Aan het begin van de middag kwam onze nieuwe grasmachine aangelopen... de tweede volgde alras.
Dat was even flink smullen geblazen... vonden zij, maar wij waren niet zo blij...
Dus... huppakee weer terug naar hun weiland. Even later stonden zij er alweer, het gras was blijkbaar lekkerder daar bij ons.
Even flink mopperen en beide dames weer terug naar hun weiland gebracht. Terwijl Henk nog bezig was met het hek dicht maken, rende Sophie met ukkepuk op haar hielen naar een opening in de omheining en ... floeps... linea recta weer naar onze tuin.
PROBLEEM... het gat in de omheining moet dicht gemaakt worden, maar ja... komt gelijk de vraag : waar laten we de paarden in tussentijd !!!
Uiteindelijk hebben we ze naar een lekker groot groen weiland, waar momenteel geen koeien staan, verderop gebracht. Draadje voor de opening gespannen en maar hopen dat ze daar even blijven...
Sophie rende direct het grote groene weiland op...
Ukkepuk twijfelde nog...
Maar, uiteindelijk is ze achter Sophie aangerend. Wij hebben gelijk de boer op de hoogte gebracht. Deze deed er vrij gemakkelijk over. Vond het blijkbaar vandaag nog niet nodig om zelf polshoogte te nemen, ze hebben wat te eten ... dus is er geen probleem. Dat ze zo weer uit het weiland kunnen ontsnappen, daar maakt hij zich niet zo druk over.
Tja... begrijpen doe ik zoiets niet. Dat je ergens een paard met veulen staan hebt en er soms weken totaal niet naar omkijkt.
Maar goed, ze hebben momenteel een heerlijk groen weiland niet ver bij ons vandaan, dus huppelen we nu zo af en toe daarheen met de wortels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten