De weken vliegen voorbij, zo zit ik nog in week 11 en plots besef ik dat ik alweer in week 12 zit.
Week 11 was over het algemeen genomen een fijne week... saai hè!
Natuurlijk zijn er wel eens wat onenigheden en kleine ergernissen, een keer een hoofdpijntje e.d. Het is haast om te lachen... maar soms bekruipt me het gevoel van : nog maar een weekje of zes/zeven. Ik schaam me er ook diep voor en praat er natuurlijk met niemand over. Toch stemt me die gedachte wel ietwat treurig... gelukkig maar, want anders liepen we hier continu met de hoofd in de wolken ;-)
Wel heb ik een vaag idee hoe dat komt. Namelijk... hier kan ik het leed, groot leed en klein leed, wat er op deze wereld is wat gemakkelijker naast mij neerleggen. Niet dat het me totaal niet raakt, maar ik kan het wat gemakkelijker loslaten als dat ik het in Nederland kan. Daar heb ik de neiging om het wat langer op mijn rug te torsen.
In het verleden had ik dat ook met 'gewone' vakanties. Bij wijze van spreken kon dan de halve wereld vergaan terwijl ik genoot van de vakantie... DAT GEVOEL... Misschien herken je DAT GEVOEL.
DAT GEVOEL heb ik hier ook een beetje...
Zo... even weer lekker tegen jullie aan gezeurd... Maar... ik ben nog niet helemaal klaar. Welnee... de rest volgt zo dadelijk ;-)
Eerst even ons zondagswandelingetje...
Op deze foto, tijdens onze wandeling gemaakt, zie je helemaal op de achtergrond een rots uitsteken. Daar zijn we ook al menigmaal tegen op geklauterd. Vandaar heb je schitterende vergezichten.
Overigens... het was hier weer heerlijk weer vandaag. Gisteren trouwens ook ;-)
Het hout voor ons afdakje is besteld. Volgende week kunnen we het ophalen. Tot die tijd moet ik het met een plastiek afdakje doen. Zei ik daar IK... Jawel, want Henk gaat voor een klein weekje naar Nederland.
Hij heeft het plastiek nog even wat vaster gezet voor mij... hoe lief... Zodat ik er de komende week in mijn uppie, ziels alleen, droog onder kan zitten. Ook al zijn de weersvoorspellingen voor komende week : DROOG... maar je weet maar nooit.
Morgen ergens tussen de middag vertrekt Henk...
Zodoende zitten we hier al een klein beetje in mineurstemming ;-(
2 opmerkingen:
Hoi, dat gevoel ken ik en misschien is het een soort van innerlijke rust. Hier ben ik altijd wat onrustig en een tijdje geen facebook of appen of wat dan ook is heerlijk. Op deze foto van het dakje ziet het er al heel mooi uit en ook kun je goed zien hoe groot het is. We hebben hier wel wat regen over dus als je perse nog wat wil ?
Gr. Michel
Hoi Michel,
Ik denk dat het ook wat te maken heeft met innerlijke rust... al zou je het dan ook moeten kunnen behouden in Nederland.
Denk dat de ene mens van nature ook wat onrustiger is als de ander. Henk is daarin wat meer mijn tegenpool... die heeft er veel minder last van.
Hoe dan ook, ik vind het hier doorgaans erg prettig toeven, weinig impulsen van buitenaf ;-)
Wel een tv en een laptop... maar geen facebook, appen of dergelijks.
Leuk afdakje hè! Als jullie er weer een keer zijn en het regent... kunnen we er onder zitten. Desnoods onder een zeiltje :-)
Henk is net vertrokken, hij werpt vast wel even een blik op jullie huis.
Groetjes,
Cilia
Een reactie posten