Graafwerk

Achter het bruine deurtje zit onze huidige badkamer.

De toekomstige badkamer zit een heel stuk verder naar achteren, vandaar dat er een nieuwe riolering komen moest. Deze word helemaal ondergegraven. Best wel een heel precies werkje omdat het goed op afschot moet liggen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Alweer zo'n klus waar ik alleen maar toegekeken heb. Dus als ik bij deze klus per ongeluk in de wij vorm schrijf, dan bedoel ik Henk. De riolering: als eerste heeft Henk de septic tank opgegraven, wat bij nader inzien geen septic tank was, maar een puit perdu (verloren put). Aangezien deze tot op de dag van vandaag nog goed werkt, laten wij deze zitten. Hierop gaat Henk de nieuwe afvoer aansluiten. Verder heeft hij een sleuf langs de muur gegraven, gaten in de muur gemaakt, rioolbuis erin en op afschot gelegd. Als ik dat hier zo neer zet lijkt het vrij simpel, toch was het een beste klus. Allereerst zijn de muren behoorlijk dik en is het ook wel plezierig om het gat niet al te ruim te maken. Verder loopt buiten niets vlak en is de grond behoorlijk met stenen gevuld. Maar naar veel gezwoeg ligt de rioolbuis op zijn plek, keurig door de muur. Het is nou nog een kwestie van alles aansluiten, de oude buis eraf en de nieuwe erop. Dit willen we in de volgende vakantie doen

zo maar even

Even een foto tussendoor voor de leuk.

Stroom, een beginnetje.

Henk bezig met stroom aanleggen.

Dagelijkse bezigheid, bosteken opsporen. Zie onze Robbie er eens gelaten bij liggen, hij vind het allemaal prima, als de teken maar verwijderd worden.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zoals al bleek uit mijn vorige blog hebben we dus het afgelopen weekend niet veel gedaan, maar ik was nog niet helemaal klaar met wat we de vorige vakantie nog meer gedaan hebben. Ik zeg wel zo mooi we, maar met sommige dingen heb ik in het totaal niet meegeholpen, of je zou al het koffiezetten mee moeten tellen. Eén van die dingen was een beginnetje maken met het stroom aanleggen. Het eerste stukje buis met draad ligt erin, yes, volgt nog heel veel. Het wachten is op het eerste stopcontact, lijkt me geweldig gewoon een normaal stopcontact met een knipknap knopje. Tja waar een mens zich zoal niet op verheugen kan..... Nog even een totaal ander iets, de bosteken. Werkelijk het stikt ervan dit jaar, ondanks dat we de honden altijd behandelen tegen teken en vlooien, is Henk meestal dagelijks bezig met de honden te controleren op teken en bijna altijd raak, zitten er weer verscheidene.

Weekendje weg

De vlinderstruik die bezocht werd door een kolibrie vlinder. Deze vlinder is in staat om tijdens het opslurpen van de nectar helemaal stil te hangen in de lucht, erg mooi om te zien.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zo, we zijn al weer terug van een lang weekend Frankrijk. Vrijdagochtend zijn we tegen een uur of acht vertrokken en 's avonds laat, na 15 uur ongeveer, bij ons huis aangekomen. Daar geconstateerd dat de muizen wat anders te eten gevonden hadden. Ketjap Manis, een zoete Indonesische saus, ze hadden de dop eraf gepeuzeld, de fles omver geworpen en de saus op gesmuld. Blijkbaar houden ze wel van lekker kruidig, misschien een volgende keer er wat rijst bij zetten, GRRR.

Twee dagen heerlijk genoten in ons huis, op visite en visite. De bosmaaier had er even geen zin in, dus gras met een zeis eraf gehaald, voor zover mogelijk. En jawel hoor de stokroos was stiekem gaan bloeien, ook de vlinderstruiken stonden volop te bloeien. Hebben we ze toch maar even verrast met onze komst.

