Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

maandag 30 september 2019

Een zondag in september...


Soms neem ik me voor om wat vaker een blog te posten, maar helaas komt het er vaak niet van.
Overdag, door de weeks, zit ik zelden achter mijn laptop... aangezien we maar 1 dongel hebben en Henk deze overdag gebruikt voor zijn werk, zit internetten er voor mij meestal niet in. Daar heb ik totaal geen moeite mee, anders had ik me zelf wel een dongel aangeschaft ;-) Ook met mijn simpel prepaid telefoontje (de allersimpelste uitvoering) valt niet te internetten, met de telefoon van Henk wel... maar ja, die gebruikt hij ook voor zijn werk. Heb ik overigens ook totaal geen moeite mee...

Dus : komt het op de avonden aan.

Maar, 's avonds eten we vaak pas laat, zo rond een uurtje of negen, daarna koffie met een stuk chocoladereep. Nog even ditjes en datjes en dan, dan ben ik soms te lui om nog een blog in elkaar te frutselen ;-(
Zo af en toe, 's avonds laat, als Henk op één oor ligt en hier de stilte is ingetreden, wil het nog wel eens gelukken... mits ik niet teveel afgeleid wordt door het krijsen van de uilen rondom huis. Overigens prachtig geluid om naar te luisteren, bijna iedere avond raak.

Genoeg verontschuldigingen zal ik zo maar zeggen, nu even een zondagsblogje.

Even de dag doornemen.

Zondag 29 september...

Rond een uur of 9 strompelden wij van ons bed af, vervolgens beiden rennen wie het eerst bij het toilet is. De honden rennen dan mee, want die willen gelijk naar buiten, moeten dan ook plotsklaps heel nodig. Koffie gezet en een bak kwark klaar gemaakt, om deze vervolgens in pyjama outfit buiten te nuttigen. Onder het eten een puzzeltje maken, 's morgens hebben wij nog niet zoveel praatjes.
Wandeling met de honden, daar rekenen zij altijd op... dus daar komen wij niet onderuit.

Weer wat schalen tomaatjes geplukt, bijna dagelijks momenteel.


Het zoveelste pruttelpannetje opgezet.

Henk ging nog even bezig met een groot zonnepaneel. Op het weiland hebben we wat meer en vooral langer zon, vandaar dat hij er nog een groot zonnepaneel bij gekocht heeft en deze daar wil plaatsen, zodat de aggregaat minder vaak aan hoeft in de donkere maanden.


Dat zwarte schoolbord is de zonnepaneel ;-)

Vervolgens kwam er nog een vriend langs gewipt. Hapje eten en wat drinken. Vriend, met een zak vol tomaten en courgettes, uitgezwaaid om daarna ons uitgaanstenue aan te trekken. Nou ja... schoon shirt en fatsoenlijke schoenen.

Honden in de auto, wij erbij en even een toertje maken door de omgeving.


Busje komt zo...



Altijd leuk die muurschilderingen...


Uiteraard ook even een kerkje bewonderen...


En aangezien ik mijn fototoestel toch bij me had, dan ook maar even van de andere kant...


en van onderen...

De honden konden er fijn los rondrennen, tevens badderen in een klein stroompje. Dus was het voor hen ook weer geslaagd. Nog een lekkere versnapering voor ze en heerlijk tevreden lagen zij daarna weer in de auto.
Tuf tuf tuf... pas laat weer thuis. De eendenpootjes die we zouden gaan eten moeten nog een dag wachten voordat ze verorbert worden. Het werd een dikke grote volle bord patat. Ook niet mis ;-)

Als afsluitertje tv kijken : eerst even al het wereldnieuws, vervolgens genieten van de sluipschutters, goed voor onze lachspieren.



zondag 22 september 2019

Herfst 2019...


Oogsten, oogsten en nog eens oogsten...


Dagelijks is het momenteel oogsten. Heel veel pepertjes, waarvan we sommige inmaken en anderen ophangen om te drogen. Vele kilo's tomaten, waarvan we passata en ketchup maken. Tevens drogen we ze om ze vervolgens in olie met kruiden te bewaren. Courgettes die we inmaken en waarvan we ratatouille maken. Er zitten nog vele aardappelen in de grond die er de komende tijd nog uit moeten. Tevens hangen er verscheidene bossen lavendel te drogen, gebruiken we voornamelijk om lekker geurende kruiden zakjes van te maken (voor in de kasten).
Zo kan ik nog wel even doorgaan, zoals bijvoorbeeld zakjes maken voor de vogels met zonnebloempitten, kruiden zoals tijm, basilicum, rozemarijn e.d. drogen.
De kelder wordt met de dag voller, een waar genot om naar te kijken, zoals naar de hele vele potten overheerlijke jam.
Of het nou echt allemaal goedkoper is dat betwijfel ik, denk niet dat je het daarvoor hoeft te doen. Tevens is het best veel werk. Maar leuk vinden wij het beiden wel en niet geheel onbelangrijk : het is allemaal puur natuur zonder gif of dergelijke.


