Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 30 mei 2017

Week 4... mei 2017


Week 4 begon prettig, erg mooi weer, veel buiten, bbq-tje, gezellige visites en... verbrandde beentjes. Tja, dat krijg je hè! De ene week nog met dikke winterjassen aan en dan plots, alsof het niets is, de witte winter melkbeentjes in de zon. Dat waren ze niet gewent en lieten ze blijken ook door flink rood te worden.

Afgelopen week de beestjes weer behandeld tegen vlooien en teken.

Plots, een dag na de behandeling was onze Mila ziek. De gehele tijd had ze haar staartje tussen de poten, het staartje dat anders altijd zo vrolijk heen en weer wiebelt. Een zielig hoopje hond.
In plaats van beter, werd het slechter zodoende gelijk een dierenarts in Nederland gebeld... want het was Hemelvaartsdag en we konden hier geen dienstdoende dierenarts bereiken. Deze vermoedde dat het aan het tekenmiddel lag (wij ook) en adviseerde ons om Mila goed te wassen, zodat dat spul er weer af ging. Zo gezegd, zo gedaan.
Helaas was Mila vrijdag nog erg ziek, dus zijn we hier naar de dierenkliniek gegaan. Daar hebben ze haar meer dan een uur onderzocht, o.a. een bloedproef afgenomen. Hieruit bleek dat ze te weinig rode bloedlichaampjes had en teveel witte. De arts vermoedt dat het een tekenziekte is, volgens haar piroplasmose. Gelijk een injectie voor de zekerheid, een AB-kuur, pijnstiller en verder nog een extra bloedafname die opgestuurd is, zodat we meer zekerheid krijgen. Binnenkort krijgen we de uitslag te horen.

Het positieve... Mila was meteen 's middags weer de oude. Even vrolijk en enthousiast als altijd.

Nu nog afwachten wat er uit de bloedtest komt.

Verder was het de afgelopen dagen ERG warm, te warm om overdag in de tuin te werken. 's Avonds 'gieteren' (de potplanten) en sproeien (de aardappelen, boontjes etc. etc. ). Voor het sproeien heeft Henk wat bedacht met ons stroompje, hij vangt daar nu water op in een 60 liter vat waar hij een lange slang op aan gesloten heeft... zodat we boven niet meer met gieters bezig hoeven.

Foto's van afgelopen week...


De wilde koekoeksbloem, momenteel staan er vele van in onze tuin.


Eerste bloeiende goudsbloem, van dit jaar, in de tuin.


De eerste kleine tomaatjes, dit jaar, in de tuin.


Boerenkool, hier nog in potjes... nu in de tuin.


De eerste aardbeien, dit jaar, in de tuin.


Momenteel zijn sommige stukken van de tuin blauw-wit, van de margrieten en de wilde akeleien.
Duizenden margrieten...


De eerste vuursalamanders, dit jaar, die we uit onze put gevist hebben.


Enne ... op bovenstaande foto hadden de goudvinkjes moeten staan, die momenteel in grote getale onze tuin bezoeken. Regelmatig zitten ze in de wilde kersenboom (de boom op de foto), een pracht gezicht met hun felle kleuren.
Telkens als ik ze zie neem ik mij voor om ze op de foto te zetten. Ren naar binnen om de camera te pakken om, terug gekomen met camera, te moeten constateren dat ze weer weg zijn. M.a.w. het is mij nog niet gelukt om ze te fotograferen.
Ik blijf volhouden, wie weet gelukt het in week 5 :-)

Tot slot, week 4 is uiteindelijk ook weer redelijk prettig geëindigd. Mila is weer vrolijk en dat heeft zijn weerslag ook op ons... Al heeft ze wel weer menig medicijn en moeten we de bloedtest nog even afwachten.

Op naar week 5... Ik kan alvast verklappen dat die behoorlijk warm begonnen is ;-)

woensdag 24 mei 2017

Week 3... mei 2017


Vanwege het super mooie weer zou ik haast week 3 vergeten... maar ondertussen zit week 3 er ook al lang weer op.

Grootste gedeelte van week 3 zat Henk in Nederland en ik hier in mijn uppie met de beestjes.
Henk moet zo af en toe voor zijn werk naar Nederland. Veel wil via telefoon en Internet, zelfs vergaderen e.d., maar niet alles. Soms moet hij zijn neus even laten zien...
Op zich geen ramp, we zijn al lang blij dat het allemaal zo kan.

