Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 12 juli 2012

Een GEWEI, gelukt...



 Aha... niet zo maar een gewei...


 Nee! Eéntje met kransjes...


Vanaf nu, een dagelijks rondje door de tuin... Ooh... een hert in de tuin!!!


Super toch? Een heus echt gewei... alla, er zat nog wat aan vast, gratuit...


Een tijdje terug las ik een stukje op de blog van Annette, dat ze een gewei gevonden hadden. Stikjaloers zat ik dat te lezen, eigenlijks wou ik de bladzijde ongelezen dichtslaan, net doen of ik niks gezien en gelezen had. Maar goed, toch maar mij eraan gewaagd, zelfs nog even een reactie gegeven (pijnlijk). Ik... die al jaren met m'n neus over de grond, de bossen afspeur na een gewei en in al die jaren in z'n totaliteit één klein spitsertje gevonden heb, kreeg als antwoord van Annette dat zij helemaal niet gezocht hadden... nee, het kwam GEWOON op hun pad.
Liep ik vorige week nog te denken, tijdens een wandeling : Stel dat ik later op m'n doodsbedje lig en moet concluderen dat er geen gewei op mijn pad lag... hoe sneu zou dat wel niet zijn. Een leven lang zoeken en uiteindelijk tot de conclusie komen dat je het niet gevonden hebt.
Zodoende kijk ik sinds die dag gewoon vrolijk om mij heen, zonder steeds met mijn neus over de grond te speuren.
Wonder oo... wonder, zie ik plotseling tijdens een wandeling, op ooghoogte iets in een boom hangen, dat iets bleek bij nadere aanschouwing bovenstaande gewei met 'aanhang' te zijn. Hij hing gewoon op een tak in een boom, waarschijnlijk ooit door iemand daar neergehangen.
Oké, op de foto's lijkt het allemaal wat groter als dat hij in het echt is, eerlijk gezegd is het maar een kleintje... MAAR, het is een heus gewei (tje). Super blij mee.

3 opmerkingen:

Unknown zei

Hahaha, zo zie je maar, zoekt en gij vind niets, zoekt niet en ge komt van alles tegen!

Cilia zei

Haha... ken je het verhaal van die moederpoes met kitten?
Op een zekere dag zat het kleine kitten als een dolle achter haar staartje aan te vangen.
Moeders vroeg: waar ben je mee bezig?
Waarop het kitten antwoorde : ze hebben mij verteld dat het geluk in het puntje van mijn staart zit.
Hierop antwoord moeder : vroeger toen ik zo jong was als dat jij nu bent, heb ik jaren lang achter mijn staart aangerend. Totdat ik helemaal kapot was en het er bij liet. Rustig kon ik liggen in het zonnetje, genieten van al het moois wat ik al die jaren gemist had en plots besefte ik, dat het geluk mij achtervolgde. Dus lief kitten stop er maar gauw mee en ga proberen te genieten, dan komt het geluk vanzelf.
Ach ja... zomaar even.

Cilia zei

Ahum, lees ik daar GEKKE? En dan ga je ook nog eens zeggen dat het misschien wel eens van een gems zou kunnen zijn? Effe googlen, gems is het NIET (denk ik). N.a.w. is het van een reebok en ze noemen het een zesender.
Afgelopen week was hier een kind van 6 jaar, hij wilde het gewei hebben. Mocht uiteraard niet van mij, toen zei hij : mag ik dan één tandje. NEE dus, hahaha... niks niet eng.
Gek hè! aan een tak, op ooghoogte, in een boom. Nou hebben wij vlakbij ons huis (1km), hier midden in het bos wel een Mariabeeld staan... waar ik met zeer grote regelmaat, traantjes wegpinkend, wensjes doe ;-)
Ooh... het is al laat,
Groetjes