Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

woensdag 28 februari 2018

Bulletje Bul...


BULLIE


28-04-2002 --- 25-02-2018

~~~~~~~~~~~~~

DAG lieve clown van ons, wij hebben ontzettend van je genoten.

~~~~~~~~~~~~~

Helaas hebben wij, totaal onverwacht, afgelopen zondag afscheid van onze Bullie moeten nemen.
Zaterdag was er ogenschijnlijk nog niets aan de hand en plots was hij zondags zeer ernstig ziek.
's Avonds tegen kwart over elf is hij overleden.
Momenteel zijn we wat dagen verder, maar het echte besef dat Bul er niet meer is, is nog niet aanwezig.
We hebben Bullie hier op ons terrein begraven.


Onze Cleopetrus...


Een echte huiskat die alleen naar buiten ging om zijn behoefte te doen...


Of om gezellig bij ons buiten te zitten...


Dol was hij op de honden.

Bijna dagelijks, op koude avonden, lag hij tussen de honden in, voor de warme houtkachel.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

woensdag 21 februari 2018

Merde...


Hierboven bij ons, daar waar ze bos gekapt hebben, wordt momenteel nog stevig gewerkt. De boomstammen moeten afgevoerd worden en dat gaat niet zo maar. De weg naar boven is behoorlijk steil.

Met een dikke zware vrachtwagen komen ze naar beneden om vervolgens hout te laden en dit moet dan via 'ons' klein steil weggetje naar boven en dat gaat niet zo maar.

Zo was er ook afgelopen middag iemand bezig. Normaal gesproken zou ik er niet veel van vernomen hebben, maar plots hoorde ik veel gevloek en getier... Merde, Putain etc. etc. Dus toch maar eventjes een kijkje genomen.

De man in kwestie kwam niet omhoog met de volgeladen vrachtwagen. Als een razende stond hij tegen zijn vrachtwagen te schreeuwen. Toen hij een beetje tot bedaren kwam haalde hij met de laadarm (takel) weer wat boomstammen van de volgeladen vrachtwagen af, zodat de auto wat lichter werd. De laadarm weer naar binnen, nieuwe poging en... WEER NIET.

Was het de eerste keer al zeer veel gevloek en getier, dit keer dreunde het door het hele bos heen. Stampvoetend, tierend en schoppend tegen de vrachtwagen liep hij in het rondte. Weer een lading eraf halen. NIEUWE POGING... MERDE... NOG NIET.

Ongelogen, dit tafereel ging uren door. Rond een uurtje of vier vanmiddag was hij begonnen met laden en tegen zeven uur/half acht is hij uiteindelijk met lege vrachtwagen naar boven gekomen.

Het hout ligt er nog en hoe het er nu met onze weg bij staat, geen flauw idee... omdat het ondertussen donker was.

Stiekem heb ik toch wel een beetje leedvermaak gehad al vond ik het uiteindelijk ook wel wat sneu... MERDE.

Hoop van harte dat 'onze' weg er niet zo bij ligt als de weg en het weiland van onze houtboer, die een stuk grond langs de weg, hier vlakbij ons, heeft. Want anders kunnen wij hier niet meer met de auto weg komen en reken er maar op dat wij dan ook knetterhard roepen : MERDE.


Ze hadden onze houtboer (al jaren kopen wij hout bij hem als we zelf niet genoeg hebben) wel gevraagd of ze gebruik van zijn land mochten maken...


Maar hij schrok toch behoorlijk bij het zien van de enorme ravage...


Vele mooie wandelpaden zijn momenteel vernield, één grote blubberbende...


Je moet haast lieslaarzen aan hebben bij het wandelen ;-)


De honden keken vanmiddag gelaten toe...


Tja... waar zou je je ook druk om maken...


Dan maar even een dutje...

De honden spelen, uiteraard, een ZEER grote rol in ons leven, vandaar dat ik het niet laten kan om ze met regelmaat te portretteren. Doorgaans zijn zij daar waar ik ook ben ;-)

P.s. Ik heb maar geen foto van de vrachtwagenbestuurder genomen, hij zag er al zo woest uit ;-)



woensdag 14 februari 2018

Landhuisje...




Afgelopen zondag zijn we weer in Le Pre Bonnet aangekomen na een vrij rustige reis.
Wel was het even licht schrikken bij aankomst op de weg naar ons huis, er was een stuk bos gekapt.
Dat het stuk bos, dennenbos, gekapt zou worden mettertijd dat vermoedden wij al. Het bos werd zo ondertussen ook best wat gevaarlijk, bij stevige wind kwam er met regelmaat een boom naar beneden en bij een licht briesje lag de weg vaak bezaaid met takken.
Voor ons best even wennen dat het bos weg is, want al sinds wij ons huis hier hebben was het bos er. Nu plots is het een open vlakte.
Gaat vast wel weer wennen, komt bij dat het niet het mooiste stukje bos was.













Tja... uiteindelijk wordt er heel veel bos gekapt hier want het is in principe bijna allemaal productiebos. Gelukkig blijft er ook genoeg staan.

