Als alles meezit gaan we komend weekend, waarschijnlijk zondag, weer voor twee weekjes naar Le Pre Bonnet.
Uiteraard alweer veel zin in, vooral in het buiten gebeuren. Nieuwsgierig wat er nu zoal in de bloei staat en of de aardappelen en sjalotjes al op komen.
Sommige zaadjes, die ik in potjes gezaaid heb, staan ondertussen ook al te popelen om die kant op te gaan...
Zoals...
De stokrozen...
De courgettes...
De sperziebonen...
De kalebassen...
En nog hele vele anderen...
Nog wel even de vraag hoe we alles mee krijgen die kant op... want er moeten ook nog wat fruitboompjes en wat planten mee. Gelukkig is Henk meestal (bijna altijd) degene die de auto inpakt. Ik zet vaak zoveel mogelijk klaar en Henk zorgt dat het in de auto komt... een goede samenwerking me dunkt, ik zoveel mogelijk pakken en Henk mopperend : NOG MEER !!!
En als dan de auto compleet afgeladen is... aan komen kakken met een vergeten onmogelijk iets wat er ook nog eventjes bij in moet ;-)
Gelukkig hebben we al vaak kunnen oefenen en krijgen we er ondertussen al een beetje handigheid in.
Veel ruimte in de auto wordt ingenomen door de honden (onze Vidor mag graag languit liggen) en onze drie katten (alle drie in een eigen reismand), een grote koelbox, twee tassen vol proviand (voor onderweg) en natuurlijk wij zelf. Heb ik het nog niet over de reisstoeltjes voor onderweg gehad (deze gaan niet mee als de auto overvol is).
Uiteraard zouden we kunnen overwegen om de aanhanger mee te nemen, maar als het een beetje wil nemen we die liever niet mee. Die gaat de keer erop, eind mei of begin juni, mee richting Frankrijk.
Onze Femke met haar flapoortje... ligt even bij te komen...
Vandaag had mevrouwtje een lijster gevangen, grrr...
9 opmerkingen:
Ha Cilia, nou ik zie het hele inpakfeest al voor mij hoor, niet geheel onbekend . . . en dat jij dan nog met 'iets' aan komt kakken vind ik helemaal een leukerdje! Ik verheug mij ook alweer op de Frankrijkplaatjes en verhaaltjes hoor!
liefs en een goeie reis van mij
Hoi Yvonne,
BEDANKT... gaat vast wel weer leuk worden.
Zo gauw ik me met het inpakken ga bemoeien gaat het mis... vandaar ik het fijn aan Henk over laat ;-)
Jij ook lieve groetjes en eh... ik ben nog steeds lichtelijk jaloers, wat een snoepies. Als ze met 1 blijven zitten... weet je mij te vinden hè! Een leuk meisje met zwarte oortjes graag ;-)
Doehoeg, Cilia
haha lichtelijk jaloers? Ach ja, jij hebt weer een huis in Frankrijk waar ik van kwijl . . . Het zijn zeker snoepies en ik ben heel blij dat er zo'n Belgisch bonbonneke mijn kant gaat opkomen! En helaas, alles is verzegd en er staat nog een rijtje achter aan te wachten om de prooi te pakken die eventueel achter blijft . . . de aasgieren!doeiiiiiiiiiiiiiiii liefs van mij
Hoi Yvonne,
Net weer terug van een fijne wandeling met de honden lees ik dat jij mij voor een AASGIER uitmaakt ;-(
Een niet al te nozele had ik nog kunnen waarderen... ik las daarnet mijn reactie op jou even, tjemig wat een belabberd Nederlands. 'vandaar ik het fijn aan Henk over laat' hahaha...
Tja, met een huis kun je moeilijk gaan staan knuffelen hè! Ik zou nog kunnen proberen er tegen aan gaan staan kwijlen ;-)
Kan me voorstellen dat je je al enorm zit te verheugen en wens je alvast HEEL VEEL voorpret.
Lieve groetjes, Cilia
Haha en tóch zie ik je er wel voor aan hoor, al lebberend langs die grote keien van je Franse stulp! Zonder dollen, echt waar, daar benijd ik jullie echt om hoor, zo mooi als jullie huis daar ligt en zoveel natuur om je heen,super! Geniet er van en een goeie reis morgen!
liefs van mij
Hoi Yvonne, we staan al klaar voor vertrek. De auto is gepakt (niet alles wil erin...), maar mijn zaailingen en andere planten gelukkig wel. Weet nog niet of wij er zelf morgen bij in passen ;-)
Las je stukje over muisje nog even. Kan me erg goed voorstellen wat voor gevoel dat gaf. Heb gelovig al eens verteld dat wij een griffon (een blonde grand griffon vendéen) gehad hebben. Een super lieve meid was het, maar ooh wee als ze wild rook. Dan kon ik roepen tot ik een ons woog, maar mevrouw kwam pas terug als zij het eraan toe had. Dat heeft me menig maal hartkloppingen gegeven ;-) We zijn haar ooit een keer in Drenthe, in de bossen, kwijt geraakt. Uren zoeken en roepen... niets. Bleek achteraf dat mensen haar naar een dierenasiel gebracht hadden. TRANEN MET TUITEN gesnotterd. Mijn moeder was zo slim om de dierenasiels in die contreien te bellen... en jawel, daar zat ze.
Fijne zondag alvast en een lieve groet, Cilia
Dat was nog in de mobielloze tijdperk, zodoende konden we ook geen 'hulptroepen' oproepen.
Hoi Cilia,
Jullie zijn er helemaal klaar voor en hebben er weer veel zin in lees ik hierboven.
Wat doen de zaden het goed,sperziebonen bloeien al bijna:-)
Alles bij elkaar gaat het voor een aardig moestuintje zorgen.
Wens jullie allemaal samen goede reis en aangename weken in Frankrijk!!!
Bedankt voor je opbeurende reactie, oog ziet er stuk rustiger uit,visus stabiel(85%),bandagelens moet nog 3 weken blijven zitten en antibiotica druppels ook mee doorgaan.
Hoop wanneer ik over 3 weken terug moet komen dat het helemaal genezen is.
Lieve groet en tot blogs,
Ger
Hoi Ger,
Nou... ik duim met je mee hoor! Dat straks, over drie weken, alles helemaal genezen is. En dat er geen gekke vervelende dingen meer op je pad komen, zodat je volop kan gaan genieten van de zomer dit jaar :-)
We waren dit keer heerlijk op tijd klaar, straks nog even de stofzuiger door de keuken, laatste kleine rommeltjes aan de kant, slapen en dan... gaan we weer.
De sperziebonen groeien behoorlijk, zo ook vele andere plantjes. Twee grote kratten (aardappelkisten) vol ;-)
In Frankrijk hebben we nog heel veel zaaigoed, bloemen en groentes, dus daar gaan we ook nog bezig.
Alleen het nadeel daar is dat we ze niet dagelijks wat water kunnen geven als we er niet zijn, terwijl dit eigenlijk de tijd voor zaaien is.
Ach wat... ik heb er alweer HEEL VEEL zin in.
Nog even volhouden Ger, met je bandagelens en antibiotica druppels, een fijne zondag en heel veel liefs,
Cilia
Een reactie posten