Week 8 vervolg...

Z0, nog even een paar foto's voor de leuk.
Overal om je heen zie je hier van die prachtige bemoste bomen, het is hier een vrij nat gebied. Al is het hier dagenlang mooi weer, dan nog krijg je een nat achterwerk als je bij ons huis op het gras gaat zitten. De grond is meestal vrij vochtig, niet in die mate dat je soppent over het gras loopt, maar toch... Voordeel ervan is dat het gras altijd groen is, toch???

Hierboven een foto die gisteren gemaakt is tijdens één van onze hele vele wandelingen.

Onze Mitsie die haar stok stevig verdedigd. Tijdens de wandelingen wordt er vaak om de stokken gevochten, nou ja gevochten... ze zitten mekaar telkens uit te dagen door met een stok vlak onder de neus bij de ander langs te pareren in de hoop dat de ander toehapt en dan grommen. Ik begrijp ook niets van dat spelletje, maar het is bijna iedere dag raak. Vanavond even bij Henk uitproberen als hij weer thuis is, met een heerlijke hamburger ;-)

Op heel veel paden zie je hier water over de weg stromen, altijd spannend om te zorgen dat je geen natte voeten oploopt. Met stok van steentje naar steentje wiebelend. Vooral als het geregent heeft, erg leuk...

Voor de honden is het dikke pret, al dat water...

's Avonds ligt de meute vaak uitgeblust ergens in huis te ronken, jawel ronken, de één snurkt nog luider als de ander. Helaas hebben we maar één hele dikke grote kussen die favoriet is bij allen, wie het eerst komt heeft plek... De kussen is doorgaans altijd bezet. We hebben wel meerdere kussens, maar die zijn niet zo in trek. Gezellig toch?

Heerlijk die beestenboel hier om ons heen, dat geeft voor ons een echt thuisgevoel.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Afgelopen week mijn haar laten knippen, dus momenteel zonder vlecht door het leven. Onze vriend Dennis komt ook weer regelmatig langsgewandeld, hij was even een tijdje uit beeld vanwege een kleine verbouwing aan zijn huis, die wij t.z.t. gaan bewonderen. Voor mijn Franse taal wel goed, de dagelijkse babbeltjes met Dennis. Woordenboekjes erbij, Frans Duits Engels en Nederlands doorelkaar brabbelend komen wij er wel uit. Nog even gekker en ik bral er ook nog Russisch doorheen. Vaak als Henk er niet is wordt ik er dubbelop mee geconfronteerd dat mijn Frans nog heeeeeeeeeel veeeeeeeel te wensen over laat. Best wel erg vervelend, stom toch... dat die Fransen helemaal geen Nederlands kennen??? Dat had het leven wel wat gemakkelijker gemaakt hiero... Ik schaam me diep, maar de afgelopen weken heb ik nog geen lesboek in de handen gehad. Het stomme is, dat ik daar het geduld nog helemaal niet voor opbrengen kan, evenals de hele vele schildersdoeken die ik meegenomen had, deze staan er nog net zo blanco bij als dat ze waren of de hele vele boeken die er op enkele na nog ongelezen bij liggen. Dit had ik me allemaal wel een beetje anders voorgesteld, maar 's morgens zit ik veelal te popelen om verder met het klussen te gaan en voordat we er erg in hebben is het alweer een uur of acht, tijd om eten klaar te maken. Daarna het eten opeten, nog wat nababbelen (als ik alleen ben, babbel ik met de beesten) en dan is het alweer middernacht. Vervelen zit er dus nog bij lange na niet in en ik ben bang dat 11 weken veelste kort is... Zo ondertussen is Henk alweer gearriveerd vanuit Nederland, even wat bijgekletst, gegeten en nou zit ik hier achter de comp en Henk ligt met een verkoudheidje onder het wolletje, daar waar ik hem straks ga vergezellen. FIJN WEEKEND.