Even weer een berichtje, al valt er niet zo hele veel te vermelden.
Ons wereldje is sinds de tweede confinement (lockdown) weer een behoorlijk klein wereldje.
Rondje met de hondjes, een boodschapje, de tuin en binnen.
Komt ook niet veel langs ons huis, want in een straal van 1 kilometer woont geen mens ;-) Grapje, sommige mensen lopen nog wel door de bossen, bijna dagelijks komt een vriend van ons voorbij lopen, verder zien we enkel nog een 4x4 langs rijden, horen soms zelfs nog wat jachthonden in de verte, zien af en toe nog een boertje en paddenstoelenplukkers.
Maar ja... dat is het wel zo'n beetje.
Dan maar even weer wat foto's van de zeer nabije omgeving.
Ons huis in herfstsferen, nog even en dan zijn alle bladeren van de wingerd eraf.
Uitzicht vanaf ons bankje voor het huis.
De notenboom heeft al zijn bladeren al laten vallen.
Her en der staan nog enkele bloemetjes te bloeien.
Op sommige plekken nog enkele korenbloemen.
Wel erg leuk, op vele plekken nog goudsbloemen.
Vidor vindt het altijd spannend op het weiland tussen het hoge gras.
Zitten altijd veel muisjes en dergelijke.
Overal weer wat nieuwe stapels hout.
Henk is momenteel veel bezig met hout zagen, kloven en stapelen. Nieuwe houtvoorraden aanleggen voor volgend jaar en het jaar daarop. Helaas kan ik zelf nog niet meehelpen, vanwege mijn rug, erg jammer omdat ik het doorgaans leuk werk vind. Maar goed komt wel weer, voor nu laat ik het zware werk wat aan Henk over... die dat overigens heel niet erg vindt.
Hangen nog steeds wat appels aan de bomen.
Uien die te drogen hangen.
Zelf ben ik druk bezig met kussenovertrekken aan het maken.
Ik had nog een paar erg leuke stofjes liggen.
Alles met de hand, hier hebben we geen naaimachine.
Eerlijk gezegd kan ik ook heel slecht met een naaimachine overweg.
Tot slot nog even een foto van de walnotenboom.
Afgelopen jaar gaf hij weinig walnoten, maar het is een prachtboom.
4 opmerkingen:
Hoi Cilia,
Zolang de besmettingen van het corona virus niet naar beneden ombuigen(en dat doen ze in Frankrijk helaas nog niet)zullen we die vrijheid van gaan en staan waar we willen niet snel terug krijgen.
Ben er haast zeker van dat er overal nog te veel mensen zijn die de regels aan hun laars lappen,bewust en onbewust.
Zie het om me heen dat familie leden elkaar nog steeds kussen bij begroeting, kan daar met mijn pet niet bij, in het oude normaal gaf het blijk van vriendelijkheid en genegenheid,maar in het nieuwe normaal zie ik de 1.5 afstand houden veel meer als een teken dat je dol bent op de ander en hem/haar kost wat kost niet wilt besmetten met dat akelig virus.
Bij huis of in de directe omgeving is nog genoeg te beleven en te zien, je moet het willen zien is mijn mening.
Ben gistermiddag uren zoet geweest met de laatste dahlia's uit mijn tuintje..........ja tuintje.....één rondje om je eigen as draaien en je hebt het helemaal gezien, maar de vogels die af en aan vliegen houden me gezelschap, de temperatuur was nog nooit zo hoog in november,de lucht was van het mooiste blauw, de bijen en hommels snoepen van de laatste nectar, de al enigsinds groen wordende oude klinkers blijven nat door de hoge luchtvochtigheid van 80%. Mis een ding: mijn bakken vol winterviooltjes, tja dat krijg je wanneer we rond het huis blijven,al meer dan 9 maanden geen winkels bezoeken.
Maar wel van geluk en dankbaarheid kunnen spreken dat we wat eten en drinken betreft niets te kort komen omdat onze kinderen zorgen dat we alles in huis hebben wat goed en gezond is voor de mens.
Kan nou ook niet zeggen dat ik deze hele situatie erg prettig vind maar blijf hopen op betere tijden waarin pandemie en lockdown tot het verleden behoren.
Blijf gezond en hou je taai,
lieve groetjes!!!
Hoi Ger,
Ik hoop ook van harte dat de pandemie snel tot het verleden gaat behoren en we weer gewoon kunnen gaan en staan waar we willen, knuffelen en handen schudden zoveel als we willen. Tot die tijd doen we hier onze best om te voorkomen dat we anderen besmetten of zelf besmet raken.
Gelukkig zijn ze druk met een vaccin bezig, hopen dat deze binnen niet al te lange tijd ingezet gaat worden.
Trouwens de afgelopen drie dagen zijn het aantal besmettingen hier in Frankrijk ook behoorlijk gedaald, hoop van harte dat dat zo door zet (nog steeds wel boven de 20.000, maar is ook al boven de 80.000 per dag geweest).
Hahaha... hoe zeg je dat Ger : het zijn de kleine dingen die het doen. Zo is het maar net, je moet er wel van kunnen genieten.
Groot huis, klein huis, grote tuin, kleine tuin, dat maakt allemaal niet echt uit... daar zit het geluk niet in.
Tja, jullie zijn maar dikke bofkonten, zoals ik al vaker gezegd heb, zo met die kinderen om jullie heen die zo goed voor jullie zorgen. Geniet daar maar lekker van met zijn beiden.
En... er komen vast en zeker weer andere tijden.
Pas goed op, op jullie zelf en heel veel liefs vanuit hier,
Cilia
Mooie herfstfoto's. Wel een voordeel dat we buiten wonen nu, dan kunnen we nog eens lekker naar buiten.Het is normaal wel stil bij ons maar nu nóg stiller. Hoop dat het virus gauw verdwijnt zodat we bv onze kinderen weer op kunnen zoeken.
Groetjes
Hoi Janny,
Dat is zeker een voordeel dat we zo heerlijk buiten wonen. Normaal al, maar zeker ook in deze corona tijd.
Hier bij ons huis en rondom in de natuur verneem je niets van dat corona gebeuren, maar goed we moeten zo af en toe wel even naar de winkel en kunnen momenteel niet even op visite of zo maar wat rondtoeren.
Tja... en ik zou het ook wel weer fijn vinden om onze zoon weer even te zien. Dus hopen dat het virus gauw verdwijnt of dat er een goed vaccin voor komt.
Blijf gezond en vriendelijke groetjes,
Cilia
Een reactie posten