Ook hebben we een tv, van 10 euro, een schotel en twee nieuwe zonnepanelen meegenomen naar Frankrijk. We zijn er niet aan toe gekomen om het te installeren, dus dat word nog een verrassing of het gaat werken. De twee extra panelen hebben we gekocht om in de toekomst ietwat meer stroom te krijgen, kunnen we namelijk de tv ook nog even aanzetten hè! En een koelkast lijkt ons ook wel prettig. Dus meer stroom.

Maandags zijn we tegen acht uur 's morgens weer vertrokken. Erg spannend omdat we op de terugreis naar een hondje gingen kijken. Jawel Yvonne, een heuse Gordon Setter. Een snoepie om te zien, een klein reutje van 8 weekjes oud. We konden kiezen uit drie reutjes, ik kan zeggen dat dat erg moeilijk is omdat ze alledrie even mooi zijn, dus alle drie mee, nee hoor grapje. Na alle waarschijnlijkheid halen we volgende week puppy oranje op. Tja het had ook puppy roze of puppy groen kunnen zijn, maar het is puppy oranje geworden. Vraag me niet waarom puppy oranje, want echt ze spraken ons alledrie evenveel aan. Maar ORANJE word het dus.

Door alle consternatie zijn we totaal vergeten om een foto te maken, maar ben je nieuwsgierig hoe een Gordon eruit ziet kun je altijd even een blik op Yvonne haar site werpen http://www.gordonsetters.nl/ .

Dus wie weet gaat er in de toekomst nog een hondje met ons mee naar Frankrijk, dan gaan we met z'n vijfen. Gezellig toch! Al met al waren we pas tegen 01.30 uur 's nachts thuis. Maar wel weer een heerlijk weekendje weg geweest en zekers de moeite waard.

Grasmaaien

Wij zijn even een paar dagen naar Frankrijk. Het gras moet weer hoognodig gemaaid worden. Ook willen we even kijken of de stokrozen en de vlinderstruiken stiekem zijn gaan bloeien tijdens onze afwezigheid. Vooral de stokrozen werden met de dag groter, de knoppen stonden op springen, maar gewoon even wachten tot wij weg gingen, zodoende willen we ze verrassen met een onaangekondigd bezoekje. Wie weet! Ook hebben wij, maandag op de terugreis, een spannende kennismaking in het vooruitzicht. Hierover volgende week meer. Tot dan.

Schuur-raam-kozijn

Nou, wat een pracht raampje hè!

Hij wil ook nog open ook.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Even een klein blogje over Henk zijn zelfgemaakt raampje en kozijntje. Het allereerste raam en kozijn wat hij gemaakt heeft. En het past ook nog en hij wil dus ook zelfs open. Super toch! Oké, er gingen wel heel wat uren in zitten, maar dan heb je ook wat...... Nou nog een luikje ervoor en klaar is Henk. Althans met het raampje...

Dagje toeren

Bergmeertje, Lac Servière.

Roche Sanadoire en Roche Tuilliere

Een foto bij Puy de Sancy. 's Winters erg druk maar zomers erg stil.

