Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 17 september 2017

Week 20... september 2017


'Vaak ben ik gelukkig en zou ik toch graag huilen;
 Omdat geen enkel hart mijn geluk volledig deelt.
 Vaak ben ik droevig en moet ik toch lachen,
 Opdat geen mens mijn bange tranen zal zien.'

B.S. Ingemann


Week 20 was overwegend niet zo'n geslaagde week, eigenlijks best een knudde week.

De week begon nog aardig redelijk.
Maandags vertrok Henk naar Nederland voor een klein weekje, de wolkjes huilden een beetje mee tijdens zijn vertrek. Gelukkig klaarde de lucht al vrij snel op en heb ik ons oud kerstkransje, die er nog steeds hing, veranderd in een herfstkransje.


Verder ben ik bezig gegaan met het voegen van een muur in de keuken. Er moet nog heel wat gevoegd worden in huis. Op zich best wel aardig werk, alleen het voorwerk en het nawerk kan me gestolen worden.
Tot zo ver ging het allemaal nog prima.

Dinsdags tijdens het uitlaten van de honden zagen zij plots een hert. Er gelijk achteraan, want tja... het zijn niet voor niets jachthonden. Normaal gesproken zijn ze dan binnen een minuutje of vijf weer terug, nu niet :-(  Met zijn beiden zijn ze, voor mijn gevoel, minstens een uur weggeweest.
Nou weet ik wel dat ze het huis wel weer vinden, maar toch geeft het een behoorlijk onbehaaglijk gevoel. In gedachten heb ik ze behoorlijk vervloekt, totdat ze er weer aan kwamen met zijn beiden. Beiden de tong zo'n beetje op de grond hangen, helemaal blij dat ze me weer zagen... alsof ik weggelopen was en zij mij plots weer gevonden hadden, grrrrrrrrrrrr......

'Twee honden aangeboden, HELE lieverds, GRATIS afhalen'.

Woensdags brak me er een tand af tijdens het tanden poetsen. Weliswaar een 'nep' tand die met een soort stangetjes vast zat aan mijn andere tanden. Floep... eruit, er zit nu een gapend gat met stangetje... die wel is blijven zitten. Gossamme, dat wordt dus een tandartsbezoekje... want het is werkelijk geen kijk gelijk, ik durf mijn mond in gezelschap bijna niet meer open te doen ;-(
Mijn eigen tandarts fabriceert altijd eigen maaksels, geen flauw idee of dat hier gemaakt kan worden. Anders wordt het een reisje Nederland.

Donderdags, na het opstaan, zag ik een vies plasje bloed in de kattenbak liggen. Ik had een sterk vermoeden van wie dat kon zijn. En jawel hoor, overdag heeft onze Bul nog vier keer gepoept... allemaal bloed.
Bul was verder nog kwiek, net als anders. Er was niets aan hem te merken. Maar ja, normaal is zoiets natuurlijk niet.
Met Henk, door de telefoon, overlegd hoe en wat. Henk zou vrijdags thuiskomen en we besloten om het nog even aan te zien en dan samen zaterdags naar de dierenarts te gaan.

Zaterdag zijn we met Bul naar de dierenarts geweest. Daar heeft hij een injectie gehad en wat medicijnen meegekregen. Al met al dacht de dierenarts dat het vanuit achter in de darmen kwam, omdat het vrij vers rood bloed was. Des te donkerder het bloed is, des te dieper het uit het lichaam weg komt. Eigenlijks wel logisch, maar dat wisten wij niet... althans daar hebben wij totaal niet bij stil gestaan. Het ergste spookte al door mijn hoofd, want onze Bul is een 'je weet wel' kater op leeftijd.


Hoe en wat met de tandarts dat gaan we nog even bekijken, maar Bul was/is toch eventjes wat belangrijker.

Tja... ook al zit je hier dan in zo'n fijne omgeving, dat is nog geen garantie dat alles van een leien dakje gaat. Soms zit het mee en soms zit het tegen.


2 opmerkingen:

Ger zei

Hoi Cilia,

Het was me het weekje wel als ik het zo lees...
Wanneer het niet goed gaat met een van de huisdieren heb jij begrijpelijk niks te lachen en dan ziet niemand het ''fietsrek'' in je mond;-)
Om voor reparatie neptandje nou helemaal naar NL te komen,dan rijdt je toch heel wat tandtechniekers voorbij dacht ik zo.

Hoop dat jij snel een oplossing mag vinden en dat Bul weer snel beter mag worden.

Geniet van je herfstkrans☺
Het allerbeste gewenst en lieve groet,
Ger

Cilia zei

Hoi Ger,

Bedankt voor je medeleven :-)

Gelukkig lijkt het met onze Bullie de goede kant op te gaan.
Ook heb ik al contact met mijn eigen tandarts gehad over hoe en wat.
Binnenkort, als ik wat moed vergaard heb, hier bij een tandarts langs om te bekijken of die een noodoplossing heeft. Zo niet, dan zit er niets anders op en maken we een tripje naar Nederland. Griezeldegriezel... brrr...

Lieve groetjes, Cilia