De laatste loodjes...

Yep... we zijn er bijna klaar voor. Morgen  Vandaag nog even de laatste dingetjes en we kunnen.
Eigenlijk best wel wat idioot, soms lijkt het net alsof we voor jaren weggaan. We hadden ons best op kunnen geven voor een programma als 'ik vertrek'. De tranen waren zo af en toe aanwezig, de hectiek was er ook... alleen het grote afscheidsfeest ontbrak. Iets voor volgend jaar ;-)

Over hectiek gesproken. Gisteren  Eergisteren was zo'n dag dat we van hot naar her moesten, tussentijds nog even visite en in huis alvast wat opruimen. Later op de middag boodschappen halen voor  mijn vader, een vriend van ons en voor onszelf. Kop koffie en laatste knuffel, voor vertrek, bij mijn vader. In de auto, terug naar onze woonplaats. Nog even snel bij de oppas langs, miep miep, voor de laatste dingetjes. Al met al waren we tegen 21.30 uur weer met knorrende buiken en vermoeide beentjes (we worden al een dagje ouder hè!) bij ons huis, ons verheugend op een warme maaltijd... die we nog niet gehad hadden vanwege de drukte.
Achterdeur open... honden super blij, lopen we naar binnen...

                             TJEMIG...

Onvoorstelbaar, wat een ravage. Wat wil het geval... onze honden hebben, in de tijd dat wij weg waren, zichzelf even gezellig vermaakt door een kussen kapot te maken en de inhoud fijntjes door het hele huis te gooien. Alsof dat nog niet genoeg was, hebben ze ook nog enkele kranten in duizenden stukjes versnippert.
Tegen 23.00 uur zaten wij achter onze warme maaltijd, nadat we de grootste rommel opgeruimd hadden.

Vandaag  Gisteren ging het er gelukkig wat minder hectisch aan toe. De laatste visite is geweest. Vidor zijn vriendje kwam ook nog even langs, voor vertrek. Die gaat ie vast nog wel even missen, daar in Frankrijk.

Voor nu... alvast een heel fijn weekend gewenst en de volgende blog naar alle waarschijnlijkheid vanuit...

                                         FRANKRIJK