Henk heeft vaak een drukke week als hij in Nederland zit. Wasjes draaien (we hebben hier geen wasmachine), boodschappen halen (ze hebben hier geen kroketten e.d.), de tuin in Nederland een beetje bijhouden (anders wordt het daar een enorme wildernis), etc. etc. en uiteraard werken (zou je haast vergeten :-)).

Hier is het in zo'n week vaak behoorlijk stil. Dan gaan er dagen voorbij dat ik geen mens zie. Soms hoor ik in de verte wat geluiden, boeren die op hun land bezig zijn, die duiden op aanwezigheid van andere menselijke wezens op deze aard. Heel sporadisch hoor ik tevens in de verte wat geluiden van motoren of vrachtverkeer... Maar doorgaans krijg je hier, in zo'n week, het gevoel dat je alleen op de wereld bent. Cilia alleen op de wereld...
Ook merk ik aan de honden dat ze vaak wat alerter zijn als Henk er niet is, vooral 's avonds. Als ze een vreemd geluidje horen vinden ze het nodig om even in koor te blaffen. En ik moet bekennen dat ik me op zo'n moment soms best eventjes wat onbehaaglijk voel. Gelukkig blijft dat gevoel niet lang hangen en vermaak ik me hier in mijn uppie meestal uitstekend en slaap ik als een roosje (geen gesnurk naast mij ;-)).

Verder hebben we voor het eerst dit jaar onze bbq weer van stal gehaald. Dat smaakte voortreffelijk kan ik u vertellen. Geen foto, daar was geen tijd voor ;-)

Dan maar een foto van een belletjesbloem.


Helaas waren afgelopen winter bijna al onze overwinteraars (potplanten zoals belletjesbloemen, geraniums, begonia's e.d.) doodgegaan. Waarom ze het niet overleefd hebben weet ik niet, jaren lang ging het wel goed... dit jaar niet.
Maar niet lang getreurd, gewoon wat nieuwe gekocht zodat het weer een vrolijke boel is.

Zo, nu verder met week 4, ondertussen zitten we al over de helft. Lekker lang weekend waarin ons veel zon belooft is... we hebben er hier alweer veel zin in.

zondag 21 mei 2017

Hap, hap, hap...


Er zijn meerdere die van onze tuin genieten...





Smikkel smul...


vrijdag 19 mei 2017

Geel-roze...


Sommige delen van de tuin zijn momenteel helemaal geel...


Geel en roze...


Voornamelijk boterbloemen en koekoeksbloemen...


Het grappige is dat wij, op bovenstaande foto's, nog nooit bloemen geplant hebben, enkel een beetje maaien en onkruid die we niet mooi vinden ertussen weg plukken. Op de winter na, staan er bijna altijd wel bloemen. Een leuk kleurrijk geheel van wilde bloemen.
Binnenkort, op andere plekken in de tuin, beginnen de hele vele wilde margrieten en akeleien te bloeien. Ze staan al op sprong om open te gaan ;-)
Ook altijd weer een verrassing waar ze allemaal komen, de ene soort doet het hier goed en de ander elders.

Even iets compleet anders.

Stond ik me vanavond even te douchen, deur erbij open zodat ik tegelijkertijd alles in de gaten kon houden (Henk is er niet, hij is afgelopen week naar Nederland geweest en is nu onderweg naar hier), komt plots Morris de badkamer binnen.
Alleen was Morris niet in zijn uppie...


FIJN WEEKEND...

woensdag 17 mei 2017

Zwaar leven...


Zwaar leven, maar niet heus...


Mijn 'werk' plek, 't kon slechter hè!

maandag 15 mei 2017

Week 2... mei 2017


Week 2 was over het algemeen een koude week, al waren er zo af en toe best wat zonnige momenten. Ook is er aardig wat vocht uit de lucht komen vallen. Maar het gekke is, vandaag was het een heerlijke dag en dan vergeet ik vrij snel dat het ook anders geweest is ;-)

Heel veel gebeurt er hier niet, althans niet echt noemenswaardig. Overdag is Henk gewoon aan het werk, daarna moet er vaak nog even een boodschapje gehaald worden, als het weer het toe laat wordt er veel in de tuin gewerkt en... natuurlijk vragen de honden de hoognodige aandacht. Nog even hier naar de dierenarts geweest met Vidor voor zijn inentingen, dat was er een beetje bij ingeschoten in Nederland.
Verder uiteraard veel lopen, genieten van het vele buiten zijn en van de stilte en de natuur rondom.

