Dat waren alweer de twee weekjes Le Pre Bonnet. Weer twee leuke weken waar ik met plezier aan terug denk.
Twee weken met wisselvallig weer, maar desondanks veel buiten verpoost.
Twee weken in alle stilte, maar desondanks veel gezelligheid.
Twee weken veel werken, maar desondanks veel luieren.
Twee weken van alles niets, maar desondanks van alles veel.
Tjsa... gewoon weer twee fijne weken. Niets bijzonders, geen spectaculaire dingen, geen grote verbouwingen... zelfs geen kleine ;-)
Goed bekeken op enkele dingen na... zelfs twee saaie weken... maar niet heus :-)
Zie bijgevoegd filmpje...
Het grootste gedeelte van de twee weken hoorden wij bijna geen andere geluiden dan het geluid op het filmpje... het geruis komt van mijn camera, dus dat hoorden wij niet ;-)
Het filmpje is vanuit de deur genomen, daar waar ik bijna dagelijks 's morgens, op een stoel vlak voor de deur, mijn eerste kop koffie nuttigde... onder het genot van het vele gekwetter van de vogels.
Hier in Nederland hebben we gelukkig ook een eigen bosje waar vele vogels in verpozen, die er dagelijks lustig op los kwetteren... maar... helaas wel met wat meer bijgeluiden zoals bijvoorbeeld het verkeer, grasmaaiers, bouwvakkers, radio's e.d.
De laatste dag voor vertrek kwam een vriend van ons even langs, hij plofte buiten op een stoel neer en zei dat het zo heerlijke stil bij ons was. Hij woont zelf in een gehucht met enkele woningen, waarvan er één permanent bewoont is en één een tweede huis van fransen.
De 'permanente' wordt bewoont door mensen op een al ver gevorderde leeftijd, deze mensen houden van een gemillimeterd gazonnetje. Met zeer grote regelmaat staat daar de grasmaaier te brullen... want tsja... het gaat allemaal niet meer zo snel.
De 'tweede huis' pakt het wat rigoureuzer aan, daar komt de zware bosmaaier bij te pas zogauw de bewoners arriveren. Vaak op een zaterdag ;-)
Nou moet ik bekennen dat wij soms ook wel lawaaierig zijn, Henk is vaak in de weer met de bosmaaier, de aggregaat staat soms te brullen, zwaar elektrisch gereedschap en niet te vergeten... onze honden die het soms nodig achtten om luidkeels te blaffen.
Maar... eigen lawaai is over het algemeen minder storend als dat van anderen ;-)
Tsja... we zijn weer thuis.
Het filmpje is vanuit de deur genomen, daar waar ik bijna dagelijks 's morgens, op een stoel vlak voor de deur, mijn eerste kop koffie nuttigde... onder het genot van het vele gekwetter van de vogels.
Hier in Nederland hebben we gelukkig ook een eigen bosje waar vele vogels in verpozen, die er dagelijks lustig op los kwetteren... maar... helaas wel met wat meer bijgeluiden zoals bijvoorbeeld het verkeer, grasmaaiers, bouwvakkers, radio's e.d.
De laatste dag voor vertrek kwam een vriend van ons even langs, hij plofte buiten op een stoel neer en zei dat het zo heerlijke stil bij ons was. Hij woont zelf in een gehucht met enkele woningen, waarvan er één permanent bewoont is en één een tweede huis van fransen.
De 'permanente' wordt bewoont door mensen op een al ver gevorderde leeftijd, deze mensen houden van een gemillimeterd gazonnetje. Met zeer grote regelmaat staat daar de grasmaaier te brullen... want tsja... het gaat allemaal niet meer zo snel.
De 'tweede huis' pakt het wat rigoureuzer aan, daar komt de zware bosmaaier bij te pas zogauw de bewoners arriveren. Vaak op een zaterdag ;-)
Nou moet ik bekennen dat wij soms ook wel lawaaierig zijn, Henk is vaak in de weer met de bosmaaier, de aggregaat staat soms te brullen, zwaar elektrisch gereedschap en niet te vergeten... onze honden die het soms nodig achtten om luidkeels te blaffen.
Maar... eigen lawaai is over het algemeen minder storend als dat van anderen ;-)
Tsja... we zijn weer thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten