Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

maandag 3 december 2012

'Reisgenoot'...


Even voorstellen...


Onze naamloze reisgenoot, al vele honderdduizenden kilometers onze reisgenoot. Afgelebberd, beetje verbeten en gekneusd gaat hij, of zou het een zij zijn?, al jaren met ons mee op reis. Vaak in het hoekje, voor bij het raam, van onze auto.
Een erg gemakkelijke reisgenoot, zit veelal rustig, gelaten, zonder iets te zeggen in zijn hoekje. NOOIT mopperen... file's, sneeuw, mist, gladheid, pech... het laat hem volledig koud. Hij hoeft nooit eruit om te plassen, te eten, te lopen... blijft gewoon stoïcijns zitten.

Zo ook gisteren is hij zonder protest, in zijn hoekje, weer met ons mee terug gereisd naar Nederland.

Tegen half negen 's morgens stonden wij klaar om te vertrekken, alles in de auto... bagage, honden, katten en wijzelf, huis hermetisch afgesloten. Willen we wegrijden, wil het niet... slippen, slippen en nog eens slippen.
Wat wil het geval... de avond voor vertrek vroor het 4 graden, zodoende besloot Henk om de auto beneden bij ons huis te zetten, lekker gemakkelijk met inpakken enzo. Is het 's nachts stiekem licht gaan dooien (tevens sneeuwen), met als gevolg dat ons pad super glad was geworden. Slippen, slippen en nog eens slippen. We zijn een uur lang bezig geweest om de auto boven te krijgen, met zand voor de wielen en duwen. Want stom als we zijn, hadden wij onze sneeuwkettingen niet bij ons.
Na een uur hadden wij onze auto ongeveer 400 meter verder gekregen en kon de terugrit eindelijk beginnen... pfffff...
De reis verliep verder gelukkig zeer voorspoedig, lekker rustig onderweg, mooi weer om te rijden. Een klein oponthoudje in Belgie, was een ongeluk gebeurd, gelukkig konden wij gelijk doorrijden, daar er al mensen bij stonden om te helpen (het ongeluk was net gebeurd voordat wij er aan kwamen). Altijd akelig, ik neem mij ook altijd voor om dan niet te kijken... maar automatisch zit ik dan toch te kijken... Bah, erg vervelend... maar ja dat is... als je veel bij pad bent kom je helaas soms erg akelige ongelukken tegen en moet je dat vervolgens weer loslaten.
Dus... ging onze reis verder en zitten we nu weer in Nederland alsof we totaal niet weggeweest zijn.

Het was een fijne week, waarin we niet al teveel gedaan hebben.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

hoi Cilia, welkom in Nederland en als ik naar buiten kijk sneeuwt het hier ook. nog gefeliciteerd met je verjaardag en hopen dat er nog velen zullen volgen in Le Pre Bonnet. wij gaan in de winter niet meer naar frankrijk, in het begin wel maar als we komen duurt het een week voordat het huis lekker warm is en dan ga je weer weg. wij hebben nog een redelijk pad naar boven, maar met sneeuw weet ik het niet of onze auto er wel tegen op komt. wij lieten hem dan staan bij de buren. wat zie jullie beertje er haveloos uit en ondanks dat doe je hem niet weg, hij hoort er gewoon bij en zonder is de auto niet kompleet. jullie huis wordt wel erg mooi, vooral de vloer en de ramen zien er mooi uit. heb je de tegels uit Le Donjon gekregen? het wordt al een gezellig huis met alles er in wat ik op de foto`s zie. groetjes Marion

Cilia zei

Hoi Marion,
Bedankt voor de felicitatie...

Hier bij ons is het momenteel van dat vieze druilerige weer.

Goh, jammer zeg dat jullie in de winter niet gaan... wel kan ik me er iets bij voorstellen. Bij ons in de keuken is het wel redelijk snel warm te krijgen, niet zo als in Nederland (vaak hebben we onze dikke warme truien erbij aan), maar voor de kachel is het prima toeven. Verder is het in ons huis behoorlijk koud (erg koude badkamer...brrr...).

Normaal gesproken hebben wij de sneeuwkettingen bij ons, die waren we dit keer vergeten. En als het erg sneeuwt of regent laten wij de auto meestal boven staan.

Ons knuffeltje is menigmaal helemaal afgelebberd door de honden, maar... als er geen kwijl op zit is ie erg zacht ;-) en hoort hij er al vele jaren bij.

De plavuizen in de schuur hebben wij van Michel (La Couronne) gekocht, hij heeft een tweede huis in Le Donjon.

Haha... ik zet alleen de mooie dingen op de foto... nee hoor, grapje.

Groetjes,
Cilia

Ger zei

Nou,nou......dat had ''even'' wat voeten in aarde én sneeuw en ijs voordat jullie op pad en van het pad waren...

Jullie beertje is intussen een echte mascotte geworden,weer eens wat anders dan de H.Christoffel de patroonheilige van de reizigers, alle verkeersdeelnemers, timmerlieden, schilders, pelgrims, fruithandelaren, boekbinders, schatgravers, hakebusschutters, hoedenmakers, tuinmannen en nog een hele reeks......zitten er trouwens wel enkele bij die op jullie van toepassing zijn;-)

Liefs,Ger

La Couronne zei

Hoi, gelukkig weer veilig terug en op naar de volgende. Jullie ook een fijne Sinterklaasavond!
Gr. Michel

Cilia zei

Haha, nou we hebben het weer gered hoor! Spierkracht hè! ;-)

Of... zou het door onze mascotte komen???

Lieve afgelebberde knuffie
De beschermer die mij draagt
Zodat ik nooit door ongelukken
of tegenslagen wordt geplaagd

Hij leidt mij door het leven
en brengt mij veilig thuis
Waar ik ga of waar ik sta
Ik blijf steeds heelhuids

Lief lief knuffie
wat voelt het fijn
Met zo'n beschermer
aan mijn zij!

Bovenstaande heb ik van Internet, zelf een klein beetje aangepast :)

Lieve groetjes,
Cilia

Cilia zei

Hoi Michel,

Ja, net of we helemaal niet weggeweest zijn.
Wij vieren geen Sinterklaas, ondanks dat ik nog geloof :-(

Groetjes,
Cilia