Als eerste wil ik mijn TWEE nieuwe volgers welkom heten, Encourage One Another en Lilian. Van harte welkom en veel lees- en of kijkplezier gewenst.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Henk en ik zijn beiden van die mensen die het liefst alles bewaren voor... je weet maar nooit! Vaak werken we ook met oude materialen, aan de ene kant omdat het goedkoper is en aan de andere kant omdat het ons ook voldoening geeft om van iets ouds weer wat moois te maken.
Geef ons wat kapotte oude terra-cotta potten en we maken er een mooi mozaiekje mee...
Sloophout zijn we ook dol op, oude kozijnen we kunnen het altijd allemaal gebruiken om er een nieuw leven mee te creëren. Schoorsteen betimmeren bijvoorbeeld...
Zo zou ik hier nog tientallen foto's kunnen plaatsen om te tonen wat we allemaal met oude materialen gedaan hebben, aangezien ons huis er vol mee zit. Maar daar wil ik het hier niet verder over hebben, wel over het bewaren van oude rommeltjes... voor het geval dat!
Zoals jullie welicht weten is mijn vader overleden, en aangezien mijn moeder dik 9 jaar geleden overleden is moeten wij als kinderen nu hun huis leeghalen. Helaas waren mijn ouders ook besmet met het virus... alles bewaren voor... je weet maar nooit.
Ga ik het hier niet hebben over de 'leuke' en/of waardevolle spullen, die vinden wel een plekje :-), maar over de rommeltjes die eigenlijks niemand wil hebben... waaronder kapotte terra-cotta potten e.d.
Wij kunnen en willen niet alles bewaren, dan moeten we er een derde huis bij kopen :), maar... het doet wel zeer om al die oude 'rommeltjes' weg te doen, want ja... je weet maar nooit waar je het ooit nog voor kunt gebruiken. Ook kleven er aan vele dingen herinneringen, maar ja... om nu een museum te beginnen is ook zowat. Of om in Le Pre Bonnet te zitten op de stoelen van mijn ouders, kijkend naar de schilderijen waar zij altijd naar keken, etend van de borden waar zij van aten, slapend in het ouderlijke bed, lezend in de boeken waar zij dol op waren. Tja... nee dus, dat gaat hem niet worden, dus... gaat het meeste weg. Maar zeer doet het wel voor mensen zoals wij, die het liefst alles bewaren voor... je weet maar nooit.
Deze weken realiseer ik me wel weer behoorlijk, dat we op materieel gebied toch maar enorme verwende mensen zijn... ons hoor je daar NOOIT meer over klagen, of... toch wel? Een mooi huis in de Provence... met gouden kranen, och... heeft misschien ook wel wat. We gaan weer rustig verder dromen... onderwijl aanhangers vol naar de stort brengen, kringloop blij makend, kleding naar een goed doel etc. etc.
Nog wel even in de snelligheid een bakje schroeven en spijkertjes meegenomen, want... je weet maar nooit!