Kaartjestijd...

Yep... de tijd van kaartjes sturen en kaartjes ontvangen is weer aangebroken.
Wie stuur ik WEL een kaart en wie stuur ik GEEN kaart, jaja... een klein probleempje.

Jaren geleden ben ik er eens voor een paar jaartjes mee gestopt, kreeg uiteraard zelf toen ook bijna geen kaartjes ;-)

Daarvoor kreeg ik er wel vele...
Wedstrijdjes met mijn moeder wie de eerste had en wie uiteindelijk het meeste had gekregen, mijn moeder was nogal competitief (ik wou uiteraard niet voor haar onder doen).

Zodoende stuurde ik natuurlijk heel veel kaarten, naar een ieder waar ik OOIT gedag tegen gezegd had, alle ooms en tantes, neven en nichten, vage kennissen, collega's, verre buurtjes en oude bekenden etc. etc. Natuurlijk kreeg ik ook zeer vele terug, van die plichtsmatige kaartjes.

In gedachten hoor ik ze zeggen : Zeg Jan, van wie is dat kaartje. Die is van een zekere Cilia. Cilia? Welke Cilia. Denk denk denk... Ooh die? Die kleppertante die we twee jaar geleden een keer bij Appie troffen? Ach... laten we haar maar een kaartje terugsturen, ze heeft haar adres erbij op geschreven. Zeg Jan, de kaartjes zijn op. Volgens mij ligt er nog wel een in die oude doos op zolder. Zoek zoek zoek... Aha je hebt er een gevonden. Ja zo'n mooie met van die kerstballetjes.

Mijn muur hing vol met kaartjes, de een nog afzichtelijker dan de ander... de muur was een tijd lang niet om aan te zien ;-)
Daarom was ik er op een gegeven moment flauw van en besloot ik om helemaal geen kaartjes meer te sturen. Want zeg zelf, als je er 20 verstuurt... krijg je er ook ongeveer 20 terug. Stuur je er 100... bingo, krijg je er rond de 100 terug. Ze allemaal goed in 't zicht hangen, zodat een ieder ze goed kan zien... hoeveel je er dit jaar wel hebt gekregen.
Nog snobbiger, nonchalant zeggen : Och, ik had er dit jaar MAAR een stuk of 80.

Toch ben ik er uiteindelijk weer mee begonnen. Want eerlijk is eerlijk, ik ben dol op kaartjes krijgen, al moet ik zeggen dat ik het haast nog fijner vindt om ze te versturen.
Ik heb een lijstje met namen, die ik jaarlijks eventjes aanpas. Stuur al onze zussen met aanhang (tesamen 7 met aanhang) een kaart, enkele andere familieleden, lieve vrienden en vriendinnen (sommige wonen ver weg en zien we maar sporadisch, zodoende een fijne gelegenheid om er hele verhalen op te krabbelen... uren werk zeg maar gerust), leuke kennissen (alleen de leuke) en niet te vergeten onze BUURTJES en ja... enkele plichtsmatige kaartjes (aan mensen waar wij jaarlijks, heel lief, een kaartje van krijgen. Maar die we misschien op straat zomaar voorbij lopen omdat we ze niet herkennen, hahaha... stom...).

Wat heeft dit nou met Frankrijk te maken! (Eerlijk gezegd NIETS), nou er is een...
Klein obstakeltje... volgende week gaan we naar Frankrijk (yes, toppie, helemaal weer zin in), waar moeten we nu de kaartjes ophangen!!!

TROUWENS... had ik jullie mijn adres in Frankrijk al gegeven? Ik denk dat ik nog wel wat kaartjes in een doos op de zolder heb liggen ;-) Niet vergeten je adres erbij op te zetten.

Heel fijn weekend en als je de kaartjes nog niet verstuurd hebt... heel veel plezier ermee gewenst. Heb je ze wel al verstuurd... dan wens ik dat je er hele vele mag ontvangen. Doe je helemaal niet aan kaartjes, dan wens ik je een fijne rustige tijd :)