Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 29 december 2016

De kerstboom...


Zoals ik al eerder vermeld had, had dit jaar ons klein kerstboompje bont gekleurde lampjes. Het was even flink wennen, maar na verloop van tijd waren wij dat. Bij thuiskomst zagen wij van verre onze gekleurde boom al schitteren. De gehele dagen stond hij vrolijk te zijn en bij het opstaan begroeten wij de boom enthousiast.


Zo ook op tweede kerstdag, de boom vriendelijk begroeten na het ontwaken. Stekker in het stopcontact... SCHRIK, de vrolijke gekleurde lampjes deden het niet... KAPOT. Ook niet meer te repareren, 1 week oud, geweldige kwaliteit... maar niet heus.

Daar zaten we dan op tweede kerstochtend. Wat nu!!!
Hier in Frankrijk hebben ze geen tweede kerstdag, maar ja... wij zijn en blijven Nederlanders ;-)
Een sneu boompje zonder lampjes? Boompje eruit? Of... boompje opnieuw optuigen?
Voor het laatste kozen wij. Alles uit de boom, omdat het snoer met de hele vele gekleurde lampjes eruit moest. Nieuw snoer, die we nog liggen hadden, met lampjes in de boom, slingertje erom heen draperen, paar mini balletjes erin en...


VOILA, weer een boompje met licht...

Ah... kerst zit erop, DUS... kan het boompje weer weg. Nee hoor, wij laten hem gewoon tot volgend jaar staan ;-)

Even iets totaal anders...
Had ik al eens verteld dat onze jonge hond behoorlijk kan trompetteren?  De eerste maanden dachten wij nog dat het van de koeienvlaaien kwam, je wilt toch graag iets de schuld geven. Maar nee hoor, ons meidje trompettert er nog altijd lustig op los.
Mijn hele leven heb ik honden gehad, sommige honden lieten wel eens een wind... maar nog nooit een hond die er zo goed in was als onze Mila.
Telkens als ze op twee poten staat, eventjes ergens tegenop, komt er een geluid uit en alsof dat nog niet erg genoeg is... ze STINKEN vaak ook nog behoorlijk. Zittend doet ze het ook, zelfs in haar slaap ;-(
Zo ook tijdens ons overheerlijke kerstmaal... TOET... snuf snuf... TOET... snuf snuf.
Wij hebben haar zodoende ook de bijnamen POEPIE en STINKERTJE gegeven.
Geen idee of er ook kampioenschappen winden laten zijn, zo ja... dan denk ik dat ons stinkertje veel kans maakt om te winnen.

Trouwens alweer een paar bomen omgezaagd, waaronder een spar die afgelopen zomer plots dood ging. Vaak even een spannend gebeuren, aangezien het vrij grote (hoge en dikke) bomen waren en het nogal precies kwam waar ze heen moesten vallen.
Het is gelukkig helemaal volgens planning verlopen en de es is al gezaagd en gekloofd.
Het plan is om nog enkele bomen om te zagen, een echte winterklus. Overal, hier in het bos, hoor je momenteel met regelmaat de kettingzagen brullen. LEKKER STIL hier in het bos ;-)


De vogeltjes hier zitten regelmatig voor ons keukenraam. Ik dacht bij mijzelf : Weet je wat, ik hang ze even wat lekkers neer, leuk voor ze zo tijdens de feestdagen. Sindsdien geen vogel meer gezien... Vrees dat de vetballen er in maart nog net zo bij hangen.

Nu op naar de JAARWISSELING, OLIEBOLLEN BAKKEN, smul smul... de broekriem al wat losser gezet ;-)


zaterdag 24 december 2016

Joyeux Noël...


