Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

vrijdag 19 juli 2013

Verveling...



Soms, heel soms, gebeurt het mij dat ik van mijn bed afstap en gelijk al verneem : Dit is niet mijn dagje. Zo'n dagje dat ik beter achter de geraniums kan blijven zitten.
Zo een dag was het gisteren...
Al bij het opstaan 's morgens had ik zoiets van bleeehhh, terwijl er niets aan de hand was. Ik stampte de trap af, zette op de automatische piloot een kop koffie en maakte me een kommetje kwark klaar. Begaf me in onderbroek en hemd naar buiten, nam plaats in een luie stoel in het ochtendzonnetje, vast ochtendritueel. Nam een slok koffie, bleeehhh... geen suiker erin. Stampte weer naar binnen om een suikerklont op te halen, nam gelijk een puzzelboekje en pen mee. Nestelde me weer in m'n luie stoel, bleeehhh... leesbrilletje vergeten. Pfff... stampte weer naar binnen, bleeehhh... brilletje spoorloos. Na lang zoeken, uiteindelijk gevonden, begaf ik me weer naar mijn luie stoel.
Zo ging de ochtend aan mij voorbij.
Ergernisjes om niets die zich een beetje ophoopten in mijn hoofd, nergens geen zin in, bleeehhh, zo'n verveeld gevoel.
Henk was wat bezig met kleine klusjes. Af en toe stampte ik verveeld naar hem toe, om even commentaar te geven, bleeehhh...
Tegen een uurtje of drie had ik Henk aangestoken, samen... bleeehhh. Gelijk beurde ik al wat op, want samen vervelen is toch net even wat gezelliger als in je uppie ;-)
Uit verveling besloten we om dan maar even een spel te doen, Carcassonne, glas drinken en wat lekkers erbij en jawel hoor, binnen zeer korte tijd zaten we al luidroepend, we zijn allebei nogal fanatiek, aan de buitentafel een spel te spelen. We gingen dusdanig in het spel op dat we beiden haast een doodschrik kregen toen er plotsklaps Bonjour gezegd werd. Een lieve vriendin kwam even langsgewipt, nadat zij een zeer lange wandeling had gemaakt.
Samen aan de thee, gezellig een tijd geklepperd over ditjes en datjes en... hèhè... de verveling was weer stilletjes uit mijn lijf vertrokken, net zo stil alsdat ie ook gekomen was. Gewoon weg, foetsie... alsof ie er nooit geweest was. Zelfs van dien aard, dat ik me het dan bijna niet voor kan stellen dat ik me zat te vervelen. Zo'n verveling in het hoofd, niet omdat er niets te doen is, welnee... genoeg te doen, daar ligt het niet aan.

Gek zit een mens soms toch in elkaar! Zit ik in zo'n pracht omgeving, genoeg leuke... en ook minder leuke dingen te doen, zalig weertje, vlinders in vele soorten fladderen om me heen, heerlijke geuren van de vele bloeiende bloemen... Ga ik daar een beetje als een verveeld klein kind zitten pruilen, gezicht op onweer, bleeehhh... Eigenlijks had ik ook nog even keihard willen janken van zelfmedelijden, met van die enorme uithalen erbij. Niet gedaan trouwens, ik heb me een beetje ingehouden ;-)

Vandaag was er geen vuiltje aan de lucht, nou ja... een beetje onweer, dat wel :) Een shopdagje Vichy, een mooie plaats om even rond te slenteren. Niets gekocht trouwens, alleen gekeken en rondgelopen samen met onze honden, die zich daar flink vermaakten vanwege de vele overheerlijke geurtjes van andere honden. Snuffel, snuffel... Onze Mitsie haar neus komt dan bijna niet van de grond af, haar lange oren slepen continu over de grond. Met Vidor is het altijd een beetje oppassen in drukke winkelstraten, hij vind het allemaal geweldig maar hij heeft vaak de behoefte om overal een klein geurvlaggetje achter te laten, bijv. tegen kledingrekken of van die standaards met kaartjes, bloembakken, benen van mensen die niets vermoedend voor een etalage staan etc. etc. Maar... het is allemaal goed gegaan, we hebben het droog gehouden.

Alvast allemaal een heel fijn weekend, nog even een bloemetje...

Bolbegonia's...
Zo gezellig knusjes met z'n drie-tjes...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

2 opmerkingen:

Ger zei

Hoi Cilia,

Niks nieuws of wereldvreemd zo'n vervelend gevoel achter de geraniums vandaan,ik ken het.....gewoon met het verkeerde been uit bed gestapt,of de hormoontjes zijn ff in de war,tja dat heb je wel eens met vrouwen....mannen kunnen er een boek over schrijven;-)

Maar al met al werd het toch nog een leuke dag en ben jij niet in onderbroek en hemd in die luie stoel blijven zitten blééétuh en zijn de zakdoeken droog gebleven,en ook al waren ze nat geworden....niet eens zó verkeerd...het lucht op en de lucht klaart op,na het toegeven aan die emotionele incontinentie....;-)

Op dit moment is het hier ook niet om over naar huis te schrijven,manlief zit,ligt hangt,staat of wat daar tussen in zit, door beknelde zenuw in rug,en ik stap net van m'n fietske met voorhoofd waar de straaltjes vanaf lopen, onder de arm een zak met opiaten.
In de hoop dat die tot maandag een toestand teweeg brengen waarin hij zich schijnbaar gelukkig voelt,
en hij bij neuroloog terecht kan.
Ben ik vanzelf gelukkig....ook zonder pilleke.

Zo spring je over de berg....en dan opeens lig je in de lappenmand....

Fijn weekeind en geniet van je mooie rode geraniums en begonia's....maar blijf er niet achter zitten,daarvoor is het leven te mooi en te kort.

Liefs,Ger




Cilia zei

Hoi Ger,

EMOTIONELE INCONTINENTIE, wat een pracht uitdrukking ;-) Die houden we erin...
'Sorry jongens, laat mij maar even, ik heb even last van emotionele incontinentie', hahaha...

Tja Ger, hier was het een vervelend gevoel om niets, gewoon totaal zonder reden... daar bij jullie is er helaas momenteel een reden voor om je even niet prettig te voelen. Schijnt zeer pijnlijk te kunnen zijn, een beknelde zenuw. Ik hoop dat Harry de komende dagen baat heeft bij de opiaten die jij voor hem opgehaald hebt en hij maandag bij de neuroloog terecht kan.

Ja Ger, soms kan de wereld er in één luttele seconde plotsklaps anders uitzien, vandaar dat het ook verstandig is om zoveel als mogelijk, uit het leven te halen. Maar ja, wij zijn mensen en mensen zijn niet ALTIJD even verstandig ;-)

Ik wens jou en Harry hoe dan ook een heel goed weekend, beterschap en heel veel liefs.

Lieve groetjes,
Cilia