Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 29 oktober 2013

Uitgerookt...


Even een stukje die nog bij de concepten stond. Jullie willen niet weten hoeveel verhalen er in de concepten lijst terecht komen, de één nog mooier als de andere ;-) Grapje natuurlijk, maar vaak verdwijnen er verhalen in de conceptenlijst, hetzij omdat ik ze nog even herzien wil, hetzij omdat het 'te' persoonlijk is... met andere woorden, er zijn vele redenen te bedenken waarom ze daarin verdwijnen. Zo ook onderstaand verhaaltje. Ik zag hem plots tussen de concepten staan en dacht bij mijn eigen : Hé, waarom heb ik die niet geplaatst!  Ik heb er niets aan veranderd en plaats hem zoals ik hem afgelopen zomer geschreven heb... Een blogje over vuurtje branden, daar waar de franse plattelanders vaak erg goed in zijn ;-)

Komt ie...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
NEE... ik rook nog steeds, ik ben nog NIET uit gerookt.

Vanmiddag rond een uurtje of vier arriveerde Henk hier weer. Over met de stilte... grapje ;-)
Gezellig wat bijgekletst, alsof we mekaar JAREN niet gesproken hadden (we hangen zowat de gehele dagen aan de telefoon...), een glaasje en een hapje, gevolgd door een kleine wandeling. Tassen en andere spullen uit de auto gepakt en opgeruimd. Weer even een glaasje en een babbeltje in de schaduw om ons vervolgens een maaltje klaar te maken.
Zitten we net heerlijk genoegelijk buiten achter onze goed gevulde borden om een vorkje te prikken, dringt ons plotsklaps een behoorlijke brandlucht in de neus. Snuf, snuf... ja warempel. We kijken om ons heen, is het opeens ietwat mistig geworden van de rook.
Na nog eens flink geroken te hebben... snuf snuf snuf, de schoenen aan getrokken om de berg op te klauteren, kijken wat er aan de hand was. Boven op de berg was het nog mistiger en jawel hoor... daar zag ik de grote boosdoender. Enorme rookwolken, maar dan ook echt enorme... bij... de bovenburen, die op ongeveer 1 km bij ons vandaan een tweede huis hebben.
Samen met Vidor ben ik, door de mist, die kant opgelopen om te kijken wat er was.
Wat bleek... onze Franse bovenburen hebben daar een stuk grond, dat stuk grond hadden ze in brand gezet. Waarom! Daar heb ik eerlijk gezegd geen flauw idee van. Ook niet waarvoor het goed is. Feit is wel dat het in brand stond en dat het ook hun bedoeling was... dus geen ongelukje ofzo. Gigantische rookwolken kwamen ervan af, de wolken dreven door de bergen heen. De koeien stonden in dikke mist en ook bij ons huis was het mistig.
Gek, dat zoiets gewoon kan. Zet je een hele omgeving in dikke mist en stank.
Weer thuis, toch nog genoten van ons eten... dat gelukkig wel ;-)

Van schrik geen foto genomen, was waarschijnlijk ook niet veel op te zien vanwege de mist, hahaha...

2 opmerkingen:

Walter zei

Haha, ja die concepten...de mijne blijken altijd ongeschikt om alsnog te plaatsen...

Cilia zei

Vele hier zijn OOK gedateerd. Heel soms gooi ik er nog even één tussen op mijn blog, zoals deze...