Joyeux Noël


Hele fijne Kerstdagen toegewenst vanuit Le Pre Bonnet...
~~~~~~~~~~~~

VAKANTIE...
Hier even heerlijk een weekje vakantie. Afgelopen week heeft Henk nog gewerkt, thuiswerk. Dat is in ons geval erg fijn, kunnen we hier wat langer verblijven.
Zomers zit Henk op de mezzanine, daar heeft hij zijn eigen werkplek, waar wij (de honden en ik) hem niet storen tijdens het werk. In de winter is het daar te koud om te werken, omdat het daar wel even duurt voordat het er behaaglijk is, zodoende zit hij dan op de slaapkamer boven de keuken waar het aangenaam warm is.

Afgelopen week zijn we nog met onze Mitsie, hier, naar de dierenarts geweest. Het ging helemaal niet lekker met haar. Zij heeft een AB-kuur gehad, volgende week krijgt zij er nog een. Ze is er wel iets van opgeknapt, dus hopen dat ze nog een tijdje bij ons kan blijven. Tja, dat vreet onwillekeurig toch wel een beetje aan ons, maar tegelijkertijd zijn we blij dat ze nog steeds bij ons is.
Verder gaat het hier PRIMA, Vidor en Mila zijn helemaal in hun noppies hier. Lekker veel buiten en leuke lange wandelingen.

Ah... nog wel een klein akkefietje afgelopen week. Was ik me daar plots bijna gestikt in een PATATJE. Tjemig, moet je toch niet aan denken om zo aan je einde te komen ;-(
Ooit, vroeger toen ik nog jong was, was er een man in een welbekende rookworst gestikt voor de winkel waar ze die verkochten. Zeker al meer dan 40 jaar geleden, maar het blijft me nog altijd bij. En eerlijk waar, hoe erg het ook voor die man en zijn naasten was (ik ken ze niet), het blijft hilarisch, zelfs na 40 jaar maken we er nog grapjes over.
Gelukkig is mijn patatje na veel gehoest en gedoe uiteindelijk naar beneden gezakt en is mij bespaart gebleven dat ik zo mijn aardse bestaan verlaten heb ;-)

Komende week zijn we van plan om weer wat bomen te kappen, mits het weer het toe laat. Een nieuwe houtvoorraad aanleggen voor de komende jaren. Een telkens terugkerend ritueel.


Zo, nu op naar de Kerst. Nogmaals hele fijne Kerstdagen en veel liefs...

Henk en Cilia
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~


dinsdag 20 december 2016

Weer gearriveerd...


Zondagavond zijn we aangekomen in Le Pre Bonnet, na een lange reis.
Het reizen met drie honden en drie katten is doorgaans best te doen, maar soms... De eerste paar uur van de reis was 1 van onze katten aan het 'zingen' en de laatste paar uur had onze jonge hond Mila er niet veel zin meer in. Ze vond het nodig om ons dat continu mee te delen, terwijl wij onze uiterste best deden om in de mist op de weg te blijven ;-(
Maar goed, al met al zijn we met zijn allen over gekomen, we hebben geen 1 buiten de deur gezet, al moet ik bekennen dat het wel stilletjes even door ons hoofd gespookt heeft ;-)

Onderweg zagen we nog een wild zwijn met drie jongen voor ons op de weg lopen, een mooi gezicht. Minder mooi was dat er een dikke steen op ons pad naar huis lag, deze was dusdanig dik dat we hem met pijn en moeite een klein stukje opzij konden schuiven zodat we er met de auto (nog steeds met onze oude auto, we zijn er nog niet over uit wat voor één de volgende gaat worden en hebben eerst een paar 'nieuwe' banden onder ons oudje laten zetten) langs konden.

Verder zijn we nogal bezorgd om onze Mitsie, zij heeft een wond (bij de carcinoom) die maar niet dicht wil. Het stinkt behoorlijk en overal waar zij ligt, en zij ligt altijd overal, laat zij een geur achter. Vorige week nog twee keer met haar bij de dierenarts geweest, nog een extra zalfje en een spuitbus meegekregen in de hoop dat de wond daarvan dicht gaat.
Al met al zorgt dat niet voor een echt vrolijke kerststemming, maar we hebben toch besloten om deze kant op te gaan. Hier kennen we ook een aardige dierenarts en tevens een dierenkliniek voor het geval het nodig mocht zijn.

Ondanks dat, gaan we natuurlijk wel proberen om er wat leuks van te maken en hebben we vandaag een kerstboompje opgetuigd. Deze is dusdanig lelijk dat ik er nog helemaal geen foto van heb durven maken. Het is net een soort toverballetje geworden, de rode, groene, gele en blauwe lampjes kijken erg kitscherig uit. Ook het boompje zelf is een scharminkel, vele kale takjes, beetje gekke vorm. Na jaren leuk geweest te zijn vindt de boom het volgens mij nu wel welletjes. Maar door de ontzettend vele gekleurde lampjes, de vele zilverkleurige slingers en de bonte balletjes zie je het kleine boompje maar amper ;-)

Ha... tot slot van deze blog, ER LIGT HIER MOMENTEEL WAT SNEEUW.

dinsdag 6 december 2016

Tussenblogje...


Zo, even een tussenblogje.

De weken vliegen hier voorbij, weken waarin er vrij weinig bijzonders gebeurt is. NOU JA ZEG...
Laat ik zo zeggen, niet echt noemenswaardige dingen. Zelfs Sinterklaas is ons vergeten, anders had ik hier nog een opsomming kunnen geven van alle dikke cadeau's. HELAAS ;-(
Ondertussen weer een jaartje erbij op, maar of je daar nu blij mee moet zijn op mijn leeftijd. DENK HET NIET.
Dagelijks vele wandelingen met de drie honden. ZUCHT...
Bijna dagelijks kijken naar een andere auto, we zijn er nog niet uit wat voor auto, maar dat we binnen niet al te lange tijd een andere moeten hebben wordt met de dag duidelijker. ERG VERVELEND...

Vandaag voor het eerst weer even mijn klein fototoestelletje mee gehad tijdens de hondenwandeling.

DAN MAAR EEN PAAR FOTO'S...


Heerlijk weertje...


Onze Mila is hier al redelijk ingeburgerd...


Nah... wat een leuk hekje hè!!!


Mila en Vidor samen aan het eendjes spotten...


Zo maar even voor de mooi ;-)


Gelukkig is onze Mitsie ook nog steeds van de partij...

Ondertussen zijn we alweer de dagen aan het aftellen, we hopen over twee weekjes weer in Le Pre Bonnet te zijn. Om daar de feestdagen te vieren door te brengen... Hahaha, GRAPJE.