Trompetgeschal...

 Aubrey Beardsley (1872-1898)... een Engels illustrator.

Om te beginnen... uiteraard ben ik een hele DAME, zoals de meesten van jullie, die deze blog volgen, ondertussen wel weten. Netjes en bovenal... aangepast ;-)

Vanmorgen tijdens het uitlaten van de honden ontstond er een klein borreltje in mijn buik, een beetje valse lucht zeg maar...

Mij wanende in niemandsland, als welopgevoede dame, liet ik het borreltje voorzichtig ontsnappen, dit ging gepaard met een bescheiden geluidje. ZEER BESCHEIDEN uiteraard.

Vidor, die op zo'n metertje afstand met zijn dikke neus in de grond stond te snuffelen, keek verschrikt op. Met grote bruine kijkers, het hoofd ietwat scheef, keek hij mij verbaasd aan. Waarbij ik prompt in een luidkeelse schaterlach belandde.

Terwijl ik een traantje van plezier wegpinkte zag ik plots uit mijn andere ooghoek een zuur uitkijkend oud stel vlakbij lopen.

Zonder iets te zeggen liepen zij ons met afgewende blik voorbij, terwijl ik het tweede traantje wegpinkte ;-)

Even wennen hier..., in Frankrijk kwam ik NOOIT iemand tegen tijdens de wandelingen...

HEEL FIJN WEEKEND...