Totdat er een ambulance aankwam.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zo af en toe hadden we ook wel eens een dagje dat we in de auto stapten en lukraak wat rond gingen toeren. Op één van dat soort dagen zijn we naar het vulkanengebied geweest. Altijd mooi, daar zijn de bergen een stuk hoger als dat ze bij ons zijn. Als eerste zijn we gestopt bij de Lac de Servière, een bergmeer, voor de hoognodige verkoeling. Daarna, via een tussenstop bij Roche Sanadoire, naar le Mont-Dore. Een kuurplaats, heel erg mooi gelegen. Even wat proviand ingeslagen en toen verder via een doodlopende weg naar Puy de Sancy, waar we onze auto op een enorme parkeerplaats, zonder enige andere auto, geparkeerd hadden. Puy de Sancy is een ski-gebied, waar wij voor ons gevoel als enigsten rondliepen. Een hele mooie omgeving, alleen zomers erg verlaten. Na de hoognodige plas, hoorden we opeens een ambulance aankomen. Wij nog allerlei grapjes maken, daar het zeer vreemd overkwam omdat het een doodlopende weg was en er verder helemaal niemand te zien was. Wij ook nog denken, die draait vast zo weer om ofzo, maar nee, hij kwam met volle snelheid, sirene en zwaailicht aan, steeds dichter bij. Wij toch maar even naar het verharde pad toe lopen, kwam hij naar ons toe en stopte bij ons. Vragen of wij gebeld hadden, nee dus echt niet. Opeens zagen we heel in de verte iemand staan zwaaien. Ambulance daarheen, stoppen en toen zagen we dat ze door een weiland met koeien de berg in renden. Wij helemaal paf staan. Wat er nou gebeurd was weten we niet, wij zijn er niet heen gegaan, we zijn een beetje bedremmeld weer terug naar de auto gelopen. Een hele tijd later, toen wij al lang weer in le Mont-Dore waren, zagen we de ambulance terugkomen met zwaailicht en sirene. Al met al wel een idiote ervaring, het deed ons wel een beetje aan Monty Python denken. Zo waan je je alleen in niemandsland en zo komt er een ambulance aangescheurd. Nadat we onszelf even getrakteerd hadden op een enorme dikke ijsco zijn we weer binnendoor naar ons huisje getuft. Trouwens een erg mooie omgeving waar we vast nog vaak een keer weer heen gaan. Hele mooie natuur met heel veel wilde bloemen en prachtige plaatsjes. En natuurlijk weer prachtige koeien overal. Dit is een Salers, mooi hè!

Nieuw kleurtje

De ramen met hun nieuwe kleurtje.

Ook het slaapkamerraam en de vensterbank aan de binnenkant even meegeverfd.

Wel altijd spannend, hoe het nieuwe kleurtje eruit gaat zien. Zo lijkt het trouwens ook wel leuk hè!

Zo, alles weer in een nieuw jasje. Zoom maar even in, geen verf op het glas..., keurig toch!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Al tijden zat ik te twijfelen over de kleur geel, die we op de deuren en ramen hadden. Jawel hadden, in verleden tijd dus. Aan de ene kant vond ik het wel een vrolijke kleur, dat zachtgele, maar aan de andere kant hou ik eigenlijk meer van oker geel. Zodoende toch maar een pot okergele verf gepakt, kwast erbij en het raam beneden en boven geverfd. Dat beviel ons uitstekend. We besloten om de deuren lichtgeel te laten. Maar na een paar dagen alsnog ook de deuren en het bovenlicht een nieuw kleurtje gegeven. Henk zei al dat het wel 63 ruitjes waren, ach wat maar 63 pfff... Ik moet er wel bij zeggen, dat verfen een hobby van me is, des temeer blokjes des te leuker ik het vind. Ik plak ook echt niets af of dergelijke, nee gewoon scheuren met het kwastje in het rondte. Altijd een heerlijke uitdaging om geen verf op het glas te krijgen, daar kan ik me volop op uitleven. Dus zit ik al stilletjes te denken aan de volgende kleur. Rood misschien of korenbloem- blauw, olijf-groen is ook een optie. Maar goed, het is nou oker-geel, het bevalt prima, ook al was dat zachte geel ook wel leuk...... Wie weet over een jaar of twee?

Glimwormen

Dit is hem, een heus glimwormpje. Het, op de foto, witte achterstukje, straalt een groen lichtje uit.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De tweede week dat we in ons huisje waren, zaten we 's avonds veel buiten. Plots zagen we zo'n leuk groen lampje. Het grappige is, dat het iedere dag meer werden. Een soort natuurlijke tuinverlichting. Overal zaten ze, tegen het huis aan, op ons terras en her en der op het pad. Ze begonnen pas te schijnen als het helemaal donker was. GLIMWORMEN, ook wel vuurvliegjes of gloeiwormen genoemd. Het schijnt dat de adulten lichtsignalen gebruiken om elkaar op te sporen tijdens de voortplanting. Dus zonder dat wij het in de gaten hadden zaten wij daar gewoon domweg te genieten van alle groene lichtjes terwijl er zich van alles afspeelde.

Het licht word geproduceerd door de oxidatie van het pigment luciferine door het enzym luciferase, een biochemische reactie waarbij licht ontstaat. Tja, het is maar even een weetje. Het gevolg is dat je van die mooie groene lichtjes ziet.