Aangezien er niet zoveel te vermelden valt, wat foto's...


Zo af en toe even een vuurtje, aangezien we verschrikkelijk veel tuinafval hebben en Henk dol is op vuurtje branden ;-)


Onze twee aandachtsorgels, grapje... ze zijn super lief (nou ja... meestal) en altijd enthousiast.


De tuin staat vol met leuke wilde bloemetjes, zoals bovenstaande vergeet-mij-nietjes. Overal komen ze spontaan op. Zo momenteel ook de boterbloemen, heel veel koekoeksbloemen en -tig andere bloemetjes.

Altijd weer erg leuk dat elke tijd zijn eigen bloemen heeft. Uiteraard de aangeplante bloemen, maar het mooist vind ik toch al die spontane wilde bloemen, soms hele kleine minuscule bloemetjes waar je haast een bril bij op moet zetten om ze goed te kunnen zien... maar desondanks vind ik het erg mooi om te zien.


Vidor op 1 van zijn favoriete plekjes, op de weg naast ons huis, kan hij goed in de gaten houden wat er aan komt ;-)


Mila tussen de aardappels die al mooi opkomen. Al menig maal hebben wij haar aan het verstand proberen te brengen dat dat niet de bedoeling is, maar als zij in de veronderstelling is dat niemand haar ziet dan maakt zij daar gretig misbruik van... BETRAPT.


Ha, alweer een vuurtje...


Bovenstaande foto is niet zo scherp, maar ik vind hem zelf erg mooi. Zo zie ik onze honden het liefst, heerlijk rennend over de velden en door de bossen. Zo zie ik ze gelukkig ook dagelijks :-)


Brem, momenteel zie je ze hier overal in bloei staan. Ook in onze tuin staan er vele in volle bloei en natuurlijk in huis staat het ook vol met bloemvazen gevuld met brem. Ze ruiken altijd zo heerlijk.


Wat ook wel grappig is, is dat daar waar bos gekapt is later spontaan allemaal bremmen staan. Zo zie je her en der van die compleet gele vlakken.


De wilde orchidee, we hebben er weer heel veel van in de tuin staan. 


Mila, die zit te wachten. Hier in de bossen lopen ze altijd vrij met mij mee en aangezien ik bij lange na niet zo snel als de honden ben gaan ze regelmatig even zitten wachten totdat ik er ben. Niet om mij, maar om de hondenkoekjes die ik bij mij heb ;-)


Ook altijd schitterend, van die enorme mierenhopen. Een bedrijvigheid van jewelste, mooi om te zien hoe die beestjes bezig zijn.


Een kijkje bij ons achter het huis. 


Een heerlijke open plek midden in de natuur.

Tja... zoals waarschijnlijk wel tussen de regels door te lezen is :

