Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

woensdag 31 juli 2013

Donkere wolken...



Vandaag een zeer droevig bericht van het 'thuisfront'.  Zo'n bericht dat je in eerste instantie denkt : ik wil terug... Dat gaan we niet doen, tenzij het echt noodzakelijk is. Maar feit is, dat ik op zo'n moment wel even minstens tien keer flink slikken moet.

Dit is het derde jaar dat we voor langere tijd hier in Frankrijk zitten. Het eerste jaar iets korter om te bekijken hoe het ons zou bevallen. Daarna hebben wij besloten om onze best te doen om jaarlijks minstens vier maanden in Frankrijk te verpozen. Als het ware, te wonen.
Zo voelt het ook, alsof we hier die maanden wonen. Die maanden is Le Pre Bonnet ons thuis. Een mooi thuis, midden in de natuur, dagelijks een beetje een vakantiegevoel... dat wel. Maar het is geen vakantie, tenminste niet datgene wat wij onder vakantie verstaan. Onder vakantie verstaan wij o.a. dagelijks erop uit, mooie dingen bekijken, niet teveel op de centjes letten, lange toertochten maken... gewoon zoveel mogelijk doen en bekijken in 2, 3 of 4 weekjes tijd, zodat je er weer even tegen kunt... tegen de dagelijkse sleur, rijkhalzend uitkijkend naar de volgende vakantie ;-)

Dat alles is hier niet van toepassing. We leven hier eigenlijks gewoon een saai niet noemenswaardig leventje... vandaar deze blog, hahaha... Toch grappig dat je over niets bijzonders jaren kunt bloggen. Ach... rest de vraag : wat is er dan wel bijzonder! Alles is in zekere zin bijzonder, toch!!! Het leven op zich is al bijzonder, neem bijvoorbeeld een mierenkolonie... hoe mooi dat kan zijn om er naar te kijken, mits je er oog voor hebt... heel bijzonder :)

Nog even terug komend op de maanden dat wij ervoor gekozen hebben om hier te leven, dat houdt niet in dat de dingen dan in Nederland stoppen. Nee, daar gaat het leven ook gewoon door. De leuke dingen, maar ook de minder leuke dingen. Zo ook ziektes binnen de familie en of vriendenkring. Vorige zomer, dat wij hier zaten, zijn er twee van onze zussen/schoonzussen met spoed opgenomen in het ziekenhuis en een andere zus/schoonzus van ons had een heel akelig bericht te horen gekregen, ook mijn vader zat met wat kwalen... allemaal van die dingen waar je aan de ene kant het liefst bij zou willen zijn, maar tegelijkertijd beseft dat je dan wellicht nooit voor langere tijd meer weg kunt gaan. Want ja... wij zijn helaas op zo'n leeftijd dat er binnen de naaste familiekring en vriendenkring, toch wel regelmatig zich eens wat voor doet.


Zelf beschouw ik dat als de donkere wolken in de maanden dat we hier zitten. Gelukkig drijven donkere wolken weer over, soms blijven ze een tijdje hangen om uiteindelijk toch weer te verdwijnen.

P.s. twee foto's uit de oude doos...

2 opmerkingen:

Ger zei

Tja...Cilia...zou willen dat ik samen met jou die donkere wolken weg kon blazen,heel ver weg en ze onderweg als vanzelf oplosten, maar helaas zó werkt het niet in het leventje...

Hoe dichterbij de ellende zich voordoet onder je geliefde hoe moeilijker het is.Wanneer maak je de goede keuze,wanneer ga je terug naar Nederland,en wanneer je daar dan bent zijn de problemen vast niet opgelost.
Er zijn gelukkig op de dag van vandaag nog veel meer mogelijkheden om contacten te houden met het 'thuisfront',en als de ander je goed en door en door kent weet die vast wel dat jij/jullie aan hen denken en met hen mee leven in donkere tijden.

Sterkte wil ik jullie wensen en ik leg die arm om je heen....je weet wel van die armen die we gekregen hebben om elkaar te verwarmen...

Liefs,
Ger

Cilia zei

Hoi Lieve Ger,

Heel erg bedankt voor je aller aardigste reactie.

Sowieso stemt het altijd erg treurig als je weet dat iemand die je erg na staat plots in een hele onzekere situatie verkeerd. Afstand maakt het soms nog wat lastiger.
Ik denk dat zoiets voor mensen die ge-emigreerd zijn, vaak ook erg vervelend is.

Reden dat ik het op mijn blog vermeld is, dat ik een zo compleet mogelijk beeld wil scheppen. Dat helaas dit soort dingen ook gebeuren.

Een hele lieve groet vanuit een zeer warm Frankrijk,
Cilia