Grapje

Weekend grapje. Als je weet wat dit is dan laat het me maar weten. Op de volgende blog kom ik er op terug.

Bombardeerkever

Dit is dus GEEN bombardeerkever, daarvoor moet je op internet kijken. Dit is een TAFELHOPPER !!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zo op een avond, het was al donker, moest ik naar de wc. Mijnwerkerslampje op mijn hoofd en buitenom naar de wc, daar aangekomen zag ik in de douchebak een kever lopen. Nou wil het geval dat spinnen, kevers en zelfs muizen die in de douchebak terecht komen er niet meer zelf uit kunnen komen vanwege de gladde randen. Sneu dus. Vaak als we na enkele weken in ons huis komen liggen er verscheidene dood in de douchebak. Erg sneu dus. Zodoende dacht ik, de goedheid zelve, laat ik deze onschuldig uitziende kever maar eens redden van de dood, door hem op een wc-papiertje uit de bak te pakken en naar buiten te zetten. Na heel veel gedoe, mede vanwege de toch wel schaarse verlichting van mijn hoofdlampje en ook omdat ik niet zo'n enorme held ben, had ik hem uiteindelijk te pakken. Heel voorzichtig met het kevertje op het wc-papiertje naar buiten lopen, spoot hij me opeens een straaltje vocht in mijn oog. Daadwerkelijk precies in mijn oog van toch wel zo'n 30 à 50 centimeter afstand. Van schrik de kever en het papiertje laten vallen, mijn oog geïrriteerd en het rook ook nog eens heel erg vies. Na enkele seconden kon ik weer wat zien met mijn oog. Direkt naar binnen gesneld, oog flink uitgespoeld en ons maar afvragen wat het nou voor een kever was. Samen zijn we weer naar de wc gegaan, zat ie alweer in de douchebak. Dit keer heeft Henk hem eruit gegooid. Een paar uur later hield mijn oog op met tranen. De volgende dag hoorden we van een vriend dat het waarschijnlijk een bombardeerkever was. Hij deed er heel nonchalant over. Dus, niet geloven tuurlijk. Thuis direkt op internet opgezocht en jawel, het was een heuse bombardeerkever. Ook wel voor de grap de Ali Chemicali van het dierenrijk genoemd. Wij wisten niet eens van zijn bestaan. Helaas heb ik er geen foto van, omdat ik wat ontdaan was, maar op internet kun je hem zo vinden. Zodoende maar een foto van een ander 'leuk' beestje.

De badkamer en wc 1

Lijkt zo al wat, of niet soms!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Aan de hand van wat foto's wil ik een klein beetje een indruk geven van wat we zoal aan de wc en de badkamer gedaan hebben. Dit verspreid ik over meerdere blogs. Op deze blog laat ik het werk wat we tot nu toe binnen gedaan hebben zien.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Als eerste hebben we wat palen opgezet, die gaan dienen als kozijnen. Dit kwam vrij nauwkeurig, omdat deze palen bepalen waar de muren en de deuren komen. Dus veel meetwerk.

Daarna hebben we de muren buitenom opgetrokken met gasbetonblokken.

Ook moest de mezzanine wat doorgetrokken worden. Een nieuw stukje vloer erbij aan. De trap waar Henk op staat valt helemaal weg in de muur.

Ook moesten er gaten in de vloer en buitenmuur gemaakt worden voor de afvoer van de wc, wastafel en douche. Best een erg zware klus, de vloer was keihard. Maar zoals op de foto te zien is, is het gelukt.

Toen dit alles klaar was hebben we de tussenmuur, die helemaal tot boven dicht gemaakt is, opgetrokken. Ook boven de dwarsbalken in het kozijn is het dicht gemaakt met gasbetonblokken. We willen graag een aparte wc en badkamer hebben.

