets, minstens vijf behoorlijke achterwerken hoog op sommige plekken ;-)

Wel maaien we om de vele bloemetjes, margrieten, koekoeksbloemen, boterbloemen, vingerhoedskruiden, distels, akeleien en vele anderen heen.

Wij laten vele bloemen staan die door sommige mensen als onkruid beschouwd worden.

Gewoon... omdat we dat mooi vinden.

De papavers staan op knappen, nog even...

Al dat zogenaamde onkruid zorgt voor een kleurrijk geheel...

En... het wordt gretig bezocht.

Dit jaar voor het eerst ook GELE slaapmutsjes.

Ooit wat zaad van een lieve vriendin gekregen, maar er kwam niets op.

Nu dus wel, zelfs op meerdere plekken.

BEDANKT Margot :-)

Heerlijk hoe zo'n tuin continu veranderd.

Als het te warm is, of als het een beetje miezert of gewoon voor de gezelligheid, zitten wij hier regelmatig een hapje te eten of op de luie stoelen onderuit te genieten.

Nu dus niet, nu voor de warme houtkachel ;-)

Doorgang verhogen...

Henk is met een nieuwe klus begonnen, de doorgang van de keuken naar de 'schuur' verhogen. Een klus die al vele jaren op het programma staat, maar er nooit van kwam.
Eén van de reden is, dat het een behoorlijke klus is, een andere reden is dat het hele huis er vies van wordt.

Echt alles zat onder het bouwstof...

Maar dan ook echt alles, alle meubels, de vloeren, lampen, zelfs de theelepeltjes. Tevens in sommige kasten was het bouwstof binnen gedrongen... in de keuken, in de 'schuur', op de mezzanines, op de slaapkamer, badkamer, toilet... gewoon overal kwam je bouwstof tegen.

Dat het zo vies zou worden hadden we van tevoren niet gedacht, denk dat we het dan misschien nog een paar jaar uitgesteld hadden ;-)

Momenteel staan er wat palen, ter ondersteuning van de balk.

De balk op de foto blijft gewoon zitten, het gaat om een balk die erachter ligt... er liggen twee dikke eiken balken naast elkaar, vanwege de dikke muren.

Er moesten verscheidene stenen uit om de balk omhoog te brengen, vandaar al dat gruis.

Heel veel veranderd er niet, alleen wordt het dan wat gemakkelijker om door de doorgang te lopen. Vooral voor Henk, die heeft zijn hoofd al ontelbare malen gestoten. Ik veel minder vaak, omdat ik een stuk kleiner ben.

Ach... en verder was onze Vidor even niet lekker.

Zijn buik rammelde aan een stuk door en hij had vanmorgen absoluut geen zin in eten, wat voor onze Vidor heel wat is. Altijd erg vervelend als één van onze beesten zich niet lekker voelt, ze kunnen niet vertellen wat er aan de hand is.

Maar gelukkig voelde onze Vidor zich later op de dag weer helemaal lekker en at hij weer als vanouds.

Bbq-recepten enzo...

Zo... dat hebben we weer overleefd.
Een drukke dag vandaag, honderden motoren die langs kwamen. Uren lang veel kabaal, uitlaatgassen en stuiverij.

De eerste motor hoorden we vanmorgen al in alle vroegte, uurtje of zes was het (denk ik). Waarschijnlijk een verkenner of zo.
Rond een uur of één vanmiddag begon het grote spektakel, tot ongeveer een uur of vijf. Daarna weer de heerlijke 'stilte' van de natuur rondom ons. Stilte tussen aanhalingstekens, want echt stil is het natuurlijk nooit. Het vele gekwetter van de vogels, het ruisen van de bomen, het gezoem van de hommels en het kabbelen van ons stroompje... dat alles te samen zorgt ook voor veel kabaal, wel gezellig kabaal, dat dan wel :-)

Ondanks dat ik niet zo'n ochtendmens ben, besloten we vanmorgen om al op tijd op boodschap te gaan, beetje lastig hè om tegen de stroom motoren in te rijden... vandaar al vroeg op pad, want er moesten nodig wat spullen voor de bbq komen. Prachtig weer, dus bbq-weer. Even wat receptjes...

RECEPTEN van ons maaltje :

Kipfilet (ingesneden) met binnenin roomkaas, ananas en een beetje zout en peper, omwikkeld met gerookte ham. Zo'n 15 minuten op de bbq.
Stokbrood ingesneden met daarin tomatenpuree, verse basilicum en geraspte kaas, erover heen ham. Dit alles in folie op de bbq, ongeveer 5 a 10 minuten.
Worst-spiesjes de worst in stukjes gesneden in een marinade van : honing, mosterd, verse rozemarijn, paprika, ui en olijfolie. Uurtje trekken, vervolgens op de spiesjes (stukje worst, paprika, ui, stukje worst, paprika, ui, etc. etc.), daarna ongeveer 15 minuten op de bbq.
Champignon-spiesjes de chamignons een uurtje in een marinade van : balsamico azijn, sojasaus, knoflook en olie. Vervolgens de champignons op de spiesjes, zo'n 5 minuten op de bbq en smullen maar.
Witlofsalade witlof, ui, gekookte eieren, beetje zout en peper en slasaus erdoor.

Ook hadden we er nog een kant en klare salade bij en uiteraard een goede fles wijn (ook cola en water, hahaha...)

Zo rond een uur of negen waren we kogelrond, dus nog even een stevige wandeling om de kilo's er weer af te lopen ;-)

Terug van de wandeling, pfff...

Ondertussen zitten we alweer in juni, begin van de meteorologische zomer.

Met dit weer tekenen we ervoor ;-)

Motocross Enduro...

PLOTS...

Stond er een bord vlakbij ons huis...

Nah... zo gevaarlijk zijn wij nou ook weer niet.

Dag later kom ik terug van een wandeling met de honden...

Zie ik plots een gek oranje gevalletje.

En... een gek obstakel over ons stroompje.

Blijkt dat er morgen (zaterdag) een motorcross is. Ze waren verplicht om bovenstaande te doen, vanwege gevaar voor de motorrijders... zodat deze niet in onze 'grote' stroom vallen. Tja, dat moet je niet hebben hè! Dat ze verdrinken in onze ENORME stroom ;-) 

Overigens we zijn er wel blij mee, zo hebben we minder kans dat het een enorme blubberboel gaat worden.

Dus morgen veel geronk van de crossmotoren bij ons huis en in de wijde omgeving.