Het zal Morris allemaal worst wezen...


En Mila maakt zich er al helemaal niet druk om.

Van hieruit een fijne eerste
herfstzondag
toegewenst
~~~~~~~~~~
~~~~~~

donderdag 19 september 2019

Schoenenblogje en meer...


Even een blogje over
mijn zalig zittende wandelschoenen... 


Tja...


Ik ga er nog net niet mee naar bed...


Maar ze lopen verrukkelijk...

Ik ben in het bezit van meerdere paren bergwandelschoenen. 
Maar... hier in de bossen, waar ik zelden iemand tegenkom, loop ik het allerliefst op mijn meest afgedragen bergschoenen. Ze zijn, door de jaren heen, helemaal gevormd naar mijn voeten, poetsen is ook al tijden niet meer nodig. Er is maar één klein nadeeltje : ze lekken een beetje ;-)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Even over op het serieuzere werk.

Vandaag kwam ik tot de conclusie dat een ieder die een tuintje heeft eigenlijks verplicht moest worden om daar op zijn minst een VLIER in te zetten. Reden daarvan is : dat het een geweldige snoepboom voor de vogels is. Het vliegt hier de gehele dagen af en aan met vogels, allemaal snoepen ze van de vlierbessen. Ook voor de mens is een vlier een geweldige boom. In het voorjaar prachtige bloesem, waar je vlierbloesemsiroop van kunt maken. In het najaar de vele bessen, waar je jam en vele andere dingen van kunt maken. Uiteraard wel wat voor de vogels laten hangen.
Dus... ik zal zo zeggen : poot een vlier in je tuin.


Als we dan toch bezig zijn, zal ik zo zeggen : alle tuttie bloemetjes eruit en springbalsemienen erin. Een waar paradijs voor de hommels. Ieder jaar is het hier weer een waar genot om te zien hoe de hommels ervan genieten, daar kan ik gewoon domweg geen genoeg van krijgen. Tevens staat dan de tuin in de nazomer nog in volle bloei.


Prachtbloemen, die zich ook nog eens in rap tempo vermeerderen ;-)


Zoem, zoem, zoem, zoem...


Zelfs onze Femke vindt het fijn tussen de hommelschommels.
Al zit ze wel in de waterbak van de vogels ;-(

Uiteraard is het hier niet allemaal dolle pret. Zo hebben we afgelopen week nog een piep klein poesje begraven, ik denk dat het poesje zo'n 3 weekjes jong was.  Zij lag op het zandpad, vlakbij onze brievenbus... zo ontzettend zielig.
Ook hadden we plots bijna geen water meer, voor de tweede keer dit jaar. De eerste keer kwam het door een lek in de slang, maar nu helaas door de aanhoudende droogte.
In al die jaren hebben we nog nooit zo'n droogte meegemaakt hier. Ons stroompje staat nu al maanden droog, evenals vele stroompjes hier in de buurt. Vele bronnen zijn ermee gestopt en de wat grotere stromen zijn plots piepkleine stroompjes geworden.
De koeien staan al tijden zand te happen in plaats van lekker groen gras te eten.
Hier bij ons, hoog in de bergen, is het gras nog een ietsepietsie groen (al groeit het maar amper). Een paar kilometers verderop, in het wat lager gelegen gebied, zijn de weilanden allemaal geel. Een erg triest gezicht om de koeien op die gele weilanden te zien, zoekend naar dat ene eetbare sprietje.
Voor de boeren in de omgeving is het een catastrofe.
Dagelijks doen wij een regendansje, maar helaas. Rest ons niets anders dan gewoon simpelweg te genieten van het aanhoudende korte broeken weer. Niet dat dat zo erg is, maar 's nachts mocht het toch zo af en toe best wel even flink regenen ;-)

woensdag 11 september 2019

De tuin in september...


Al wordt het wat minder met de bloemetjes, het is nog steeds mooi in de tuin.