Dit is in grote lijnen het werk wat we binnen verricht hebben aan de wc en badkamer de afgelopen vakantie. We zijn van plan om in augustus waterleiding en elektrisch aan te leggen, de wc zover mogelijk af te maken, de deuren afhangen en de wasbak te plaatsen. Zodat we de komende winter niet meer buitenom naar de wc of badkamer hoeven. We hebben goede hoop dat ons dat gaat gelukken.

Al weer nieuwe buren

Even een boswandelingetje.

Hallo, even voorstellen : de nieuwe buurtjes, echte Charolais koeien.

Even wat afkoeling in ons stroompje.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jawel nieuwe buren. Dit keer vier mooie blonde volvette buurvrouwen. Naast ons op het veld waren ze al een paar dagen bezig, wat snoeien en hekwerken plaatsen. Tot we op een zekere ochtend opschrokken van veel lawaai, in een flits zagen we wat koeien een jeep en wat mannen rennen en roepen. Daar waren ze, onze nieuwe buurvrouwen. Op het veld naast ons zijn vier koeien komen te staan. Prachtig, zo gebeurd er toch nog iets met het veld naast ons. Af en toe, met het warme weer, hoorden we wat geplons, zaten ze samen in het stroompje te badderen, erg mooi om te zien. Een paar dagen nadat de koeien er stonden heb ik in mijn gebroken frans ( Henk was even weg) nog even een babbeltje met de boer en boerin gemaakt. Ze kwamen samen even langs om te kijken. Op mijn vraag of ze nog meer koeien hadden, antwoordde de boer, dat ze nog heel veel hadden maar dat waren melkkoeien. Glunderend vertelde hij erachter aan dat deze voor de biefstukken waren. OEPS....

Trouwens op één van de eerste dagen dat we er waren werden we ook al verrast door vrolijke dikke dames, die samen een boswandelingetje maakten langs ons pad. Dit gebeurd wel vaker bij ons in de buurt, dat de koeien zelf even een nieuw weilandje uitzoeken. En gelijk hebben ze, TOCH!!!!!

We vinden het wel geweldige mooi zo met die koeien, vanaf ons terras hebben we er heel mooi zicht op. Zo midden in het bos toch een beetje een landelijk gevoel.

Traphekje + bbq

Nieuwe bbq. Kooltjes erop, roostertje erop, vlees erop en smullen maar.

Nog even een beitsje en klaar is ons traphekje.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

We hadden deze vakantie afgesproken om niet iedere dag te werken, maar de ene dag werken en de andere een vrije dag. Zo om en om. Al vrij direct zaten we op onze vrije dag te denken: EN NU! Zodoende bedachten we een ander concept. De ene dag een werkdag en de andere dag een klusjesdag. Op de werkdag was Henk de meeste tijd met de badkamer en de wc bezig, waarover in een latere blog meer, en op de klusjesdagen deden we dingen als een traphekje maken, in de tuin bezig, rondtoeren, lopen en vele kleine andere klusjes. Grappig toch! Het werkte perfect, op de klusjesdagen heerlijk uitslapen en uitgebreidt ontbijten en op de werkdagen vroeg uit de veren, snel ontbijtje en werken maar. We hebben op één van die klusjesdagen een zeer creatief traphekje gemaakt van boomstammetjes. De stammetjes gehalveerd, een beetje vorm eraan gegeven, scharniertjes erop en een haakje en zie, een heus traphekje. Erg goedkoop. Zo ook op een klusjesdag een nieuwe bbq gemaakt van natuursteen, echt kost totaal niets en toch erg leuk. Als we zo doorgaan houden we nog geld over, maar niet heus.

Relmuizen 2

De bakken waar alles om te doen is.

Actie foto, een sprongetje van de kast, mislukt en weer opnieuw van voren af aan. Echt hele vele pogingen.

