Vichy...
Henk net uitgezwaaid, hij is weer voor een paar dagen naar Nederland.
Las ik van de week een stukje op iemand haar blog over 'eenzaam'... zij gaat naar Frankrijk te wonen en haar man gaat wekelijks terug naar Nederland om te werken. Graag had ik haar een leuk opbeurend antwoordje gegeven, maar... het gelukt me niet.
Natuurlijk steekt niet ieder mens hetzelfde inelkaar, gelukkig niet, en het gaat ze vast en zekers ook gelukken met hun instelling (hoop ik voor ze).
Zelf vind ik het iedere keer wel weer een heel verdrietig gebeuren en het gekke is... dat het tot nou toe ook nog niet echt went. Ondanks dat ik graag zo af en toe een tijdje alleen mag zijn, sta ik Henk met een enorme brok in de keel uit te zwaaien.
Uiteraard is het onze eigen keus, dat besef ik maar al te goed. Het is gewoon dat ik nogal moeite heb met afscheid nemen, gaat me slecht af.
Verstandelijk bekeken is het ook dikke onzin, daar moet nog eens aan gewerkt worden ;-)
Zo... nu even uitgetreurd, kop koffie, daarna even aan de wandel om vervolgens vanmiddag even mijn bezoek te vermaken.
Vanavond in m'n uppie genieten van het vuurwerk hier vlak in de buurt, van huis uit heb ik er zicht op... gezellig!!!
Gisteren nog even naar een rommelmarkt geweest, aansluitend naar Vichy. Een mooie plaats om wat rond te slenteren en even een terrasje te pakken, mits je daarvan houdt. Al met al was het niet zo geslaagd, onze honden waren mee en Vidor zat de gehele tijd zich vreselijk aan te stellen... hangend en trekkend in zijn tuigje, niet meer zo gewent om vast te zitten. Dat wordt in het najaar op gehoorzaamheidscursus met die jongen, even weer bijscholen.
Ik had dit keer mijn fotocamera mee, maar kwam er niet aan toe om leuke plaatjes te schieten. Alleen vanuit de auto, als we voor een stoplicht stonden...
Kijk ik tot mijn raam uit, tjemig... wordt je ook niet echt vrolijk van. Een paar enorme plakaten aan een gebouw met een' ietwat' stevige man in slipje. Tja... daar moeten wij als dames het dan maar mee doen...
Fijne zondag...
2 opmerkingen:
Ik begrijp wat je bedoeld Cilia, moet echt moeilijk zijn/blijven steeds afscheid nemen. Enne.... ik hoef niet alleen maar opbeurende reacties op mijn blog hoor, eerlijke, minder positieve reacties zijn ook meer dan welkom! ;-)
Hoi Elly,
Wie weet valt het jullie reuze mee, ook kom jij in een huis te wonen dat niet zo afgelegen ligt en... niet te vergeten heb je een paar van je kinderen om je heen.
Verder vindt ik persoonlijk dat je het zeker weten moet proberen, of het nou wel- of niet- datgene wordt wat je ervan hoopt... dat maakt niet uit. Je kunt dan ten alle tijde zeggen, dat je het in ieder geval geprobeert hebt. Ik vind het knap hoor, dat jullie proberen jullie droom te realiseren.
En eh... al reageer ik niet zo vaak, ik volg je blogs op de voet ;-)
Een reactie posten