Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 15 augustus 2017

Week 15... augustus 2017


Week 15 zit er ondertussen ook op. Wat zeg ik... al bijna op de helft van week 16.

Het begint haast saai te worden, maar... het was alweer een leuke week.
Nou zou ik kunnen overwegen om hier eventjes lekker na te kakelen over de visites, gezellig de laatste roddeltjes uitwisselen, foto's erbij... ;-)

Toch maar niet, gewoon weer over de bloemetjes en de bijtjes.


Deze vlinder zat even bij te komen na het vele snoepen.

Werkelijk iedere dag weer een genot om naar de HELE VELE vlinders te kijken.

Ook de groentetuin is een feestje om door te lopen, al zijn er ook verscheidene dingen die het slecht of zelfs helemaal niet doen.
De paprika's en de pepers doen het dit jaar een stuk minder goed dan voorgaande jaren. Wel zit er dit jaar, voor het eerst, een paprika aan die rood wordt.


Beetje gekke vorm, ook zitten er wat vreemde spikkeltjes op... maar wel een rode en haast zonde om te plukken.


Nog even over de tomaatjes. De planten zien er niet uit, maar al vele weken lang kunnen we dagelijks tomaten plukken. Iedere dag hangen er weer nieuwe rode tomaatjes aan en lekker dat ze zijn :-)


Even tussendoor...


Speciaal voor jou Arno...
Hij was mooi opgepoetst...
Ik heb jou er trouwens afgeknipt, hahaha...

Verder zijn we de afgelopen week weer een klein beetje verder gekomen met het hekwerk.
Een vriendin van ons vond het eigenlijks wel een beetje jammer dat we er een hek plaatsen, daar heeft ze ook wel wat gelijk in. Maar het hekwerk heeft zijn nut al wat bewezen, de honden rennen nu niet meer als bezetenen achter iedere voorbijganger aan (en wij achter de honden aan).
Gisteren kwamen er vijf auto's (ze hoorden bij elkaar) voorbij en beide honden stonden netjes achter het hek te blaffen. Daar doen we het voor, want tja... honden zullen wij n.a.w. altijd houden en leg ze maar eens uit dat de weg niet ons terrein is, terwijl ze normaal wel ons terrein verdedigen moeten. Zij beschouwen gewoon simpelweg de weg als ons terrein, wat ergens ook wel vrij logisch is. Ook wij beschouwen de weg deels als ons eigen terrein, hebben er soms een stoel op staan, of de werktafel, staan er te badmintonnen, gooien er met ballen en stokken voor de honden. Omdat er bijna nooit iets langskomt op die enkele keer na dan.


Het gaat al met al behoorlijk langzaam omdat het gewoon simpelweg een heel gedoe is. Ten eerste om geschikt hout te vinden in de bossen, er moet behoorlijk veel hout komen. Ten tweede is alles maatwerk, niets is recht. Maar we komen steeds verder en ik heb er vertrouwen in dat het deze zomer af komt.


Als het hekwerk er compleet staat gaan we alles afwerken en opleuken.

We kunnen de boedel nu al afsluiten met een nood hekje en verderop met gaas.

Het zweet, na de lange wandeling, is weer opgedroogd. Nu tijd voor een hapje. Wie weet tot de volgende blog.


4 opmerkingen:

Arno zei

Sta er mooi niet op.
Vakantie alweer vergeten bere druk.

michel zei

Al heb ik het helaas niet zelf kunnen zien , denk ik dat ik het wel erg mooi vind dat hek. Een hekje of muurtje maakt het tot 1 mooi geheel het brengt tuin en huis bij elkaar. Tja , helaas is onze vakantie voorbij gevlogen en zit ik alweer te balen van het herfstweer . Veel plezier nog en tot oktober. Gr. Michel

Cilia zei

Hoi Arno,

Je stond er trouwens WEL mooi op, zit in mijn fotomapje ;-)
Haha... dus al bijna weer aan vakantie toe?
Vriendelijke groetjes, ook van Henk.

Cilia zei

Hoi Michel,

Je komt het hek in oktober maar even bewonderen, hoop dat hij dan klaar is.
Een natuurstenen muur had ik ook ERG mooi gevonden, maar sowieso hebben we daar de stenen niet voor liggen en tevens hebben we nog nooit van natuursteen een muur gebouwd. Ooit gaan we het een keer, op een andere plek, proberen. Trouwens dat lijkt me ook erg veel werk, zijn we over jaren nog bezig ;-)
Zag net op het nieuws dat het morgen een mooie dag in Nederland gaat worden... beetje schrale troost hè!!!
Maar in oktober alweer lekker deze kant op.

Groetjes daar met zijn allen van ons beiden,
Henk en Cilia