Afgelopen dag was het hier weer een heerlijk weertje, dus... tijd om lekker in het zonnetje te zitten. Hapje eten, iets te drinken, puzzelboekje erbij en maar genieten van het herfstzonnetje.
Zomers zitten we hier 'boven' niet vaak, is ons meestal veel te warm. Maar in het najaar gaat er vaak een tafel naar 'boven' met een paar stoelen en is het er prettig toeven in het zonnetje.
De essen staken prachtig af tegen de blauwe lucht...
Mila die een heerlijk middagdutje deed op de bank, Vidor lag er voor...
TOT PLOTS...
EEN GELUIDJE...
Vidor die om zich heen keek, zich afvragend waar het geluid zo plots vandaan kwam...
Ook Mila hoorde toch echt wel wat...
Alle vier, de honden, Henk en ik, de oren gespitst, ietwat verblind door het zonnetje, om ons heen kijkend. Zien we opeens een man op leeftijd over het pad lopen met een zeis in zijn arm. Schuchter steken we een arm omhoog... "NU NOG NIET, VERKEERDE ADRES".
Tot onze grote opluchting liep de man met zeis door. Ons in grote verbazing achterlatend. Want wat moet iemand met een zeis hier midden in het bos !!!
Een klein uurtje later kwam de man met zeis weer terug, in zijn andere arm droeg hij een tas met paddenstoelen.
Zit me hier de gehele tijd af te vragen waarvoor de man die zeis nodig had ;-)
~~~~~~~~~~~~~~~~
7 opmerkingen:
Ow Cilia wat een heerlijk stripverhaaltje schotel je mij nu net weer voor! Prachtig met die foto's van je hartelapjes er bij en ik zie het helemaal real voor mij!Ik vind je honden in één woord SCHITTEREND! Uh die Jens waar je over schrijft is dat fictie of waar gebeurd? liefs en groetjes van mij
Hoi Yvonne, het zag er ook wel wat vreemd uit, die man met zijn zeis. Te bedenken dat hier verder geen huizen staan, alleen de onze.
Jaren geleden, misschien heb je het destijds gelezen, kwam er hier plots een brandweer langs over het zandpad. Dat leek ook al zo vreemd ;-)
Heerlijke honden hè! Maar bij tijd en wijle dikke deugnieten.
Dat waar Jens over schrijft zou in principe waar gebeurd kunnen zijn, dus non-fictie (denk ik). Weet niet of jij ervan houdt, zelf ben ik doorgaans weg van psychologische literatuur, ah... en niet te vergeten klassiekers zoals Dostojevski, Tolstoj, Camus en vele anderen. Boeken om zo af en toe weer eens te lezen.
Ook Noorse literatuur vind ik vaak leuk om te lezen, helaas vergeet ik vaak wie de schrijver was ;-) Trouwens Herbjorg Wassmo, ook erg leuk.
Fijn weekend en lieve groetjes daar met zijn allen,
Cilia
P.s. Uiteraard ook wel eens wat van jou favoriet (???) gelezen, Henning Mankell. Spannend ;-)
Ah jullie blijven de herfst ook? Misschien moest de man zich een weg banen om door het struikgewas te komen? Hihi. Fijne tijd nog.
Groeten Janny
Hoi Janny,
Ja, we blijven nog even. We weten nog niet precies wanneer we weer naar Nederland gaan, bevalt hier nog PRIMA :-) Nou ja, volgende week gaan we voor een paar dagen naar Nederland... maar daarna weer hier naar toe.
Ik las op je blog dat jij ook weer even naar Nederland gaat om een workshop te geven. Ook heb ik nog eventjes op je website rond geneusd. Mooi hoor, al die dingen die je maakt.
Hahaha... ja dat zou het kunnen zijn, met de zeis een pad banen om bij de paddenstoelen te komen. Het staat hier trouwens vol met paddenstoelen, een goed paddenstoelen jaar.
Voor nu een fijn weekend en voor binnenkort alvast een goede reis naar Nederland.
Groetjes, Cilia
Hoi Cilia,
Alleen al bij het zien van de blogtekst kreeg ik kippenvel:-(
Wil je dat niet meer doen.
Mijn huisgenoten zeggen altijd......wanneer je schrikt heb je een slecht geweten, tja zou het dan toch aan mezelf liggen.
Raar om in het gezelschap van een zeis door het bos te wandelen en met paddenstoelen terug te komen.
Nee dan is het toch veel plezanter om met honden het bos in te gaan en met veel voldoening terug komen.
Fijn weekeind en liefs,
Ger
Hoi Lieve Ger,
SORRY... was echt niet mijn bedoeling om jou te laten schrikken.
Wees gerust Ger, een slecht bericht ga ik hier echt niet met 'humor' mededelen... tenzij ik het zelf al goed verwerkt heb.
Maar een vreemd gezicht was het wel, die man met zeis hier in het bos.
Trouwens we zien hier wel vaker mensen met mandjes lopen om paddenstoelen te plukken, meestal mannen.
Lijkt me zelf ook erg leuk (en lekker), het staat hier vol met allerlei paddenstoelen. Heb ook al eens een heel fijn boek over eetbare paddenstoelen van mijn zoon en vriendin gekregen. Maar... ik durf het niet aan.
Dus... dan maar gezellig met de honden door het bos en genieten van de vele paddenstoelen om ons heen :-)
Voor jou en Harry een fijne goede zondag gewenst en een hele lieve groet. En niet weer schrikken hoor ;-)
Cilia
Een reactie posten