Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 22 maart 2015

Keuzes maken... ons stroompje...


Eén van de moeilijkheden van een tweede huis is : keuzes maken. Althans, dat ervaren wij zo.
Zoals ik al vaker op deze blog vermeldt heb, doen wij het meeste werk zelf. Wij hebben geen tuinman, timmerman o.d.
Ondanks dat we best wel vaak en veel in Le Pre Bonnet zijn is het toch veelste kort om alles te doen in en om het huis. Vooral om het grote terrein te onderhouden.
Zodoende moeten we continu keuzes maken : wat wel en wat niet.

Er zijn zelfs plekken op ons terrein waar we nog nooit geweest zijn, vanwege de ontoegankelijkheid.
Zo ook bijvoorbeeld ons stroompje, die over ons terrein loopt. Een groot gedeelte ervan hadden we al wat vrij gemaakt van bramen en omgevallen bomen e.d. in de afgelopen jaren. Door het jaarlijks te maaien met de bosmaaier, groeit er ondertussen wat gras en bloeien er wat bloemetjes. Als we het een tijd niet bijhouden wordt het gelijk weer overwoekerd door bramen e.d.
Maar een deel van ons stroompje hadden we nog nooit nader aanschouwd. Zodoende de afgelopen dagen een poging gewaagd, stampend door de wildernis op zoek naar het stroompje met zijn kleine zijtakken. We ontdekten dat her en der wat kleine bronnetjes op het terrein zitten, het water wat uit deze bronnen komt loopt allemaal via kleine stroompjes naar de 'hoofd'stroom. Zo'n bronnetje is erg grappig, op een bepaalde plek komt er gewoon water uit de berg naar boven borrelen... een erg mooi gezicht.
Maar het is gewoon domweg teveel werk om het hele stroompje vrij te maken van bramen, bomen, varens en ander spul. Althans, veel teveel werk om het allemaal bij te houden.
Dat zou in principe wel kunnen, maar... dan is er geen tijd voor andere dingen.

KEUZES MAKEN...



Dit stukje van het stroompje houden we nu al wat jaren bij.
We maaien het regelmatig, halen er om de haverklap restanten van de bramen weg en halen met regelmaat stenen uit het water... die vaak met de stroming meekomen.
Zouden we dat niet doen, dan overwoekerd het binnen de kortste keren weer en als we de stenen niet uit het water vissen treed het stroompje op den duur buiten zijn oevers, met als gevolg dat het een hele natte boedel wordt.


Het is een erg leuk stroompje met hele vele kleine watervalletjes, die sierlijk door de tuin heen kronkelt en waar jaartje rond water door kabbelt. Nou ja... kabbelt! Er zit behoorlijke stroming in vanwege de hoogteverschillen.
En... als het echt hard en veel regent is het soms een behoorlijk woest gebeuren ;-)


We hebben weer een nieuw stuk erbij gemaaid en van bomen ontdaan, dan ziet het er zo uit. Dit stukje willen we proberen om verder te ontginnen zodat er ook een groenstrook gaat komen.


Dit is een stukje van het stroompje waar we nog niets aan gedaan hebben. Hier treed hij op sommige plekken buiten zijn oevers, het is er erg drassig.
Ook zijn er plekken waar je het stroompje helemaal niet ziet, doordat het daar helemaal overwoekerd is.

Tja...

KEUZES MAKEN...

4 opmerkingen:

Petra zei

Er is niets zo rustgevend als kabbelend water! En dat hebben jullie gewoon helemaal voor jezelf! En maak je al bramen jam? Dat is echt heerlijk. liefs van Petra B.

simon korving zei

leuk hoor zo'n eigen stroompje ... hier volgt de stroom zijn/haar weg naar de oceaan, klein stukje. ben weer retour op mijn blog

Cilia zei

Hoi Petra,
Zo'n stroompje over het terrein is ook erg leuk... trouwens niet altijd rustgevend want het kan soms best behoorlijk wat lawaai maken. We hebben hier op het terrein behoorlijke hoogteverschillen... even hier een rondje lopen is een aardige klus, pufpuf ;-)
We maken wel eens zelf jam, al moet ik bekennen dat het onderhand al weer een paar jaar geleden is... wie weet dit jaar weer wat maken :-)
Lieve groetjes, Cilia

Cilia zei

Hoi Simon,

Fijn dat je weer blogt... ik miste je leuke verhalen op je blog al ;-( Ik ga snel weer een kijkje bij je nemen :-)

Weet je wat leuk is! Ons stroompje belandt uiteindelijk OOK in die zelfde oceaan... hij/zij doet er alleen wat langer over ;-)

Vriendelijke groetjes Simon,
Cilia