Daar is ie weer, mooi hè!~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De relmuizen. Ze waren weer volop aanwezig. Soms klinkt het alsof ze met tientallen over ons dakzeil spurten. Met veel kabaal achter elkaar aanrennen. Ze zijn ook ontzettend nieuwsgierig, zo gauw ze ons in de gaten hebben gaan ze kijken wat we doen. Ze zijn ook absoluut niet bang, we kunnen op zo'n 50 centimeter afstand van ze komen. Wat wel grappig was, maar tegelijkertijd ook wel een beetje te, was dat ze de eet- en drinkbak van de honden gevonden hadden. Ze gingen gewoon op het randje zitten drinken en brokjes uit de bak pakken. Ze hadden zelfs voorkeur voor bepaalde brokjes. Deze brokken namen ze mee naar de voorraadkamer (een gat in de muur), daar zagen we ze soms heerlijk zitten peuzelen, brokje tussen de pootjes en smullen maar. Toch hebben we ze uiteindelijk wat uit de keuken geweerd, wat 'voorraadkamers' gevuld met cement, want hoe leuk het ook lijkt, gaat het gevoelsmatig wel wat kriebelen. Het blijven muizen die we toch liever niet teveel IN huis hebben. Ook gewone muizen hadden we de afgelopen weken erg veel last van. Die zaten eerst bij de zak met brokken, toen we deze weggepakt hadden was er één muis zo brutaal om ook te proberen bij de bak met eten te komen. Allerlei verwoedde pogingen om via een kast met een sprongetje op de etensbak te komen. Een enorme volhouder, toch gelukte het hem/haar niet. De laatste week hadden we geen last meer van gewone muizen. MAAR... de relmuizen horen blijkbaar bij het huis, althans dat vinden zij zelf, DENK IK..... Zolang het bij brokjes blijft vind ik ze nog leuk, daarna een jachtgeweer mee die kant op. NEE HOOR, doen we niet. Onze katten mee die kant op, ook al zitten daar drie van die theemutsen tussen die volgens mij bang voor muizen, beweging, zijn. Maar één van onze katten is een boskat en die kan er wat van, daar weet onze oppas alles van. Daar onze dame het altijd nodig acht om tijdens onze afwezigheid de oppas met vogels en muizen te verrassen. Wat zal onze kat het druk hebben in Pre Bonnet. Of zal ze, net als onze honden, ze gewoon accepteren? De relmuizen zijn echt geweldig mooi om te zien ook als ze met een brokje tussen de voorpootjes zitten te smullen, af en toe de oogjes erbij dicht. Vraag me wel af, wat ze nou aan het doen zijn, nu er geen brokjes zijn en zij het rijk alleen hebben. OEFFFFF

Vuur

Dagelijkse bezigheid, kaarsen punten.

Deze is speciaal voor Emiel en Sven, mooi vuurtje hè?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Eén van de dagelijks terugkerende dingen in ons huis is ; puntjes aan de kaarsen snijden, zodat ze weer op de fles passen. Vanwege het feit dat we maar beperkte stroom hebben, steken we dagelijks her en der kaarsen aan. Lijkt best romantisch, maar dat is dus niet de reden, nee daar zijn wij als noordelingen veelste nuchter voor. Ik moet er wel bij zeggen dat een tl- bak, die je nog in vele Franse kamers ziet, ons toch ook wel te gortig wordt, dus oké een beetje sfeergevoelig zijn we wel.

Wat we ook vaak doen is een vuurtje stoken, ook alweer niet voor de gezelligheid, nee voor de enorme berg tuinafval. En dat is vaak veel, vanwege de hele vele varens, bramen en brandnetels die elke keer weer de hele tuin bezetten. Het lijkt trouwens wel erg mooi, zo in die donkere nachten een enorme vuurberg. De ene keer nog mooier als de andere. Als het helder weer is een schitterende sterrenhemel erboven. Super.

Het aanrecht

Een plankje op maat gemaakt.

Het plankje beschilderd.

Gordijntje op de hand genaaid en erachter gehangen.