HET BEVALT ONS HIER NOG PRIMA

Op naar week 3

~~~~~~~~~~~


donderdag 11 mei 2017

Koeienblog 2017...


KOEkoek...


Ze staan er weer, overal in de weilanden zie je ze weer staan.


Deze mooie staan momenteel in een weiland vlakbij ons.


Prachtige hoorns en hele leuke vachten.


Heb ik het nog niet eens over hun schitterende pruikjes gehad.


De één nog leuker dan de ander.

Met z'n tienen staan ze daar, erg mooi die kleinschaligheid. Nou hoop ik wel dat deze keurig in het weiland blijven en niet, zoals vorig jaar, met zijn allen onze tuin verkiezen boven het weiland ;-(



Deze mooie jongen mocht even met mij mee toen ik een paar foto's van de koeien ging maken. Vidor blijft altijd op gepaste afstand van de koeien. Zo niet onze Mila, zij is dol op koeienvlaaien en trotseert daarvoor de koeien. Komt bij dat mevrouwtje dan haar oren voor de sier heeft en ik kan roepen tot ik een ons weeg, de VLAAI gaat voor (vindt zij, ik niet). Als ik doorloop komt zij uiteraard wel, maar als ik blijf staan om foto's te nemen, dan neemt zij het er in tussentijd even van... smikkel smakkel smul ;-(


maandag 8 mei 2017

Grijze luchten...


Even wat kleur in deze grijze dagen...



Was het in Nederland een heerlijk zonnig weekend, zo NIET hier. Veel regen en zeer grauwe/grijze luchten. Vandaag was het ietwat droger, maar koud en geen zon gezien.

Toch redelijk vrolijk gestemd... HOE IS'T MOGELIJK.

Eén van de reden is : dat we niet hoeven te overwegen om ons huis te verkopen.
Want om een huis in een land te hebben die geregeerd wordt door Marine Le Pen... dat is niet echt iets waarover wij dromen.

Niet dat Macron onze voorkeur geniet, maar alles beter dan mevrouw Le Pen.


Tussen de buien door zijn we wat in de tuin bezig geweest.


Veel zaadjes in potten gepoot...


Dat gaan vast ERG mooie bloemen worden (hoop ik).

De potjes moeten wel op een verhoging staan omdat onze honden soms als malloten door de tuin rennen.
Ook hebben we boerenkool en Sperziebonen gezaaid.
De aardappelen en het sla komt al mooi boven. Wat ook wel grappig is, is dat de rucola van vorig jaar gewoon weer opkomt, geen flauw idee of dat normaal is.

zondag 7 mei 2017

Eerste week mei 2017...


De eerste week hier zit er ondertussen alweer op.

De eerste week stond veelal in het teken van ons hier installeren. Omdat we van plan zijn om hier voor een behoorlijk lange periode te blijven, is het fijn om het hier een beetje als ons thuis te beschouwen en niet als een vakantieverblijf.  Dus : haakwerkje mee, slofjes mee, natuurlijk ook de leesbrilletjes mee, de sanseveria's mee etc. etc. en alles moest een plekje hebben ;-)

Maar ik zal even beginnen bij het begin : DE REIS.
Vorige week zaterdag, 's morgens vroeg redelijk op tijd, vertrokken vanuit Nederland. De eerste paar honderd kilometers gingen als een tierelier, geen vuiltje aan de lucht. Alle nieuwe snufjes in onze 'tweede hands' nieuwe auto uitproberen... de elektrisch bedienbare stoelen, de stoelverwarming, het navigatiesysteem e.d. Alles functioneerde prima. Zo ook de pittige motor, we zoefden erover. Zelfs ik begon de auto haast wel aardig te vinden.
TOT DAT...
We ergens halverwege de reis een foutmelding kregen, acuut ging de auto over in de veiligheidsmodus, wat inhoudt dat de auto bijna niet meer vooruit te branden was. Om de haverklap sloeg de motor af en snel rijden of inhalen zat er absoluut niet meer in. In Frankrijk zijn we nog bij een garage langs geweest om de storing uit te lezen en te resetten. Daarna ging het zo'n 10 minuten goed totdat we wilden inhalen... floeps... opnieuw een foutmelding.
Al met al zijn we met een slakkengangetje, badend in het zweet, toch nog met ons allen bij ons huisje aangekomen. Tja, moet je toch niet serieus aan denken dat je onderweg strandt met drie katten, twee honden, een propvolle aanhanger e.d.

Gelukkig viel uiteindelijk het euvel mee. Afgelopen woensdag is de auto naar de garage geweest, daar bleek dat de dieselfilter vervangen moest worden. Pfff...

Zondags hebben we ons heerlijk uitgeslapen na al het gedoe. Het was een zalige zonnige dag, de auto hebben we gelaten voor wat het was en wij hebben genoten van de dag en ons hier wat geïnstalleerd.


De tuin was een grote wildernis, zodoende weer wat gemaaid. Dan lijkt het gelijk wat verzorgder ;-)


Ook zagen we meteen dat we nieuwe buren hadden, twee mooie schimmels.


Afgelopen week kwamen ze gelijk even bij ons buurten. Tja... het gras is bij de buren altijd groener zal'k maar zeggen.

De week is ons hier voorbij gevlogen, leuke visites... waaronder van lieve vrienden die we al erg lang niet gezien hadden, SUPER gezellig. Veel in de tuin bezig geweest, daar waar alweer vele bloemetjes bloeien o.a. de wilde orchideeën. Kom ik nog op terug in volgende blogs. Zo ook op vele andere dingen, nog zeer weinig foto's gemaakt.

Nu op naar de tweede week...