Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 5 mei 2019

Familie wild zwijn enzo...


Die tijd hè! Die tijd vliegt mij voorbij.
Al een paar keer aan een blog begonnen, maar dan begon ik te gapen en was het alweer bedtijd. Overdag zit ik sporadisch achter mijn laptop, dus komt het op de late uurtjes aan. En aangezien we de afgelopen tijd 's avonds vaak zeer laat waren met de warme hap, soms pas rond tienen, gingen er dagen voorbij dat ik mijn laptop niet eens zag ;-(

Volgende week weer wat meer tijd, Henk moet voor een klus naar Maastricht dus kan ik de gehele dagen weer achter de laptop. Ook zitten vele vakanties er dan weer op, wat betekend dat er weer wat minder aanloop is.

Nu trouwens ook even een tijdje voor mijzelf, Henk is met een vriend naar Vichy, buiten is het koud en de honden liggen met een volle buik voldaan voor de houtkachel.


KOUD?
Soms zelfs natte sneeuw.
Zie mijn tulpjes bibberen...

Gelukkig is het niet altijd van dat sombere weer, soms schijnt het zonnetje ook even...


Zo achter het raam voelt het dan wel prettig...

Hier gaat verder alles zijn 'gewone' gangetje. Werken, beetje klussen, veel lopen, in de tuin bezig, boodschappen halen, af en toe wat visite, eten en drinken, puzzeltjes maken, tv kijken etc. etc.

Afgelopen week kwamen we tijdens de wandeling nog een familie wild zwijn tegen, twee groten en een stuk of vijf kleintjes. Best wel even schrikken, aangezien ze op vrij korte afstand van ons waren en onze honden, zoals altijd, los liepen. Gelukkig ging alles goed, nadat we een tijdje van ze genoten hadden, gingen de varkens er in een rijtje vandoor, 1 grote voorop, de kleintjes erachteraan en 1 grote helemaal achteraan... die ons overigens goed in de gaten hield. Gelukkig zagen onze honden ervan af om erachter aan te spurten.
Helaas geen foto.
Bijna dagelijks komen we hier wel herten tegen, regelmatig eekhoorntjes, soms vossen en sporadisch wilde varkens. Ook hebben we wel eens boommarters gezien en zelfs wel eens een das, maar dat zijn dan toevalstreffers en zeker geen regelmaat.

Verder heeft Henk een compostbak gemaakt op het weiland, zodat we weer wat meer afval kunnen scheiden. Plastic, glas, papier en nu dus ook ons groenafval. Groenafval uit de tuin kwam altijd al gewoon ergens op bulten in de tuin, maar groenafval van het eten e.d. kwam gewoon bij de restafval... iets wat ons eigenlijks al een tijdje irriteerde. Het was geen optie om het buiten bij het tuinafval te droppen, want dan gingen onze honden erbij... die lusten namelijk ook veel.

Al zeg ik het zelf, het wordt nog wel eens wat met ons en het belasten van het milieu.
Nu nog vegetariër worden en dan gaat het helemaal goed komen ;-)

Jaja... wij eten nog altijd vlees. Zelf vind ik het zo enorme hypocriet van mijzelf, het idee dat je een beest slacht voor consumptie terwijl je rustig zonder zou kunnen. Ik zou ook absoluut niet mijn eigen beesten kunnen slachten voor consumptie, nog geen kippetje.
Walgelijk toch, als je van die vrachtwagens tegen komt, vol beladen met varkens die naar het slachthuis toegaan. Vaak kijk ik dan weg, maar soms zie ik dan die neusjes en moet mijn best doen om mijn tranen binnen te houden. Of... die beelden van die kippen in een veel te kleine ruimte opeen gepropt, dan zap ik gauw verder.
Hypocriet als ik ben, zit ik dan 's avonds wel te smullen van een mals biefstukje.

Over op wat vrolijkere onderwerpen...


Er zitten weer gele kwikstaartjes bij ons te broeden.
De gehele tijd vliegen ze af en aan.

Zo ook koolmeesjes en pimpelmezen, deze zitten in gaten, in de muren van ons huis, te nestelen. Kunnen we weer niet voegen, is dat nou jammer... maar niet heus.
Komende zomer willen we weer wat voegen buitenom.


De tuin staat momenteel weer vol, nou ja bij wijze van spreken, met wilde orchideeën.


Zomaar even een kijkje op La Luniëre... 
Ons stuk grond aan de andere kant van de weg.

Dat stuk grond heeft een andere naam. Het grondstuk waar ons huis op staat en het weiland heet Le Pre Bonnet. Dus eigenlijks heet ons huis niet Le Pre Bonnet, maar het grondstuk. Ons huis heet hier van oudsher in de volksmond Macou.

Nog even een paar foto's van een wandeling die we gisteren maakten, zo maar even voor de leuk ;-)


Na het boodschappen halen gaan we regelmatig hier even lopen...


Prachtige velden vol paardenbloemen, helaas sliepen zij al...


Altijd leuk om hier te wandelen, er liggen tevens twee meertjes (staan niet op de foto) waar we dan omheen lopen. Zitten erg veel karpers in die meertjes.