Op de afwas na, ziet het er toch al sfeervol uit zo.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De eerste week dat we er waren heb ik me gestort op ons aanrecht. Zoals op een voorgaande blog te zien is, moest er nog wat aan gebeuren. We zitten al tijden te dubben wat we met het aanrecht moeten. Ten eerste zit het aanrecht veelste laag, na een afwas moet ik bijkomen van de rugpijn dat terwijl ik niet eens erg groot ben. Henk moet haast op de knieën afwassen, zo laag zit ie. Maar dan komt het volgende probleempje, kopen we een nieuwe of gaan we deze wat hoger zetten. Het derde probleem is, wat voor aanrecht kopen we dan. Zo gaat dat dus al een hele tijd met als gevolg dat het aanrecht nog net zo zit als dat ie zat. Zodoende had ik besloten om hem 't eerst wat op te fleuren. Plankje eronder, gordijntje erachter en denken, waarom niet eerder op dat simpele idee gekomen? Het aanrecht zit nog steeds veelste laag, maar het oogt een stuk gezelliger. Het oog wil toch ook wat, of niet soms.

Hup Holland Hup

Ook wij waren in oranje stemming.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Over voetbal? Dat terwijl ik absoluut niet van voetbal hou. Nee hoor, wees gerust het gaat niet echt over voetbal of toch wel een beetje. Het was Henk niet gelukt om op tijd een schotel en tv te kopen, dus geen voetbal op tv bij ons in Frankrijk. Wel hebben we een radio, waar we een Nederlandse zender op kunnen ontvangen. Vorige week tijdens een voetbalwedstrijd vond Henk het nodig om de radio 's middags aan te zetten. Onze radio vertoond nogal wat kuren. Soms valt het geluid wat weg en soms staat ie keihard te brullen. Net die middag, een zeer warme middag, was ik bezig met het aanbrengen van crepi op de muur en Henk was veelal buiten met de riolering bezig. Met als gevolg dat ik, als absoluut geen voetballiefhebber, in het geschreeuw van het voetbalgeweld stond. Opgewonden gekrijs van de sportverslaggever, alsof er heel wat aan het handje was. Ik werd er helemaal tureluurs van. Zwetend van de warmte, onder de crepi begon ik langzaam aan te koken. Op het moment dat Henk even binnen kwam om te luisteren, kreeg hij de volle laag van mij. Zeer kinderachtig, maar soms best even lekker. Resultaat, Henk een zeer kinderachtige reactie terug. Echt twee van die kleine kinderen. Radio ging woest uit, Henk humeurig, ik humeurig, niets zeggen tuurlijk. Na enkele minuten kwamen we weer een beetje tot bezinning en hebben we keurig, als redelijk volwassen mensen, een oplossing gevonden. Radio wat zachter en alsnog "gezellig" luisteren hoe de stand van zaken was. Henk tevreden en ik tevreden en Nederland gewonnen. NOU....

Wat is nou 3 weken?

Zo zag het er de eerste week uit, heeft toch best wel wat.

Zo zag het er de laatste twee weken uit. Een prachtige blauwe hemel.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tja, ze zijn al weer om. Drie hele weken voorbij gegleden alsof het niets is. Drie hele weken zonder comp, zonder tv, zonder wasmachine, zonder dorpsgeluiden, zonder katten en kippen, zonder krant. Blij dat we weer thuis zijn, maar niet heus. Zo'n eerste dag thuis, loop ik meestal als een kip zonder kop rond. De post valt altijd tegen, de mailbox weer bijgewerkt, de kranten doorgebladerd, enkele telefoontjes gepleegd, de wasmaschine de hele dag door ratelend, de tuin weer wat gefatsoeneerd, de honden weer hun snuffelronde gemaakt. DUS... ik kan wel weer naar Frankrijk. Het waren weer erg leuke weken. De eerste week met dikke wintertruien aan, houtkachel de hele dagen aan het branden en veel regen, MAAR!!!!! De laatste twee weken super weer. Veel zon en erg warm. Niks te klagen dus, ja we klagen natuurlijk wel, maar we hadden eigenlijk niks te klagen. Veel geklust, veel genoten, heerlijk gegeten, heerlijke kinderachtige ruzie's aan de keukentafel gemaakt, je moet wel wat hé! Verder met regelmaat even naar een vriend in het ziekenhuis in Moulins geweest, wat ons zeer verdriet dat we er nou niet even langs kunnen wippen, maar wat we, zeker weten, over dik twee en halve week weer doen. Als je dit leest, HOU JE TAAI en een hele dikke knuffel van ons uit Nederland.