Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zaterdag 8 september 2012

Psst... daar ben ik nog even...


Tja, ik zie jullie al denken : Daar heb je haar alweer...

Dat komt... jullie zitten natuurlijk gezellig kneuterig fijntjes, zo op zo'n vrijdagavond,  tesamen te keuvelen of saampjes naar de tv te kijken of gezellig met vrienden iets te ondernemen... MAAR IK... ik zit hier nog ziels alleen :0(

Geen zin in BVN (enigste Nederlandstalige tv programma), huis is ook al zo goed als opgeruimd, heb al gegeten, de puzzelboekjes komen me zo onderhand ook de neusgaten uit, lezen heb ik geen zin in, de beesten liggen allemaal te knorren, heb me al gedoucht.

Zodoende dacht ik bij mijn eigen : Kom... laat ik eens gaan bloggen.

Hoezo... verslavend? Echt niet. Welnee, ik heb gewoon nog wat foto's van vandaag... hahaha.


Op zo'n dag als vandaag, een dag dat ik werkelijk totaal geen mens gezien of gesproken heb, nou ja... op een enkel telefoontje na dan, heb ik overal vermaak dingen staan, op velerlei verschillende plekken. Bij deze stoel heb ik een puzzelboekje liggen... hier drink ik ook vaak even een kop thee...


Op een andere plek ben ik druk in de weer met houtjes zagen, schuren en verven. De houtjes zijn bestemd voor het plafond in de schuur, die langzamerhand steeds wat verder afkomt... maar nog lang niet klaar is. Een heidens karwei, maar wordt wel erg mooi en tegelijkertijd hebben wij straks ons dak relatief goedkoop geïsoleerd. Zwart... helemaal zwart wordt het tussen de balken. Destijds, toen we het huis voor het eerst zagen, was ik weg van het zwarte 'plafond', bij nadere aanschouwing bleek het dakzeil te zijn... wat nogal wroetig was. Maar... het zwarte effect houden we erin.


Weer elders ben ik druk in de weer met het schilderen. Geen Rembrandjes ofzo, welnee... gewoon wat geklieder met verf en penselen. Soms heb ik dat zo maar even, dat ik denk : Kom laat ik eens een wit doek vullen...


Tussen alle bedrijvigheid door, laat ik gewoon de boel de boel en ga aan de wandel...


Geniet van de mooie bomen en van de late zon, die in deze tijd prachtige lichteffecten geeft.


Ontdek plots een bordje... ze gaan bomen kappen...


Het koeienbos wordt binnenkort gekapt. Het stukje bos (naaldbos) is ook niets meer, regelmatig vallen er vanzelf bomen om... maar desondanks stemt het me wel wat treurig. Afgelopen zomer ging ik er vrijwel dagelijks even met de honden door, een klein wandelingetje...

Dit even om jullie een beetje een idee te geven hoe ik me hier in m'n uppie vermaak. Ach als je dat zo ziet, dan valt het allemaal reuze mee. Ook nog aan het schrobben en boenen geweest, maar feit is wel... Dat het op den duur wel ERG stil is en dat ik blij ben dat er morgen weer wat leven in de brouwerij komt.
Het is zeker weten, voor mij althans, een hele ervaring en zolang ik me lekker in m'n velletje voel vindt ik het ook best wel prettig... maar als ik wat uit m'n hum ben, of me niet erg lekker voel... DAN... nou dan... tja dan... is het toch wel HEEL ALLEEN.

Fijn weekend allemaal en tot ?????

5 opmerkingen:

Walter zei

Ja ja, alleen kan heerlijk zijn...als het een keus is! Klinkt toch allemaal prima hoor wat je hier beschrijft. Ik zat ook alleen, heerlijk, ondanks al de Nederlandse tv zenders! :-)))
Tot blogs zal ik dan maar zeggen, au revoir enzo...

Unknown zei

Vanaf morgen ga ik er ook aan geloven... dan vertrekt manlief naar Ollande.... nou ja, helemaal alleen ben ik natuurlijk niet, met 3 loters, maar toch....

Unknown zei

tsss koters moeten dat natuurlijk zijn he...??

Cilia zei

Haha... lieve Walter,
Op zich gaat het ook vaak prima, wat niet wegneemt dat het soms enorme stil kan zijn en dat je wel eens tegen jezelf aanloopt... ondanks dat het mijn eigen keuze is om hier zonder auto en in m'n uppie te verpozen. Een goede ervaring, maar niet ALTIJD even leuk.
Ik heb wel wat jaren op mezelf gewoond, maar dat is toch compleet anders... woonde ik wel in een plaats met mensen om me heen, alles bij de hand, eigen vervoer etc.
Hier zit ik in een land waarvan ik de taal niet machtig ben, geen direkte buren en/of vrienden die vlakbij wonen (oké, wel wat kennissen... dat is toch even wat anders), geen eigen vervoermiddel en midden in de natuur (wat erg mooi is, maar tevens erg stil kan zijn).

Cilia zei

Ha Elly,
Dus morgen... nou zeg, ik leef met je mee.
Ik ben benieuwd hoe het jou afgaat, hoop het te lezen op je blog.
Zelf heb ik natuurlijk ook mijn beide honden en drie katten om me heen... maar dat is toch net eventjes wat anders als dat je vriend/man er is.
Ooh... en wat spannend allemaal hè! Ik vind het ontzettend fijn voor jou, dat je een plekje gevonden hebt in Frankrijk en hoop dat het een prachtige mooie ervaring gaat worden.
Ach... en even een traantje bij vertrek wegpinken is zo erg niet joh ;-), Doorgaans is het bij mij na een kop koffie en een sigaret alweer redelijk prettig vol te houden en iedere keer als Henk terug komt is het weer een feestje :-)

Liefs en veel goeds gewenst,
Cilia