Nog even en de kastanjes zijn gereed.
Er is maar een kleine maar...
Helaas zijn wij niet dol op tamme kastanjes.


Momenteel is het een vreselijk gezoem van de hele vele hommels in de tuin, de tuin staat weer vol met hommelschommels (springbalsemienen). Als we over de vlonder lopen moeten we de hommels aan de kant duwen ;-)


Bijna dagelijks zitten wij hier momenteel tomaatjes te eten.
Binnenkort willen we een poging doen om wat tomatenketchup te maken.


De zonnebloemen, een lust voor het oog, ze bloeien maar door.
Sommigen zijn al uitgebloeid, daar wordt al volop van genoten door de vogels.
Verder staan de goudsbloemen ook nog steeds overal volop te bloeien.


Mijn stoel zo geplaatst dat ik een leuk doorkijkje heb...


Verder staat het op sommige plekken op het weiland vol met tijm. Het grappige is dat het soms net kleine bergjes, vol met lekker geurende paarse bloemetjes, zijn.


Op sommige plekken staan er kleine blauwe grasklokjes bij.


En... de viooltjes bloeien maar door.

Het begint haast saai te worden, maar momenteel zijn we hier nog steeds veel in de tuin bezig. Zo langzamerhand zijn we wat aan het maaien op het weiland, vooral de uitgebloeide stukken (distels en dergelijke). Aangezien we alles met de bosmaaiers doen, is het een behoorlijke klus.
Ook ben ik nog steeds druk bezig met het maken van vele potten jam.

Vorige week zijn we nog met onze Mila naar de dierenarts geweest. Sowieso voor haar oog, daar gaan we jaarlijks voor heen, maar tevens omdat zij zich continu zat te krabben. Oorzaak gevonden, weer wat medicijnen en gelukkig het krabben is een stuk minder geworden.


Ons kleine zorgen meisje... ;-)
Dagelijks, haar leven lang, moet haar oog gedruppeld en schoongemaakt worden.

Verder zit Henk momenteel weer even in Nederland, dus is het hier vrij stil.

Zo vliegen de weken hier voorbij.




zondag 1 september 2019

Pruttel, pruttel...



Momenteel staat er regelmatig een pan op het vuur te pruttelen...

JAM TIJD

Vlierbessen jam, bramen jam, gemengde vlierbessen en bramen jam. Met kaneel, zonder kaneel, met appel, zonder appel.

Het ene moment zijn we hier, als twee bouwvakkers, druk aan het voegen. Het andere moment zitten we gemoedelijk bij elkaar, met schaaltjes op onze schoot, vlierbesjes te rissen.

Vaak nemen we laat op de middag (als voorafje voor het avondeten) een kom Griekse yoghurt met een dikke lepel jam. Heerlijk, de komende tijden weer met zelfgemaakte jam uit eigen tuin. Lekker lekker...

Momenteel is het hier oogsttijd, van alles is er klaar. 


Enorm veel gigantische courgettes...
Bijna dagelijks nieuwe en ze zijn nog lekker ook.


Even een foto om een indruk te geven hoe enorme groot de courgettes zijn, sommigen meer dan 60 centimeter.


Heel veel cherry-tomaatjes...
Smul, smul.


Ze blijven leuk en er zijn er veel...
Kolibrie-vlindertjes.

Tussen de bedrijvigheid door maken we regelmatig even een toertje en vanwege de aanhoudende warmte zoeken we nog steeds wat water op, wel zo fijn voor de honden. Kunnen wij gelijk weer even genieten van een kop koffie met broodjes ;-)


Leuk plekje, met een 'duivelsbrug', voor onszelf aan het riviertje Le Lignon.


Vidor kijkt even toe hoe Henk van steen naar steen stapt...


Goed voorbeeld doet volgen...


Ook Mila was van de partij...
Zij vindt het altijd prachtig, zo lang het maar niet te diep is.


Een prachtig plekje waar we vast nog wel weer een keer heen gaan.


Een ander leuk riviertje waar we uitgebreid gepicknickt hebben, dit riviertje heet de Dore.
Ook hier zaten we heerlijk alleen, met onze honden is dat wel zo prettig, kunnen ze heerlijk los rond banjeren.

Dachten we vandaag (zaterdag) nog even te bbq-en, zo op de laatste dag van augustus, als een soort afsluitertje van de zomer... begon het helaas plots te regenen en te onweren.
Aangezien ik geen held ben wat betreft onweer hebben we op zijn Frans gebarbecued. De bbq voor de deur van de keuken en binnen eten ;-)