Tot slot nog even een leukigheidje...

Wij hebben hier soms van dat brood met een wit meellaagje eromheen. Henk had brood gesmeerd, een tijdje later kijk ik naar hem, zit zijn buik (zwarte trui) helemaal onder het meel. Wel duidelijk waar hij met zijn handen zat ;-)

Nog één. Een kennis van ons bracht zijn auto naar de sloper. Deze was niet open, dus liet hij daar zijn auto staan om er de volgende dag weer heen te gaan. Voor de veiligheid haalde hij de accu er even uit en nam deze mee, zodat de auto 's nachts niet gestolen kon worden.
Dus... TIP : staat je auto 's nachts op de openbare weg, ACCU eruit.





6 opmerkingen:

Walter zei

Dat hypocriete valt eigenlijk wel mee, je bent je het in ieder geval bewust en dat is een begin!
Weer een heerlijk blog waar ik echt van kan genieten en een paar van je foto's lijken wel schilderijen!!!

Cilia zei

Hoi Walter, ondanks dat ik me er bewust van ben dat ik hypocriet ben... maakt me dat niet minder hypocriet ;-)
Denk dat ik mijn schilderskwasten weer ter hand neem, ze liggen al een tijdje te niksen.
Trouwens, fijn dat je weer blogt op spijkerbed.
Lieve groetjes, Cilia

MarijkeO zei

Heerlijke verhalen en prachtige plaatjes. Ter aanvulling die gele kwikstaarten zijn nog veel leuker het zijn Grote gele kwikstaarten, vogels die bij snel stromende rivieren broeden. Tja en wat betreft dat vlees eten....ik heb er 40 jaar geleden al een punt achter gezet , het is helemaal niet lastig en inderdaad ik kan geen hap door mijn keel krijgen, omdat steeds die beelden van die auto's vol geladen voor mijn ogen komen. Je kan natuurlijk ook beginnen met alleen vlees te eten van dieren waarvan je weet dat ze een goed leven hadden en niet ver vervoerd zijn naar het slachthuis. Regionaal is daar best achter te komen. En biologisch vlees is om te beginnen al beter.

Cilia zei

Hoi Marijke,
Ik wist niet dat er gele kwikstaarten en de grote gele kwikstaarten waren. Gelijk even opgezocht... en jawel hoor, dit zijn grote gele kwikstaarten.

Knap hoor dat jij 40 jaar geleden al gestopt bent met het eten van vlees. Het is ook in en in triest hoe er vaak met 'çonsumptie' dieren omgegaan wordt.
Doorgaans kopen wij meestal wel biologisch vlees, maar ja... dat maakt mij helaas ook niet minder hypocriet ;-(
Want weet je, ik moet niet weten van welk beest mijn stukje vlees afkomstig is, zo gauw ik het in de ogen gekeken heb hoef ik het al niet meer. Zou ook nooit mijn eigen kippen of varken kunnen opeten (nou ja... tenzij ik verder totaal niets anders te eten zou hebben). Bah, bah en nog eens bah, wat erg hè!
Och... en dan die kreeften. Heb je die wel eens in de supermarkt gezien? Met vastgebonden poten in een klein aquarium, begroot me toch zo voor die beesten.
Wat betreft politiek, mijn stem gaat altijd naar de partij voor de dieren in de hoop dat er ooit wat aan gaat gebeuren aan al dat dierenleed.

Vriendelijke groet, Cilia

P.s. vandaag een vleesloze dag gehad ;-)

Ger zei

Hoi Cilia,

Een leven vol bezigheden van de morgen tot in de late avond waar leuke en minder leuke gebeurtenissen op je pad komen.
Het is wat met die wilde zwijnen waar er steeds meer van komen.
Zolang ze maar in het bos blijven is er niks aan het handje maar wanneer ik bijna dagelijks de beelden op TV zie wat een schade die beesten aanrichten in de bewoonde wereld op het veld en op het land bij de boer en niet te vergeten in het verkeer.
Aan de ene kant kunnen we ons zorgen maken om dieren die met uitsterven bedreigd worden en aan de andere kant worden we als mens bedreigd door diersoorten die oprukken.
Eigenlijk staat m'n hoofd er op dit moment niet naar om me er echt druk over te maken.....
Heb effe genoeg aan mezelf en hoop dat de behandeling die ik maandag op de pijnpoli onderging mij weer in staat zal stellen om zonder pijn mijn gang te kunnen gaan in en buitenshuis.

Fijn weekeind en lieve groet,
Ger

Cilia zei

Hoi Ger,

Het is hier uiteraard niet altijd een en al dolle pret.
Die wilde varkens kunnen behoorlijk wroeten, je kunt hier vaak precies zien waar ze zich toe gehouden hebben.
Voelt ook best een beetje eng als je ze plots tijdens een wandeling tegenkomt, zien er wel wat gevaarlijk uit.

Bah... dus je hebt nog steeds veel last. Hoop van harte dat je wat baat hebt bij de behandeling die je ondergaan hebt. Altijd pijn is zeker weten geen pretje.

Liev Ger, ik wens je een fijne pijnloze voortzetting van deze zondag en hele lieve groetjes,
Cilia