Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 30 januari 2014

Gesloten luiken...




De luiken zijn weer gesloten, altijd een beetje een sneu gevoel. Of wij er nou zelf zijn of anderen, geeft een prettiger gevoel... alsdat het huis leeg en afgesloten is. Langzaam aan wordt het er koud binnen, geen lekkere geuren van het kokkerellen, geen gepraat, muziek en gelach. Nee... leeg en verlaten staat ons huis daar momenteel te staan... stevig afgesloten ;-(

Zodoende is de tijd voor ons aangebroken om nieuwe plannetjes te maken voor het komende jaar... wanneer en voor hoe lang we dit jaar die kant graag op zouden willen gaan.
In het verleden gingen we nog wel eens voor een lang weekend die kant op, op zich wel leuk, maar... dit zijn we niet meer van plan, behalve voor 'noodgevallen'. 
Dus... weekjes plannen en maanden.

Komende zomer willen we weer graag voor een maand of 4 die kant op, met halverwege een tussenstop... één- of twee weken Nederland. Dit is ons vorig jaar zeer goed bevallen.
Het thuiswerken is ons de afgelopen jaren ook erg goed bevallen. Als Henk niet genoeg thuiswerk heeft en te weinig snipperdagen kunnen we dit op het eind van het jaar verrekenen. Dit is gelukkig tot nu toe nog niet voorgekomen.
We zijn er nog niet uit of we mei/juni/juli/augustus  gaan, of juni/juli/augustus/september ... moeilijk moeilijk, misschien toch 5 maanden die kant op ;-) April en Oktober zijn trouwens OOK van die mooie maanden. In april proef je de zomer al een beetje aankomen en in oktober heb je soms een heerlijke nazomer.
Ach wat... in maart voor een week of twee weken die kant op, daarna in april/mei weer één- of twee weken en dan... voor langere tijd.

Als ik zo achter m'n lappie zit en dit opschrijf krijg ik alweer helemaal de kriebels, Vraag me haast af... waarom daar niet heen om te wonen! NOU... om toch niet ;-)
Nee hoor, ik vind het nog altijd prettig om dan hier en dan daar te zitten. Al moet ik zeggen dat ik er meestal meer moeite mee heb om terug naar Nederland te gaan, als andersom. Dat heeft, denk ik, te maken met... dat we daar dan die heerlijke stilte en de prachtige natuur rondom, achter ons laten. Als we weer in Nederland zitten genieten we ook wel weer van de levendigheid, met de wetenschap dat we ten alle tijde weer terug kunnen naar de stilte...

Eerst nog even hier de maand februari doorworstelen... grapje... ik zag dat de sneeuwklokjes alweer tevoorschijn komen, evenals sommige andere vroegbloeiers, altijd weer leuk om mee te maken. De dagen lengen weer een beetje, de zon wordt al weer ietsje warmer en wie weet vallen er nog dikke pakken sneeuw, beetje vriezen zodat we de schaatsen kunnen onderbinden. Niet dat we dat gaan doen, we kunnen geen van beiden schaatsen, maar... het zou wel mogelijk zijn... zwierend en zwaaiend over het ijs, achter een stoeltje aan ;-)

Voor nu... een fijne laatste dag van de maand januari en alvast een goed begin van februari... wegdromend over de zomer die geweest is en de zomer die in het verschiet ligt...


Kun je nu toch alleen maar van dromen... met dit koude weer.


6 opmerkingen:

Ger zei

Hoi Cilia,

Wat me nou het heerlijkste lijkt van al dat dagdromen en mijmeren.........dat je de wetenschap hebt dat het niet bij dromen blijft,voor je het weet is het weer werkelijkheid geworden en zitten jullie heerlijk aan het huis in Frankrijk in de zon te genieten.Wat een genot dat Henk vanuit jullie geliefde plekje met thuiswerk alles in Nederland kan regelen en het daar ook gewoon doorgaat.We lezen het wel tzt op welke maanden de keuze gevallen is.

Voor nu lekker slapen en dromen!!
Liefs,Ger

Cilia zei

Hoi Ger,

Het grappige van de blog is: als ik een verhaaltje schrijf over ons huis in Frankrijk en foto's zoek... ik even weg kan dromen. Maar verder neemt het 'gewone' dagelijkse leven mij in beslag. Komt bij dat zo gauw we Le Pre Bonnet verlaten, het voelt als een leuke herinnering... je kunt het niet vasthouden.
Ja, met dat thuiswerken is SUPER. Als dat niet kon, denk ik dat wij gingen overwegen om dan maar voorgoed die kant op te gaan. Gelukkig hoeven wij geen keuze te maken en kunnen we genieten van beide landen.

Heel fijn weekend.
Liefs, Cilia

Hent zei

Hoi Cilia,
Heel vaak wil ik niet aan Frankrijk denken omdat ik dan heimwee krijg. Begin november was ik er en het gaat nog wel een paar maanden duren voor ik weer kan.
Hent

Cilia zei

Hoi Hent,
Kan me goed voorstellen dat je heimwee hebt, tjemig... en dan nog een paar maanden wachten voordat je weer die kant op kunt. Zit hier even een meelevend traantje voor je weg te pinken ;-(
Wij hebben de enorme mazzel dat we deels het werk mee naar Frankrijk kunnen nemen, zodoende wat vaker en langer die kant op kunnen.
Ach joh, jouw'n tijd komt ook weer, wie weet wat de toekomst voor jou in petto heeft... op je plofje (met zijspan voor de hond?) een kop koffie bij ons halen komende zomer ;-)

Fijne zondag vanuit een grauw, grijs en regenachtig Grunn,
Cilia

P.s. Wel jammer dat je momenteel zo weinig blogt.

Hent zei

Ha Cilia,
Als ik er weer eens zit en jij/jullie zijn er ook zal ik het gevaarte eens bij mooi weer die kant op sturen. Lijkt me gezellig.
Hent

Cilia zei

Hoi Hent,
Komende zomer zitten we er n.a.w. de gehele zomer. Lijkt ons leuk om je dan in levende lijve te ontmoeten. Je bent van harte welkom.
Je kunt me dan zo even een mailtje sturen, mail ik je ons telefoonnummer. Je mag uiteraard ook zo langs komen ;-)

Groetjes,
Cilia

ciliakoch@gmail.com