Gassiedarrie... een vlo? Straks meer... eerst even de klusjes.
Dagenlang hebben we bijna niets anders gedaan als puffen, van de ene stoel naar de andere hobsen, spelletjes spelen (carcassonne e.d. ), beetje door de bergbeekjes wandelen... dikke waterpret, zitten... om vervolgens met regelmaat samen een lauwe douche te nemen, weer zitten, bbq-en, puffen. Superblij dat we hier gelukkig veel koele plekken in de tuin hebben... wat heet 'koel'... maar toch redelijk vol te houden, als je je maar niet al teveel bewoog en of ergerde... Ook in huis was het redelijk te doen, vanwege de dikke muren en de ligging.
Maar goed, langzaamaan hebben we de draad weer een beetje opgepakt. Henk is overdag weer aan het thuiswerken. Verder zijn we met wat kleine klusjes begonnen.
Beetje meer kleur op de mezzanine aangebracht, het 'podiumwandje' geverfd. Als het wat koeler is gaan we naar Roanne... om 'gezellig' in de bouwmarkt te shoppen, om o.a. wat beits en hout te kopen, zodat we het podium wat verder af kunnen maken. Als we tijd over hebben, gaan we nog een trap en een stelling voor het podium maken. Zo niet... dan komt het een andere keer wel. Jaja... we worden al wat laconieker.
Ook zijn we bezig met het muurtje van de badkamer af te timmeren om het vervolgens in een leuke kleur te verven. Henk maakt er gelijk een lichtknop... voor een lamp op de bovenste mezzanine en tevens een stopcontact. De draden kunnen mooi achter het houten wandje geplaatst woren.
Deze zomer hopen we de mezzanine ietwat aantrekkelijker te maken, zodat we op koudere dagen (in de winter bijv.) daar ook prettig verpozen kunnen. Aangezien dat een mooie lichte plek is, met tevens een mooi uitzicht over de bergen. Helaas zien we in, dat lang niet alle plannetjes deze zomer gerealiseerd kunnen worden. Maar ach... dan hebben we volgend jaar ook nog wat te doen... toch! Als het echt koud wordt, zal het nog niet warm genoeg op de mezzanine worden, maar zolang het boven de nul graden blijft, denk ik dat het er al best te doen is.
Ja... nu gaat ie komen. De VLO... BAH...
De Vlo... een beestje wat er onder de loep absoluut niet uitziet, met het blote oog een klein zwart puntje. Hij of zij, voor het gemak noem ik het HIJ, vindt het geweldig om zich te manifesteren op onze alleraardigste lieve knuffelige huisdieren, mits deze niet voorzien zijn van een giflaagje. Zo af en toe vindt hij het ook niet erg om op de verzorgers van die lieve knuffelige huisdieren plaats te nemen en zich te voorzien van een likje bloed. Heel niet erg zou je kunnen denken, ware het niet dat je er als verzorger een misselijke jeukbult van kunt krijgen. Een bultje die dagenlang opspeelt, vaak zelfs DRIE bultjes vlak bijelkaar. Ook vermenigvuldigd de VLO zich in een razendsnel tempo... heb je er één, voordat je er erg in hebt zitten er honderd (300 honderd bultjes ;-)).
Om dit alles te voorkomen, nemen wij altijd voorzorgsmaatregelen.
GIF...
Hierboven ligt voor ongeveer 100 euro druppeltjes gif. Absurde duur, voor een paar druppels gif, maar goed... alles beter dan een huis vol vlooien en teken.
Deze zomer vlogen ons de weken voorbij en voordat we er erg in hadden... Aah... help. Stap ik op m'n bed, met m'n nog redelijk ruikend flanellen dekbedovertrek, doe na het lezen van een 'goed' boek m'n brilletje af en m'n hoofdlampje uit. Geef Henk nog even een por, zodat hij op zijn zijkant gaat liggen (geeft anders zo'n lawaai... snurk, snurk), friemel nog wat aan m'n redelijk ruikend dekbedovertrek, voel plots wat gekriebel op m'n rug. Ai... lamp aan, even voelen, hebbes... BAH... een vlo. Gassiedarrie, wat vies. De vlo heeft het niet overleeft, maar de gehele nacht had ik het gevoel dat ik wat voelde.
Vandaag, gelukkig ietwat minder warm, de gehele slaapkamer flink onder handen genomen en uiteraard een fris dekbedovertrekje. En... alle beesten gelijk weer voorzien van de hoognodige druppeltjes GIF.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten