Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 24 juni 2012

Le Chasseur...


Vaak als we hier in Frankrijk even weggaan gaan de honden met ons mee, naar de winkel of... naar de markt of... rommelmarkt. Noem maar op... en de honden zijn doorgaans bij ons. Eén van de reden hiervoor is, dat we een bezoekje aan de winkel, markt o.d. regelmatig combineren met een of ander uitstapje (leuke wandeling op een leuk plekje).

Met honden bij je, maak je in de regel wat sneller aanspraak met wildvreemde mensen, uiteraard zijn er ook mensen die je ontwijken... daar ze niets met honden hebben, tja... het zij zo, kan ik me best iets bij voorstellen... maar ja... wij hebben nou eenmaal honden en deze horen vanzelfsprekend bij ons. Onze honden zijn keurig opgevoede, lieve, aardige, sociale wezens, althans... soms ;-)

Hier in Frankrijk, op drukke plekken, heb ik meestal onze kleine Mitsie aan de lijn en loopt Henk met Vidor.
Wat opvalt is : dat er met grote regelmaat ietwat oudere dametjes op Mitsie afstuiven, al brabbelend Mitsie over haar bolletje aaien, die het zich met veel plezier laat welgevallen... daar houd zij wel van, des temeer des te beter. Tegen mij over cockers beginnen te klepperen, hier in Frankrijk zie je veel cocker spaniels. Ik, in mijn allerbelabbertste Frans wat terug zeggend, volgend door OLALA van de dametjes in kwestie. Lachend staan we dan vaak bijelkander, onderwijl Mitsie hunkerend naar NOG MEER knuffels.

Maar dan Henk, met Vidor. Om de haverklap komen er, ook alweer wat oudere, mannen op hen af. De gesprekken beginnen veelal gelijk over 'Le Chasseur' en of Henk ook jaagt. Nee dus... helemaal fout volgens dat soort mannen. Want ja... met zo'n 'Chasseur' moet je toch echt gaan jagen. Veelal volgt er dan een gesprek over de jacht, vooral over hun eigen vangsten. Terwijl Vidor een schouderklopje krijgt beginnen de ogen steeds meer te stralen en de verhalen alsmaar grootser te worden, vrienden jagers worden erbij geroepen, de vangsten worden per minuut groter en groter, vossen ter grote van wolfen, herten ter grote van elanden, wilde zwijnen... OLALA en wij zijn zo weer een half uur verder.

Bij deze, even een kort filmpje over onze 'Chasseur', die een piepballetje TOCH ook wel heel erg leuk vind, tja... 


Alweer zo'n geweldig slecht filmpje, helaas wil het niet beter met mijn kleine simpele fototoestel. Toch zet ik het filmpje erop, om gelijk even te tonen waarom het soms moeizaam is om me te concentreren op het lezen van een goed boek... als er zo een malloot om je heen draalt met piepbal ;-)

3 opmerkingen:

Walter zei

Vind het een heerlijk filmpje, heb zelfs effe het scherm geaaid. Vidor beet gelukkig niet maar keek wel verbaasd om zich heen. Hij voelde een aai...maar er was niemand! :-))))

Cilia zei

Vidor is ook een enorme knuffelkont en bovenal een echte lolbroek... al moet ik er bij zeggen dat het ook een enorme lomperik kan zijn. Bijten doet hij alleen op commando ;-)
Tuurlijk heb ik je ook bij mijn 'leuke blogs om te lezen' staan, al ben ik het niet altijd met je eens, lees ik ze vaak wel :)
Lieve groet vanuit Le Pre Bonnet...

Cilia zei

Nou... over de kwaliteit gaan we het maar niet hebben ;-) Wel zo af en toe, niet al te vaak natuurlijk, leuk om even een bewegend beeld te plaatsen. Vidor heeft trouwens ook al menig piepbeesten gehad, hij is er dol op... maar test ze doorgaans gelijk op houdbaarheid uit, zodoende zijn ze binnen de kortste keren stuk, jammer jammer. Mijn vorige hond (Robbie) kon ook altijd heel voorzichtig met knuffels e.d. omgaan, hij piepte er soms zelf bij ;-), Ja... dat leek ook altijd heel erg lief.
Groetjes...