Lekker,lekker..

Als er zo heerlijk voor je gekokkereld wordt, dan ga je toch echt niet zeggen: IK HOEF NIETS.

Henk keurt het eten, de geuren verspreidden zich met wolkjes richting mijn neus. Circa 5 seconden na het nemen van deze foto had ik mij al een overvol bord opgeschept, de tweede ronde volgde met rasse schreden. Hmm.. dat smaakte voortreffelijk. Nog vele vorkjes nageprikt, tja...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Na jaren klussen, nou ja circa 3 jaar, in Le Pre Bonnet zou je toch denken dat de kilo's eraf vliegen, maar niks van dit alles, in plaats van eraf te vliegen komen ze erbij. Meestal sta ik één keer per jaar even op de weegschaal, net voor de Kerstdagen, om te controleren of het er nog mee door kan en in het voorjaar komt mijn oude korte broek, circa 25 jaar jong, van stal om te kijken of ie nog past. De weegschaal had ik de afgelopen winter gelaten voor wat ie was, een vooruitziende blik, maar mijn 'oude' korte broek heb ik voorzichtigjes toch maar even weer tevoorschijn getoverd. Verhip... zelfs met veel gewurg kreeg ik de knoop niet dicht, weegschaal erbij, tjemig... 7 kilo's zwaarder in dik 3 jaar. Nou begrijp ik best dat jullie denken : Wat heeft dat nou met Frankrijk uit te staan. GEWOON ALLES. De reis erheen en terug is een ware aanslag voor mijn 'lijntje', de hele reis zit ik me genoegelijk vol te proppen. Dan de verblijven daar in Frankrijk, al die lekkere kaasjes, volle boter, volle kwark, volle melk, stokbroden, veel vlees, gebak bij de koffie, 3 4 5 gangen menu's waarbij je het knoopje van je broek na afloop even open moet zetten om nog enigszins lucht te kunnen happen. Tja, tegen dat alles kan ik helaas daar in Frankrijk geen NEE zeggen, als ik alleen al even naar een verfkwast kijk vindt ik al haast dat ik weer wat lekkers VERDIEND heb. Zodoende besloot ik drie weken geleden dat de overtollige 7 kilo's er maar eens af moesten (na lang wikken en wegen), want anders kan ik m'n 'oude' korte broek deze zomer niet aan. Het is net alsof de mensen om mij heen het erom doen, maar gelijk komen ze aan met lekkernijen waar ik absoluut geen NEE tegen zeggen kan, zo ook in Le Pre Bonnet afgelopen weekend. Jeroen en zijn vrienden vonden het nodig om ons een heerlijk maaltje voor te zetten, ja dan ga je toch niet zeggen: IK NIET, want IK BEN OP DIEET. Al met al in plaats van afvallen zat er in een lang weekend weer een paar honderd gram bij op. Ooh Jee, hoe zal dat komende zomer gaan als we er voor langere tijd verpozen. Vraag me wel eens af hoe dat Nederlanders vergaat die zich permanent in het land van de vele lekkernijen gevestigd hebben... Misschien wat grote joggingbroeken aanschaffen, die heerlijk mee rekken. Voor degene die deze zomer ook verpoost in de Montagne Bourbonnaise zalk zo zeggen: Als je een buik ziet lopen met daaraan vast iets wat weg heeft van een mens... DAN BEN IK DAT...