Ondertussen is de aprilmaand alweer bijna voorbij, een maand met vele contrasten. Zo zit je in je korte broek om vervolgens weer de dikke winterjas aan te trekken. Eerlijk gezegd bepaalt dat ook wel eens mijn humeur. Zin om buiten bezig te zijn maar, tegelijkertijd geen zin om in die kou en regen buiten bezig te gaan.
Toch ook wel enkele positieve dingen de afgelopen tijd.
Eén heel positief ding is, dat onze Mila weer goed kan zien wat er voor zorgt dat ze tevens weer een stuk vrolijker is. De foto's wezen ook uit dat haar zicht veel beter geworden was, in juli weer nieuwe controle.
Tevens is zij onder behandeling voor haar artrose, ze heeft een spuit gehad (librela). Over twee weken een nieuwe spuit. Nog niet echt verbetering maar wie weet na de tweede spuit.
Muriele is de laatste tijd volgens ons flink aan het puberen. Scheuren aan de lijn, stiekem naar de paarden toe die hier vlakbij op een weiland staan, kattenkwaad uitvreten en haar oortjes heeft ze alleen maar voor de sier. Tussentijds is het overigens een schat die dol is op knuffelen, spelen en luieren voor de houtkachel.
Ook erg leuk was dat er eergisteren plots op het raam getikt werd, daar stonden een man met zijn zoon. De man wilde aan zijn zoon laten zien waar hij vroeger jarenlang op vakantie heen ging, twaalf jaar lang ieder jaar twee maanden. Ons huis was destijds van zijn oom en jaarlijks gingen zij met hele familie's, in de zomer, voor twee maanden hier heen. Doorgaans waren ze met zo'n dikke 15 personen. Erg leuk om al die verhalen te horen, hoe ze hier met zijn allen verbleven. Zoals bijvoorbeeld dat ze nog geen elektra hadden maar petroleumlampen, hoe en waar ze allemaal sliepen.
De man was hier al 20 jaar niet meer geweest, maar hij herkende nog erg veel en koesterde er nog vele mooie herinneringen aan.
Hij bedankte ons uitbundig voor het laten zien van ons huis, maar wij waren net zo dankbaar om al die leuke oude verhalen te horen.
Afgelopen 16 jaar, dat wij ons huis hebben, zijn er al hele vele oud bewoners hier langsgeweest. Velen die nog leuke herinneringen hadden aan de tijd dat ze hier verpoosden. Zelfs een mevrouw die hier in de jaren 40/50 als kind gewoond heeft kwam eens langs met haar dochters.
Geeft een goed gevoel dat ook onze voorgangers hier met plezier verpoosd hebben, hoop van harte dat er na ons ook weer mensen komen die er, net als wij, zoveel van kunnen genieten. Want ja, een huis, een stuk grond heb je eigenlijks in bruikleen... we kunnen het niet meenemen in ons graf er alleen maar van genieten zo lang het gaat.
Trouwens er zijn héle, maar dan ook héle vele huizen veel mooier als die van ons, maar het plekje is wel subliem... althans dat vinden wij ;-)
Verder gaat hier eigenlijks alles zijn dagelijkse gangetje. Wil me niet echt wat spectaculairs te binnen schieten wat ik hier zoal even neer zou kunnen krabbelen.
Ooh ja, nog even over ons laatste bezoekje in Clermont Ferrand, bij de oogspecialist. Was wel grappig, hij had er een bak met water staan waar onze Muriele gelijk eventjes bij moest. Die meid van ons heeft nog nooit geleerd om fatsoenlijk te drinken en vindt het soms ook nodig om nog even met haar pootje in de waterbak te plonsen, zodoende gelijk een heel waterballet daar in de spreekkamer. De oogspecialist graaide gelijk de waterbak weg, maar het kwaad was al geschied, één natte bende ;-(
Even voor de leuk nog enkele foto's van de afgelopen weken...
Veldje vol zuring...
Samen in het zonnetje...
Mila met haar schone oogjes...
Al sinds haar ongeluk, bijna 8 jaar geleden, heeft ze nooit een schoon oog gehad ondanks dat we haar dagelijks druppels gaven en haar oog regelmatig schoon maakten. Haar kapotte oog werd telkens gelijk weer vies. Nu we met nieuwe druppels bezig zijn zien ze er redelijk schoon uit, gelijk na een dag of twee al en hoeven we het oog niet meer schoon maken.
Henk druk bezig met het herstellen van ons hekwerk.
Muriele bij de paarden...
Iets wat we niet willen hebben.
Samen tijdens een wat warmere dag even poedelen in ons stroompje.
2 Mei wordt onze meid 1 jaar, al een hele dame.
Niet dat ze zich als een dame gedraagt, maar dat terzijde.
Vele bomen op ons terrein stonden en of staan in bloei.
Waaronder onze grote kersenboom, ziet er altijd prachtig uit.
