ALS OGEN KONDEN DODEN...

Als ogen konden doden, vrees ik dat ik deze blog niet meer had kunnen schrijven. Echter, niet ik alleen was dan niet meer op deze aarde... welnee... ook Henk had dan niet meer van de geneugten van het leven kunnen genieten.
Als je net als wij, twee eigenwijze mensen bent en wel eens zin hebt in een beetje REURING (mooi woord hè!), dan raad ik jullie aan om eens samen Tomettes te gaan leggen.

Henk en ik kunnen als de besten samenwerken, de rest laat ik me hier niet over uit ;-). Zoals al eerder op de blog vermeldt, ik het ontwerp/voorwerk- Henk de uitwerking- ik de afwerking... vaak gaat het op die manier, uiteraard niet altijd... maar toch.

Zo ook afgelopen dinsdag. Het ontwerp was al gereed, ik had een plan hoe we de tomettes zouden gaan leggen. Henk had gezorgd dat alle benodigde materialen aanwezig waren. Ik de tomettes schrobben en boenen tot ze legklaar waren. Henk ze leggen op de manier die ik bedacht had. Op het eind ik ze voegen. Zo zou het moeten gaan en zo gaat het uiteindelijk ook. MAAR waar te beginnen??? Bij de deuren? Bij de badkamer? Aan de linkerkant? Aan de rechterkant? In het midden? Nog voordat de eerste tomette goed en wel lag, was er al een hevig conflict... dodelijke blikken over en weer, onvriendelijke woorden, die ik hier niet wil herhalen. FEEST... tada... NAH, DOE JIJ HET MAAR ALS JE HET ZO GOED WEET... ACH, DOE HET ZELF...PIEP.
Half uur later lag er nog niet één tomette in, wel twee rood aangelopen hoofden. TIJD VOOR KOFFIE...buiten in het zonnetje. We zijn een goed team als het op werken aankomt...TEAMWORK. Weer bijgekomen, hebben we samen de eerste tomette gelegd, daarna ieders op ons eigen plekje... ik buiten schrobben en boenen en Henk binnen tomettes leggen. Woensdag weer verder, ik voegen wat al gelegd was en Henk verder met leggen. Het wordt al met al prachtig mooi, we hebben ondertussen  een mooi stuk gelegd... ook al komt het deze week niet af, daar is het gewoonweg teveel werk voor. Weten we gelijk wat we de volgende keer moeten doen ;-)
Momenteel lopen we beiden als twee hoogbejaarden in het rond... de rug hè! Zwaar werk voor de rug, vandaar dat we vandaag een vakantiedag ingelast hebben. Even een uitstapje...