Sinds wij ons huis hier hebben noemen wij het altijd ons BOSHUISJE, wie weet moeten we de naam in de toekomst aanpassen in LANDHUISJE ;-)
Dat valt gelukkig nog mee, ach en we zullen maar zo denken : alles heeft zo zijn voors en zijn tegens.

Als je zo na een dikke maand hier weer komt, lijkt het soms net of we er maanden lang niet geweest zijn, vooral de eerste dagen. Koud in huis, komt bij dat we de kachel eerst ook niet aan de loop kregen. Aan alle kanten kwam er rook uit de kachel, maar branden wilde het niet. De keuken en de slaapkamer zagen op een gegeven moment blauw van de rook.
Mij leek het logisch dat waarschijnlijk de kachelpijp verstopt zat, maar Henk (eigenwijs dat hij is) wilde daar in eerste instantie niets van weten, dus hij van alles proberen. Niets hielp en er kwam steeds meer rook in de keuken. Uiteindelijk, na meer dan een uur, heeft hij toch maar even voor de zekerheid de pijp gecontroleerd... EN... jawel hoor, deze zat flink dicht. Wij hebben een bocht in de pijp en daar wil zich wel vaak eens wat roet ophopen, geen probleem normaal gesproken als we hem maar vaak genoeg even legen. Volgens Henk had hij dat nog niet lang geleden gedaan. Daarna, nadat we de pijp geleegd hadden, deed de kachel het gelijk weer als een tierelier.

Verder continu gedonder met onze nieuwe geiser, deze geeft geen warm water. Dus er achter aan gebeld, nog eens gebeld... uiteindelijk zeiden ze dat we een andere gasdrukregelaar op onze gasfles moeten hebben. Hier bij ons in de buurt hebben ze dat ding niet te koop, zodoende is Henk vandaag naar Roanne geweest om er een te kopen. Morgen er verder mee bezig en dan afwachten of het daar aan ligt en wij weer warm water hebben.

Verder is er hier nog een aardig laagje sneeuw gevallen, het is weer helemaal wit. Denk toch echt, nou ja ik hoop, de laatste stuiptrekkingen van de winter. Wat mij betreft mag het voorjaar wel beginnen ;-)


Al moet ik zeggen dat de honden het helemaal geweldig vinden.





dinsdag 6 februari 2018

Voorbereidingen...


De voorbereidingen zijn alweer in volle gang.

Dit jaar ligt het in onze bedoeling om weer zeer veel in Frankrijk te verpozen. Wel staat er in de planning om zo af en toe met ons allen voor een weekje of twee weken naar Nederland te gaan en uiteraard gaat Henk regelmatig voor een weekje alleen terug.

Die voorbereidingen dat is wel zo'n dingetje, want wat neem je allemaal mee en wat laat je allemaal hier achter. Een luxe-probleempje... ik weet het, maar toch!
Om maar wat te noemen : bijvoorbeeld mijn favoriete koffiemok, neem ik die mee of laat ik die hier ;-) Grapje natuurlijk, maar toch... Toch zijn er zo veel van die dingen waarbij ik soms zit te dubben : mee of niet mee.

Eigenlijks zouden we een dikke verhuiswagen moeten hebben, kan alles mee heen en terug. Nou niet alles, maar alles waar we wat aan gehecht zijn. En aangezien ik een persoon ben die zich heel erg hecht aan van alles en nog wat... dan zou een vrachtwagen wellicht een uitkomst bieden. Verder een grote bus voor vele mensen, kunnen die ook gelijk mee heen en weer. Moet zeggen dat we ze dan in Frankrijk in een plaatsje verderop installeren, zodat we er af en toe even langs kunnen wippen... niet met z'n allen bij ons in de tuin ;-) Tja, en het liefst nam ik ook nog ons huis mee heen en weer.

Voor mensen die dromen over het hebben van een tweede huis, of op het punt staan om er een te kopen zou ik zo zeggen : denk er goed over na, je laat continu iets achter.
Zelf beschouw ik dat als een klein minpuntje.

Ook wordt ons regelmatig gevraagd of we ons huis in Nederland nog niet verkopen willen, omdat we er zo weinig zijn. Eigenlijks een beetje een gekke vraag natuurlijk, want omgekeerd gaan vele tweede huisbezitters relatief ook maar voor korte tijd naar hun tweede huis en dan vraag je ze ook niet of het niet slimmer zou zijn om het tweede huis maar weer te verkopen. Financieel zou het natuurlijk beter zijn, maar zo bekeken kun je misschien het beste helemaal geen huis kopen.
Dus... NEE wij verkopen ons huis in Nederland niet, wel zouden we kunnen stellen dat ons huis in Nederland als tweede huis fungeert.

Hahaha... weer genoeg gelellebel, verder met de voorbereidingen er moet nog van alles gebeuren ;-)

Komend weekend zijn we van plan om weer naar Le Pre Bonnet te gaan en ik heb er alweer heel veel zin in. Helaas geen verhuiswagen of bus mee, enkel een aanhangertje.