Ondertussen zitten we hier al drie maanden, tijd vliegt voorbij.
Nog steeds genieten we hier dagelijks van de schitterende natuur rondom ons huis. Dat is soms dusdanig erg dat we maar amper de behoefte voelen om ons terrein te verlaten. SAAI... ja, eigenlijks best wel een beetje saai te noemen... dus ga je gekke dingen doen.
Zoals een 'leuke' afscheiding maken...
Met een 'wonderschoon' hekje...
De reden van dit bouwwerkje is : dat wij zitten te overwegen om er serieus een afscheiding te maken, maar ik me er geen voorstelling van kon maken hoe dat het er eventueel uit zou gaan zien. Zodoende een paar paaltjes in de grond gezet, beetje gaas ervoor en een oud krakkemikkig hekje. Zodat we ons er een beeld bij kunnen vormen.
Aan de ene kant best wel jammer om er een afscheiding te maken, maar de weg (zandpad) die daar loopt, loopt dwars over ons terrein en is een openbare weg (wij hebben aan weerszijden van de weg grond liggen).
Niet dat je met een gewone auto ver komt, hooguit tot ons huis verder is het geen doen. Zelfs tot ons huis is met een 'normale' personenauto al een kleine uitdaging. Menigeen die het nodig vond, ondanks onze waarschuwingen, om met de auto tot aan ons huis te rijden, heeft al schade aan de auto opgelopen.
Zomers is het vaak ENORME druk op het zandpad. Gemiddeld komt er dan zo'n 1 keer per week wat langs, een voetganger of een cross motor of een 4x4 auto. We hebben zelfs de afgelopen maanden al een keer een hardloper voorbij zien komen.
Verder doorgaans alleen mensen die bij ons moeten zijn, ah... en uiteraard een vriend (Dennis) die bijna dagelijks hele lange afstanden loopt en langs ons huis komt (vaak even een praatje maakt, soms even wat blijft drinken en enkel blijft eten).
Nou wil het geval dat onze honden denken dat alles hier ons terrein is, inclusief zandpad. Zo gauw ze iets aan horen komen, of zelfs alleen maar denken dat er iets aan komt, dan spitsen ze de oren en gaan gelijk in de waakstand. Luid blaffend en rond springend gaan ze op de 'indringers' af. Rennend en springend achter de cross motoren en de 4x4 auto's aan, verder de voetgangers de stuipen op het lijf bezorgen.
Dit zorgt wel eens voor wat lichte ongemakken, want tja... ook wij zitten met gespitste oren als we denken wat te horen, zodat we de honden voor kunnen zijn om ze dan bij ons te houden ;-(
Zodoende zitten we nu, na jaren, toch serieus te overwegen om er een afscheiding te maken. Maar al met al valt dat niet mee om te bedenken hoe het moet worden. Het zou fijn zijn als de afscheiding een beetje in het geheel past. Denk, denk, denk... we gaan ons er de komende tijd serieus op bezinnen.
Het vermaak is hier behoorlijk groot, al is het alleen al om de gehele dag om je heen te kijken naar de hele vele insecten en vlindertjes.
Momenteel staat de gulden roede, die we overal wat staan hebben, in volle bloei.
Deze zit altijd barstensvol met allerlei insecten...
Ook vlinders zijn er dol op...
Genieten doen we hier ook veel van onze honden en katten.
Zoals van onze gekke Bul, die vaak uit de gieter wil drinken.
Tussen al het zitten door zijn we zo af en toe ook nog op het 'buurlandje' bezig.
Heel veel varens, meters hoog en erg veel bramen en brandnetels.
Echt alles was dicht gegroeid, ondertussen komen er weer wat leuke boompjes tevoorschijn evenals het kleine stroompje. Als we het stuk grond erbij kopen wordt het veel en vaak maaien, want het is een erg leuk stukje grond zo naast ons huis.
Binnenkort, als de bergen tuinafval droog genoeg zijn, mag Henk weer vuurtje stoken ;-)
Zo komen wij hier de weken door. Natuurlijk gaan we ook met regelmaat naar de winkel om wat proviand in te slaan. En niet te vergeten naar de bouwmarkt. Wat op visite en wat visites ontvangen, merken momenteel wel dat de zomervakanties begonnen zijn... dan is het vaak wat drukker.
Ah en natuurlijk maken we dagelijks hier de wandelingen met de honden, maar we gaan tevens regelmatig elders met ze leuke wandelingen maken. Wandelingen van een uur, soms twee a drie uur. Vorige zomer was onze Mila te jong om lange wandelingen te maken, dat is nu wel erg fijn dat het nu wel kan.
Op naar week 14, helaas alweer de laatste vakantieweek van Henk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten